Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.06.1992, Blaðsíða 34

Fréttatilkynning frá
Geðverndarfélagi Islands
Miðvikudaginn 13, maí sl. var opnað nýtt sambýli Geðvemdarfélags
Islands að Asholti 16 hér í bæ.
Kiwanismenn stóðu að baki þessum framkvæmdum, eins og s vo oft
áður.
Það vom Eldborgarfélagar úr Hafnarfirði, sem riðu á vaðið og gáfu
fyrstu milljónina, en síðan afhenti Jón K. Olafsson ágóða af síðasta K-
degi er gerði þessi kaup möguleg.
Tómas Zoega yfirlæknir, formaður Endurhæfingarstöðvar
Geðvemdarfélagsins, bauð gesti velkomna og lýsti húsakosti. Síðan
tók til máls Jón G. Stefánsson, formaður G.I. og þakkaði
Kiwanismönnum þessa höfðinglegu gjöf. Um 30 manns var þarna
samankomið og þáðu kaffiveitingar í boði félagsins.
Þorkell Helgason, aðstoðarmaðurheilbrigðisráðherraflutti kveðjur
ráðherra og einnig talaði Amþór Helgason, formaður Öryrkjabandalags
íslands, og bar fram ámaðaróskir bandalagsins.
Það er mikið fagnaðarefni liltlu félagi eins og Geðvemdarfélagi
íslands, að hafa svona styrkan hóp að baki sér og getum við aldrei
nógsamlega þakkað þann mikla stuðning, sem við höfum notið.
Elísabet Á. Möller (fr.kv.stj.).
Meinleg brot
úr
minningar-
greinum
„Jafnvel dauðann sem alla leggur,
sigraði hún á sinn hátt með bros á vör.
*
„Hann var sannur íslendingur og dó á
17. júní“.
*
„Oft var beðið eftir því að Guðmundur
væri allur, en hversu oft hann reis upp
frá dauðum, er óskiljanlegt“.
*
, ,B an vænn sjúkdómur beið hennar bak
við stein og sló hana fljótt til jarðar".
*
„Hún var hamslaus vinur vina sinna“.
HLERAÐ í HORNUM
Fimmtugur maður fór í Hjartavemd í
skoðun. Læknir spurði hann spjör-
unum úr m.a. hvort hann hefði reykt,
drukkið eða stundað kvennafar.
Maðurinn kvaðst ekkert af þessu hafa
gert. Að lokum sagði læknirinn hon-
um að hann fyndi hreinlega ekkert
athugavert við hann. „Ja, ég kem þá
bara aftur í skoðun eftir 50 ár“, sagði
maðurinn. Þá tautaði læknirinn: „Eg
sé nú ekki til hvers þú ættir að lifa 50
ár í viðbót, sem nýtur engra lysti-
semda lífsins".
*
Augnlæknirinn átti fimmtugsafmæli.
Hann fékk mikið og fagurt málverk
af auga í afmælisgjöf. Þá varð
einhverjum að orði: „Það var mikið
lán að hann var ekki kvensjúk-
dómalæknir'f
*
Orðheppinn afgreiðslumaður á
benzínstöð kom þar að sem kona ein
var að þvo bíl sinn. Hún reiddi kústinn
á loft og kallaði: „Þetta er ónýtur
kústur. Alveg hárlaus“. Afgreiðslu-
maðurinn tók kurteislega ofan húfuna
og hneigði sig, svo skein í hvítan
skallann. „Allt í stíl hjá BP frú mín“.
Sami maður vann í verzlun og nýgift
kona kom og bað um kökukefli. „Því
miður ekki til, en kæmi þetta ekki að
sömu notum?“, sagði hann og rétti
henni buffhamar mikinn.
*
Og svo saklaus spurning tengd
salemismálum. „Hvaða sænsk berg-
tegund er algengust á íslandi?" Svar:
Gustavsbcrg".
*
Drengur einn í skóla á Ströndum var
dálítið rogginn með sig og sína. Hann
spurði kennara sinn einn daginn
hvaða bíltegund hann ætti og kenn-
arinn svaraði að það væri nú Lada.
„Algjör drusla, við eigum Volvo",
sagði drengur. Daginn eftir spurði
drengur kennarann: „Af hvaða ætt
ert þú?“ „O, svo sem engri sérstakri",
sagði kennarinn. „Eg er af Trölla-
tunguætt og Pálsætt”, svaraði dreng-
ur. „Það er naumast“, sagði kennar-
inn. Þriðja daginn kom drengur og
gætti nú mikillar áhyggju í rómnurn.
„Heyrðu kennari. Það er nú ekki gott
fyrir þig að vera bæði ættlaus og á
lélegum bíl".
Einu sinni var verið að ræða um ætt
eina hér á landi sem við getum kallað
Börsenana. Þá kvað einn upp úr með
sérstöðu eins þeirra, sem var þekktur
maður í þjóðfélaginu: „Það er skrýtið
með þá Börsenana, það vantar eitt-
hvað í þá alla nema Gunnar" og svo
varð andartaksþögn — „það vantar
allt í hann“.
*
Nonni litli fimm ára, kom til föður
síns og vildi vita hvemig hann hefði
orðið til. Föðumum vafðist tunga um
tönn, fannst enda Nonni fullungur til
fullrar vitneskju um þetta, en sagði
svo: „Við mamma þín sáðum fræi í
jurtapotta og einn daginn fundum
við þig í einum pottinum". Nonni lét
sér það vel líka og fór út. Nokkru
seinna kom faðir hans að honum úti
í garði yfir þremur jurtapottum. Nonni
hélt á einhverju í hendinni og tautaði
eitthvað þungur á brún. Þegar faðirinn
kom nær sá hann að Nonni hélt á
ánamaðki og las yfir honum: „Ég
myndi sko drepa þig, ófétið þitt, ef ég
væri ekki pabbi þinn".