Bæjarins besta - 24.01.2001, Síða 5

MIÐVIKUDAGUR 31. JANÚAR 2001 5
Vestfirðir í
forystuhlutverki
„Fundurinn í Osló var
mjög gefandi. Ég fékk mikið
af lesefni um Staðardag-
skrána frá norska umhverfis-
ráðuneytinu og á það eflaust
eftir að nýtast vel við fram-
kvæmd verkefnisins. Fund-
armenn voru meðal annars
frá Longyearbyen á Sval-
barða og frá Sisimiut á
Grænlandi. Það var afar
fróðlegt að heyra um ólíkar
aðstæður á þessum fjarlægu
stöðum.
Ísafjörður er lengst á veg
kominn í Staðardagskrár-
vinnunni og verður eflaust
fyrirmynd annarra bæja sem
þátt taka í verkefninu.
Formaður verkefnisins á
heimskautasvæðunum er
Íslendingur, Stefán Gíslason
fyrrverandi sveitarstjóri á
Hólmavík. Það er því ljóst
að Ísland, og kannski ekki
síst Vestfirðir, gegna for-
ystuhlutverki í þessu
samstarfi.“
Jeppaflotinn
vakti athygli
„Ég sýndi fundarmönnum
stutt myndband sem ég
hafði tekið upp á Ísafirði.
Þeim þótti bærinn snyrti-
legur og frágangur á mann-
virkjum yfirleitt góður.
Voldugur bílafloti bæjarbúa
vakti mikla athygli. Stórir
jeppar sáust oft aka framhjá
myndavélinni. Ég sagði
þeim að mikið öryggi væri í
því fólgið að eiga vel búinn
bíl á þessum slóðum, en
ókostirnir væru að sjálf-
sögðu að þeir eyða meira
eldsneyti og menguðu
meira. Þetta væri sérstaklega
óheppilegt í ljósi þeirra
miklu verðhækkana á olíu
sem dunið hafa yfir okkur.“
Fíkniefna-
vandamál í Osló
Fundurinn var haldinn í
stjórnsýsluhverfinu í Osló.
„Fundað var í voldugum
steinkumbalda sem áður
hafði verið fangelsi. Okkur
var sagt að nú væri erfitt að
komast inn, öfugt við það
sem áður var. Það var líka
raunin, í móttökunni voru
stæðilegir verðir sem
hleyptu manni með semingi
í gegnum hlið sem opnaðist
og lokaðist með fjarstýr-
ingu. Þegar frí gafst frá
fundarhöldum fékk ég
tækifæri til að skoða Osló á
eigin vegum. Borgin er
falleg og velmegun mikil en
skuggahliðarnar leyna sér
ekki. Fíkniefnaneysla er
mikið vandamál í borginni.
Eitt sinn þegar ég var á
göngu um Vor frelsers
gravlund gekk ég fram á
ungt par sem var að sprauta
sig í handlegginn nálægt
gröf skáldsins Henriks
Ibsens. Á Karl Johan
götunni var mikið um fólk í
annarlegu ástandi að biðja
um smápeninga. Það kemur
manni á óvart að í ríkasta
landi í heimi þurfi fólk að
betla. Osló er mjög dýr borg
og sjálfsagt eru miklar
kröfur gerðar til fólks um að
það þéni vel og standa sig.
Það er greinilega ekki allt
fengið þó velmegunin í
þjóðfélaginu sé mikil.“
Langafi var
vinsæll maður
Fjölnir er uppalinn á
Sauðárkróki. Hann segist
illa geta hugsað sér að búa
annars staðar en á lands-
byggðinni. „Við Heiðrún
kona mín erum sammála um
það. Að sjálfsögðu vill hún
helst búa í sínum heimabæ
og hafði ég síður en svo
eitthvað á móti því að flytja
hingað. Við höfðum fyrir
nokkuð löngu síðan ákveðið
að flytja burtu frá Reykjavík
við gott tækifæri.
Ég á ættir að rekja til
Ísafjarðar. Móðurafi minn,
Hjörtur Jónsson loftskeyta-
maður, var lengi stöðvar-
stjóri Pósts og síma á Ísa-
firði. Langafi minn, Jón
Grímsson, var málafærslu-
maður í bænum og skilst
mér að hann hafi verið
vinsæll maður.
Við erum mjög ánægð
með að vera flutt til Ísa-
fjarðar. Hér er gott að ala
upp börn, en við eigum lít-
inn dreng sem heitir Tryggvi
Fjölnisson. Hann er eins árs
gamall og upprennandi
Bakkapúki. Framboð á
menningar- og afþreyingar-
efni er mjög mikið hér í
bænum. Ég veit að til að svo
megi vera þarf góða þátttöku
bæjarbúa. Því hef ég reynt
eftir fremsta megni að taka
þátt í því sem mér hefur þótt
áhugaverðast.
Ég vona að einhvern
tímann fái ég prestsstöðu á
svæðinu en hvað gerist í
framtíðinni verður tíminn að
leiða í ljós. Ég vil frekar búa
úti á landi en í Reykjavík,
svo mikið er víst. Skarkali
höfuðborgarinnar hentar
eflaust sumum, en ekki
mér.“
Slökkviliðið komið með SMS-boðunarkerfi
„Það besta og örugg-
asta sem í boði er“
Slökkvilið Ísafjarðarbæj-
ar hefur lagt eldri boðunar-
kerfum og tekið í notkun
SMS-boðun í GSM-kerfi
Símans. „Þetta er bylting“,
segir Hermann G. Her-
mannsson, varðstjóri. Nú er
komið SMS-boðum til um
fimmtíu manna samtímis á
svæðinu frá Þingeyri til Ísa-
fjarðar en áður þurfti að
hringja í hvern og einn eða
nota brunalúðra. „Nýja kerf-
ið er það besta og öruggasta
sem í boði er í dag. Við
erum búnir að þrælprófa
þetta á alla vegu og það hef-
ur allt virkað alveg hundrað
prósent“, segir Hermann.
Neyðarlínan er beintengd
inn á SMS-kerfið og hefur for-
gang á skólakrakkana og aðra
sem nota það venjulega. Þó
að GSM-símakerfið sjálft
detti út eiga SMS-boðin að
komast til skila. Á það fékkst
reynsla um áramótin þegar
álagið á GSM-kerfið varð svo
mikið að allir símar virkuðu á
tali og samband náðist ekki.
SMS-boð bárust hins vegar
með eðlilegum hætti.
Á síðasta ári var ákveðið að
leggja niður símboðakerfið
sem starfrækt hefur verið hér
á landi um nokkurt árabil.
Hermann segir að tiltölulega
fáir slökkviliðsmenn í Ísa-
fjarðarbæ hafi verið með sím-
boða.
„Við vorum illa búnir að
því leyti. Á Flateyri og Suð-
ureyri voru engir en nokkrir
á Þingeyri og á Ísafirði, helst
aukasjúkraflutningsmenn
og nokkrir aðrir. Fyrir einu
eða tveimur árum stóð til að
kaupa miklu fleiri símboða
en sem betur fer varð ekkert
úr því.“
Hjá Slökkviliði Bolung-
arvíkur var byrjað að prófa
SMS-kerfið eftir síðustu
helgi, að sögn Ólafs Bene-
diktssonar, slökkviliðs-
stjóra. Síðan verður það tek-
ið í fulla notkun alveg á
næstunni, „en við erum með
blástur til vara“, segir Ólaf-
ur.
Skipsbækur Guðmundar Einarssonar, vélstjóra
Einfalt form til að skrá
viðhald og hirðingu
Út eru komnar fjórar bæk-
ur eftir Guðmund Einarsson,
kennara við Menntaskólann
á Ísafirði. Um er að ræða
véladagbók og leiðarbók–
skipsdagbók sem komið
hafa út árlega að undanförnu
og skipsdagbók og báta-
dagbók sem komnar eru út í
fyrsta sinn. Síðarnefnda
bókin eru ólík hinum eink-
um að því leyti, að ekki er
skylda að hafa hana um borð
þó að vissulega sé það
æskilegt.
Véladagbókin hefur
komið út árlega síðan 1986
en hún er ætluð til notkunar
í skipum sem eru yfir 24
metrar að lengd. Leiðarbók–
skipsdagbók kom fyrst út
Guðmundur Einarsson.
árið 1995. Hún er ætluð
bæði til notkunar við strand-
veiðar og úthafsveiðar.
Bátadagbók er eingöngu
ætluð bátum sem ekki ná 24
metrum í lengd. „Í bátadag-
bókinni er mjög einfalt form
til þess að skrá niður við-
hald og hirðingu vélar og
vélbúnaðar. Einnig nýtist
hún vel sem siglingabók ef
skipið er undir 12 rúmlest-
um að stærð“, segir höfund-
urinn.
Guðmundur Einarsson var
lengi yfirvélstjóri á bátum
og togurum en fór í land árið
1989 og hefur síðan kennt
vélstjórnarfræði við
Menntaskólann á Ísafirði.
Hann veitir nú vélstjórn-
ardeild skólans forstöðu.
Skipsbækur, fyrirtæki
Guðmundar og Ólafar
Veturliðadóttur konu hans,
selja bækur þessar um allt
land.
3X-Stál ehf. á með stöðugt aukin umsvif í Kanada
Fyrirtækið 3X-Stál á Ísa-
firði vinnur nú að því að koma
á laggirnar dótturfyrirtæki í
St. John’s á Nýfundnalandi,
sem ætlað verður að annast
þjónustu við rækjuiðnaðinn
þar í landi. Jóhann Jónasson
framkvæmdastjóri hefur unn-
ið að undirbúningi þar vestra
um nokkurra vikna skeið og
fyrir skömmu er Sigurður
Jónsson skipatæknifræðingur
einnig farinn vestur um haf.
Þeim rækjuverksmiðjum
fjölgar stöðugt í Kanada sem
eru með vinnslulínur og annan
búnað frá 3X-Stáli. Hinu nýja
fyrirtæki er ætlað að annast
þjónustu við þær verksmiðjur,
svo og viðgerðar- og viðhalds-
þjónustu við aðrar rækjuverk-
smiðjur í landinu.
Ef vel gengur má búast við
því að nýja fyrirtækið verði
opnað innan nokkurra vikna,
samkvæmt heimildum blaðs-
ins.
Þjónustufyrirtæki í St. John’s
Höfuðstöðvar 3X-Stál á Ísafirði.
04.PM5 19.4.2017, 09:095