Austri - 04.02.1993, Blaðsíða 4

4
AUSTRI
Egilsstöðum, 4. febrúar 1993.
Austraspurning
Spurt á Seyðisfirði.
Ferðu á skíði?
+
KVEÐJA
Þorbjörn Magnússon
Tinna Sigurðardóttir, nemi. Já, það
geri ég.
Jóhanna Halldórsdóttir, nemi. Já,
ég gerði það áður en ég varð vond í
hnjám.
Harpa Stefánsdóttir, nemi. Nei,
ekki mikið en ég fer stundum.
Guðsteina Hreiðarsdóttir, af-
greiðslustúlka. Nei, það hef ég ekki
gert lengi. Ég þarf að fara að koma
mér upp græjum.
Adólf Guðmundsson, lögfræðing-
ur. Já, ég fer nokkrum sinnum á vetri.
Ásgeir Ámundsson, netagerðar-
maður. Það get ég nú ekki sagt, ég
fer aðeins á gönguskíði.
F. 03. 07.1920
Andans mikilmenni hefur nú kvatt!
Það er haustið 1975. Ungur piltur,
að hefja nám í menntaskóla og ný-
fluttur í Sjálfsbjargarhúsið, er að
snæða sína fyrstu kvöldmáltíð í
matsal hússins. Hann lítur yfir
matsalinn til að finna sér sæti og
rennir sér þvínæst upp að borði
ekki fjarri afgreiðslunni á móti
skarpleitum og skörulegum manni
og spyr galsalega hvort hann megi
sitja þar. “Og hver ætti svo sem að
banna þér það?”, er svarað.
Þannig hófust kynni mín af Þor-
bimi Magnússyni, kynni sem áttu
eftir að þroskast og eflast allt til
hinstu stundar. Þorbjöm var ákaf-
lega sérstakur persónuleiki. Þor-
bjöm var ekki margmáll en leiftr-
andi athugull og þegar að hann
lagði orð í belg í umræðum var að
finna í athugasemdum hans visku
sem ekki hefði verið komið betur á
framfæri í löngum orðræðum.
Þyrfti maður að leysa úr málum
sem þurftu sérstakrar athugunar við
bar maður það gjaman í matartím-
anum undir Þorbjöm og gat þá ver-
ið viss um að málið yrði rætt af
skarpskyggni og íhygli. Þorbjöm
var sannur sósíalisti og félags-
hyggjumaður og fylgdist vel með
þjóðmálaumræðunni. Hann tók
virkan þátt í baráttu Sjálfsbjargar
fyrir fullri þátttöku og jafnrétti fötl-
uðum til handa og átti alltaf góð
ráð að gefa þegar málefni Sjálfs-
bjargar bar á góma. Við borðið í
matsal Sjálfsbjargar voru oft
d. 10.12.1992
fjömgar umræður um ýmislegustu
málefni, allt frá dægurmálum til
eldheitra stjórnmálaumræðna.
En það var önnur og ekki síðri hlið
á Þorbimi. Glettni hans og athuga-
semdir sem hann læddi út úr sér
með prakkarasvip, svo lítið bar á
voru einstakar. Þorbjöm var líka
maður gleðinnar og veisluhalda.
Þá naut hann sín og lék á als oddi.
Umfram allt var Þorbjöm þó lista-
maður og bókaunnandi. Kveðskap-
ur hans var sérlega vandaður og
fallegur og bókasafnið sem hann
átti bar vott um djúpstæðan áhuga
hans á bókmenntum og kveðskap.
Auk síns eigin bókasafns sá hann
um bókasafn Sjálfsbjargar og útlán
frá Borgarbókasafni Reykjavíkur í
Sjálfsbjargarhúsinu. Flestir ef ekki
allir, sem komu í Sjálfsbjargarhúsið
minnast þó Þorbjamar vegna þess
að öll þau ár sem hann bjó í húsinu
sá hann um að selja matarmiða í
matsal hússins. I því sem öðru er
hann tók sér fyrir hendur sýndi
hann slíka trúmennsku að ef honum
svo mikið sem seinkaði í matinn
var alveg víst að eitthvað sérstakt
var á seyði.
Með Þorbimi er horfinn á braut
mikill maður, góður vinur og trú-
fastur félagi. Við Sjálfsbjargarfé-
lagar kveðjum Þorbjöm með sökn-
uði og óskum systkinum hans og
fjölskyldum þeirra Guðs blessunar.
F.h. Sjálfsbjargar,
landssambands fatlaðra
Jóhann Pétur Sveinsson.
!! MUNIÐ EFTIR SMAFUGLUNUM !!
I hendingum
Margir munu kunna söngtexta
sem hefst svo:
Undir bláhimni blíðsumamætur
barstu í arma mér rósfagra mey.
Eg ætla, að texti þessi sé upp-
runninn í Skagafirði. Svo mikið
er víst, að Karlakórinn Heimir
hefur sungið hann inn á hljóm-
plötu og gert hann kunnan um
allt land. En um þær mundir,
sem ég var ungur og rómantískur,
fyrir margt löngu var á sveimi
meðal manna, á dansleikjum og
utan, annar texti við sama lag.
Líklega hefur hann aldrei komist
inn á plötu og mun nú flestum
gleymdur.
Mig langar til að láta þennan
gamla texta komast á prent hér í
þættinum. Ekki veit ég hver höf-
undur hans er, en óneitanlega
væri það skemmtilegt ef einhver
lesandi gæti frætt mig þar um.
Formálsorð skulu ekki höfð hér
fleiri. Látum oss svífa inn í róm-
antík unga fólksins laust fyrir
1950:
Farmannavísur
Þegar farmaður leggur frá landi
á hið lognskyggða, blikandi haf
falla öldur að sæbörðum sandi,
á sundin glitrar við skýjanna traf.
Er af þilfari land sitt hann lítur
skal ei ljúfasta minningin
gleymd.
Þar sem aldan við útnesið brýtur
þar er unnusta farmannsins
geymd.
Umsjón :
Sigurður Ó. Pálsson
Meðan útþráin æskumann seiðir,
meðan ástirnar stíga í geim,
meðan hafmeyjan hárlokkinn
greiðir
mætast hugir hjá elskendum
tveim.
Meðan hugurinn heimþránni lýtur
skal ei hjartanu fósturjörð
gleymd.
Meðan aldan á útnesjum brýtur
verður ástin hjá farmanni geymd.
Yfir djúpinu draummyndir líða
sem að dyljast í farmannsins sýn.
Himinn speglast í hafinu víða,
þegar hrönnin á röstinni gín.
Ástmey farmannsins hljóðlát sér
hallar
meðan húmar á blómgaðri grund.
Það er skyldan sem skipverjann
kallar
þegar skilnaðar komin er stund.
Sit ég einmana, sorgmædd og
döpur
er hann siglir burt ströndinni frá.
Léttar haföldur hlæja og dansa
og bera hafskipið langt út á sjá.
Þá geng ég, með hryggðina í
huga
heim í kofann minn, einsömul nú.
Þó að hjartað í brjósti mer bresti
skal ég bíða og vera ‘honum trú.
Já, sú var tíð. Taka vil ég fram,
að það er konan mín, en ekki ég,
sem haldið hefur texta þessum til
haga.
Með bestu kveðju,
S.Ó.P.
KROSSGÁTA
/ía. fOJUR TÓmfíR HyjELF DuR S£LT “ Pýkt ÞEKK/R LE/Ð SKftNfíR FOR PóÐUR fEF/H ' ryRfí0 mfíVoR BEYárw SfíGDI KoRDÝt ÖSfíTT
r TÓMS/ TEym'D/
W Ji 29 72 6« /H
/ WM >U / H9
r (IfíNKI L- --4 V STfíLL OfíiNN fín . RbKl Hl 37 SuBu H
S/ER t
V'ftTfiR. 63 /9 V5 ÍE/NS H7
5/tZ)ý/? GOUfíN Ti/tr _ _
y 22 DREPUR H/EGT+- 7/ 51
SLE/Pfí
5/fíÐ sletTa HH KLETTF) VEGGlR V3 lo
PÚKfíR ÚRKomu LEGUR
r 59 £/</</ m/ifíáfí /O IÐKuÐu 3 b
mcdÝK
MJÚKU t
VfíRLfí KLfíKfí rr\Ynr 2H T n 62 65 7 52
ST/LLT L*l £/</</ GfírtLfí 32. ST/LLT Ufí 26 OFFRfí
KLUKKNf. QfíNO * 'OSTÖÐ UG/R
r 61 6 bs/</ 'DÆlF) /YÆÐ/
KRfíPfí RE6N
6RODup REHflfíR 5H 69 Fljór 11
'
[* 5/ 9 fíLL SvfíLUR 1« HO 7o 35
úLOFfíR
etrhdi miÐfíR 'fí: i Sfímsr /6
V£RK EfíLL
UTfíK TfíJfíVR umBufí
7 rULLU Fjöfíf Tl !5 56 Hb EéNfí 2
S/L 5 P/KuÐ
* f3 3V KJfíQfí 57 75 /1 GÍFu mfíÐup
rONf/
(iLUFRl/ TJÖ/Y 21 HE/mr /Nú 3o V /8
POTTfí LOKKfíR K/fTD
FljoTjr
5 fírrtHL.
* i YfíF/ 55 HE/ÐUR 25
NOTfí FfíNfí QETLfí R
r» 35 bJ/Nfí KJÖT/Z) u
ouitem
BRESTH 3/ 60 /1 Sfí/nHL n
INNVFLI SkErnmÞ ST/LLfí UPP
HESTul FIGNIR SKORD fíUfíK 77 TÖlu
LÖNCiUN ÞR'fí
6/M6UR
9 /Í.TT OtÖFOil 50 33 FfíLmn 5
Zf/vZ>. TÖHN
6 flLVM KfífíL 23 fs /3 53 27
RfíBQ
é/ NlfíÐUR Dt/61 39 67
SK...I -77. exK/ a u« w I 06 Y