Bæjarins besta - 08.12.1999, Blaðsíða 9

Fiskvinnslan Fjölnir tekur í notkun þúsundasta flokkarann frá Marel
Gámar beint til út-
landa í hverri viku
Nýr saltfiskflokkari frá
Marel var settur upp um síð-
ustu helgi hjá Fiskvinnslunni
Fjölni hf. á Þingeyri og hefur
þegar verið tekinn í notkun.
Að sögn Jónasar Ragnarsson-
ar hjá Fjölni gengur starfsem-
in mjög vel. „Við höfum und-
anfarið verið að senda frá okk-
ur einn gám á viku eða nítján
tonn at' söltuðum flökum en
núna á mánudaginn fóru tveir
gámar. Þeir fara í skip á ísa-
firði og þaðan beint til út-
landa.“
Vinnslan hjá Fjölni hófst
um miðjan október og pökkun
hálfum mánuði síðar. Nægur
fiskur berst jal'nt og þétt í hús
og hráefnið er gott, að sögn
Jónasar.
Flokkarinn sem nú er kom-
inn í gagnið er sá þúsundasti
sem Marel hefur selt. Að sögn
Péturs fJ. Pálssonar, stjórnar-
formanns Fjölnis og fram-
kvæmdastjóra Vísis hf. í
Grindavík, sem erstærsti hlut-
hafinn í Fjölni, var nauðsyn-
legt að fá slíkan llokkara mið-
að við magn þess hráefnis sem
ætlað er að vinna hjá Fjölni.
Flygilsjóður Tónlistarskólans
Styrktartónleik-
ar í Hömrum
Mörgum eru minnisstæð-
ir tónleikar sem haldnir voru
í frímúrarasalnum á Isafirði
í sumar, þegar Olafur Reynir
Guðmundsson píanóleikari
og sýslufulltrúi hélt ásamt
fleirum tónleika til styrktar
flygilkaupum fyrir Tónlist-
arskóla Isafjarðar.
Nú ætlar Olafur Reynir
að endurtaka leikinn og nú
á laugardaginn, 11. desem-
berkl. 17,stendurhannfyrir
tónleikum í Hömrum, nýja
tónleikasalnum. Hann hefur
fengið til liðs við sig nokkra
kennara og nemendur tón-
listarskólans og má segja,
að efnisskráin sé fjölbreytt
„bland í poka“.
Söngsysturnar Herdís og
Þórunn flytja fintm sönglög
eftir Jónas Tómasson við
texta Þórarins Eldjárns og
verða tvö þeirra frumflutt á
tónleikunum. Þá verða flutt
lög eftir Bach og jólalög.
Aðgangseyrirerkr. 1.000
og rennur hann óskiptur í
flygilsjóðTónlistarskólans.
Með því að eiga notalega
stund á þessum tónleikum
eru því gestir um leið að
styðja gott málefni.
Holtsprestakall
Sr. Gunnar færð-
ur í sérverkefni
- sr. Agnes M. Sigurðardóttir, prófastur,
ábyrgist prestsþjónustuna næstu þrjá mánuði
Biskup Islands, herra Karl
Sigurbjörnsson, hefurhöggv-
ið á hnút þann sem málefni
Holtsprestakalls voru komin
í og rakið hefur verið hér í
blaðinu. Samkvæmt ákvörðun
biskups mun sr. Gunnar
Björnsson í Holti Uytjast til
bráðabirgða úr embætti sókn-
arprests f embætti sérþjón-
ustuprests og sinna kirkjuleg-
um verkefnum samkvæmt
nánari ákvörðun biskups. Sr. Sr. Gunnar Björnsson.
Gunnar mun eftir sem áður Ráðstöfun þessi gildir frá
sitja í Holti. 3. desember í þrjá mánuði og
>^Skipylogs
stofnun
Djúpvegur nr. 61,
um austanverðan
ísafjörð
mat á umhverfisáhrifum - niður-
stöður frumathugunar og úr-
skurður skipulagsstjóra ríkisins
Skipulagsstjóri ríkisins hefur úrskurðað
samkvæmt iögum nr. 63/1993 um mat á
umhverfisáhrifum. Fallist er á, með skilyrð-
um, lagningu Djúpvegarnr. 61, um austan-
verðan ísafjörð, samkvæmt leið 4, eins og
henni erlýstí frummatsskýrslu framkvæmd-
araðila.
Úrskurðurinn í heild liggur frammi hjá
Skipulagsstofnun, Laugavegi 166, 150
Reykjavík. Úrskurðinn er einnig að finna á
heimasíðu Skipulagsstofnunar: http://
www.skipulag.is.
Úrskurð skipulagsstjóra má kæra til um-
hverfisráðherra og er kærufrestur til 7. jan-
úar 2000.
Skipulagsstjóri ríkisins.
verður endurskoðuð innan
þess tíma. Einnig getur hún
komið til endurskoðunar þyki
niðurstaða áfrýjunarnefndar
Þjóðkirkjunnar eða önnur at-
vik gefa tilefni til þess, sam-
kvæmt tilkynningu frá em-
bætti biskups Islands.
A meðan verðurprestsþjón-
ustan í Holtsprestakalli á
ábyrgð prófastsins í Isafjarð-
arprófastsdæmi, sr. Agnesar
M. Sigurðardóttur.
Umfram það sem að framan
greinir telur biskupsembættið
ekki rétt að tjá sig um þessi
mál að svo stöddu, segir í til-
kynningu biskups, sem lög-
maður kirkjuráðs undirritar
fyrir hans hönd.
skrautið og allt það amstur og
tilstand þar í kring þjónar.
Auðvitað „á“ það að koma
manni í „jólaskap". Hitt er
svo annað mál, hvort maður
er tilbúinn í „jólaskap“ eftir
alla kaupmennskuna. Því bet-
ur sem við gerum okkur grein
fyrir getu okkar og takmörk-
unum til þess að halda „nú-
tímajór með allri þeirri efnis-
hyggju og sjállhverfu og sam-
keppni sem undirbúningi
þeirra fylgja. þeim betur erum
við undir það búin að njóta
anda jólanna."
Skúli: „Öfgarnar eru alltaf
til staðar. Það eru til trúarhópar
sem hafna jólunum vegna
þess að þau eru haldin á sama
tíma og hátíðir í heiðnum sið
í tilefni vetrarsólhvarfa og
finnst þetta þess vegna ekki
sannkristið fyrirbæri. Vissu-
lega er sitthvað af því sem við
erum að gera um jólaleytið
leifar frá heiðindómi. En þá
komum við aftur að spurn-
ingunni: Til hvers er ég að
þessu? Er ég að þessu af ein-
tómum vana eða er ég að leita
að boðskap sem ég vil taka til
mín á jólunum? Sá sem hefur
hugrekki til að taka sjálfstæða
ákvörðun og svara sjálfum sér
þessum spurningum af heiðar-
leika, hann er ólíklegri til þess
að kvíða jólunum. Hann er
líklegri til að hlakka í barns-
legri einlægni til jólanna."
- Finnið þið prestarnir fyrir
margumræddumjólakvíðahjá
sóknarbörnum ykkar?
Skúli: „Já, meðeinhverjum
hætti. Stundum fmn ég meira
að segj a sj álfur fy rir j ólakvíða,
enda eru prestar mannlegir
eins og allir aðrir. Eg finn fyrir
þeirri tilfmningu að mig lang-
ar til að hitta alla, mig langar
til að halda í ákveðnar hefðir,
gefa ríkulegar gj afir og skreyta
fyrir jólin eins og ég mögulega
get. Sem guðfræðingur, sem
presturog sem samfélagsþegn
fmn ég þetta vitanlega í stóru
og smáu allt í kringum mig og
hjá mér sjálfum líka.“
- Verðið þið prestarnir varir
við fátækt hjá fólki?
Skúli: „í einhverjum mæli,
já. Ekki þó beinlínis fátækt af
því tagi sem miðað er við í
alþjóðlegri merkingu þess
hugtaks. Hins vegar verður
maður oft var við að fólk getur
verið þrælar þess mynsturs
sem það lifir í.“
Jól og tilfinningar
- Síðan er önnur hlið á jóla-
kvíða en sú sem tengist pen-
ingum og samkeppni við ná-
ungann í veglegu jólahaldi.
Það eru hin tilfinningalegu
tengsl við jólin eins og þau
voru áður fyrr, við minningu
þess fólks sem jólin voru hald-
in með en er nú horfið með
einum eða öðrum hætti...
Júlíus: „Ef andi jólanna
nær tökum á fólki, þá brjótast
tilfinningarnar fram og
kannski ekki síst sorgin.
Astvinamissir getur orðið
mjög ríkur í tilfinningum fólks
á jólum. Það er mjög eðlilegt
að slíkt komi upp á þeim tíma.
Þá er mikilvægt að reyna að
vinna úr tilfinningum sínum
og minnast genginna ástvina
með jákvæðu hugarfari frekar
en þunglyndi."
Skúli: „Jólin eru mjög
mörkuð af hefðum og ekki að
ástæðulausu. Á þessum tíma-
punkti viljum við staldra við
og upplifa einhverja endur-
tekningu. Það dýrmætasta
sem maðurinn á er samfélag
við fjölskyldu og vini. Sér-
staklega á jólum viljum við
staldra við og njóta gleðinnar
af því samfélagi. Ef menn fara
á mis við slíkt á þeim tíma er
hætt við að þeir sökkvi í þung-
lyndi og tilfinningarnar verði
öfugsnúnar."
Hvað er
fullkomnun?
I þessum vanda okkar meg-
um ekki búa til blóraböggul
sem við köllum nútímann eða
samfélagið eða eitthvað slfkt.
Eðlisþættir okkar eru hinir
sömu nú og þeir hafa alltaf
verið.Til erfrægjólapredikun
þar sem Marteinn Lúther er á
sextándu öld einmitt að ræða
um þessa sömu hluti og við
erum að tala um núna, -
hvernig mennirnirséu að fjar-
lægjast inntak jólanna. Lúther
talar um hina stöðugu þrá
mannsins eftir því að verða
fullkominn. Spurningin var á
dögum hans og er enn: Hvað
sjáum við íjötunni? Og svarið
er: Það er Guð almáttugur og
hann er lítið barn. Hvað felst í
því að vera fullkominn? Hvað
felst í því að vera almáttugur?
Er það að geta allt, ráða við
allt, sigra allt - eða er það ef
til vill eitthvað allt annað? Er
hið „fullkomna ástand“ ekki
eitthvað sem við sjáum hjá
barni þó að það geti nánast
ekki neitt nema treyst og
grátið?"
Júlíus: „Við getum stefnt
að fullkomnun en við verðum
aldrei fullkomin. Við kom-
umst aldrei framhjá þeirri
staðrey nd að við erum úr dýra-
ríkinu með allar þær hvatir
sem því fylgja. I ungbarni sjá-
um við alla þá þroskamögu-
leika sem fyrir hendi eru. Síð-
an er að rækta þá möguleika
og gera eitthvað úr þeim í
framtíðinni. Hvernig til tekst
er að hluta til á okkar valdi og
að hluta til markað af kring-
umstæðunum. Samkvæmt
ýmsum sálfræðistefnum
göngum við í gegnum nokkur
þroskastig. Æðsta stigið sam-
kvæmt þessum kenningum er
að manninum takist að nýta
alla sína hæfileika og virkja
alla þá getu sem hann hefur
fengið í vöggugjöf."
Skúli: „Segja má að þetta
stig sé í ætt við guðdóminn. I
eðli niannsins virðist búa sú
nagandi og ertandi hvöt að
reyna að verða eins og Guð.
Laxness lætur á hinn bóginn
Jón prímus segja eitthvað á
þá leið í Kristnihaldinu, að
menn tali um að Guð sé stærst-
ur og æðstur alls, en kannski
sé hann þó frekar eins og snjó-
tittlingurinn, sem getur staðið
í stormi á bersvæði þó að hann
vegi ekki sjálfur nema fáein
grömm, vegna þess að hann
lagar sig að vindinum. Þess
vegna kemur enn spurningin:
Hvað er fullkomnun? Hver er
hin æðsta sæla sem við getum
stefnt að? Er það að verða
stærstur og mestur og sterk-
astur? Eða að verða sáttur við
sjálfan sig og aðstæðurnar og
laga sig að þeim?“
-1 þessu sambandi kemur í
hugann eftirfarandi bæn heil-
ags Frans frá Assisí: Guð gefi
mér æðruleysi til að sætta mig
við það sem ég get ekki breytt,
kjark til að breyta því sem ég
get breytt, og vit til að greina
þar á milli...
Verið eins og
þetta litla barn
Skúli: „Ágústínus kirkju-
faðir segir í Játningum sínum
frá því þegar móðir hans dó
og allir á heimilinu voru að
keppast við að „halda front-
inum“ eins og það er nú orðað,
bera harm sinn í hljóði, vera
virðulegur þráll fyrir hina
miklu sorg, en svo var eitt
barn sem grét. Ágústínus
kveðst hafa hastað á barnið.
Þar með sagðist hann hafa
þaggað niður í barninu í sjálf-
um sér. Einmitt á jólum og
reyndar endranær þurfum við
að staldra við, endurskoða það
sem við höfum verið að gera
og hvað við viljum gera og
spyrja okkur hvað sé eftir-
sóknarvert. Þegar allt kemur
til alls, þá erum við öll eins og
börn frammi fyrir Guði,
frammi fyrir því sem við get-
um ekki skilið og eigum ekki
að reyna að skilja. Þannig ætt-
um við að upplifa jólin. Við
megum ekki týna tilfinningum
okkar, heldur eigum við að
upplifa hina einlægu gleði
barnsins. Á jólum birtist Guð
okkur sem lítið barn og boð-
skapurinn er skýr: Verið eins
og þetta litla barn.“
Aftur víkur talinu að heim-
spekingnum Halldóri Laxness
og nú að fegurð himinsins og
kraftbirtingarhljómi guð-
dómsins. En blaðið leyfir sér
að Ijúka þessum hugleiðing-
um með eftirfarandi orðum
sem sögð voru fyrir nær tvö
þúsund árum en eru jafngild
enn í dag: Sá sem tekur ekki á
móti Guðsríki eins og barn,
hann mun alls eigi inn í það
koma.
- hþm skrásetti.
MIÐVIKUDAGUR 8. DESEMBER 1999
9