Bæjarins besta - 25.05.1988, Blaðsíða 12

12
BÆJARINS BESTA
Ferjuflug:
Frá Chicago
til ísafjarðar
Fyrir stuttu síðan eða í
17.tbl. sögðum við frá fyr-
irhugaðri ferð þeirra
Harðar Guðmundssonar
framkvæmdastjóra Flug-
félagsins Ernis og Jóns
ívarssonar flugmanns tii
Chicago í Bandaríkjunum
í þeim tilgangi að sækja
nýja flugvél af Twin Otter
gerð fyrir félagið. í sama
skipti lofuðum við lesend-
um blaðsins frásögn af
ferðalaginu svo og ferju-
fluginu til íslands. Þeir
félagar hafa nú tckið
saman söguna og fer hún
hér á eftir. Gefum Herði
orðið:
Rétt sluppum út
fyrir verkfall
Lagt var af stað í þessa ferð
seinni part dags þann 23.
apríl s.l. Það var reyndar
heldur seinna heldur en ráð-
gert var í fyrstu þar sem vélin
reyndist ekki tilbúin á réttum
tíma, vegna þess að klössunin
á vélinni tók heldur lengri
tíma en áætlað var. Þennan
dag, laugardaginn 23. apríl
var búið að vera mikið að
gera hjá félaginu. Við Jón
vorum báðir búnir að fljúga
mikið þennan dag, m.a. hafi
Jón farið tvær ferðir til
Reykjavíkur og ég eina ferð
til Suðureyrar og Akureyrar.
Þegar að brottför kom
sáum við fram á að til þess að
ná fluginu til Bandaríkjanna
sem var síðasta flug frá land-
inu vegna yfirvofandi verk-
falls verslunarmanna þurftum
við að láta fljúga með okkur
beint til Keflavíkurflugvallar.
Það tókst í tíma og við flugum
með DC8 þotu Flugleiða
beint til Chicago.
Yélin keypt
á uppboði
Vél sú sem við vorum að
sækja var upphaflega keypt í
febrúar síðastliðnum á upp-
boði í Kaliforníu. Það var
bankastofnun sem átti hana.
Eftir þau kaup, sem reyndar
voru góð kaup, flugum við
vélinni til Chicago til yf-
irferðar. í þeirri yfirferð, sem
við vorum að sækja hana úr
núna var farið yfir hreyfla,
skrúfur, öll siglingartæki voru
endurnýjuð svo og talstöðvar
og radarar. Þá var vélin öll
klædd upp, settar voru í hana
nýjar innréttingar og hún
Jón ívarsson að hlaða vélina.
Jón og Hörður á Dupage flugvelli
máluð. Þannig að hún er sem
ný á eftir.
Eins og gráir
kettir í viku
Strax daginn eftir komuna
til Chicago fórum við að huga
að okkar flugvél og þegar að
við fundum hana á Dupage
flugvelli rétt fyrir utan borg-
ina kom í ljós að ýmislegt átti
eftir að gera við hana svo að
hún yrði ferðafær. Við vorum
því eins og gráir kettir í kring-
um blessaða ameríkanana því
allt skyldi um borð í vélina
eins og samningar hljóðuðu
uppá. Eftir viku stress og
nokkur reynsluflug var vélin
loks tilbúin til heimferðar,
það var laugardaginn 30.
apríl. Eftir að hafa komið
fyrir 8 tunnum með auka-
eldsneyti var vélin loks til-
búin til flugs til íslands.
Fjörkálfur hinn
mestiájörðu niðri
Með okkur Jóni í ferðinni
til landsins var Jón Gunnars-
son, kunningi minn og flug-
maður hjá TWE flugfélaginu
í Kaliforníu. Jón þessi flýgur
einmitt Twin Otter vélum hjá
félaginu. Jón hafði aldrei
flogið þessa leið áður og hafði
því mjög gaman af ferðinni.
Híann sá t.a.m. Grænlands-
jökul þarna í fyrsta skipti og
það var falleg sjón. Einnig
var með okkur í ferðinni
fimm ára gamall sonur Jóns.
Drengurinn sá var fjörkálfur
stuttu fyrir brottför.
hinn mesti þegar hann var á
jörðu niðri en um leið og upp
í vélina var komið sofnaði
hann. Ég held að ég megi
segja að drengurinn hafi sofið
alla leiðina.
Lagt af stað
Ferðin til íslands hófst
seinnipartinn á laugardegin-
um, nánar tiltekið kl. 21:50.
Klifrað var upp í 10.000 fet.
Stefnan var tekin austur yfir
Michigan vatn, þaðan yfir
London og Toronto í Kan-
ada. Þar vorum við staddir kl.
00:40. Smá skýjabólstrar
voru á leiðinni og er við
komum yfir Toronto er farið
að skyggja því er flugið
hækkað í 12.000 fet. Síðan er
lent í Sept Ues í rigningu og
svartamyrkri, sjö og hálfri
klukkustund síðar eða kl.
05:18 að íslenskum tíma. Þar
var því lítið hægt að gera. í
Sept Iles var vélin tollaf-
greidd eins og gert er þegar
maður kemur inn í nýtt land.
Klukkan 06:55 að íslenskum
tíma var haldið í hann aftur
og stefnan tekin á Goose Bay
eða Gæsaflóa. Þá var farið að
stytta upp og skýjafar orðið
léttara, en náttmyrkur.
Flogið var á móti sólarupp-
komu og bjartara veðri. Lent
var í Goose Bay nákvæmlega
tveimur klukkustundum
síðar. Þar var bjart og kalt en
heiðskýrt. Vélin var fyllt þar
af eldsneyti, þar sem við
ætluðum ekki að stoppa
meira á leiðinni fyrr en heim
væri komið.