Hvöt - 01.03.1954, Qupperneq 6

4
H V O T
Áfengisvandamál 'x’
— æskufólk —
þéringar
Ritstjóri blaðsins sneri sér til fjögra’
skólanemenda, þeirra Arnórs Karlssonar,
HéraSsskólanum, Laugavatni; Stefáns
Gunnarssonar, Samvinnuskólanum; Gísla
Gunnarssonar, Menntaskólanum og As-
geirs Sigurgeirssonar, Kennaraskólanum
og lagði fyrir þá þrjár eftirfarandi spurn-
ingar:
1. Hvaða úrlausn telur þú bezta í áfengis-
vanda?nálinu?
2. Hvað telur þú einþenna nútíma ces\u-
fól\?
3. Telur þú, að þéringar eigi rétt á sér?
Fjórmenningarnir urðu góðfúslcga við
beiðninni, og færir ritstjóri blaðsins þeim
beztu þakkir fyrir.
Fyrst gefum við Arnóri Karlssyni,
Héraðsskólanum, Laugavatni orðið:
1. Eg held að í áfengisvandamálinu dugi
nú ekki lengur nein vettlingatök. Eina
ráðið, sem dugir, er algert bann á inn-
flutningi áfengis og strangt eftirlit með
að ekki sé tekið að framleiða áfengi innan-
lands. Jafnframt þessu ber að halda uppi
stöðugri fræðslu um bindindismál, eink-
um meðal ungs fólks.
2. Aðaleinkenni flests æskufólks nú á
tímum finnst mér vera þessi óstöðvandi
þrá þess að kynnast einhverju nýju, sem
það hefur ekki þekkt áður. Það sækir í
að reyna ýmislegt, svo sem að neita tóbaks
og áfengis, án þess að íhuga hvað þetta
hefur í för með sér. Þegar svo þetta fólk
hefur nóga peninga og næg tækifæri, til
að reyna margt, vill þetta oft ganga of
langt. Það lendir í ýmsu misjöfnu, og ferst
þá oft fyrir að íhuga hvort það er í raun
og veru æskileg braut, sem það hefur
lent á.
Arnór Karlsson.
3. Ég tel að okkur beri að leggja þér-
ingar niður hið skjótasta og beri að líta
á þær sem málvillu. Mér finnst þær muni
standa á móti fljótri kynningu meðal
fólks. Og jafnvel að það geti gert nokkuð
til að stuðla að stéttaskiptingu í þjóð-
félaginu, ef haldið er áfram að þéra þá,
sem sumir kalla „æðri borgará þjóðfélags-
ins.“ Við Islendingar eigum að geta
ávarpað hvern annan með venjulegu for-
nafni í landi algers jafnréttis og kunn-
ingsskapar.