Morgunblaðið - 29.06.2020, Side 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 29. JÚNÍ 2020
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar Opinn handavinnuhópur kl. 12-16. Stólajóga kl. 10-10:45
Sögustund af hljóðbók / spjall kl. 13.00. Hádegismatur kl. 11:30 – 13.
Kaffisala kl. 14:45 – 15:30. Allir velkomnir í Félagsstarfið s: 411-2600.
Garðabæ Jónshúsi/ félags - og íþróttastarf: 512-1501.Opið í Jónshúsi
og heitt á könnunni alla virka daga frá 08:30-16:00. Hægt er að panta
hádegismat með dagsfyrirvara. Meðlæti með síðdegiskaffinu er selt
frá 13:45 -15:15. Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10:00. Stólajóga í
Jónshúsi kl. 11:00.
Gerðuberg 3-5 kl. 08:30-16:00 Opin handavinnustofa kl. 09:00-16:00
Útskurður kl. 11:00-11:30 Leikfimi Helgu Ben kl. 13:00
Ganga um hverfið
Hraunbær 105 Samsöngur kl. 14:30-15:15. Létt og skemmtileg
hópsöngstund þar sem hver syngur með sínu nefi. Matthías og
Þórarinn Örn leika undir á píanó og gítar. Textahefti á staðnum og
kaffi og veitingar á eftir. Síðasta söngstundin fyrir sumarfrí.
Allir velkomnir óháð aldri.
Hraunsel Ganga í Kaplakrika kl. 08.00 til 12.00 Billjard kl. 08.00
Listmálun kl. 09.00
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá 8:30-10:30.
Útvarpsleikfimi kl. 9:45. Minningahópur kl. 10:30. Stólaleikfimi 13:30.
Korpúlfar Gönguhópar leggja af stað klukkan 10:00 í dag frá
Borgum, Grafarvogskirkju og inni í Egilshöll.
Seltjarnarnes Dagskráin í dag mánudaginn 29.júní. Kl. 10:30
kaffispjall í króknum á Skólabraut. Kl. 11:00 leikfimi í salnum á
Skólabraut. Kl. 13:30 ljóðastund og gleði í salnum á Skólabraut.
Kl. 18:30 vatnsleikfimi í sundlaug Seltjarnarness.
Hlökkum til að sjá ykkur.
Sléttuvegur 11-13 Selið á Sléttuvegi er opið frá kl. 10 – 16. Heitt á
könnunni frá kl. 10 – 11 og hægt er að líta í blöðin. Hádegismatur er
frá kl. 11.30 – 12.15 og panta þarf matinn daginn áður. Spiluð er
félagsvist sem byrjar kl. 13.15 þegar velferðarsvið gefur grænt ljós.
Kaffi og meðlæti er til sölu frá kl. 14.30 – 15.30. Allir velkomnir.
Síminn í Selinu er: 568-2586.
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Vantar þig
fagmann?
FINNA.is
með
morgun-
nu
Navigare necesse est,
vivere non est
necesse.
(Pompeius mikli, 106-48 f.Kr.)
Sigling er oss nauðsyn –.
Þessi brýning Rómverjans var
lengi hugleikin vini mínum,
Guðjóni Ármanni Eyjólfssyni.
Hann var sjómannssonur, alinn
upp við unnarstein og dreymdi
ungan fley og fagrar árar.
Í máladeild Menntaskólans í
Reykjavík lágu leiðir saman.
Hann var málamaður, franska
var eftirlæti hans. Hitt kallaði
þó fastar. Föðurland vort hálft
er hafið, hann vildi helga störf
sín þeim er sjóinn sækja. Stúd-
ent úr báðum deildum skólans
sigldi hann suður um höfin á
herskipum danskrar hátignar
og kom víða, nam sjómælingar í
Höfn og lauk þar prófum sjó-
liðsforingja.
Fagurt var í Eyjum þá júní-
daga 1972 er við tvenn vinahjón
þágum þar vist og veislur í
nýju íbúðarhúsi þeirra Ár-
manns og Aniku. Rösku misseri
síðar felldi hraunloppan veggi
þess að velli. Sú ramma raun
gat þó ekki máð minninguna
um glaðværa rausn þeirra
hjóna og styrka leiðsögn Ár-
manns um eyjar og byggð. Við
komum til foreldra hans, Eyj-
ólfs og Guðrúnar á Bessastöð-
um. Þar beið mín óvænt happ.
Síðsumars tóku þau sæmdar-
hjón mynd niður af þili sínu af
litlu tilefni og sendu mér að
gjöf. Hún hékk í áratugi gegnt
sæti mínu uns hún fann um síð-
ir veginn heim. Nú má hún
minna niðja og langniðja á
gömlu hjónin sem hefðu vísast
misst þennan vildargrip með
ýmsu öðru ef höfðingslund
þeirra hefði ekki komið til. –
Svo fór að Eyjólfur gisti hjá
okkur hjónum fyrstu nóttina
eftir að eisa tók eldi í Heimaey.
Ætla mætti að aldinn maður
hefði þá verið beygður eða
brotinn eftir slíka ágjöf. En
hann var óvílinn, reis öndvert
við blindu ofríki jarðbrunans,
hugsaði til frækinna frænda
sinna og kvað þéttingsfast að
minnisstæðum orðum: „Það er
nú ekki lopinn í þeim Búastaða-
bræðrum, nei.“ Eyvi sótti miðin
í hálfa öld. Varðveitt er ásýnd
hans þar sem hann horfir val-
eygur undan sjóhattinum og
mætti vera táknmynd nor-
rænna sægarpa.
Ármann bar að heiman ríka
hneigð til fróðleiks og skrifta
og fjallaði öðrum betur um
Eyjaslóð og siglingalist. Ég las
í próförk bók hans um leið-
arreglur á hafi og nunnaði þá
að því hvort hnika mætti orði
sem mér varð á að kalla helst
til sjóbúðarlegt. Sú hótfyndni
var goldin dýru svari: Hvít-
skúraður stofutexti á sjó getur
hæglega leitt farmann í hafvill-
ur.
Um árabil var Ármann í hópi
fáeinna skólabræðra sem litu
inn á aðventu til að bragða
hangið kjöt og sigla kyrran
hornasjó stutta kvöldstund.
Þegar síðast var dugur til slíks
fyrir fáum árum horfði ekki til
þess að Ármann kæmi þar,
hann lá á spítala. Öllum að
óvörum bankaði hann samt upp
á, kom með seinni skipum beint
af sjúkrabeði, leysti sig sjálfur
sagði einhver, og gekk þó tæp-
ast keikur. Spítali fékk ekki
hnikað vinfesti hans.
Guðjón Ármann
Eyjólfsson
✝ Guðjón Ár-mann Eyjólfs-
son fæddist 10. jan-
úar 1935. Hann lést
16. mars 2020.
Guðjón Ármann
var jarðsunginn 23.
júní 2020.
Guðjón Ármann
hefur brýnt báti
sínum í naust. Æv-
in er stundar út-
hald. Hann var
hreinlyndur mað-
ur, einarður og
hispurslaus, mann-
blendinn og vin-
margur. Vinátta
hans var mér berg-
hald.
Minningar leita
á, en blaðið deilir rúmi. Við
Þóra þökkum Ármanni og
Aniku og þeirra fólki langa
fylgd og traust kynni og vott-
um lifendum einlæga samúð.
Ólafur Pálmason
Fallinn er frá góður vinur og
æskufélagi mannsins míns Guð-
jón Ármann Eyjólfsson. Mér er
í fersku minni fyrir u.þ.b. 55
árum þegar Helgi heitinn
kynnti konuefnið sitt fyrir vin-
ahjónum sínum þeim Ármanni
og Anný, sem urðu meðal okk-
ar bestu vina æ síðan. Á þess-
um tíma bjuggu þau hjón í hús-
inu Borg við Heimagötu í
Vestmannaeyjum, síðar byggðu
þau hjón sér myndarhús austur
á Heimaey nánar tiltekið á
Kirkjubæjarbraut þar sem fjöl-
skyldan óx og dafnaði.
Ármann tók þátt í stofnun
Stýrimannaskólans í Vest-
mannaeyjum og varð skóla-
stjóri hans þar til Heimaeyj-
argosið batt enda á starf hans
þar og raunar búsetu fjölskyld-
unnar í Eyjum þar sem heimili
þeirra hvarf undir hraun.
Þrátt fyrir að fjölskyldan
settist að í Reykjavík eftir gos
og Ármann hæfi störf við Stýri-
mannaskólann þar, var vináttan
ætíð traust og trygg og aldrei
var höfuðborgin heimsótt, svo
að ekki væri komið við í Hjalla-
landinu og ánægjulegra sam-
verustunda og veitinga notið.
Sömuleiðis áttum við góðar
stundir í Eyjum, á Snæfellsnesi
að ógleymdum stundum á
Hrafnabjörgum í Arnarfirði á
uppeldisslóðum Annýjar, þar
sem náttúrufegurð er engu lík
á fögrum sumardögum. Það er
gott við leiðarlok að geta rifjað
upp jafn einstakar og góðar
minningar með jafn góðu fólki
og þeim hjónum.
Ármann sinnti talsvert rit-
störfum og vil ég sérstaklega
nefna bókina „Vest-mannaeyj-
ar, byggð og eldgos“ sem hann
skrifaði á mjög stuttum tíma,
sú bók er mjög góð heimild um
Eyjarnar, gosið og byggðina
sem hvarf, auk hinna ómetan-
legu teikninga af bæjum og
húsum eftir Guðjón Ólafsson.
Sú bók er mörgum Eyjamann-
inum kær, sem horfði á eftir
hluta af sinni fögru Heimaey
hverfa. Enda var Ármann afar
fróður um sögu Eyjanna og ör-
nefni.
Minningin um góðan dreng
mun lifa í hjarta þeirra sem
þekktu. Ég votta Anný og fjöl-
skyldunni allri innilega samúð.
Guð blessi ykkur öll.
Unnur
Tómasdóttir
Ég vil minnast félaga míns
og samstarfsmanns, Guðjóns
Ármanns Eyjólfssonar, fyrr-
verandi skólameistara Stýri-
mannaskólans. Það má segja
að Sjómannaskólahúsið í
Reykjavík hafi upphaflega
sameinað krafta okkar, barátt-
an við að halda húsinu við og
gera það að góðri umgjörð fyr-
ir menntun stýrimanna og vél-
stjóra. Sú vinna skóp síðar vin-
áttubönd.
Guðjón stóð fyrir miklum
framförum innan Sjómanna-
skólans. Hann fékk þá hug-
mynd að láta útbúa bókasafn
og lestraraðstöðu, vel skipuð
erlendum og innlendum fag-
bókum á sviði vélstjórnar og
skipstjórnar, auk alls kyns efn-
is.
Þarna var réttur maður á
réttum stað. Eins og kunnugt
er liggur eftir Guðjón mikið
safn merkilegra sagnfræðirita
og greina, og þá gaf hann út
mjög vandaðar fagkennslubæk-
ur. Allt sem hann gerði bar
vitni um vandvirkni og ná-
kvæmni sem hann bjó yfir í svo
ríkum mæli.
Guðjón var framfarasinnaður
og má nefna í því sambandi
uppsetningu fullkominna sigl-
ingaherma, sem hann stóð að,
og ýmsan fjölþættan tæknibún-
að til verklegrar kennslu og
þjálfunar. Hann lét oft í ljós þá
skoðun sína að góð og vel búin
skip, með vel þjálfaðar og
menntaðar skipshafnir, væru
bæði metnaðarmál þjóðarinnar
og besta vörnin gegn sjóslysum
– eins og dæmin sanna. Sjálfur
hafði hann fjölþætta menntun,
meðal annars sjóliðsforingja-
menntun frá Danmörku. Öll
framkoma hans bar þess merki
að hér fór maður sem hafði
mikinn metnað fyrir starfi sínu
og vildi láta gott af sér leiða á
öllum sviðum.
Sá gluggi sem gerði okkur
kleift að fylgjast með hraðfara
tækniþróun ára á milli var
NORMAR, samnorræn samtök
sem unnu að samræmingu á
menntun skipstjórnar og vél-
stjórnar. Guðjón var mjög virk-
ur þátttakandi í þessum sam-
tökum og mikilsvirtur innan
þeirra.
Ég er þakklátur fyrir þá
góðu vegferð sem ég átti með
Guðjóni Ármanni – og ég leyfi
mér að mæla slíkt hið sama
fyrir munn allra þeirra kennara
í Vélskóla Íslands sem höfðu
kynni af honum.
Við flytjum konu hans Aniku
og fjölskyldu samúðarkveðju.
Björgvin Þór Jóhannsson,
fyrrverandi skólameistari
Vélskóla Íslands.
Þótt þú siglir um samtíðina
og fljúgir inn í framtíðina er
fortíðin alltaf í farangrinum.
(Einar Már Guðmundsson rit-
höfundur.)
Það má segja að þessi gull-
moli frá Einari Má hafi átt vel
við þegar við skólafélagarnir úr
farmannadeild þriðja bekkjar
Stýrimannaskólans í Reykja-
vík frá árinu 1976 héldum upp
á 40 ára útskriftarafmæli okk-
ar hinn 3. júní 2016 þar sem
m.a. voru rifjaðar upp gamlar
minningar og slegið á létta
strengi.
Við buðum Guðjóni Ármanni
Eyjólfssyni fyrrverandi skóla-
stjóra og frú að fagna með okk-
ur og áttum við ógleymanlega
kvöldstund með þeim.
Þetta var í annað skiptið sem
við hittumst svona margir sam-
an en við héldum líka upp á 10
ára útskriftarafmæli okkar
1986 og að sjálfsögðu voru Ár-
mann og frú þar.
Ármann, sem var skólastjóri
Stýrimannaskólans í Vest-
mannaeyjum, hafði komið með
nemendur sína í gosinu 1973 á
fastalandið og fengu þeir að-
stöðu í Stýrimannaskólanum í
Reykjavík.
Ármann sneri hins vegar
ekki aftur til Eyja og hóf
kennslu í Stýrimannaskólanum
í Reykjavík og tók síðan við
sem skólastjóri af heiðurs-
manninum Jónasi Sigurðssyni
1981.
Flestir okkar hófu nám um
haustið 1973 og útskrifuðumst
um vorið 1976.
Á þessum árum voru vasa-
reiknivélar með cos og sin og
öllu sem því fylgdi að koma til
sögunnar sem gerðu námið
auðveldara.
Hætt var að kenna á reikni-
stokk og tímafrekar flettingar
fram og aftur í töflubókum
(lógaritmar) urðu úreltar, þetta
gjörbreytti hluta af náminu og
kallaði jafnframt á breytta
kennsluhætti.
Það verður þó að segjast
eins og er að ekki voru allir á
eitt sáttir um þessar breyting-
ar, vildu líklega taka þær inn í
smærri skömmtum, en tæknin
lætur yfirleitt ekki bíða eftir
sér.
Ármann var framsækinn og
hvetjandi og fór að sumu leyti
aðrar leiðir í kennslu enda af-
bragðsgóður kennari og kemur
það meðal annars skýrt fram í
þeim kennslubókum sem hann
skrifaði.
Hann kenndi okkur meðal
annars dönsku í þriðja bekk og
var það í fyrsta skipti sem
margir okkar höfðu lært
dönsku af einhverju viti. Hann
talaði til dæmis oft dönsku í
tímum sem kom sér vel.
Margir okkar fóru að sigla
með Dönum eftir útskrift og
hugsuðu þá oft hlýlega til Ár-
manns.
Hann gat líka verið stífur á
meiningunni og þoldi illa eitt-
hvert slugs.
Eitt sinn hafði nemandi sem
var á heimavistinni komið í
tíma hjá honum berfættur í tré-
skóm. Þetta þótti sjóliðsforingj-
anum Ármanni ekki góð latína
og var nemandinn vinsamlegast
beðinn að fara upp og í sokka!
Eftir útskrift fórum við í
ógleymanlegt vikuferðalag til
Færeyja og buðum með okkur
kennurunum Þorvaldi Ingi-
bergssyni og Ármanni sem
fékk titilinn fararstjóri.
Ármann fór á kostum sem
fararstjóri. Okkur var boðið í
veislur hjá stýrimannaskólun-
um í Þórshöfn og Klakksvík
þar sem Ármann hélt glimrandi
ræður og var hrókur alls fagn-
aðar.
Færeyjaferðin var Ármanni
ofarlega í huga þegar við hitt-
umst 2016 og rifjaði hann ferð-
ina upp á eftirminnilegan hátt.
Góður maður er genginn. Við
vottum aðstandendum samúð
okkar.
Fyrir hönd útskriftarnema
úr farmannadeild Stýrimanna-
skólans í Reykjavík 1976,
Björgvin S.
Vilhjálmsson.
Amma var hress
og kát kona og vildi
vera með í öllu sem
var um að vera þó
að veikindi hennar hafi hamlað
Margrét Helena
Högnadóttir
✝ Margrét Hel-ena Högna-
dóttir fæddist 19.
október 1939. Hún
lést 27. maí 2020.
Útför Mar-
grétar fór fram 5.
júní 2020.
því svolítið undir lok-
in, en alltaf ung í
anda og drifkraftur-
inn í henni gat flutt
fjöll. Hún var mikill
söngfugl enda hafði
hún yndi af því að
syngja.
Elsku amma okk-
ar og langamma, hvíl
í friði, þín verður sárt
saknað.
Hrafnhildur, Íris
og Einar Vignir