Skessuhorn - 16.08.2020, Blaðsíða 18

MIÐVIKUDAGUR 16. SEpTEMBER 202018
„Ég komst að því núna fyrir nokkr-
um dögum að ég á rætur í Grund-
arfirði. Langamma mín fædd-
ist hérna, í Gröf í Grundarfirði,
en faðir minn ólst upp í Kolbeins-
staðahreppi. Bróðir minn var að
skrifa ævisögu hans og þar komst
ég að þessu með langömmu, að ég
ætti rætur hér,“ segir Ágúst í sam-
tali við Skessuhorn.
Hann nam félagsfræði í Vestur-
Berlín á sínum yngri árum en hefur
ekki fengist við hana. „Ég hef feng-
ist við ýmislegt, en það sem ég hef
ekki fengist við er félagsfræði,“ seg-
ir Ágúst léttur í bragði. Um árabil
hefur hann starfað sem leiðbein-
andi og ráðgjafi í frumkvöðlastarfi
og nýsköpun. Skessuhorn hitti
Ágúst að máli og ræddi við hann
um starfsferilinn, nýja staðinn þar
sem hann rakst fyrir tilviljun á ræt-
urnar og fær að heyra af hugsanlegu
tækifæri fyrir stað eins og Grundar-
fjörð í nútímanum.
Lærði frumkvöðlaþjálf-
un í Bandaríkjunum
Í kringum aldamótin var Ágúst
þrisvar verkefnastjóri samkeppni
um gerð viðskiptaáætlana, en hug-
myndinni hafði hann fyrir tilvilj-
un lesið um á flugvelli í Hamburg
skömmu fyrir nýja öld. Má segja að
hann hafi komið með hugmynd-
ina til Íslands, en henni var hrund-
ið í framkvæmd af Nýsköpunar-
sjóði atvinnulífsins í samstarfi við
fleiri aðila. Þátttaka var afar góð í
samkeppninni, sem þá var algjör
nýlunda á Íslandi. „Við fengum á
annað hundrað viðskiptaáætlanir
í fyrstu keppnina, þörfin var orð-
in svo mikil. Svo bárust einhverjar
50 til 60 í næstu tvær, en eftir það
færðist verkefnið hægt og rólega
inn í háskólana, þar sem það átti í
rauninni alveg heima. Við vorum
ekkert í þessu til að gera þetta að ei-
lífu, bara til að koma þessu á,“ seg-
ir Ágúst.
Eftir að hafa stýrt þessum sam-
keppnum þrisvar sinnum fór Ágúst
í stutta ferð til Bandaríkjanna til að
sækja námskeið á vegum stofnunar
sem heitir NFTE, eða Network for
Teaching Entrepreneurship. „Þetta
er sjálfseignarstofnun sem stendur
fyrir frumkvöðlasmiðjum fyrir ungt
fólk sem nýtur kannski ekki sömu
tækifæra og aðrir. Það gera þeir í
gegnum skólakerfið og þjálfa kenn-
ara til þess að halda frumkvöðla-
smiðjur í skólum. Ég var í kennara-
þjálfun þarna, fór á stíft námskeið í
viku. Þar kynntist ég þessari aðferð
sem ég hef notað allar götur síðan,“
segir Ágúst. „Ég hef aðlagað hana
öðrum hópum sem ég hef leiðbeint,
enda þóttist ég sjá að þessa aðferð
mætti alveg nota á aðra markhópa
en ungt fólk,“ bætir hann við.
Fyrstu smiðjurnar
á Vesturlandi
Það var síðan örfáum árum eftir
aldamót sem Atvinnuráðgjöf Vest-
urlands hafði sótt um að fá að taka
þátt í verkefni sem hét Young Ent-
repreneurship Factory, sem var
samstarfsverkefni nokkurra landa.
„Ólafur Sveinsson, atvinnuráðgjafi
og stórvinur minn, hafði sótt um í
þessu verkefni. Umsóknin var sam-
þykkt og við vorum að ræða mál-
in, hvaða framlag íslenski þátttak-
andinn gæti komið með. Þá var ég
akkúrat búinn að vera á þessu nám-
skeiði í New York og það smell-
passaði inn í þetta verkefni, var ná-
kvæmlega það sem þurfti í raun-
inni,“ segir Ágúst. „Við fórum sem
sagt af stað með svona frumkvöðla-
smiðjur fyrir unglinga á starfssvæði
Atvinnuráðgjafar Vesturlands. Við
byrjuðum í Laugargerðisskóla og
fórum síðan í aðra skóla. Alltaf voru
þetta helgarsmiðjur, krakkarnir
gistu og fengu pitsur og svona. Og
við fengum fína þátttöku,“ segir
hann. „Þetta var samkeppni og svo
var farið í tvær utanlandsferðir með
sigurvegarana, til Skotlands og Sví-
þjóðar, að hitta krakka sem voru í
þessu sama þar. Þannig að það var
eftir miklu að slægjast og krakk-
arnir lögðu sig rosalega fram, ætl-
uðu sér að krækja í þessa utanlands-
ferð,“ segir Ágúst og brosir.
Leiðbeining og ráðgjöf
Árin sem á eftir fóru hélt Ágúst
smiðjur fyrir Nýsköpunarmiðstöð
Íslands, var m.a. leiðbeinandi í Vax-
tasprotaverkefnunum svokölluðu.
„Verkefnið er hugsað fyrir fólk af
landsbyggðinni, bændur og íbúa í
þorpum hringinn í kringum landið,
til að efla atvinnulíf og draga fram
nýjar hugmyndir. Það var rosalega
intensíft og skemmtilegt verkefni,
bæði svona smiðjur sem ég sá um
og líka persónuleg ráðgjöf,“ segir
Ágúst. „Þarna kom stundum fólk
sem var með mótaðar hugmyndir,
fannst ekki nóg upp úr búskapnum
að hafa til dæmis og langaði að bæta
einhverju við. Þess vegna komu oft
út úr þessu ferðaþjónustuverk-
efni eða eitthvað slíkt,“ segir hann.
Eitt dæmi um rekstur sem varð til í
einu þessara verkefna er Rjómabú-
ið Erpsstaðir, sem lesendur Skessu-
horns þekkja margir hverjir vel til.
Sælusápur á Þórshöfn nefnir Ágúst
sem annað dæmi, en í dag er það
orðið nokkuð stöðugt lítið fyrir-
tæki. „En á svona smiðjur koma
bæði fyrirtæki sem vilja þróa sína
starfsemi, auk þess sem fyrirtæki
hafa hreinlega verið stofnuð eftir
smiðjur sem þessar,“ segir Ágúst.
Árin 2014 og 2015 gegndi hann
tímabundið starfi ferðamálafulltrúa
í Austur-Húnavatnssýslu og hófst
strax handa við að koma á fót svona
frumkvöðlasmiðjum. „Þar var ég
fenginn til að stýra átaki, sem þeg-
ar var búið að fjármagna. Það byrj-
aði á svona smiðju til að starta þessu
almennilega og þar urðu m.a. til
Galsi hestaleiga og Vötnin Angling
Service, fyrirtæki sem eru til enn í
dag,“ segir hann.
Fólk upplifi árangur
hjá sjálfu sér
Á ferli sínum hefur Ágúst tekið
þátt í nokkrum Evrópuverkefnum
sem leiðbeinandi og ráðgjafi við
frumkvöðla, einkum fyrir hönd Sí-
menntunarmiðstöðvar Vesturlands,
sem og við þjálfun annarra frum-
kvöðlakennara. „Síðan gerðist það
árið 2008 að þá hrynur hér allt og
meðal annars eftirspurn eftir mér,
sem ráðgjafa og leiðbeinanda, því
alls staðar var farið að skera nið-
ur,“ segir Ágúst. „En það var allt í
lagi. Frumkvöðlar eru þeirrar nátt-
úru að þeir hugsa alltaf um hvern-
ig á að leysa vandamál. Hjá sumum
verður þetta hálfgerður lífsstíll og
menn leita uppi vandamálin,“ seg-
ir hann og brosir. „En ég hugsaði
með mér að það væri komið mik-
ið atvinnuleysi og þessi aðferð sem
ég hefði notað gæti hentað vel til að
mótívera suma atvinnuleitendur,“
segir Ágúst. „Það er erfitt að missa
vinnuna og vera atvinnulaus, ekki
síst fyrir þá sem eru í yngri kant-
inum. Sumt fólk upplifir þunglyndi
og efast um sjálft sig,“ segir hann.
„Þannig að ég fór í að reyna að selja
Vinnumálastofnun þessa hugmynd,
að prófa að nota þessa aðferðafræði
til að mótívera atvinnulaust fólk,
efla sjálfstraustið og viljann til að
gera eitthvað, þó ekki væri nema
bara viljann til að fara og leita sér
að vinnu,“ segir Ágúst og bætir því
við að hann hafi reyndar þurft að
hafa töluvert fyrir því að selja hug-
myndina sína. En á endanum tókst
honum ætlunarverkið. „Það var
meðal annars fyrir tilstylli skrif-
stofu Vinnumálastofnunar á Vest-
urlandi. Guðrún Gísladóttir, sem
var og er forstöðumaður þar, studdi
þessa hugmynd vel og sýndi henni
mikinn áhuga. Hið sama má segja
um Ingu Dóru Halldórsdóttur,
framkvæmdastjóra Símenntunar-
miðstöðvarinnar á Vesturlandi. Úr
varð að farið var af stað í tilrauna-
skyni og fólk á atvinnuleysisskrá var
skyldað til að mæta,“ segir Ágúst,
sem hélt smiðjur fyrir atvinnulausa
víða um Vesturland næstu misserin.
„Ég renndi alveg blint í sjóinn með
þetta, hvernig það væri að halda
svona smiðjur fyrir fólk sem væri al-
gjörlega ómótíverað og hefði engan
áhuga á einhverju frumkvöðlastarfi.
Það varð líka raunin. Fólk hafði oft-
ast lítinn áhuga á þessu þegar það
kom, en ég fékk mjög góðan tíma
með hópunum og þetta reyndist al-
veg svínvirka,“ segir hann ánægður.
„Fólk fór út eftir þessar vikur með
aukið sjálfstraust. Markmiðið með
frumkvöðlasmiðjum er alltaf að
fólk upplifi að það geti hluti, upplifi
árangur hjá sjálfu sér og auki sjálfs-
traust og þá fær fólk vængi,“ segir
Ágúst. „Meira að segja urðu til smá
fyrirtæki í þessum smiðjum, þó það
hafi ekkert endilega verið mark-
miðið,“ bætir hann við.
Snýst um valdeflingu
Á vegum Vinnumálastofnunar voru
næstu misserin haldnar fjölmarg-
ar slíkar smiðjur fyrir atvinnulaust
fólk. Ágúst segir að þær sem hafi
skorið sig mest úr hafi verið smiðj-
ur fyrir atvinnulausa innflytjendur.
„Þá var ég allan daginn með stóra
hópa, allt í allt í kringum 40 manns.
Það var krefjandi, því þegar ég kom
og hitti þau í fyrsta skipti þá skildu
þau lítið hvað verið var að draga
þau út í. Ég stóð svo frammi fyr-
ir því í fyrsta skipti að það skildu
mig fáir, íslenskukunnáttan var svo
lítil. En ég fékk góðan tíma, einn
kunni smá íslensku og var til í að
túlka fyrir mig. Svo notaði ég Go-
ogle Translate og fingramálið og
náði einhvern veginn að gera mig
skiljanlegan. Þetta hafðist og þau
gerðu allt sem ég bað þau um að
gera,“ segir hann. „Út úr hópavinn-
unni komu svo mjög öflug verkefni,
því það kom í ljós að í þessum hópi,
sem var að langstærstum hluta
skipaður pólverjum, var fólk sem
hafði mikla reynslu frá heimaland-
inu, hafði jafnvel rekið fyrirtæki.
Nokkrir í hópnum voru menntað-
ir sem viðskiptafræðingar eða verk-
fræðingar en höfðu ekki fengið
störf sem hæfðu reynslu þeirra og
menntun hér á landi,“ segir Ágúst.
En þar var sömu sögu að segja og
af öðrum smiðjum, fólk lauk þeim
fullt sjálfstrausts. „Þetta snýst allt
um það sem núna er kallað valdefl-
ing, það er í rauninni það sem ég
fæst við og þess vegna virkar þetta
á alls konar markhópa. Fólk kem-
ur sterkara út, með meiri trú á sjálft
sig,“ segir hann.
Er hugmyndin góð?
Frumkvöðlasmiðjurnar hefj-
ast á hugmyndavinnu, fólk reyn-
ir að finna hugmynd að einhverju
verkefni. Hugmyndunum er safn-
að saman og farið í gegnum þær.
„Þá kemur spurningin; er þetta
góð hugmynd? Og það fer talsvert
mikil vinna í að komast að því og í
raun snýst öll smiðjan um að svara
því hvort hugmyndin sé góð, hvort
hún virki sem viðskiptahugmynd
eða félagslegt úrræði eða geti auð-
veldað atvinnuleitina,“ segir hann.
„Næst hugsar maður með sér;
„ókei, þetta er góð hugmynd og
hún gæti virkað, en við þurfum að
„Hugsaðu stórt en byrjaðu smátt,
þannig gerast hlutirnir“
- segir G. Ágúst Pétursson, leiðbeinandi og ráðgjafi á sviði nýsköpunar og frumkvöðlastarfs
G. Ágúst Pétursson, leiðbeinandi og ráðgjafi á sviði nýsköpunar og frumkvöðla-
starfs. Ljósm. kgk.

Horft yfir Grundarfjörð. Þangað fluttist Ágúst fyrir einu og hálfu ári síðan og líður
vel. Hann telur að ef til vill leynist tækifæri á tímum Covid fyrir bæi á borð við
Grundarfjörð. Ljósm. úr safni/ tfk.
Þorgrímur Einar Guðbjartsson við ostagerð á Erpsstöðum í Dölum. Rjómabúið
Erpsstaðir er dæmi um rekstur sem varð til í verkefni þar sem Ágúst sá um frum-
kvöðlasmiðju og ráðgjöf. Ljósm. úr safni/ Rjómabúið Erpsstaðir.