Bæjarins besta - 13.05.2015, Qupperneq 9
MIÐVIKUDAGUR 13. MAÍ 2015 9
rnar í lífi Hemma múrara
verið að fikra okkur áfram. Þann-
ig hundar eru ekki til hér á landi,
en þeir eru víða til í Evrópu.
Þetta er svolítið ný hugsun, nýjar
pælingar, þó að hundaþjálfun
gangi í grunninn út á það sama.“
– Og hvað heitir hundurinn?
„Hann heitir Benni og eigandi
hans er Auður Björnsdóttir. “
Við búum reyndar
ekki saman ...
– Þið Auður hafið heldur betur
reynslu af hundum og hunda-
þjálfun.
„Já, bæði með áratugareynslu.“
– Er það rétt sem ég heyrði að
þið Auður búið saman núna?
„Nei, við búum reyndar ekki
saman, við rekum sitt hvort heim-
ilið, en við erum að rugla saman
reytum. Ætli það megi ekki segja
að við séum kærustupar, eða
hvernig maður á að orða það!“
– Samstarf ykkar Mikka var
frægt. Ertu enn með leitarhund?
„Nei, ég hef ekki verið með
leitarhund í nokkuð mörg ár. Ég
hef reyndar alltaf átt hund, en
ekki leitarhund lengur.“
Því má bæta við, að Auður er
ekki heldur með leitarhund leng-
ur. Hún hefur verið að þjálfa
hjálparhunda fyrir fatlað fólk og
líka er hún um þessar mundir með
tvo hunda í þjálfun fyrir blinda.
Nokkuð djúp
spor í sálartetrinu
Eitt af því sem Hermann fékkst
við í tómstundum um langt árabil
var þjálfun leitar- og björgunar-
hunda, enda þrautreyndur björg-
unarsveitarmaður. Afrek Mikka
hans við leit og björgun eftir snjó-
flóðin skelfilegu í Súðavík og á
Flateyri árið 1995 urðu lands-
kunn.
„Erfiðustu atvikin í lífi mínu
eru þegar mamma dó og síðan
áföllin miklu í Súðavík og á Flat-
eyri. Þetta voru heimabæir okkar
hjónanna beggja. Þetta tók mikið
á, því að maður þekkti mjög vel
til á báðum stöðum.
Segja má að Flateyrarflóðið
hafi tekið ennþá meira á mann,
því að þar náðum við björgunar-
menn kannski ekki eins góðum
árangri að bjarga fólki á lífi og
við náðum þó í Súðavík. Þessir
atburðir held ég að hafi markað
nokkuð djúp spor í sálartetrinu.“
Tvíburarnir
orðnir sextán ára
Hermann og fyrrverandi eigin-
kona hans, Jenný Elfa Árnadóttir,
upprunnin í Súðavík, eiga saman
tvo syni. Það eru tvíburarnir Þor-
steinn Ýmir og Patrekur Darri,
orðnir sextán ára gamlir.
„Eftir skilnaðinn hef ég verið
með annað hvort annan drenginn
minn eða báða. Í dag er Patrekur
Darri hér fyrir vestan og byrjaður
í bakaranámi en Þorsteinn Ýmir
er hjá mömmu sinni í Reykjavík
í skóla.“
Svettið, leið til
að líta í eigin barm
Nokkur undanfarin ár hefur
Hermann lagt stund á svett, eins
og það er kallað. Hvers vegna fór
hann að iðka þetta, sem til
skamms tíma hefur verið fram-
andi á Íslandi?
„Ástæðan fyrir því að ég fór
að skoða þetta er kannski fyrst
og fremst út af öllum þessum
heilsubresti. Þá fer maður að
hugsa aðeins öðruvísi um lífið
og sjálfan sig. Þetta er ein af
mörgum leiðum sem menn geta
prófað til þess einmitt að líta í
eigin barm með gagnrýnum hætti
og kynnast sjálfum sér betur,
bæði andlega og líkamlega.“
Svett er andleg og líkamleg
hreinsun, ættuð frá frumbyggjum
Norður-Ameríku. Athöfnin felst
í því að fólk situr í hringlaga
tjaldi sem hitað er upp með stein-
um sem hafa verið hitaðir í eldi
og bornir inn í tjaldið þannig að
þátttakendur svitna afskaplega
(þaðan er nafngiftin komin). Set-
ið er í tjaldinu í sirka fjórum sinn-
um tuttugu mínútur (að minnsta
kosti hér) og kyrjað. Áhrifin sem
eftir standa eru líkamleg vellíðan
og friðsæld hugarins.
Komin eru eitthvað um fjögur-
fimm ár síðan Hermann fór fyrst
í svett í Reykjavík og síðan aftur
eitthvað um ári síðar.
Kannski sjá hrafnar betur
„Í framhaldi af því ákváðum
við að prófa þetta hérna fyrir
vestan, því að það eru ansi margir
sem hafa áhuga á þessu og eru að
skoða sjálfa sig. Til okkar hefur
komið töluverður fjöldi af fólki í
svett. Guðmundur Konráðsson
sem er með mér í þessum félags-
skap og hefur stundað svett í
fjöldamörg ár og farið í svett
víða um heim hefur aðallega stýrt