Fréttablaðið - 13.06.2020, Síða 12

Í þjálfuninni hef ég
haft það að leiðar-
ljósi að allir fái tækifæri við
hæfi og að sinna öllum jafn
vel, óháð hæfileikum þeirra.
Margrét Brandsdóttir
1 3 . J Ú N Í 2 0 2 0 L A U G A R D A G U R12 S P O R T ∙ F R É T T A B L A Ð I Ð
SPORT
ÍSLENSKI BOLTINN  Eftir að leik­
mannaferlinum lauk snéri Margrét
sér svo að þjálfun og hún hefur lyft
kvennaboltanum upp á hærri stall
hjá FH á rúmlega tveggja áratuga
þjálfaraferli sínum hjá félaginu. Nú
er komið að kaflaskilum hjá Mar­
gréti, sem hyggst leggja þjálfara­
flautuna á hilluna í haust.
„Það má segja að áhugi minn
á íþróttum kvikni á leikjanám­
skeiðum sem Geir Hallsteinsson
stóð fyrir á túninu á Hörðuvöllum í
Hafnarfirði. Þar kynnti hann okkur
fyrir alls konar leikjum og fjöl­
breyttum íþróttagreinum. Þaðan
fór ég að æfa frjálsar íþróttir og svo
æfði ég handbolta upp alla yngri
f lokkana hjá FH,“ segir Margrét um
upphaf íþróttaferils síns.
„Ég spilaði bæði með unglinga­
landsliðum og síðar A­landsliði í
handbolta og minn grunnur er í
handboltanum. Árið 1971 er svo
tekin ákvörðun um það hjá KSÍ að
setja á laggirnar Íslandsmót í knatt­
spyrnu kvenna í meistaraflokki. Þá
ákvað Kristófer Magnússon, sem
þjálfaði okkur í handboltanum, að
skrá okkur til leiks þar. Við vorum
vanar að hita upp í fótbolta á hand­
boltaæfingum en æfðum ekki fót­
bolta að staðaldri,“ segir hún um
rótina að fótboltaferli sínum.
Hluti af liðinu sem vann fyrsta
Íslandsmótið sem haldið var
„Við urðum Íslandsmeistarar
árið 1972 og erum þar af leiðandi
fyrstu meistararnir í knattspyrnu
í kvennaf lokki. Við verðum svo
meistarar sömuleiðis árin 1974,
1975 og 1976. Það hefur margt
breyst til betri vegar frá þessum
tíma, en sem dæmi þá máttum við
ekki æfa og keppa í leðurskóm eins
og strákarnir, heldur vorum við í
taustriga skóm með gúmmítökkum
undir. Það þótti of hættulegt fyrir
kvenfólk að leika í leðri með venju­
legri gerð af tökkum. Þá æfðum við
á sandvelli við Hvaleyrarvatn og
spiluðum á sandvöllum hér og þar
um landið,“ segir einn af frumkvöðl­
um kvennaknattspyrnu á Íslandi.
„Ég man svo eftir mjög skemmti­
legri ferð til Ítalíu árið 1975 þar sem
við kepptum við erlend lið fyrir
tilstuðlan Alberts Guðmunds­
sonar. Það var mjög skemmtilegt
og fróðlegt að sjá hvar við stæðum
á alþjóðlegum vettvangi. Eftir að
við verðum Íslandsmeistarar árið
1976, þá f lyt ég út og hætti alveg í
handboltanum og fótboltanum. Við
erum svo að æfa handbolta gamli
hópurinn úr FH í eldri f lokki. Árið
1993 kemur svo Lúðvík Arnarson
sem var að þjálfa kvennalið FH í
Brautryðjandi hjá FH kveður sviðið
Margrét Brandsdóttir er nafn sem allflestir FH-ingar þekkja, en hún lék bæði handbolta og fótbolta við góðan orðstír með félaginu.
Margrét var hluti af liði FH sem vann fyrsta Íslandsmótið í knattspyrnu kvenna. Hún varð fjórum sinnum Íslandsmeistari með FH.
Margrét Brandsdóttir er afar vinsæll þjálfari sem þjálfað hefur yngstu flokka stelpna hjá FH um árabil. MYND/AÐSEND
fótbolta á þeim tíma og spyr hvort
að einhver af okkur sé til í að koma
inn í hópinn í meistaraflokknum í
fótboltanum,“ segir Margrét.
„Ég sló til, mætti á æfingar og fann
það að ég átti fullt roð í þær sem
voru í liðinu. Í kjölfarið tók ég skóna
af hillunni og spilaði með liðinu í
þrjú ár. Keppnisskapið kom aftur
upp hjá mér og brennandi áhugi á
knattspyrnunni. Eftir að ég byrjaði
að spila aftur var svo bankað í mig
og ég spurð hvort ég hefði áhuga á
að þjálfa hjá félaginu. Það var ekki
nógu mikill kraftur í kvennastarf­
inu hjá FH á þeim tíma og ég hugs­
aði með mér að ég gæti gert hlutina
betur sjálf,“ segir hún um ástæðu
þess að hún fór út í þjálfun.
Hefur komið miklu til leiðar á
löngum þjálfaraferli sínum
„Dóttir mín sem var átta ára
gömul á þeim tíma var að æfa fót­
bolta hjá FH. Mig langaði til þess
að hún og vinkonur hennar fengju
góða þjálfun. Ég er leikskólakennari
og elska að vera í kringum börn.
Það voru um það bil sex stelpur
að æfa í 5. f lokki, sem var yngsti
f lokkurinn sem við buðum upp
á, þegar ég var að byrja. Smátt og
smátt óx iðkendafjöldinn og í dag
bjóðum við upp á áttunda f lokk
kvenna og erum með 40­50 leik­
menn í þeim flokki og f lokkunum
þar fyrir ofan. Það hefur margt
breyst bæði hvað varðar viðhorf til
kvennaknattspyrnunnar og í þeirri
aðstöðu og umgjörð sem stelpur
búa við hjá FH. Það er mjög gaman
að sjá það og að hafa verið hluti af
því þróunarferli,“ segir þessi vinsæli
þjálfari.
„Þetta var hörð barátta fyrir því
að fá tilhlýðilega virðingu og mér
fannst munurinn vera mestur í
meistaraf lokknum. Við fengum
til dæmis aldrei að æfa eða keppa
á aðalvellinum. Þá þurftum við
að útvega sjálfar bolta og annan
búnað sem til þurfti. Nú fá strákar
og stelpur jöfn tækifæri frá yngstu
flokkum og upp í meistaraflokk og
öldin er allt önnur. Það er bara ótrú­
legt hvað þetta hefur tekið langan
tíma. Aftur á móti er gleðilegt að sjá
hvernig staðan er í dag,“ segir hún.
„Ég þjálfaði frá 1993 til loka ársins
1996 en í upphafi árs 1997 eignaðist
ég mitt fyrsta barn og tók mér pásu
frá þjálfun. Þjálfarabakterían lét
svo aftur á sér kræla árið 2000 og
mér fannst sárt á þeim tíma að sjá
að það hafði orðið lítil framþróun
í kvennaknattspyrnunni hjá FH.
Það var mikill metnaður hjá mér að
koma hlutunum til betri vegar og ég
hef bara starfað sleitulaust í 20 ár í
yngstu aldursflokkunum. Hægt og
rólega hafa hlutirnir batnað og ég er
ánægð með það hverju ég hef áork­
að. Ég hef haft ástríðu fyrir starfi
mínu allan tímann og það hefur
verið unun að fylgjast með öllum
stelpunum vaxa úr grasi. Sem dæmi
Guðbjörgu Gunnarsdóttur, sem
varð Pæjumótsmeistari undir minni
stjórn og komst svo í fremstu röð,“
segir Margrét um starfsferil sinn.
„Í þjálfuninni hef ég haft það að
leiðarljósi að allir fái tækifæri við
hæfi og að sinna öllum jafn vel, óháð
því hversu mikla hæfileika þeir
hafa. Það hefur verið mjög gefandi
að taka þátt í uppbyggingu kvenna­
boltans hjá FH. Ég fæ mikið út úr því
að mæta í Kaplakrika og hitta allar
stelpurnar sem ég hef þjálfað og eru
á ólíkum stað á fótboltaferli sínum.
Svo hef ég trú á því að það sem ég
hef kennt þeim hafi komið þeim að
góðum notum í lífinu. Þau tengsl
sem hafa myndast á þeim tíma sem
ég hef verið að þjálfa eru ómetanleg.
Nú er aftur á móti svo komið að
ég hef ákveðið að yfirstandandi
tímabil verði það síðasta hjá mér í
þjálfuninni. Ég ætla að gefa börnun­
um mínum og barnabörnum meiri
tíma og svo er ég farin að spila golf
sem tekur drjúgan tíma. Mér finnst
þetta rétti tímapunkturinn til þess
að láta gott heita og færa orkuna yfir
á aðra staði. Eiginmaður minn og
fjölskylda  hafa staðið með mér í
þessu, en eiga það skilið að ég ein­
beiti mér núna meira að þeim,“ segir
Margrét sem kveður sátt, en hennar
verður sárt saknað úr Krikanum.
hjorvaro@frettabladid.is
Á þeim rúmu
tveimur ára-
tugum sem
Margrét hefur
verið við störf
hjá FH hafa
miklar breyting-
ar átt sér stað.
Bæði í knatt-
spyrnu kvenna
almennt og hjá
félaginu sjálfu.
Auglýst er eftir umsóknum um styrki í Markáætlun um
samfélagslegar áskoranir fyrir styrkárin 2020-2023.
Markáætlun um samfélagslegar áskoranir er opinn
samkeppnissjóður sem starfar samkvæmt lögum um
opinberan stuðning við vísindarannsóknir (nr. 3/2003
með áorðnum breytingum). Áherslur áætlunarinnar
eru ákvarðaðar af Vísinda- og tækniráði, en hún er
fjármögnuð af mennta- og menningar málaráðuneyti.
Markmið með styrkveitingum er að hraða framförum
í þremur flokkum:
• Umhverfismál og sjálfbærni
• Heilsa og velferð
• Líf og störf í heimi breytinga
Umsóknarfrestur rennur út 1. september kl. 16:00.
Umsækjendur eru beðnir að kynna sér vel reglur
Markáætlunar um samfélagslegar áskoranir áður en hafist
er handa við gerð umsóknar.
Umsóknum skal skilað rafrænt í gegnum
umsóknarkerfi Rannís.
Nánari upplýsingar á síðu sjóðsins.
Markáætlun um
samfélagslegar áskoranir
Umsóknarfrestur til 1. september
H
N
O
T
S
K
Ó
G
U
R
g
ra
fí
sk
h
ön
nu
n