Fréttabréf Öryrkjabandalags Íslands - 01.12.1993, Síða 3

Ólöf Ríkarðsdóttir form ÖBÍ
RÉTTLÁTT ÞJÓÐFÉLAG
Hinn árlegi aðalfundur Öryrkja-
bandalags íslands var haldinn
í októbermánuði sl. Þá fengu tvö ný
félög aðild að bandalaginu, Alnæmis-
samtökin og M.G.-félag íslands.
Stjórn Öryrkjabandalagsins býður
þau hjartanlega velkomin til sam-
starfs.
■ ■
Oryrkjabandalag Islands var
stofnað árið 1961 og stóðu sex
félög að stofnun þess. Þau voru eftir-
talin: Blindrafélagið, Blindravina-
félag íslands, Samband íslenzkra
berklasjúklinga, Sjálfsbjörg lands-
samband fatlaðra, Styrktarfélag lam-
aðra og fatlaðra og Styrktarfélag van-
gefinna.
Síðan hefur hvert öryrkjafélagið
af öðru bæst í hópinn og eru þau nú
orðin tuttugu og eitt talsins.
Þarna býr sterkt afl þ ví óhætt mun
að fullyrða að þessi félög séu málsvar-
ar flestra hópa fatlaðra í landinu.
Öryrkjabandalagið og einstök
aðildarfélög þess hafa á umliðnum
áratugum háð langa og strangabaráttu
fyrir réttindum fatlaðra. Oft hefur
verið ástæðatil að gleðjast yfir unnum
sigrum og óhugsandi þætti okkur nú
að þurfa að búa við þau kjör, sem
áður voru hlutskipti öryrkja.
En velferðin sem ríkt hefur á
íslandi um alllangt skeið og hefur að
vissu leyti náð til allra er nú á
undanhaldi. Við getum til dæmis ekki
lengur státað af heilbrigðiskerfinu
okkar se m hefur verið til fy rirmy ndar.
Bótaþegar almannatrygginga hafa þó
löngum barist í bökkum en nú hefur
keyrt um þverbak. Jafnt og þétt hefur
verið þrengt að kjörum öryrkja og
annarraláglaunahópa. Forsvarsmenn
þjóðarinnar hafa ekki vflað fyrir sér
að leita sparnaðarleiða og skera niður
á þessum vettvangi þar sem af engu
er að taka. Þeim þykir það til dæmis
mikil ofrausn að veita orlofsuppbót
þeim „sem alltaf eru í fríi“. Hvaða
erindi á þessi hópur svo sem út í
náttúruna?
Nú er svo komið að fátækt er aftur
orðin staðreynd á íslandi. En
þarf nokkur að búa við fátækt hér á
landi? Við sem erum í hópi ríkustu
þjóða heims.
Nei. Það er annað sem veldur.
Misskipting fjárins.
Einn er til dæmis sá hópur I slend-
inga sem hefur hærri mánaðarlaun en
láglaunafólk fær í árslaun.
Aðaláhyggjuefni þessara manna
er það hvernig ráðstafa skuli fénu á
sem arðbærastan hátt fyrir þá sjálfa.
Aðaláhyggjuefni láglaunafólksins er
hins vegar hvernig ráðstafa skuli
fimmtíu þúsundunum sem eru íþeirra
launaumslagi svo lágmarksþörfum sé
fullnægt.
Getur nokkur maður glaðst yfir
milljóninni sem hann fær á mánuði
þegar hann veit að nágranninn þarf
að draga fram lífið af fimmtíu þús-
undum. Það getur enginn sem hefur
réttlætið að leiðarljósi. Misskipting
fjárins er meinsemdin. Það er nóg til
fyrir alla.
Fáar þjóðir, eða jafnvel engin
menningarþjóð íheiminum hefur
aðra eins möguleika og við Islend-
ingar til þess að hafa yfirsýn yfir kjör
allra þegna sinna. Við getum fylgst
með afkomu þeirra, heilsufari, mennt-
un, húsnæðisþörf og atvinnumögu-
leikum og við getum ráðið stefnunni.
Þjóðerniskennd okkar sem eyja-
skeggja er sterk. I rauninni erum við
ein, stór fjölskylda. Það er hlutverk
Öryrkjabandalagsins að stuðla að því
að fjölskyldan sé samhent og beri
byrðamar hver eftir sinni getu, því að
öll viljum við vera virkir þátttakendur
í samfélaginu. Það er leiðin að réttlátu
samfélagi.
í þeirri von að sú leið verði valin
sendirÖryrkjabandalag Islandsöllum
lesendum Fréttabréfsins beztu óskir
um gleðileg jól og farsæld á nýju ári.
Ólöf Ríkarðsdóttir.
Hið gullna geislatraf
Ég bljúgur kraup í skini kertaljósa
og kvöldbæn mín frá hjarta steig.
Á litlum rúðum myndir frostsins rósa
og rökkrið bak við Ijósin hneig.
í ungum huga óþreyja og gleði
í eftirvæntingu ég bað.
Og heiður boðskapurinn birtu léði
sem bar mig lágri jötu að.
Þó árafjöldi liðinn síðan sé
þá síung minning bindur gullið traf,
sem merlar stöðugt, veitir stormahlé
og stráir geislum út á tímans haf.
H.S.
n
FRÉTTABRÉF ÖRYRKJ AB ANDALAGSINS