Harmonikublaðið - 01.09.2016, Side 13

en einbeitingin skein úr hyerju andliti. Við
sýningu á þessari upptöku, sem varpað var
upp á vegg í salnum sköpuðust frjóar umræður
og rifjuðust upp ýmsar sögur. A meðan gestir
snæddu kvöldverðinn hélt Einar Friðgeir
spurningakeppni um sögu HR með hjálp
tölvutækninnar. Spurningum var varpað upp
á vegginn úr tölvu, svo svöruðu þátttakendur
úr snjallsímum og mátti fylgjast með
æsispennandi viðureign efstu manna á
veggnum jafnharðan og svartíma hverrar
spurningar lauk. Eftir taugatrekkjandi augna-
blik í lokin stóð Björn Ólafur uppi sem sig-
urvegari.
Þessu næst var gengið frá aðföngum og hús-
gögnum í salnum og dansleikur undirbúinn
og fljótlega fóru dansgestir að tínast inn í
salinn og fyrsta hljómsveit kvöldsins að stilla
upp. Dasbandið reið á vaðið og Garðar
Olgeirsson tók síðan við. Lóan og lundarnir
(Guðrún og Hjálmar) leystu Garðar af, en
Combó Smárinn tók svo við keflinu. Léttsveit
HR var næst á svið áður en Hildarleikur
(Hildur og Vigdís) lauk ballinu, sem tókst
ágætlega, enda vanir dansspilarar á ferð og
dansfúsir gestir. Aðsóknin var með ágætum
og aðdáunarvert að fylgjast með dansfólkinu

1 1 ímTm
J i i M'
Dansararnir þurfiu ekki mikla bvatningu
sem virtist svífa um gólfið áreynslulaust frá
kvöldi og fram yfir miðnætti. Líktist þetta
meira íþróttaviðburði frekar en skemmtikvöldi
ef tekið er tillit til neyslunnar á drykkjar-
föngum en mikil spurn var eftir kranavatni
og gosdrykkjum en lítið var snert á áfengi og
kaffi. Drekkhlöðnum bíl af áfengi var ekið
aftur til ÁTVR á mánudagsmorguninn til að
skila því sem keypt var fyrir helgi, en bílstjór-
inn bölvaði sáran yfir bakverk eftir tilgangs-
lausan burð á farminum upp á 2. hæð í Fóst-
bræðraheimilinu og niður aftur.
Óbifiur Briem meS örlitlum viðaukafrá ritstjóra / Ljómyndir
Siggi Harðar

Tónleikar Pierre Eriksson
Sérstakir heiðursgestir harmonikumótsins á
Varmalandi í ár voru þeir Pierre Eriksson
harmonikuleikari og félagi hans Rolf Jarde-
mark gítarleikari. Pierre, semerfæddur 1974
í Gautaborg, fór að reyna að spila á harmon-
iku þegar hann var þriggja ára. Hann var
ótrúlega fljótur að ná lagi, með því að standa
við stól þar sem píanóharmoniku föður hans
var stillt upp. Fimm ára gamall sá hann sjón-
varpsþátt með Lindquist bræðrunum, sem á
þeim tíma var meðal vinsælustu hljómsveita
í Svíþjóð. Þá benti hann á Folke Lindquist og
sagði vilja svona harmoniku. Þar með breytti
hann yfir í hnappanikku, sem hann hefur
haldið sig við síðan. Pierre hefur unnið til
fjölda viðurkenninga og gaf út sinn fýrsta disk
þegar hann var ellefu ára. Hann varð sænskur
meistari 10, 11 og 12 ára. Hann þykir ótrúlega
jafngóður hvort heldur er um er að ræða
sígilda, jass, nútíma eða gömludansa tónlist.
Þeir Rolf héldu tónleika laugardaginn 30. júlí.
Þegar um 140 gestir höfðu komið sér fýrir í
sætum sínum hófu þeir félagar leik og byrjuðu
á Pietros Return eftir Pietro Deiro og stukku
síðan beint í Wiggen polkann. Þar með var
rétti andinn kominn í salinn. I framhaldinu
fengu gestir síðan When you're smiling, þar
sem Rolf gítarleikari fékk að sýna getu sína í
jassaðri útgáfu. Það fór ekki milli mála að þar
fór fagmaður af bestu gerð. Sambasyrpa fýlgdi
í kjölfarið þar sem blandað
var saman Tico tico, Brazil
og Quando quando. Næst
á dagskrá var Hasttrav eftir
Ragnar Sundquist og því
fýlgdi síðan smá jass í I
can‘t give you anything but
love. Því var síðan fýlgt eftir
með Brúðarmars og Skurð-
gröfunni frá Noregi.
Novelty accordion eftir
Erik Frank hljómaði kunn-
uglega hjá mörgum og
flutningurinn frábær, en
Polsku frá Hárjedalen
þekktu færri. Það hýrnaði
yfir mannskapnum þegar
Sákkijárven polkinn hljóm-
aði, enda einn kunnasti
polki á Norðurlöndum. Nú tókvið sveiflukafli,
en þeir félagar eru framúrskarandi á því sviði.
Þar mátti heyra Honeysuckle rose og Lady be
good, auk tveggja franskra góðkunningja. Þá
var komið að lokalagi þeirra félaga, Zardas
eftir Monti, nokkuð sem allir harmonikuunn-
endur þekkja. Þá urðu áheyrendur vitni að
ótrúlegri snilld og vildu meira og kröfðu félag-
ana um aukalag. Þá spurði Pierre hvort gestir
vildu rólegt eða hratt. Eftir atkvæðagreiðslu
salarins fengu gesti sérlega fallega stemmingu
Rolfog Pierre í sveiflu
(Hymn) eftir Pierre. Það fór ekki milli mála
að miklir snillingar voru hér á ferð og skipti
þá ekki máli hvort leikin var klassík, swing
eða hefðbundin norræn tónlist. Allt þetta
leystu þeir félagar af óvenjulegri snilld og
höfðu margir tónleikagesta á orði, að þeir
hefðu aldrei orðið vitni að annarri eins tækni
og túlkun eins og hjá Pierre Eriksson.
Friðjón Hallgrímsson / Mynd Siggi Harðar
13