Skákblaðið - 01.11.1934, Blaðsíða 4

Skákhlaðið
Skákfræði.
Dr. Tarrasch-vörnin gegn droífningar-
bragði.
Stórmeístarínn dr. Tarrasch er nýlátinn. Hann varT sem kunnugt
er, talinn einhver mesti skákfræðingur seinni tíma, og einn af snjöll-
ustu skákmönnum álfunnar. Um aldamótin sJðustu vinnur hanrt
hvern stórsigurinn á fætur öðrumT á skákþingum viða um heim, og
má eflaust telja að nokkurn þátt í þeim hafi átt vörn hans gegn
drottningarbragði, er hann þá fyrst notaði og síðan er við hann
kennd. — Þetta mótbragð dr. Tarrasch, en svo er í rauninni réttara
að kalla það, hefir mikið verið notað og umþráttað, síðasta hálfan
mannsaldurinn og þykir enn, þótt ýmsir hafi viljað benda á annmarka
á því, ein bezta vörnin gegn drottningarbragði.
Tarrasch áleit, að eftir að svartur hafði valdað miðpeð sitt, d5,
með e7 — e6, þá léki hann bezt eftir 2, Rbl—c3 eða Rgl, —f3, c7—
c5 og hefði þannig sókn á miðoeð andstæðingsins, d4.
Sjálfur hélt l;ann því fram, að sú leið, er hvítum væri færust,
eítir 3. — c7 —c5, væri 4. e2—e3. Um þetta hafa verið mjög skift-
ar skoðanir og á ýmsar leiðir hefir verið bent og mun nú verða
reynt að gera grein fyrir þeim.
A.
1. d2 -d4, d7 —d5, 2. c2—c4,
e7 — e6. 3. Rbl —c3.
Til þess að Tarrasch-vörninni
verði komið við, verður hvítur
að leika 3. Rbl—c3 eðaRgl-f3
3. . . . c7 — c5
4. c4Xd5! e6Xd5
5j d4Xc5
Einhver fyrsta leiðin, sem farin
var gegn mótbragðinu og líka sú
lakasta. Bogoljubow telur bezt 5.
Rgl— Í3, sjá síðar.
5 . . . d5—d4!
Ef Rg8—f6, þá getur hvítur
haldið peðinu: Dr. Bernstein hefir
leikið þannig: 6. Bcl — e3,Rb8 —c6
7. Rgl —f3, Dd8-a5 8.Rf3-d2
eða d4 9. R —b3. Svartur getur
þó hér leikið 8. . . . Rf6—g4
og staða hvíts verður erfið.
6. Rc3 —a4
Hvítur getur hér leikið Rc3 —
e4 en verður að gefa peðíð aftur
eftir 6, . . . Bc8 — f5
6. . . . Bf8Xc5 !