Dagfari - okt. 2016, Blaðsíða 16

16
einkum Tyrkjum, en þaðan streymdi mest af vopnum til Sýrlands. Þess
í stað, segir Chollet, hófu Hillary Clinton og Leon Panetta þáverandi
forstjóri CIA að knýja á um stórfellda áætlun leyniþjónustunnar um
að koma á legg, þjálfa og vígbúa sýrlenskar uppreisnarsveitir – ekki
vegna þess að það myndi breyta öllu um niðurstöðuna heldur til að
öðlast skiptimynt gagnvart bandalagsríkjunum með því að gerast
„innherji í leiknum“. [Innherji í leiknum er þýðing á enska frasanum
„skin in the game“ sem eignað er fjárfestinum Warren Buffett sem
vísar til árásargjarnrar hegðunar fjárfesta á markaði.]
Á árinu 2012 hafnaði Obama hugmyndinni um þessa
„skiptimynt“ gagnvart súnní-bandalagsríkjunum, en lét á árinu 2013
undan miklum þrýstingi ekki hvað síst vegna ásakana á hendur
Sýrlandsher um notkun efnavopna. Líkt og svo oft gildir um átyllur
þær sem notaðar eru til að réttlæta hernaðaríhlutanir og stuðning
Bandaríkjahers víða um lönd, gengu rök þessi engan veginn upp.
Bandaríkin höfðu þegar yfir að ráða allri þeirri „skiptimynt“ sem
þau þurfti á að halda í samskiptum við Tyrkland, Katar og Sádi
Arabíu í formi þess efnahagslega og hernaðarlega ávinnings sem
þessi ríki hafa nú þegar af sambandinu við Bandaríkin.
Ég spurði Chollet á dögunum hvernig það að hafa yfir eigin
skæruliðum að ráða í stríðinu gegn Assad ætti að styrkja stöðu
Bandaríkjanna gagnvart bandalagsríkjum sínum? Svar hans var
á þá leið að „annars hefði allt hrunið til grunna fyrir augunum á
okkur.“ En að sjálfsögðu gagnaðist það Bandaríkjunum ekki neitt
gagnvart bandamönnum sínum að gerast með þessum hætti
innherji í stríðinu. Þvert á móti. Eina niðurstaðan var sú að draga
Bandaríkin með beinum hætti inn í þann leik súnní-ríkjanna að beita
Íslamistum og Salafistum til að reyna að steyp a Sýrlandsstjórn.
Ekkert bendir til að stjórnin í Washington hafi gert neitt til að þrýsta
á félaga sína til að skera á böndin við Al-Kaídatengda hópa á borð
við Al Nusra-samtökin.
Íhlutun Rússa
Þessari stefnu var kollvarpað í september 2015 þegar Rússar
blönduðu sér í leikinn. Obama sem var mjög umhugað um að
lenda ekki í beinum átökum við Rússa vegna Sýrlands hafnaði því