Kvistur - 01.11.1932, Blaðsíða 9

Kvistur - 01.11.1932, Blaðsíða 9
• • * « TTT K V I S T U R því að Jón hélt, að þeir hefðu^stolið fénu/ sera stolið var þaðan eina nóttina, og vissi fyrir víst; að ef Jón kærni til dyra; fengi ha.nn ekki nema vatn að dreklca. Valgeir barði að djmm með 'háTfum huga. tTt kom Jón. Hann var mjög liörlmlegur á svipinn og spuröi Hvað erindið væri, eða hvort hann væri kominíi til aö stela meiru. Val- geiri varð svarafátt, en sagði þá að lokum; að erindið HefÖi verið að fá að drekka. Jón sagði; að vatnið 1 hæjarlæknum væri fullgott h.anda þjófum. Valgeir fór; án þess að kveðja; og gerði sár að góðu vatnið úr læknum;þó að hetra hefði verið að fá nýmjólk við þorst- anurn. Þegar út að Hagradal kom; sýndi Valgeir húshóndanum úrið. Hann sagðist ekki vita með vissu hver það ætti; en sagði að sig grunaði; að hóndinn á Sámsstöðum.ætti það. Hann sagðist ætla að grennslast efjzúr því og geyma úrið. Baginn eftir fór Valgeir heim. Nokkru seinna kom Jón á Sámsstöðum að Pagradal. Bóndinn sýndi Jóni úrið og sagði; hver hefði fundið það. Jón átti úrið. Hann hafði týnt því kvöldið áður en Valgeir fann það. Jóni var svo illa við drenginn, að hann lét ekki hera á því; að hann ætti úrið; vegna þess að honum fannst lítilmótlegt að horga ekki fundarlaun, og í öðru lagi gat hann ekki unnað drengnum néinna fundarlauna. Hú leið einn mánuður. Valgeir var af'tur sendur aö Fagradal. Hú hafði hann með sér drykkjarflösku; ef ske kynni að hann yrði þyrstur. Þegar hann kom að húsinu á heiðinni; sér hann að þar er maður fyrir. Valgeir sá; að hann var mikið drukkinn, og hugsaði sér að veiða upp úr hon- um eins mikið og hann gæti, Fyrst spurði Valgeir hann að heiti. Hann sagðist heita Guðmundur og vera Sigurðsson. Ennfremur sagðist hann'hefði getað orðið ríkar , ef hann hefði kært sig um; því að eiaa nóttina hefði hann hrotizt inn í hús ZEóns á Sámsstöðum og stolið þar fé. M skyldi Valgeir; aö hér var kominn þjófurinn; og spurði; hvort hann ætti'ekki að útvega honum mat og kaffi. Hinn þá það; og svo fóru þeir'sem leið liggur út aö Pagradal. Þeir hörðu að dyrum. Húshóndinn; sem hét Sæmundur; kom til dyra. Valgeir hað Særnund að tala við sig undir fjögur augu. Sæmundur gerir þao. Valgeir segir honum, að þetta sé maöurinn; sem. stal fénu frá.Sámsstöðum, og hið- ur haim, að láta hann ekki. sleppa. Sæmundur hýður þei.m inn og gef- ur þeim. mat; en á meðan þeir eru að horða; var sent eftir Jóni á Sámsstöðum. Þegar hann kom, var fariö að yfirheyra G-iuðmund og með- gekk hana þjófnaðinn. Síðan kemur Sæmundur með úrið og segist. hafa. séð það hjá Jóni áður. Jón þrætir ekki fyrir hað og tekur við úr- inu. Jón kallar á Valgeir til sín og hiöur hann að fyrirgefa; að hann skyldi hafa grunað hann ■ saklau.son. KI fund.ariaun ætla eg að gefa þér peninga til að mennta þig;ý' sagði hann. Guðmundur var sett- ur í fangelsi og varð að vera þar í tvö ár. Arndis Þöröardóttir (lþ ára). ÓLI 0 Gr H TT L I' J M A 1' T R I H H. 11 rt n \! s? » n s? í.Tí Ti >;'ii ii n'ti i? íTVTíVh íHTí; il ’i'» íj » íí h h íí 'ti Ls i; M Einu sinni var drengur; sem h.ét Helgi o'g átti heima á Brekku. Hann smalaði ánurn, þvá að það var fært frá. Leiðinlegt þótti honum stundum; þegar hann varð að fará aftur að leita, þegar vantaði af ánum; hvernig sem veðrið var. Það var einn laugardagsmorgun; að Helgi þurfti að smala ánum aö vahda; en þegar hann kemur upp ,á fjallið, sér hann eitthvað af ánum; en hann sér strax; að það vant-

x

Kvistur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kvistur
https://timarit.is/publication/1452

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.