Dagfari - Oct 2016, Page 14

14
Sýrlandsstefna Obama og
blekkingin um stöðu BNA í
Miðausturlöndum
Blaðamaðurinn Gareth Porter skrifaði á dögunum stutta
fréttaskýringu um stöðu mála í Sýrlandi fyrir vefmiðilinn Middle
East Eye. Pistillinn er skrifaður frá bandarísku sjónarhorni en er um
margt upplýsandi. Hér birtist hann í lauslegri þýðingu.
Eftir að vopnahlé Bandaríkjamanna og Rússa fór út um þúfur og
snaraukinn lofthernað Rússa í Aleppo hefur gremja haukanna í
Washington vegna tegðu Obama-stjórnarinnar við að beita hervaldi
í Sýrlandi náð nýjum hæðum. Vanhæfni Bandaríkjastjórna til að
standa gegn sívaxandi umsvifum rússneska hersins í Aleppo er
þó aðeins rökrétt afleiðing af stefnu Obama í málenfum Sýrlands
síðastliðin fimm ár.
Vandinn liggur í því að Bandaríkjastjórn hefur reynt að ná fram
tilteknum markmiðum en skortir tækin til að knýja þau í gegn. Þegar
Obama hvatti Bashar al-Assad Sýrlandsforseta til að láta af völdum
í september 2011, trúði hann - þótt ótrúlegt kunni að virðast - að
Assad myndi gera það af eigin hvötum. Fyrrum samstarfsmaður
Hillary Clinton og háttsettur embættismaður í Pentagon, Derek
Chollet, segir í nýlegri bók sinni The Long Game: „Í upphafi töldu
flestir embættismenn að Assad skorti bæði slægð og dugnað til að
halda völdum.“
Ráðgjafar í stjórnsýslunni hófu að nota orðalagið „stýrð
valdaskipti“ (managed transition) varðandi stefnu Bandaríkjamanna
gagnvart Sýrlandi að sögn Chollets. Orðalagið endurspeglar hvernig
áhrifamenn í stjórnkerfinu vildu eigna sér þátt í breytingum sem þeir
töldu yfirvofandi og sem líta mætti á sem stórsigur fyrir Bandaríkin og
Ísrael en áfall fyrir Íran. Hillary Clinton utanríkisráðherra yrði þannig
í leiðtogasætinu á vettvangi öryggisráðs Sameinuðu þjóðanna að
kalla eftir „umskiptum“ í Sýrlandi.
Það myndi þó koma í hlut bandamanna Bandaríkjanna úr
röðum súnní-múslima – Tyrkja, Katara og Sádi Araba að vopna