Íþróttablaðið - 01.02.1972, Qupperneq 36

snúa heim. Þegar ég var sem
mest niðurdreginn vegna þess-
ara veikinda, en þá var ég í Vest-
mannaeyjum, hugsaði ég sem
svo, að þetta gæti ekki gengið.
Eg hafði heyrt og lesið um það
að menn hefðu endurheimt
heilsu sína með skynsamlegum
hreyfingum og áreynslu.
Eg setti mér markmið: A
þrem mánuðum skyldi ég stefna
að því að ganga upp á fjaliið
Klif. Hærra og hærra, smátt og
smátt, og gera léttar leikfimiæf-
ingar eftir hverja ferð. Þetta
hafðist. —
Síðan hélt ég áfram að ganga
og hlaupa á hverjum degi og not-
aði jafnan til þess 45 mínútur.
Nú læt ég enga viku líða svo,
að ég gangi ekki. Helst þrisvar í
viku 3—4 km. Einnig geri ég
æfingar inni í skóginum hér í
Laugardalnum. Hef á leiðinni
aflraunasteina.
Mitt tómstundagaman er
fuglaskoðun og við það fæ ég að
sjálfsögðu mikla hreyfingu og
útivist. Eina helgi á hverju sumri
fer ég í meiriháttar gönguferð
og geng 40—70 km.
Það er ómæld ánægja og
heilsugjafi sem fylgir því að
stunda útivist og kornast í náið
samband við náttúruna.
Það ættu allir íslendingar að
kappkosta að kynnast því, sagði
íþróttafulltrúinn um leið og við
þökkuðm honum fyrir spjallið.
í kvöldverðarhófi sem ÍSÍ hélt á s. 1. hausti
til heiðurs íþróttafulltrúa í lok formannafund-
ar sambandsins, tóku margir til máls, fluttu
hamingjuóskir og gjafir. Á myndinni er hinn
aldni og virti íþróttafrömuður, Sigurður
Greipsson, Haukadal, að halda ræðu. —
Fremst á myndinni er formaður Iþróttabanda-
lags Akureyrar, Hermann Stefánsson, mennta-
skólakennari og frú, en hinum megin við
Sigurð: Gísli Halldórsson, forseti ÍSÍ og Þor-
steinn Einarsson, íþróttafulltrúi.
Um daginn og veginn
Framhald af bls. 47
armenn og síðar ef til vill til forystu, erum við að
varðveita æsku þeirra lengur í félagi við okkur,
þar sem við störfum sameiginlega að hagnýtum
verkefnum og eftir á finnum við þá hamingju
fylla líf okkar er fylgir því að hafa afkastað góðu
verki.
Nú segja margir, að ríkið og bærinn eigi að
gera þetta. Nóg sé að leggja fram fé og ráða fólk
til staifa. En það sýnir sig alls staðar, að þetta er
ekki nóg. Hér verður að koma til sá eldlegi áhugi
fólks, senr vill fórna nokkru af frístundum sínunr
til að leiðbeina og stjórna utigu fólki, sem síðan
getur stjórnað sér sjálft og leggur þannig til meg-
inhluta af því starfi, sem þarf að vinna.
Foreldrar. Leggið lið æskulýðsfélögunum. Reyn-
ið þannig að kynnast félögum barna vkkar og öðl-
izt vináttu þeirra. Ekkert er sterkara afl i lífinu
en vinátta og ekkert skapar hana frekar en per-
sónuleg kynni við störf og leik. — Vandamál æsk-
unnar verða ekki leyst með boði og bönnum frek-
ar en annarra manna. Heldur með því að skapa
ungu fólki heilbrigt félagslegt umhverfi, þar sem
iðjuleysi er leyst af hólmi af þroskandi verkefn-
um, sem fylla hugann áhuga og starfsorku. Reyn-
um hvert á sínu sviði að stuðla að þessu.'-
Þannig mœltist hinum virta lcekni og œskulýðs-
leiðtoga. Hér eru vissulega orð i tíma töluð, sem
erindi eiga til allra er vilja vel islenzkri æsku og
frjálsu œskulýðsstarfi.
68
ÍÞRÓTTABLAÐIÐ