Íslenskar landbúnaðarrannsóknir - 01.09.1978, Síða 40

38 ÍSLENZKAR LANDBÚNAÐARRANNSÓKNIR
verið frá 126 niður í 0,4 seiði. Fæða lax- og
urriðaseiða í Ulfarsá 1975 á fyrsta sumri
reyndist aðallega vera rykmýslirfur, en
mest vorflugulirfur og sníglar á öðru ári.
A uppeldissvæðum laxins í ánum má
finna allar aðrar tegundir íslenzkra
vatnafiska. Þessar fisktegundir keppa um
sömu fæðudýrin, en þær geta þó haldið sig
á mismunandi stöðum í ánum. Magn fæð-
udýra í ánum getur verið breytilegt eftir
aðstæðum. Vatnsþurrð annarsvegar og
flóð hinsvegar geta t. d. haft slæm áhrif til
fækkunar fæðudýranna.
Stærð laxaseiða við göngu þeirra í sjó er
frá 11 til 13,3 cm að meðaltali í einstökum
ám í þekktum tilvikum og aldur þeirra
getur verið frá 1 upp í 5 ár. Samkvæmt
hreistursrannsóknum eru þau tíðast
þriggja ára, en í kaldari ánum geta seiðin
verið árinu eldri heldur en hreisturlestur
gefur til kynna. Laxinn heldur sig í eitt til
þrjú ár í sjó, áður en hann verður kyn-
þroska og gengur í árnar til að hrygna. Á
Veiðimálastofnuninni hefur aldur á 1799
löxum verið ákvarðaður. Af þeim dvöldust
52,9% eitt ár í sjó, 46,6% tvö ár og 0,5%
þrjú ár. Hlulfallið milli eins árs laxa úr sjó
REFERENCES
Alexandersdóttir, M. 1975. Trend in salmon catches
in Icelandic streams, 1946-1973. Inst. Freshw.
Fish., Reykjavík. Manuscript. 34 pp.
Alexandersdóttir, M. 1978. Competition between
Arctic char and Atlantic salmon fry in a pond
environment. Inst. Freshw. Fish., Reykjavík.
Manuscript. 5 pp.
Arnlaugsson, T. 1976. Mat á uppeldis- og hrygning-
arskilyrðum Grímsár og Tunguár í Borgarfirði og
gönguseiðafjöldi ánna árið 1976. Inst. Freshw.
Fish., Reykjavík. Manuscript. 17 pp.
Arnlaugsson, T. 1976. Seiðakönnun á Svartá í A-
Húnavatnssýslu. Inst. Freshw. Fish., Reykjavík.
Manuscript. 6 pp.
og tveggja ára er breytilegt frá einni á til
annarar. Tala laxa, sem hrygna oftar en
einu sinni, er breytileg eftir ám, að því er
fram kemur við hreisturlestur, eða frá 0 til
18,4%. Þyngd laxins eftir eins árs veru í
sjó er oftast frá 1,5 til 3,5 kg, eftir tvö ár í
sjó 4 til 6 kg, en stærri laxar hafa venjulega
dvalist lengur en tvö ár í sjó.
Klak og eldi laxfiska er fremur nýleg
starfsemi hér á landi. Laxaklak komst ekki
á fastan grundvöll fyrr en fyrir um það bil
hálfri öld og var þá kviðpokaseiðum sleppt
í árnar. Upp úr 1950 var byrjað skipulega
á seiðaeldi yfir sumartímann, og var þá
sumaröldum seiðum sleppt í árnar síð-
sumars. Upp úr 1960 með tilkomu Lax-
eldisstöðvar ríkisins í Kollafirði komst eldi
laxaseiða upp í göngustærð á fastan
grundvöll. Nú eru starfandi átta fisk-
eldisstöðvar á landinu og sumaröldum
seiðum og gönguseiðum er sleppt í árnar.
Seiðasleppingar eru verulegar, en litlar
beinar sannanir liggja enn fyrir um
gagnsemi þeirra. Vonað er, að með bætt-
um aðferðum við seiðasleppingar muni
árangur fara vaxandi.
Andersen, C. 1977. Laks pá vandring. Ottar, Uni-
versitetet í Tromsö 99:24-31.
Berg, M. 1963. Laks og láksefiske. A.S. John Grieg,
Bergen. 60 pp.
Egglishaw, H.J. 1967. The food, growth and popu-
lation structure of salmon and trout in two
streams in the Scottish Highlands. Dep. Agric.
Fish. for Scotland. Freshw. and Salmon Fish.
Res. 38:1-32.
Egglishaw, H. J. 1970. Production of salmon and
trout in a stream in Scotland. J. Fish. Biol.
2 (1): 117-136.
Eggliskaw, H. J., and P.E. Shackley. 1977. Growth,
survival and production of juvenile salmon and