Feykir - 21.08.2019, Page 7

kannski einhver gusa. En líkt og
með Spaugstofuna forðum, sem
hneykslaði suma, þá kom aldrei
vel út ef fólk kvartaði. Ég held
að eftir Spaugstofuna hafi
valdamenn séð að það borgaði
sig að segja ekki neitt,“ segir
Grímur og ítrekar að um
skáldskap sé að ræða.
Myndin hefur verið í
almennri sýningu í um viku í
bíóhúsum landsins en sl.
mánudagskvöld var hún sýnd í
Króksbíói fyrir fullu húsi.
Uppselt er á morgun,
fimmtudag, og síðast þegar
fréttist eru örfáir miðar eftir á
sunnudagssýninguna.
Myndin á flakk um heiminn
Undirritaður var viðstaddur
sýningu myndarinnar sl.
mánudag í Króksbíói í
troðfullum sal. Það má leiða að
því líkum að umfjöllun um
tengingu Kaupfélags Skag-
firðinga við myndina hafi haft
áhrif á aðsókn, þannig var
mannvalið í salnum. Allir
virtust spenntir að vita hvaða
útreið félagið fengi.
Best er að upplýsa strax að hér
er ekki um neina heimildar-
mynd um KS að ræða. Sögð er
saga Ingu sem missir manninn
sinn, sem hafði verið sannur
kaupfélagsmaður, eins og segir í
myndinni. Þau eru stórskuldug
vegna fjárfestingar í nýju
róbótafjósi og hrunið leikur þau
grátt og Inga situr ein uppi með
fjósið, skuldirnar og völina um
að halda áfram eða bregða búi.
Kaupfélagið vill aðstoða en það
kostar. Gjaldið er, eins og
kannski einhverjir þekkja: Þú
verslar við kaupfélagið!
Undir þá einokun er Inga
ekki tilbúin að gangast og gerir
uppreisn gegn ægivaldinu og
reynir að fá fólk með sér sem
gengur ekki allt of vel. Sú
vegferð endar bara á einn veg.
Myndin er ágæt að mörgu leyti
og efalaust má finna einhverja
samsvörun í Kaupfélagi
Skagfirðinga ef fólk leitar að
henni, eða þá í hvaða kaupfélagi
sem er, þó þau séu mörg hver
búin að leggja upp laupana.
Myndin er hæg og dramatíkin
mikil, aðalpersónurnar sterkar
og vel leiknar. Arndís Hrönn
Egilsdóttir sýnir afbragðs leik í
aðalhlutverkinu sem Inga
kúabóndi og Sigurður Sigur-
jónsson, sem Leifur kaup-
félagsstjóri. Þau tvo bera
myndina uppi en aðrir leikarar
gera einnig vel þó ekki sé það
sérstaklega nefnt hér.
Og talandi um að
kaupfélögin í landinu hafi týnt
tölunni: Kannski hafði Leifur
kaupfélagsstjóri rétt fyrir sér í
myndinni er hann sagði að
samstaða yrði að ríkja í
samfélaginu annars gæti illa
farið.
Þó myndin sé í heildina
nokkuð þung og dramatísk má
alveg brosa að mörgum senum
og jafnvel skella upp úr.
Senurnar sem áður hefur verið
minnst á, þegar kúadellan
lendir á framrúðu aðstoðar-
kaupfélagsstjórans og mjólkur-
atriðið með skítadreifarann,
kitluðu hláturtaugarnar þrátt
fyrir að um háalvarlegt atriði
hafi verið að ræða.
En hvaða væntingar skyldi
höfundur hafa til myndarinnar
og gengis hennar. „Ég vonast
eftir því að fá góða aðsókn í bíó
og að hún fái góðar viðtökur og
veki athygli. Það er búið að
bjóða henni á Torontó
kvikmyndahátíðina og er að
fara á flakk um heiminn, verður
sýnd í hinum ýmsu löndum. En
ég vonast eftir að sem flestir sjái
hana.“ Grímur segir það eiga
eftir að koma í ljós hvort
kaupfélagið í Erpsfirði, eða
jafnvel í Skagafirði, eigi eftir að
verða heimsfrægt. „Myndin
Hrútar gekk a.m.k. vel og fór út
um allt. Það á eftir að koma í
ljós hvernig þessari mynd á eftir
að vegna.“
Það er ekki hægt að segja að
Hollywood-hasar einkenni
myndir Gríms. Hann er lunkinn
við að sýna mannlegar og
tilfinningaþrungnar senur sem
virðist heilla áhorfendur. Fólk
er hrifið af því rólega og
framandlega umhverfi sem
birtist í myndum eins og í
Hrútar og Héraðið. Svona
myndir ganga vel og vekja
athygli eins og dæmin sanna.
„Já, ég held að það sem var
sérstætt við Hrúta var þetta
samband mannsins við
sauðkindina og vakti mesta
athygli, held ég, og umhverfið.
En þetta með sauðkindina var
það sem gerði að verkum að
myndin Hrútar ferðaðist svona
mikið. Héraðið er miklu minna
um húsdýrin þannig, miklu
meira um samfélagið og að því
leytinu ólíkari en það er samt
þessi sami hægi stíll í Héraðinu
og í Hrútum. Það er
einfaldleikinn sem virkar,“ segir
Grímur í lokin. Feykir óskar
honum góðs gengis með
Héraðið bæði hérlendis sem
erlendis.
rekin og hafa mikil völd á
svæðinu. Þetta getur alveg átt
við það.“ Grímur segist telja sig
sósíalista eða félaghyggjumann
og er alveg sammála
kaupfélagshugsjóninni í
grunninn.
Þegar hann kom til
Skagafjarðar fyrst þá hafi
hugmyndin verið að gera
heimildamynd. Hann segist
hafa reynt að fá sögur eða
upplýsingar hjá fólki en það
hafi ekki alltaf verið auðvelt.
Fólk hafði frá ýmsu að segja en
vildi ekki koma fram undir
nafni. Hann segist ekki hafa
talað við æðstu stjórnendur
Kaupfélagsins en gott samtal
átti hann við bónda og
fyrrverandi stjórnarmann KS
og fleiri sem eru handgengnir
Kaupfélaginu. „Ég var ekkert að
fara að trufla Þórólf í sínum
störfum!“
Grímur er ekki alveg
ókunnugur landbúnaðar- eða
samvinnumálum en faðir hans,
Hákon Sigurgrímsson, vann
fyrir íslenskan landbúnað, var
m.a. framkvæmdastjóri Stéttar-
sambands bænda og síðar
skrifstofustjóri í landbúnaðar-
ráðuneytinu á árum áður.
Hann segist hafa fengið
ákveðna innsýn og ágætis
þekkingu á kaupfélögum á
Íslandi og hvernig þau virka.
Eins og fram kemur fyrr í
viðtalinu var myndin tekin upp
á Blönduósi og Hvammstanga
og segir Grímur það hafa
hentað betur en að taka upp á
Sauðárkróki sem er of stórt
samfélag fyrir myndina. „Ég
vildi minnka samfélagið og
ástæðan er sú að einfaldleikinn
virkar oft betur í bíómyndum.
Þetta hérað sem er í myndinni
er bara uppdiktað og heitir
Erpsfjörður og er miklu minna
en Skagafjörður. Við tókum
upp í Búðardal, Blönduósi og
Hvammstanga og þetta er
mixað saman í einhvern graut.
Við notum t.d. kaupfélagshúsið
á Hvammstanga að utan en svo
tókum við upp inni í
kaupfélaginu á Blönduósi,
gömlu kaupfélagsskrifstof-
unum fyrir ofan Samkaup. Við
völdum það sem kom best út í
mynd.“
Grímur segist ekki hafa
fengið neinar athugasemdir eða
símtöl frá kaupfélagsmönnum
en telur ekki útilokað að
einhver láti í sér heyra eftir að
myndin hefur verið sýnd í
Skagafirði. „En það er bara
nýbyrjað að sýna myndina
þannig að það eru ekki margir
búnir að sjá hana. Það kemur
Ingu finnst áburðurinn full dýr hjá Kaupfélagi Erpsfirðinga.
Grímur leikstjóri á tökustað ásamt samstarfsmanni.
Eins gott að ramma þetta vel inn.
Siggi Sigurjóns fer með hlutverk Leifs kaupfélagsstjóra.
Inga ákveður að hætta að leggja mjólk inn í KE.
Eftir hrun hækkuðu skuldir bændanna í Dalsmynni.
Á fundi Félags kúabænda í Erpsfirði. Inga komin úr fjósagallanum.
31/2019 7