Fjölrit RALA - 10.02.1984, Qupperneq 59

-49-
Korpa 1983
rakaðar voru með vél 1 fyrra, hefur vallarfoxgras borist 1 aðra
reiti, líklega með jurtahlutum, sem fest hafa rætur. Best virðist
það ná sér á strik I túnvingulsreitunum. Háliðagrasið hefur
líka breiðst út, en það gæti hafa fellt fræ við hirðingu í fyrra.
15.7. Holt og Islenska sveifgrasið eru I blóma, beringspuntur og tún-
vingull eru skemmra komnir en þð löngu skriðnir. Vallarfoxgras
er nýskriðið og lingresi og hávingull að skrlða. Puntur sést
ekki á snarrót og Fylkingu.
5.8. Vallarfoxgras, háliðagras og snarrót eru áberandi hrjáð af
ryðsvepp.
Heyið af þeim reitum, sem slegnir voru 4. og 5.8. var þurrkað og
hverjum stofni haldið sér. Heyið lá flatt og óhreyft á velli 1
stórrigningum fram til 15.8. Pann dag var norðan strekkingur og heyinu
var snúið tvisvar.
Daginn eftir var heyið sætt hálfþurrt 1 þurrklausu veðri. Þá var
gerð eftirfarandi athugasemd um útlit þess:
16.8. Fylking og língresið hefur litið hrakist. Beringspuntur er
lika nokkuð góður. Vallarfoxgras og hávingull er gróft en heldur
lit og lögun. Annað er verra og verst er íslenskur túnvingull og
háliðagras. Það er litlaus flóki.
Heyið stóð svo I sæti undir yfirbreiðslum til 31.8. Þá var það breitt
I góðum þurrki og hirt daginn eftir. Þá þótti furðu mikill munur á
flekkj unum:
1.9. Lingresi og hávingull halda græna litnum og má segja, að hvor-
ugt sé hrakið. Snarrót og Fylking hafa fölnað nokkuð, en halda
sér þó furðu vel. Vallarfoxgrasið hefur breytst mjög á sama
veg. Það er fölgrænt en ekki gult. Aðrir stofnar eru alls ekki
grænir. Beringspuntur er heiðgulur, líkastur broddskitu.
íslenski túnvingullinn er lika gulur,en dekkri en
beringspunturinn. Þessi túnvingull var mjög ljótur I sæti,
blautur, slepjulegur og frámunalega illa þefjandi. Leik og Holt
eru hvort öðru áþekk og má telja þau gulmórauð og næsta ólystug
að sjá. Islenska sveifgrasið er líka sömu gerðar. Háliðagrasið
er létt og visið og dökkbrúnt að lit og er fjarri þvi að líkjast
heyi. Myndir voru teknar af heyinu.