Morgunblaðið - 31.08.2020, Síða 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 31. ÁGÚST 2020
Atvinnuauglýsingar
Blaðberar
Upplýsingar veitir  í síma



Morgunblaðið óskar eftir
blaðbera 
 k
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Árskógar Opinn handavinnuhópur kl. 12-16. Hádegismatur kl. 11.30–
13. Kaffisala kl. 14.45–15.30. Allir velkomnir í félagsstarfið, s. 411-2600.
Bústaðakirkja Það verður opið hús miðvikudaginn 2. september frá
kl. 13-16. Við munum gæta fyllsta öryggis og millibils, kaffið góða
verður framreitt eins og vant er. Við hlökkum til að sjá ykkur eftir langt
hlé, þeir komi sem treysta sér. Kærleikskveðjur Hólmfríður djákni.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Kaffi og spjall kl. 8.50. Skráning á
þátttökulista er á skrifstofunni kl. 8.50. Frjálst í Listasmiðju kl. 9-12.
Hádegismatur kl. 11.30. Myndalistarhópur MZ kl. 12.30. Handavinnu-
hornið kl. 13-14.30. Síðdegiskaffi kl. 14.30. Við vinnum áfram eftir
samfélagssáttmálanum, þvo og spritta hendur, virða 2 metra regluna.
Allir velkomnir óháð aldri og búsetu. Nánari upplýsingar í s. 411-2790.
Garðabær Jónshús, félags- og íþróttastarf, s. 512-1501. Opið í Jóns-
húsi og heitt á könnunni alla virka daga frá kl. 8.30-16. Hægt er að
panta hádegismat með dags fyrirvara. Meðlæti með síðdegiskaffinu
er selt frá kl. 13.45-15.15. Gönguhópur fer frá Jónshúsi kl. 10. Göngu-
hópur fer frá Smiðju kl. 13.
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá kl. 8.30-10.30. Útvarps-
leikfimi kl. 9.45. Minningahópur kl. 10.30. Stólaleikfimi 13.30.
Korpúlfar Ganga kl. 10, gengið frá Borgum og Grafarvogskirkju, 2
metra reglan virt. Morgunleikfimi í útvarpinu kl. 9.45 í Borgum.
Hádegisverður frá kl. 11.30 og kaffi frá kl. 14.30. Allir velkomnir í góða
samveru í Borgum þar sem samfélagssáttmálinn er virtur.
Seltjarnarnes Gler á neðri hæð félagsheimilisins kl. 9 og 13. Leir á
Skólabraut kl. 9. Krossgátur og kaffi í króknum á Skólabraut kl. 10.30.
Jóga í salnum á Skólabraut kl. 11. Handavinna, samvera og kaffi í
salnum á Skólabraut kl. 13. Vatnsleikfimi í sundlauginni kl. 18.40.
1. vélstjóri
óskast á Ottó N. Þorláksson
  

   

Vélastærð 1619 kW.
 

  


  

 

  



!"
#


$ $
%&' ((%)  $

 *+   Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
 Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
 Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
 Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
 Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
 Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Húsviðhald
með
morgun-
nu
✝ ElísabetBjarnason
fæddist í Reykja-
vík 8. apríl 1953.
Hún lést á Sjúkra-
húsinu á Akureyri
15. ágúst 2020.
Elísabet var
dóttir hjónanna
Harðar H. Bjarna-
son, f. 1928, d.
1995, og Bryndísar
Bjarnason, f. 1926,
d. 2020. Sysktkini Elísabetar
eru Camilla, f. 1949, d. 1999,
Pétur f. 1951, Bryndís f. 1957,
Hildur, f. 1962, og Hörður, f.
1964.
Elísabet giftist Inga Bjarnari
Guðmundssyni, f. 1958. Börn
Hörður Andri, f. 2008, og Tóm-
as Breki, f. 2015. 6) Eyþór, f.
1986, giftur Katrínu Brynju
Björgvinsdóttur, börn Björgvin
Þór, f. 2012, Hlynur Þór, f.
2013, og Hafdís Inga, f. 2020.
Elísabet ólst upp í Reykjavík
en flutti með foreldrum sínum
til Vestmannaeyja árið 1966 og
bjó þar fram að gosi 1973. Eft-
ir það fluttist hún með for-
eldrum sínum til Reykjavíkur
og bjó einnig á Ísafirði um
skamma hríð. Elísabet giftist
Inga árið 1981 og bjuggu þau í
Mosfellsbæ fram til ársins 2003
og fluttu þá til Reykjavíkur og
bjuggu þar fram til 2020. El-
ísbet og Ingi fluttu til Akureyr-
ar stuttu fyrir andlát Elísabet-
ar.
Útför Elísabetar fer fram í
Akureyrarkirkju í dag, 31.
ágúst 2020.
Elísabetar eru: 1)
Brynja, f. 1974,
börn Brynju eru
Hörður, f. 1996 og
Haukur, f. 1998. 2)
Erna, f. 1976, son-
ur Ernu er Jón
Jölull, f. 2013. 3)
Camilla, f. 1978,
gift Jóhanni Frey
Jónssyni, börn
þeirra eru Jóhann
Nökkvi, f. 2006,
Hafdís Helga, f. 2007, og Arna
María, f. 2010. 4) Bjarki, f.
1981, giftur Helgu Þormóðs-
dóttur, dóttir Maddý Ósk, f.
2002. 5) Baldur, f. 1985, giftur
Söndru Guðrúnu Harðardóttur,
synir Elías Bjarnar, f. 2005,
Það er erfitt að skrifa minning-
arorð um ástkæra móður okkar
sem tekin var frá okkur of
snemma eftir erfið veikindi síðast-
liðið ár.
Mamma var margslunginn og
skemmtilegur karakter. Hún var
meistarakokkur og hafði unun af
bakstri en hefði seint verið kölluð
mikil húsmóðir. Hún var hug-
myndarík og úrræðagóð og átti oft
hnyttin tilsvör í ýmsum aðstæð-
um. Mamma var mikil prjónakona
og fengum við, fjölskyldur okkar
og vinir að njóta góðs af því. Hún
var heiðarleg, góð og mjög hjálp-
söm. Oft var hún of bóngóð og var
búin að lofa sér í barnapössun
langt umfram getu en aldrei hætti
hún við af sjálfsdáðum. Ef
mamma gat hjálpað þá gerði hún
það og studdi okkur eftir fremsta
mætti í því sem við mættum í líf-
inu eða tókum okkur fyrir hendur.
Síðustu vikur og mánuðir
mömmu voru ljúfsárir. Það var
yndislegt að finna hvað hún naut
þess að vera með okkur þegar við
gátum komið saman en jafnframt
sárt að sjá hversu mikið veikindin
tóku af henni. Fráfall hennar skil-
ur eftir sig stórt skarð í fjölskyldu
okkar en við munum minnast
hennar með hlýju og þakklæti í
huga.
Brynja, Erna, Bjarki,
Baldur og Eyþór.
Við kynntumst Lísu og Inga
fyrir 25 árum í gegnum Neistann,
styrktarfélag hjartveikra barna,
þar eignuðumst við góða vini, það
er einhvernveginn þannig að ekki
er hægt að tala um Lísu nema Ingi
fylgi með og öfugt, þau voru bara
eitt. Þegar við förum að rifja upp
samverustundirnar okkar þá
koma útilegurnar sterkt upp,
Neista-útilegurnar þar sem ýmis-
legt gekk á, einhverjir drengir
brutu alveg óvart rúðu, allt var að
fjúka til fjandans og kom þá Benz-
kálfurinn þeirra Inga og Lísu sér
vel svo hægt væri að skýla vögn-
um og tjöldum. Útilegan á Laug-
arvatni þar sem við hefðum getað
selt inn í rútuna þeirra, því þar var
besta sjónvarpsloftnetið og var
ekki hægt að telja hve margir sátu
þar inni og horfðu á HM í fótbolta
og Lísa sat kyrr og prjónaði, já
það eru ófáar flíkurnar, teppin o.fl.
sem hún hefur skilað af sér í gegn-
um tíðina með ást í hverri lykkju.
Nú verður tómlegra í kotinu okk-
ar í Fljótshlíðinni þar sem við höf-
um átt svo margar yndislegar
samverustundir á áranna rás.
Elsku Ingi, Erna, Brynja, Baldur,
Eyþór og Bjarki, við sendum ykk-
ur okkar innilegustu samúðar-
kveðjur vegna fráfalls elsku Lísu
okkar.
(Heiðbjört) Heiða,
Valur og synir.
Gráttu ekki
yfir góðum
liðnum tíma.
Njóttu þess heldur
að ylja þér við minningarnar,
gleðjast yfir þeim
og þakka fyrir þær
með tár í augum,
en hlýju í hjarta
og brosi á vör.
Því brosið
færir birtu bjarta,
og minningarnar
geyma fegurð og yl
þakklætis í hjarta.
(Sigurbjörn Þorkelsson)
Elsku Ingi, Brynja, Erna,
Bjarki, Baldur og Eyþór, við send-
um ykkur og fjölskyldum ykkar
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur vegna fráfalls Lísu. Elsku Ca-
millu og fjölskyldu vottum við líka
samúð. Megi minningin ylja ykkur
og styrkja.
Garðar og Gerður,
Bryndís og Jón Einar,
Hörður og Ingibjörg,
Páll.
Elísabet Bjarnason
Einn hlekkur úr
saumaklúbbnum
Mjallhvít og dverg-
arnir sjö er fallinn
frá, lífið er svo sann-
arlega ekki alltaf sanngjarnt en
við huggum okkur við það að nú er
Jóna Dís komin á góðan stað og
hefur fundið frið. Bros, hlátur og
gleði voru aldrei langt undan þeg-
ar við vorum að prakkarast á ung-
lingsárunum með Jónu Dís. Við
vorum alltaf á rúntinum, ræddum
heimsmálin, hlustuðum á tónlist
og plönuðum framtíðina og fram-
tíðardraumarnir voru aldrei litlir.
Fyrir 22 árum ákváðum við svo að
stofna saumaklúbb. Við saumóvin-
konurnar komum úr ólíkum áttum
og varla hægt að ímynda sér ólík-
ari vinkvennahóp. Jóna Dís og Pía
ólust upp á Patreksfirði, Gugga,
Begga og Bjarney í Seljahverfinu,
Bryndís og Ingibjörg í Álfheimun-
um og Rut í Árbænum.
Við smullum strax vel saman
þrátt fyrir ólíkan bakgrunn og
reynslu. Heitar umræður sköpuð-
ust í hópnum um allt og ekkert,
allar stóðum við fast á okkar skoð-
unum, ekki síst Jóna Dís en það
var líka mikið hlegið og rosa stuð.
Jóna var mjög drífandi og gat hrif-
ið alla með sér. Hún var með
sterka réttlætiskennd og passaði
upp á sína. Hún var ævintýra-
gjörn og á sama tíma mjög heima-
kær. Hún var vinur vina sinna og
hafði alltaf tíma til að hlusta ef
eitthvað bjátaði á og var alltaf með
ráð undir rifi hverju. Við vinkon-
urnar vorum duglegar að virkja
vináttuna og hittumst reglulega.
Farin var ógleymanleg ferð með
mökum til Akureyrar þar sem
skipulagshæfileikar og drifkraftur
Jónu Dísar lét ekki á sér standa. Á
þessum tíma var hún ófrísk að
Þóri Jökli, full tilhlökkunar fyrir
Jóna Dís
Þórisdóttir
✝ Jóna Dís Þór-isdóttir fæddist
17. maí 1977. Hún
lést 12. ágúst 2020.
Útför Jónu Dísar
fór fram 25. ágúst
2020.
lífinu og framtíðinni.
Það er svo eftir-
minnilegt hversu
mikið hún ljómaði af
hamingju. Einnig
fórum við í sumarbú-
staðarferðir, í heim-
sókn til Jónu Dísar
og Ásgeirs til Reyð-
arfjarðar þar sem
við fengum höfðing-
legar móttökur og
þar var Jóna Dís í
essinu sínu að dekra við okkur vin-
konurnar. Hún gat töfrað fram
dýrindismat og kræsingar og ef
maður bað um uppskrift þá var
það smá af þessu og dass af hinu.
Síðasta ferð okkar saman var til
Edinborgar vorið 2017, við áttum
yndislegan tíma saman en að
sama skapi erfiðan þar sem Jóna
Dís var illa stödd varðandi fíkn-
isjúkdóminn. Eftir ferðina minnk-
aði sambandið og fjarlægðin jókst.
Elsku vinkona, við þökkum fyr-
ir að lifa, draga andann, gleðjast
og að fá að fylgjast með drengj-
unum þínum Þóri Jökli og Hall-
dóri Elí sem þú elskaðir heitar en
allt vaxa úr grasi. Eins og við vin-
konurnar höfum oft rætt þá er
málið ekki að deyja, það er að lifa
af eftir missi og áföll í lífinu.
Við söknum þess að fá ekki
meiri tíma með þér áður en þú lést
en erum fullar þakklætis fyrir
þann tíma sem við fengum með
þér, elsku vinkona okkar. Brosið
þitt og hláturinn fáum við aldrei
aftur, en minningar eru dýrmætar
og lifa með okkur.
Hvíl í friði, elsku vinkona.
Berglind, Bjarney Sigrún,
Bryndís Ásta, Guðrún, Ingi-
björg, Pía og Rut Erla.
Elsku Jóna Dís, besta vinkona
mín, er látin langt um aldur fram.
Við kynntumst í unglingaat-
hvarfinu í gamla daga og fluttum
svo saman á unglingasambýli. Þar
gekk nú ýmislegt á hjá okkur, tek-
ist var á um lífsgildi unglingsár-
anna, hlegið og grátið sem gerði
vináttu okkar sterkari og órjúfan-
lega.Við fylgdumst að út í lífið,
vorum alltaf að hjálpa hvor ann-
arri. Við fórum saman út á leigu-
markaðinn, bjuggum saman í
Krummahólum þar sem við eigum
okkar einkennilegu minningar, þú
veist hvað ég meina. Síðasta sam-
búðin var í Fellsmúla, þar var gott
að vera, stutt í Aktu taktu.
Ég á minningar um margar
góðar stundir með þér, rúntarnir
okkar, ís og góð tónlist, grátur og
hlátur allt saman. Við gátum talað
um allt, við gátum líka bara þagað
sem var líka gott.
Jóna Dís tók það nærri sér hvað
ég var mikið ein um jólin í gamla
daga, þannig að hún bakaði alltaf
fyrir mig sörur og súkkulaðismá-
kökur.
Svo liðu árin og alltaf fylgdumst
við með hvor annarri og vorum í
sambandi þótt langt væri á milli
okkar. Við eignuðumst frum-
burðina okkar á sama árinu, svo
urðu strákarnir tveir hjá þér og
hamingjan blasti við. Strákarnir
okkar hafa alltaf verið vinir og
verða það vonandi um ókomna tíð.
Vinátta okkar var eins og klett-
ur, land að stíga á. Við áttum alltaf
hvor aðra að og gátum alltaf
treyst hvor annarri í gegnum súrt
og sætt en lífið getur verið órétt-
látt og hundfúlt á köflum. Ég
geymi minningarnar um þig, fal-
lega vinkona mín, það var enginn í
mínum vinahring á sama stað og
þú og enginn sem getur komið í
stað þín. Því er missirinn mikill.
Það eru fimm ár núna í ágúst
síðan ég fæddi dóttur mína látna.
Það var jafnerfitt fyrir okkur báð-
ar, þú tókst það svo nærri þér og
við vorum svo nánar. Þú talaðir
alltaf eins og hún yrði ekki ein
lengi, þú fylgist með henni fyrir
okkur fjölskylduna.
Það er skrítið að þú átt ekki eft-
ir að koma askvaðandi inn um úti-
dyrnar mínar, brosmild og með
alla þína jákvæðu orku. Ég gat
alltaf rætt við þig mín og þín mál
og ef þú varst ósammála kom bara
„Nei, Laufey Fríða“ og ef ég hætti
ekki þá gekkst þú bara brosandi
eða hlæjandi í burtu. Ég á eftir að
sakna að heyra þig kalla nafn mitt
enda varst þú sú eina sem kallar
mig ávallt báðum nöfnum mínum.
Dyr þínar stóðu mér og fjölskyldu
minni ávallt opnar og munu mínar
dyr standa þínum drengjum ávallt
opnar.
Já, síðustu árin voru þér erfið
en alltaf héldum við sambandi og
batt ég miklar vonir við að svo yrði
um aldur og ævi. Að þér væri að
takast að ná valdi á fíkninni og að
lífið brosti við okkur báðum en svo
ertu dáin og mér finnst það nánast
óbærilegt. Ég sá okkur fyrir mér
reykjandi á elliheimilinu og skál-
andi í einhverju sterkara en vatni.
Þú varst alltaf að leita að þinni
leið elsku Jóna Dís mín. Ég bið
æðri mátt að hjálpa og fylgjast
með strákunum þínum, þeir hafa
misst mikið. Minning þín lifir að
eilífu Jóna Dís mín. Sakna þín
mikið.
Laufey Fríða.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla
útgáfudaga.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin
að hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á
föstudegi ef útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein ber-
ist áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar
eru eingöngu birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síð-
una.
Formáli | Minningargreinum fylgir formáli sem nánustu aðstandendur
senda inn. Þar koma fram upplýsingar um hvar og hvenær sá sem
fjallað er um fæddist, hvar og hvenær hann lést og loks hvaðan og
klukkan hvað útförin fer fram. Þar mega einnig koma fram upplýsingar
um foreldra, systkini, maka og börn. Ætlast er til að þetta komi aðeins
fram í formálanum, sem er feitletraður, en ekki í minningargreinunum.
Minningargreinar