Málfríður - 15.09.1998, Síða 22

Hvað svo sem
öðru líður er og
verður undir-
staða farsæls og
framsækins
skólastarfs
metnaðarfull og
markviss
menntun kenn-
ara þar sem
hvergi er slegið
af faglegum
kröfum.
innar. Þetta er glæsileg skólastofnun þar
sem einkum hefur verið tekið tillit til
þarfa nemenda og kennara. I skólanum
eru rúmlega 700 nemendur. Hvert tungu-
mál hefur sína eigin kennslustofu þar sem
öll gögn, er hugsanlega þarf að nota í
kennslunni, eru fyrir hendi. Myndbands-
tæki er í hverri stofu. Það sem vakti þó
hvað mesta athygli er málverið „Lingotek“.
I málverinu, sem var bjart og rúmgott,
voru 20 tölvur tengdar við internet. Þar
var hægt að skoða sjónvarpsefni frá ýms-
um löndum Evrópu í beinni útsendingu.
Myndbandstæki var tengt við hverja tölvu
þannig að nemendur gátu valið sér mynd-
bandsefni, horft á myndina, hlustað á text-
ann í heyrnatólunum og oftast en ekki séð
hann samtímis ritaðan á skjáinn. Svo voru
auðvitað alls kyns leikir og æfingar á CD-
Rom. I málverinu var stór skápur fullur af
alls konar myndbandsefni, hljóðsnældum,
geisladiskum, og CD-Rom diskum á alls
kyns tungumálum. Stór hluti af mynd-
bandsefninu og hljóðsnældunum var
kominn frá sænska fræðsluvarpinu sem er
afar öflug og lifandi stofnun. Hver tungu-
málahópur hefur aðgang að verinu einu
sinni í viku.
I 700 nemenda skóla í Dalarna, sem er
að vísu fegursta sveitin í Svíþjóð en sveit
engu að síður, er útbúnaður þvílíkur til
tungumálakennslu og tungumálanáms að
allir þátttakendur urðu orðlausir af undr-
un og aðdáun. Þarna var í raun holdgerð-
ur draumur hvers einasta tungumálakenn-
ara. Það myndi tvímælalaust hjálpa til við
að nálgast þau markmið, sem stjórnvöld
hafa sett sér, að gera tungumálakennslu á
íslandi þá framsæknustu og bestu ef ekki í
heiminum þá a.m.k. í Evrópu að hafa slíka
aðstöðu í skólunum. En ekki nægir það.
Það er ekki nóg að gera kröfur um að við
sköpum besta skóla í Evrópu. Það er ekki
nóg að leggja áherslu á mikilvægi tungu-
málanáms og gefa því aukið vægi í nýrri
námskrá. Það verður að fylgja þessum
kröfum eftir og sjá til þess að mögulegt sé
að fullnægja þeim. Annars hjökkum við
bara í sama farinu og verðum langt á eftir
öðrum í kennslutækni tungumála. Hvað
svo sem öðru líður er og verður undir-
staða farsæls og framsækins skólastarfs
metnaðarfull og markviss menntun kenn-
ara þar sem hvergi er slegið af faglegum
kröfum. Mikilvægt er að skólarnir séu vel
búnir tækjum og tólum, að vinnuaðstaða
kennara sé viðunandi og síðast en ekki síst
að laun kennara séu það góð að starfið
verði eftirsóknarvert og að kennarar geti
lifað mannsæmandi lífi á kennsluskyld-
unni einni saman þannig að þeim gefist
tími og orka til endursköpunar og endur-
nýjunar í starfi sem er algert lykilatriði í
kennslunni ef hún á að vera metnaðarfull
og framsækin. Á þennan hátt gætum við
unnið að því heilshugar að skapa besta
skóla í Evrópu. Þegar ég sagði norrænum
kollegum mínum frá því að ekki væri óal-
gengt að framhaldsskólakennarar á Islandi
kenndu 30—36 tíma á viku horfðu þeir
vantrúaðir á mig og sögðu: „En það er
bara ekki hægt!“. „Nei,“ svaraði ég, „það
er ekki hægt en við gerum það samt“.
Jórunn Tómasdóttir,
frönskukennari við
Fjölbrautaskóla Suðurnesja
ogforinaður STIL
22