Aðventfréttir - Mar 2014, Page 24
24
Minningar
Hjörtur Einarsson
F. 31 desember 1918
D. 23. desember 2013
Hjörtur Einarsson lést í Hjúkrunar- og
dvalarheimilinu Silfurtúni í Búðardal,
þann 23. des. s.l. Hann fæddist 31. des.
1918 í Neðri-Hundadal. Hann var elstur
barna foreldra sinna, þeirra Einars
Jónssonar, bónda í Neðri-Hundadal og
Láru Lýðsdóttur frá Litla-Langadal á
Skógarströnd, en þau voru, auk Hjartar,
Vigdís, Guðmundur Hans, Kristín og
Áslaug Birna.
Þau hjónin Einar og Lára voru mikil
höfðingshjón og var oft mjög gestkvæmt
hjá þeim. Næturgestir voru tíðir. Einnig
höfðu þau gamalmenni hjá sér og
mörg börn dvöldu þar sumarlangt. Eitt
fósturbarn, Friðjón Ágúst Vilhjálmsson,
tóku þau Einar og Lára að sér 4 ára
gamlan.
Í þessu umhverfi ólst Hjörtur upp.
Íslensk bændamenning var þá enn
uppistaða þjóðmenningarinnar.
Húslestrar og sagnahefð viðgekkst á
bæjunum og fróðleiksþorsti sem svalað
var að mestu með eigin grúski og lestri því
ekki fór mikið fyrir skólagöngu barna á
þeim tíma. Eina skólagangan sem Hjörtur
naut var nokkurra vikna farskóli að vetri
til.
En bústörfin fylltu nær allar vökustundir
unglingsáranna. Náttúruást og nærgætni
í umgengni við dýrin voru honum í
blóð borin. Um tíma á stríðsárunum
vann Hjörtur fyrir sunnan, þá m.a. í
Bretavinnunni svokölluðu.
Árið 1948 réðst hann í byggingu nýs
íbúðarhúss með föður sínum á bænum og
þá smám saman tók hann við búinu. Með
dugnaði og áræðni tóks honum að efla
búreksturinn.
Árið 1953 gerðust merkis hlutir í lífi
Hjartar. Bóksali á vegum aðventista, Ólafur
Önundsson, kom við í Hundadal. Og
Hjörtur þóttist þekkja manninn úr draumi
sem hann hafði dreymt nokkru áður. Svo
fór að Hjörtur keypti bækur af Ólafi, og
gott betur, því ævilangur vinskapur tókst
með þeim og þegar Hjörtur heimsótti Ólaf
og konu hans Bergþóru fyrir sunnan rakst
hann á bráðmyndarlega uppeldissystur
Bergþóru, Lilju Sveinsdóttur. Kærleikar
tókust með þeim Hirti og Lilju og þau
giftust 1956.
Hjörtur tók skírn 22. mars 1958 og
fylgdi aðventsöfnuðinum af trúmennsku
upp frá því. Það hefur þótt tíðindum sæta
að bóndinn í Neðri-Hundadal ánetjaðist
„sértrúarsöfnuði“ og hefur það ekki verið
alls kostar auðveld ákvörðun af hans
hálfu. En þar sem ekki var aðventkirkja
í nágrenninu sem þau hjónin gætu
sótt urðu þau bæði dyggir kirkjugestir
Kvennabrekkukirkju. Svo mjög svo
að Hjörtur þjónaði sem meðhjálpari
kirkjunnar um árabil og Lilja aðstoðaði
við organleik þar sem og í mörgum
öðrum kirkjum í nágrenninu í áratugi.
Þeim hjónum varð fjögurra barna
auðið. Þau eru Sigríður, fædd 1958, gift
Helga Reynissyni. Þeirra börn: Reynir
Örn, Hjörtur Már og Berglind Dögg.
Sigursteinn, fæddur 1959, kvæntur Maríu
G. Líndal. Þeirra börn: Guðmundur
Líndal, Sigurdís Elísa Lilja og Sigríður
Hjördís. Kristín Lára, fædd 1965, gift
Jóhanni Hreggviðssyni. Synir þeirra:
Daníel og Tómas Ingi. Þá Signý Harpa,
fædd 1970, gift Axel Hafsteini Gíslasyni.
Þeirra börn: Sindri Steinn og Hekla
Dalrós.
Börnin öll tóku snemma virkan þátt
í bústörfunum í Hundadal. Á níunda
áratugnum höfðu Sigursteinn og María
alveg tekið við búrekstrinum en þá bjuggu
þau Hjörtur og Lilja fyrir sunnan um tíu
ára skeið. Árið 1994 keyptu þau jörðina
Gröf og bjuggu þar í ein 6 ár. Því næst
fluttust þau aftur um tíma í Hundadal
og dvöldu einnig í um ½ árs skeið á
Selfossi hjá Signýju og Axel og fluttu svo
í Silfurtún í Búðardal árið 2007 þar sem
þau hafa búið upp frá því.
Hjörtur var um margt einstakur
persónuleiki. Hann var einn þessara
rammíslensku sveitahöfðingja sem eru
nú orðnir fáir eftir á okkar tímum. Þetta
spratt ekki hvað síst af ást hans á Íslandi,
á sveitinni og menningunni sem henni
tengist. Í frásagnasnilld sinni gat hann
veitt af gnótt þekkingar sinnar á lifandi
og grípandi hátt. Mörg okkar minnast
atvika þar sem hann reis á fætur og hélt
tækifærisræður, blaðlaust á nær skáldlegu
máli, enda hagyrðingur góður.
Svo var það áhugi hans á félagsmálum
sem á stundum dró hann frá bústörfun-
um. Það yrði langt mál að telja upp allar
þær nefndir og stjórnir sem Hjörtur var
þátttakandi í um lengri eða skemmri tíma.
Líka innan aðventsafnaðarins höfum við
notið þjónustu hans á félagslega sviðinu í
stjórnum og ráðum.
Einnig lét Hjörtur til sína taka á pólitíska
sviðinu og barðist fyrir ýmsum þjóðþrifa
málum svo sem endurbótum á veginum
um Bröttubrekku. Þetta afrek umfram
annað leiddi til þess að Hjörtur var
útnefndur heiðursborgari Dalabyggðar
2005.
En þessi alvörugefni maður var einnig
hlýr, barngóður og yndislegur faðir og
afi. Það var augljóst öllum sem til þekktu
hve samrýmd þau voru, Lilja og Hjörtur.
Heimili þeirra líktist um margt heimili
foreldra hans, þeirra Láru og Einars.
Margir nutu gestrisni hjá þeim og mörg,
ekki síst borgarbörn, hafa notið þar
ógleymanlegra sumardvala.
Hér kveður maður sem hafði þjónað
sínu samferðafólki, sáttur við Guð og
menn og saddur lífdaga. Hann fékk að
sofna rólega á heimili sínu.
Þá er það að fyrirheit Guðs verða von
barna hans að fyrir kraft frelsara þeirra
verði þau kölluð fram úr dauðanum.
Trúsystkinin og söfnuðurinn kveður
með virðingu og þakklæti fyrir allt og
vottar ástvinum samúð.
Útför Hjartar fór fram frá
PRENTSTOFAN HVÍTA ÖRKIN
Útför frá Kvennabrekkukirkju
föstudaginn 3. janúar 2013
Hjörtur Einarsson
Fæddur 31. desember 1918
Dáinn 23. desember 2013
Aðstendendur þakka samúð og vinarhug
og bjóða öllum viðstöddum að þiggja veitingar
í Félagsheimilinu Árbliki, að athöfn lokinni.
Athöfninni er útvarpað á FM 103,9 MHZ.
Prestar:
Séra Anna Eiríksdóttir
Séra Eric Guðmundsson
Organisti:
Halldór Þórðarson
Undirleikur við söng:
Viðar Guðmundsson
Einsöngvarar:
Garðar Cortes, Snorri Hjálmarsson
Viðar Guðmundsson
Kór:
Kirkjukór Dalaprestakalls
Umsjón útfarar:
Útfararstofa Vesturlands, Akranesi