Skessuhorn - 16.08.2020, Blaðsíða 16

MIÐVIKUDAGUR 16. SEpTEMBER 202016
Í byrjun mars 2016 biðu Silja Rut
Thorlacius og Hrafn Einarsson
spennt eftir sínu öðru barni þegar
öllu var snúið á hvolf á augabragði.
Föstudagsmorguninn 4. mars fór
Silja í mæðraskoðun þar sem í ljós
kom að enginn hjartsláttur heyrð-
ist hjá dóttur þeirra. Hún var strax
send upp á fæðingadeild þar sem
staðfest var að dóttir þeirra væri
látin. Frigg kom svo í heiminn 5.
mars, sem var settur dagur.
Silja er fædd og uppalin í Búð-
ardal, dóttir Elinborgar Eggerts-
dóttur og Kristins Thorlacius. Hún
kynntist Hrafni í Grunnskólanum
í Búðardal þegar hann flutti ásamt
fjölskyldu sinni að Hróðnýjarstöð-
um í Laxárdal. Silja og Hrafn urðu
fljótlega par og hafa þau verið sam-
an frá því þau voru unglingar. Í dag
búa þau í Reykjavík og eiga saman
þrjár dætur; Kolku átta ára, Frigg
og Mirru sem er rúmlega tveggja
ára.

Alltaf tilbúin að ræða
um dóttur sína
Silja er mjög opin um missinn og er
sjálf í dag formaður styrktarfélags-
ins Gleym mér ei, sem er féleg fyr-
ir foreldra sem hafa misst barn á
meðgöngu eða stuttu eftir fæð-
ingu, og hjálpar þar öðrum for-
eldrum sem eru að ganga í gegn-
um það sama og hún. Blaðamað-
ur Skessuhorns heimsótti Silju fyr-
ir helgi og ræddi við hana um upp-
lifunina að missa barn með þessum
hætti og hvað hafi tekið við á eft-
ir. „Ég er alltaf tilbúin að tala um
Frigg en það er alls ekki til þess að
viðhalda sorginni eða sækjast eftir
athygli og samúð. Þvert á móti var
það upphaflega partur af bataferl-
inu og hjálpleg leið til að sortera
hugann og komast yfir áfallið. Í dag
er hún stór partur af lífi okkar, þótt
hún sé ekki hjá okkur. Ég finn al-
veg að sumir þora ekki að tala um
hana við okkur og halda að þar með
sé verið að ýfa upp einhver sár en
það er fjarri lagi,“ útskýrir Silja.
„Kolka var mjög spennt að verða
stóra systir og tók þátt í meðgöng-
unni með okkur, fylgdist með kúl-
unni stækka og upplifði hreyfing-
arnar, það var því mikið áfall fyr-
ir hana að fá systur sína ekki heim.
Við vorum því ekki aðeins að tak-
ast á við okkar missi heldur hvernig
við ættum að hjálpa Kolku að takast
á við sinn. Börn hugsa öðruvísi en
við fullorðna fólkið, þau eru ekkert
að flækja hlutina og því vöndumst
við því fljótt að svara öllum spurn-
ingum hennar um systur sína á ein-
faldan og heiðarlegan hátt, hvar
sem er, hvenær sem var. Nú orð-
ið erum við ekkert alltaf að tala um
Frigg og stundum líður langur tími
á milli þess að hana ber á góma en
okkur hefur alltaf fundist mikilvægt
að Kolku finnist aldrei að hún megi
ekki tala um hana þegar hún hef-
ur þörf til þess og það hefur hjálp-
að okkur í leiðinni. Frigg er allt-
af með okkur, hvort sem við töl-
um um hana eða ekki, við hugs-
um um hana á hverjum degi og þó
það komi dagar þar sem ég er sorg-
mædd yfir því sem ekki varð, tengi
ég hana meira við ást, gleði og styrk
en sorg,“ segir Silja og brosir.
Fyrst talið vera slys
Eins og fram kom hér að fram-
an fæddist Frigg á settum degi og
var því fullburða barn. „Það hljóm-
ar kannski furðulega en ég veit ná-
kvæmlega hvenær hún dó. Ég lá
uppi í sófa á fimmtudagskvöldi en
Hrafn var enn í vinnunni. Ég fann
allt í einu ískaldan hroll fara í gegn-
um mig alla, eins og straum, furðu-
leg tilfinning sem fékk mig til að
hringja í Hrafn og láta hann vita að
ég héldi að ég væri að fara af stað,
að hann ætti kannski að koma heim.
En ekki dró til tíðinda um nótt-
ina og í mæðraskoðun morguninn
eftir kom í ljós að það var enginn
hjartsláttur. Ég er sannfærð um að
þessi tilfinning sem ég fann kvöldið
áður var líkaminn minn að bregð-
ast við því sem var að gerast. Við
vorum send beint á fæðingadeild-
ina þar sem Frigg fæddist á laug-
ardagskvöldi. Naflastrengurinn
var mjög langur, hann var ekki að-
eins vafinn um hálsinn á henni og
fótinn heldur var þéttur hnútur á
honum. Það þótti því alveg borð-
leggjandi að þetta hafi verið nafla-
strengsslys,“ útskýrir Silja og bæt-
ir við að þess vegna hafi þau Hrafn
ákveðið að láta ekki kryfja stúlkuna
sína. „Fylgjan fór þó í rannsókn til
Bandaríkjanna en við áttum ekki
von á neinum nýjum upplýsing-
um úr henni. Annað kom þó í ljós
en rannsóknin sýndi að fylgjan var
mikið skemmd sem olli fylgjuþurrð
sem endaði eins og raun bar vitni,“
segir Silja.
Vildi strax annað barn
Það var ungu hjónunum erfitt að
fara barnlaus heim og pakka sam-
an öllu barnadótinu sem þau voru
búin að gera klárt. „Ég var viss um
að það myndi laga allt, að einbeita
sér strax að því að eignast annað
barn sem myndi fylla upp í tómið
sem ég var heltekin af,“ segir Silja
og bætir við að þetta hafi svo allt
breyst í júní þegar niðurstöðurnar
úr rannsókninni bárust. „Við vorum
þarna búin að vera að syrgja hana á
þeim forsendum að þetta hafi verið
slys sem ólíklega myndi endurtaka
sig en svo fáum við að vita að það
var fylgjan sem brást, það var ég
sem brást.“ Enginn gat sagt þeim af
hverju þetta gerðist en að það væru
75% líkur á því að þetta myndi ger-
ast aftur á næstu meðgöngu. „Þetta
setti hugmyndina um að eignast
annað barn alveg í nýtt samhengi
fyrir okkur,“ segir Silja og útskýr-
ir að þrátt fyrir allt hafi síðar þráin
í annað barn orðið hræðslunni yfir-
sterkari. „Þessar fréttir urðu til þess
að koma mér aðeins niður á jörðina
og fá mig til að takast á við áfallið
fyrir alvöru, ég áttaði mig á því að
nýtt barn kæmi ekki í staðinn fyrir
það sem við misstum.“
Gerðist aftur
Silja segir að þau Hrafn séu þakk-
lát fyrir allt fólkið sitt sem hjálpaði
þeim í gegnum þessa erfiðu reynslu.
„Án fjölskyldu okkar og vina hefð-
um við aldrei komist svona vel frá
þessu öllu saman. Hvorki því að
missa Frigg né að ganga í gegn-
um aðra erfiða meðgöngu og eign-
ast svo hana Mirru okkar.“ Þeg-
ar Silja var gengin 36 vikur með
Mirru kom í ljós breytingar á blóð-
flæðinu frá fylgjunni til barnsins
sem gaf til kynna að fylgjan væri að
eyðileggjast. „Ef við hefðum ekki
fengið þessar niðurstöður úr rann-
sókninni á fylgjunni hennar Friggj-
ar, hefðum við ekki fengið eins ýt-
arlegt eftirlit á meðgöngunni og þá
væri Mirra líklegast ekki hjá okkur
heldur,“ segir Silja meir. „Við eig-
um frábært fagfólk í heilbrigðis-
„Hún er jafn mikið barnið okkar
eins og hinar dætur okkar“
-segir Silja Rut Thorlacius um reynslu sína af því að fæða dóttur sína andvana
Silja Rut Thorlacius segir sína upplifun af því að missa fullburða barn rétt fyrir fæðingu.
Silja og Hrafn með tveimur af dætrum sínum, Kolku og Mirru. Ljósm. úr einkasafni
Kolka og Mirra við legstein Friggjar. Ljósm. úr einkasafni
Silja er mjög opin og einlæg þegar kemur að því að ræða um Frigg. Kolka og Mirra saman í stúdíói en Silja er ljósmyndari og einn af eigendum ljós-
myndastofunnar Ljósmyndir Rutar og Silju. Ljósm. úr einkasafni