Málfríður - 15.09.1998, Síða 15

— að nemandinn öðlist færni í að byggja
ofan á þann orðaforða sem fyrir er.
— að nemandinn fái tækifæri til að sjá,
heyra og nota sama orðið í mismun-
andi samhengi og félagsskap.
— að nemandinn fái tækifæri til og
öðlist færni í að velta fyrir sér merk-
ingu, hlutverki, skyldleika, samsetn-
ingu og félagsskap orða.
— að nemandinn læri að tengja orða-
forða eigin reynslu og þekkingu.
Hvaða aðferðunr á kennarinn að beita við
kennslu orðaforða? Fram kom á nám-
skeiðinu að orðaforðatileinkun væri oft
tilviljanakennd. Ef við viljum gera hana
markvissari getum við byrjað á því að setja
frarn skýr markmið. Síðan veljum við orð
og/eða orðasambönd með hliðsjón af
tíðni þeirra og notkunarmöguleikum. Að
því búnu kynnum við orðið fyrir nem-
endum (innlögn) og getum þar stuðst við
hlut, klippimynd, látbragð, ljósmynd og
ýmislegt fleira. Loks leitumst við við á
markvissan hátt að hjálpa nemendum að
velja sér þá aðferð sem þeim hentar best til
að festa orðið í minni sér, t.d. með því að
sjá fyrir sér rnyndir, gera orðarós, rifja
stöðugt upp og fleiri góðar aðferðir gefast.
Nauðsynlegt er að láta nemandann vinna
með ný orð í mismunandi og fjölbreyti-
legum æfingum bæði munnlegum og
skriflegum. Upprifjun gegnir lykilhlut-
verki við orðaforðatileinkun. Fram kom
að miklu máli skipti að rifja ný orð fljót-
lega upp og æfa þau 6 til 16 sinnum til að
þau komist inn í langtímaminnið. Lestur
og hlustun vega þungt en duga þó skammt
ef ekki kemur til samhliða virk vinna
nemandans með orðaforðann. Hefð-
bundnar glósur og glósulistar gagnast ifla
við orðaforðanám þar sem slík vinna krefst
of lítils af nemandanum. Það er i hlutverki
kennarans að aðstoða nemandann við að
velja mikilvægustu orðin til að glósa og fá
hann til að velta þeim fyrir sér og sam-
henginu við önnur orð. Nauðsynlegt er
að fá nemandann til að kljást sem mest
sjálfur við orðin.
Við lok námskeiðsins voru þátttakend-
ur látnir vinna verkefni þar sem þeir áttu
að nýta þá kunnáttu og þær hugmyndir
sem þeir höfðu öðlast á námskeiðinu. Þeir
skiptu sér í hópa eftir því hvaða tungumál
þeir kenndu. Hver hópur valdi sér texta
úr námsbók og vann úr honum med tilliti
til orðaforðans sem kenna skyldi. Síðan
kynntu hóparnir verkefnin sín þar sem fram
konru ótal frábærar hugmyndir og snjallar
lausnir við kennslu orðaforða. Þar sem ég
var í frönskuhópnum ætla ég að leyfa mér
að birta verkefnið okkar í lok þessa greinar-
stúfs sem dæmi um hvernig nálgast má
orðaforðakennslu markvisst út frá aðferðum
og hugmyndum sem Auður og Hafdís viðr-
uðu við okkur á námskeiðinu.
I frönskuhópnum voru:
• Guðný Arnadóttir, kennari í Flensborg
• Jórunn Tómasdóttir, kennari í Fjöl-
brautaskóla Suðurnesja
• Sigríður Guðbrandsdóttir, kennari í
Menntaskólanum við Hamrahlíð
• Vera Osk Valgarðsdóttir, kennari í Fjöl—
brautaskóla Suðurlands.
Hópurinn valdi texta úr kennslubókinni
CAFÉ CRFME 1. hefti, Unité 8. Bókin
er gefin út af franska bókaforlaginu Hach-
ette.MARKHÓPUR: FRA 103
1. Markmið — bjarga sér á lestarstöð,
— skilja tilkynningar,
— biðja um upplýsingar,
— kaupa miða.
2. Velja orða.til skilnings:
a. une correspondance, une voie, un
terminus, un voyageur,
descendre, partir.
b. til notkunar:
une gare, un train, un départ (part-
ir), un quai,je voudrais, leTGV, une
arrivée (arriver), prendre le train,
changer de train un billet, aller-
retour/aller simple/ un reto-
ur/rentrer, premiére classe/ seconde
classe.
3. Innlögn — myndir í bókinni og aðrar
myndir
— tímatafla lesta
Nauðsynlegt er
að láta nemand-
ann vinna með
ný orð í mis-
munandi og
fj ölbrey tilegum
æfingum bæði
munnlegum og
skriflegum.
15