Morgunblaðið - 02.03.2021, Blaðsíða 19

MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 2. MARS 2021
✝ Haukur Jó-hannsson fædd-
ist í Vest-
mannaeyjum 18.
nóvember 1932.
Hann lést á Heil-
brigðisstofnun
Vestmannaeyja 18.
febrúar 2021.
Haukur var son-
ur hjónanna Jó-
hanns Sigfússonar
útgerðarmanns í
Vestmannaeyjum, síðar skipa-
sala í Reykjavík, f. 25. nóvember
1905, d. 16. febrúar 1991, og
Ólafíu Sigurðardóttur hús-
móður, f. 19. maí 1907, d. 22.
ágúst 1998. Systir Hauks var Sig-
ríður Anna Lilja, f. 7. september
1929, d. 14. september 2019,
maki hennar var Pálmi S. Rögn-
valdsson. Bræður Hauks eru
Birgir, f. 5. desember 1938, maki
Kolbrún Stella Karlsdóttir, og
Garðar, f. 17. ágúst 1943, maki
Svanhvít Árnadóttir.
Haukur kvæntist eftirlifandi
eiginkonu sinni, Emmu Krist-
jánsdóttur, f. í Vestmannaeyjum
22. apríl 1936, á gamlársdag
1954. Foreldrar hennar voru
Kristján Egilsson, f. 27. október
1884, d. 17. desember 1949, og
ursári. Haukur sótti sér vél-
stjórnar- og skipstjórnarréttindi.
Var hann skráður sem vélstjóri í
skipsrúm fyrst árið 1950 og sem
stýrimaður árið 1953. Í febrúar
1955, þá nýorðinn 22 ára, var
hann ráðinn skipstjóri á Gamm
VE 57. Starfaði Haukur sem
skipstjóri eftir það á Freyfaxa
NK 101, Mars VE 201, Faxa VE
282 og Sjöfn VE 37.
Hinn 13. júní 1962 hófst út-
gerðarsaga Hauks er hann
keypti Faxa VE 282, þá 29 ára
gamall. Báturinn brann og sökk
árið 1970; mannbjörg varð. Árið
1972 keypti hann Sjöfn VE 37 og
gerði hana út fram til 1990, fyrst
í félagi með öðrum manni en frá
1975 einn. Var hann ætíð skip-
stjóri meðfram útgerðinni. Eftir
1990 gerði hann út smábát um
nokkurt skeið.
Haukur var virkur í fé-
lagsstörfum. Var m.a. um ára-
tuga skeið félagi í Oddfellow,
gegndi trúnaðarstörfum fyrir
Skipstjóra- og stýrimannafélagið
Verðandi og sat í stjórnum fyr-
irtækja. Haukur var gerður að
heiðursfélaga í Skipstjóra- og
stýrimannafélaginu Verðandi á
75 ára afmæli félagsins. Þá var
hann heiðraður af Sjómanna-
dagsráði Vestmannaeyja fyrir
vel unnin störf í þágu sjómanna-
stéttarinnar.
Útför Hauks fer fram í dag, 2.
mars 2021, klukkan 13. Við-
staddir verða einungis nánustu
aðstandendur og vinir.
Sigurbjörg Sigurð-
ardóttir, f. 5. maí
1895, d. 16. mars
1969. Bjuggu Hauk-
ur og Emma alla tíð
í Vestmannaeyjum.
Börn Hauks og
Emmu eru: 1) Krist-
ján, f. 15. febrúar
1958, eiginkona
hans Ída Night
Ingadóttir. Börn
Kristjáns eru: a)
Gunnar Már, f. 1981, b) Emma, f.
1989, c) Logi, f. 1992, og d) Díana
Rós, f. 2002. 2) Guðrún, f. 8. júní
1963, maki hennar Jón Gísli Óla-
son. Börn þeirra eru: a) Hildur
Dögg, f. 1986, b) Haukur, f. 1992,
og c) Óli Jakob, f. 2004. 3) Jó-
hanna, f. 20. september 1964.
Dóttir hennar er: a) Sigurbjörg.
4) Sigurður Óli, f. 28. apríl 1972,
maki hans er Margrét Helgadótt-
ir. Dætur þeirra eru: a) Amalía
Ósk, f. 1997, og b) Agnes Emma,
f. 2000. Börn Margrétar: a) Ingi
Rafn, f. 1987, og b) Eyrún Eva, f.
1992.
Langafabörn Hauks eru níu.
Haukur starfaði lengst af sem
skipstjóri og útgerðarmaður.
Hann hóf sjómannsferil sinn sem
háseti sumarið 1947, þá á 15. ald-
Elsku pabbi minn, komið er
að kveðjustund sem ekki verður
flúin.
Þrátt fyrir sorg og söknuð
sem eftir situr er ég full þakk-
lætis til þín. Þú varst frábær
pabbi og við áttum einstaklega
gott samband. Það var alltaf
auðvelt að leita til þín og stund-
um þurfti þess ekki, þú bauðst
stuðning þinn og aðstoð áður en
orð var á haft. Síðari árin fannst
mér ég stundum þurfa að halda
aftur af þér, þú varst svo vilj-
ugur að hjálpa til. Ég verð að
viðurkenna að ég hafði stundum
áhyggjur af því að þú ofreyndir
þig, kominn á þennan aldur en
þú varst ótrúlega hraustur fram
undir síðasta ár. Hugur þinn var
fullur af hugmyndum um verk-
efni sem þú ætlaðir að fram-
kvæma. Nú síðast um jólin
varstu að tala um næsta sumar,
þá ætlaðir þú að rífa upp hell-
urnar framan við húsið ykkar
mömmu og steypa nýja stétt. Þú
gafst ekki auðveldlega upp, já-
kvæðni og æðruleysi einkenndi
þig í veikindum þínum og þú
ætlaðir að sigrast á þeim eins og
þú hafðir gert tvisvar áður.
Margar eru minningarnar um
samveru okkar og ætíð var stutt
í glettnina og stríðnina sem var
svolítið einkennandi fyrir þig.
Það er ekki annað hægt en að
brosa við tilhugsunina. Það var
alltaf gott að fá ykkur mömmu í
heimsókn í Hafnarfjörðinn til
okkar Sigurbjargar. Sumarbú-
staðarferðirnar voru ófáar og
þar var gleði og gaman hjá okk-
ur, við spiluðum, spjölluðum og
skemmtum okkur. Spánarferðin
okkar sem við fórum fyrir ekki
svo löngu er minnisstæð, bröltið
með þér í kartöflugarðinum þín-
um, sölvaferðirnar í Brimurðina
sem þú fórst með okkur krökk-
unum í gamla daga og síðar
bættust afabörnin í hópinn. Það
eru svo margar góðar minningar
sem leita á hugann þessa dag-
ana. Þú varst líka besti afi í
heimi, laðaðir að þér afabörnin
og langafabörnin þín og varst
alltaf tilbúinn til að leika við þau.
Settist á gólfið hjá þeim meðan
þú hafðir heilsu til, kubbaðir
með þeim, skoðaðir bækur og
fleira. Afabörnin þín rifja oft upp
þessar stundir með þér sem eru
þeim svo mikils virði.
Elsku pabbi, minningarnar
eru margar og góðar og fylgja
mér um ókomin ár.
Takk fyrir allt.
Þín dóttir,
Jóhanna.
Elsku besti pabbi minn,
Haukur Jóhannsson, kvaddi
fimmtudaginn 18. febrúar 2021.
Það kvöld tók við vertíð á nýjum
miðum, hann sigldi friðsæll inn í
nóttina eftir töluverða ágjöf og
pus dagana á undan. Baráttu-
maður inn að kjarna, staðráðinn
í að sigrast á fyrirstöðunni, upp-
gjöf var ekki fyrirséð. Pabbi lést
á 89. aldursári. Miðað við aldur
var hann óvenju vel á sig kominn
á líkama og sál allt fram á nýlið-
ið ár þegar veikindi tóku sig upp
sem að lokum ekki var hægt að
sigrast á. Fram á síðasta dag var
hann að skipuleggja framtíðina,
hvað hann ætlaði að gera næsta
sumar, hvernig hlutum skyldi
háttað jólin 2021. Það lýsir and-
legu þreki og styrk að hugsa
með þessum hætti, hafa þennan
lífsvilja og löngun til að halda
áfram. Æðruleysið algjört. Segja
má að með þessu hafi hann
kennt okkur sem á eftir honum
horfum enn eina lífsregluna: Að
virða lífið.
Sjórinn var starfsvettvangur
pabba og starfaði hann sem
skipstjóri og útgerðarmaður nær
allan starfsferilinn. Varð skip-
stjóri í ársbyrjun 1955, þá 22 ára
gamall, og gegndi því starfi í
áratugi. Keypti sinn fyrsta bát
29 ára. Var farsæll í sínum störf-
um. Ekki er annað vitað en aldr-
ei hafi maður slasast illa undir
hans stjórn sem ekki var sjálf-
gefið á þessum árum þegar ár-
legt manntjón var mikið. Árið
1970 brann Faxi VE 282 og sökk
undan honum ásamt áhöfn en
mannbjörg varð.
Pabbi var mikill Eyjamaður,
fæddist og bjó alla tíð í Eyjum
utan þess tíma sem hann sótti
sér menntun til Reykjavíkur og
meðan á Vestmannaeyjagosinu
1973 stóð. Í gosinu missti fjöl-
skyldan húsið sitt. Pabbi var
staðráðinn í að flytja aftur heim
og var sennilega sá fyrsti til að
byrja að byggja nýtt hús eftir
gos. Jarðvegsvinnu var lokið fyr-
ir árslok 1973 og steypan fór að
renna strax í janúar 1974.
Pabbi var vel gerður maður
sem tók virkan þátt í félagsstörf-
um og lét gott af sér leiða. Hann
var elskaður heitt af sínum nán-
ustu. Afabörnin og langafabörn-
in hændust mjög að honum og
var hann alltaf tilbúinn til að
veita þeim athygli og leika við
þau. Sorg þeirra og eftirsjá er
mikil en minningarnar verðmæt-
ar.
Elsku pabbi. Ég þakka þér
ferðalagið okkar og allar þær
stundir sem við áttum saman.
Ég á margar dýrmætar minn-
ingar sem ég mun geyma vand-
lega. Þú kenndir mér hvernig á
að vera góður maður og góður
faðir, sem ég vona að ég standi
undir. Þú gerðir samfélagið
betra. Ég kveð þig uppfullur af
kærleika og þakklæti. Í mínum
huga er líf þitt og andlát óður til
lífsins. Ég mun sakna þess að
heyra ekki í þér og ræða málin
en ég trúi því að þú munir fylgj-
ast með fólkinu þínu úr fjarska.
Missir mömmu er meiri en
hægt er að skilja. Þið áttuð 66
ára brúðkaupsafmæli í desem-
ber. Þið munuð sameinast aftur
einn daginn. Guð blessi ykkur
bæði.
Elsku pabbi, ég bið að heilsa.
Góða ferð.
Sigurður Óli.
Elsku besti afi minn. Með svo
mikið þakklæti í hjarta fyrir allt
sem þú hefur kennt mér og
brasað með mér í gegn um tíð-
ina. Síðustu dagar hafa verið
mjög erfiðir fyrir afastelpuna
þína og verður þetta örugglega
alltaf smá erfitt. Mér finnst eins
og afar eigi bara alltaf að vera
til, að ég geti setið í fanginu þínu
sama hvað. Þú skilur eftir svo
margar góðar minningar sem ég
mun geyma vel. Þú varst alltaf
svo stríðinn að það náði engri
átt, með hjarta úr gulli, jákvæð-
ur, hjartahlýr og duglegur. Ég
gleymi því aldrei þegar ég var
yngri og gat alltaf laumað
lambakjötinu sem ég vildi ekki
borða á þinn disk og þú sagðir
engum frá, það héldu allir að ég
væri bara svona dugleg að
borða, það var leyndarmálið
okkar. Þú elskaðir fátt meira en
kökurnar hennar ömmu og við
áttum það sko sameiginlegt, það
er eiginlega ekkert sem toppar
þær, ég skal sjá um að borða
þína sneið núna. Ég mun kenna
mínum börnum í framtíðinni allt
það sem þú kenndir mér. Betri
afa var ekki hægt að hugsa sér.
Takk fyrir allt. Ég elska þig.
Þín afastelpa,
Amalía.
Við vorum alltaf svo góðir vin-
ir og er ég þakklát fyrir allar
góðu minningarnar sem sitja nú
eftir.
Takk fyrir allt elsku afi.
Nú hefur það því miður gerst
að vond frétt til manns berst.
Kær vinur er horfinn okkur frá
því lífsklukkan hans hætti að slá.
Rita vil ég niður hvað hann var mér
kær
afi minn góði sem guð nú fær.
Hann gerði svo mikið, hann gerði svo
margt
og því miður get ég ekki nefnt það
allt.
Að tala við hann var svo gaman
á þeim stundum sem við eyddum sam-
an.
Hann var svo góður, hann var svo klár,
æ, þessi söknuður er svo sár.
En eitt er þó víst
og það á við mig ekki síst
að ég sakna hans svo mikið, ég sakna
hans svo sárt
hann var mér góður afi, það er klárt.
En alltaf í huga mínum verður hann
afi minn góði sem ég ann.
Í himnaríki fer hann nú
þar verður hann glaður, það er mín
trú.
Því þar getur hann vakið yfir okkur dag
og nótt
svo við getum sofið vært og rótt
hann mun ávallt okkur vernda
vináttu og hlýju mun hann okkur
senda.
Elsku afi, guð mun þig geyma
yfir okkur muntu sveima
en eitt vil ég þó að þú vitir nú
minn allra besti afi, það varst þú.
(Katrín Ruth Þ.)
Þín afastelpa,
Sigurbjörg.
Elsku hjartans fallegi afi.
Það er mér þyngra en tárum
taki að hugsa til þess að fá ekki
að hitta þig á ný. Að ég fái aldrei
annað faðmlag frá þér, fái ekki
að skera með þér laufabrauð eða
kíkja á þig í kaffi og köku. Ég
mun sakna þess að fá að hlusta á
sögur úr gosinu og það var svo
margt sem þú áttir eftir að segja
mér. Þú varst alltaf jafn spennt-
ur að heyra hvert ég ætlaði að
ferðast næst og sagðir mér sög-
ur frá ferðalögum ykkar ömmu
og stundum sömu söguna oftar
en einu sinni. Hver á núna að
stríða ömmu og taka heiðurinn
af kökunum hennar eða segja
mér að það sé lens með Herjólfi
þrátt fyrir stormviðvörun? Allir
þessir hversdagslegu hlutir sem
verða svo dýrmætir. Þú varst
alltaf harðduglegur og svo mikill
nagli þótt ég hafi nú verið farin
að efast um að sársaukaskynið
þitt væri í lagi. Það eru örfá ár
síðan við vorum að ræða bak-
verki sem ég var að kljást við og
þú vorkenndir mér ægilega mik-
ið, því sjálfur hafðir þú aldrei
fundið til neins staðar. Þannig
var það fram á síðasta dag, þú
hafðir það bara gott, þrátt fyrir
veikindin.
Með þakklæti í huga mun ég
minnast góðvildar þinnar og
hlýju og mun alltaf sjá þig fyrir
mér með bros á vör, vera grínast
í ömmu yfir kaffibolla og köku-
sneið.
Sofðu rótt engillinn minn.
Hildur Dögg Jónsdóttir
Ég kem og sæki þig – á ég
ekki að skutla þér? Svona var
Haukur, móðurbróðir minn, allt-
af boðinn og búinn að gera öðr-
um greiða. Ég kveð hann nú
með hlýjar minningar í hjarta.
Þegar ég horfi til baka voru
Haukur og Emma stór hluti til-
verunnar. Systkinin Haukur og
Sigga móðir mín sigldu í gegn-
um lífið á fleyi vináttu og náinna
samskipta – aldrei bar skugga á
það samband.
Að eiga Hauk í horni í Vest-
mannaeyjum var mikilvægt fyrir
unga mey úr Kópavogi sem
fannst Eyjar fegursti staður á
jarðríki. Í minningunni skein sól-
in þar alla daga og ævintýrin
leyndust víða. Haukur var afar
gjafmildur og gamansamur en
frá honum fékk ég sjálfa Surtsey
í fjórtán ára afmælisgjöf. Um-
hyggju þeirra hjóna, Hauks og
Emmu, naut ég sem barn og
kynntist vel sem unglingur þeg-
ar ég bjó hjá þeim sumarlangt
og starfaði í fiskvinnslu eins og
mörg ungmenni á þeim árum.
Síðar fékk ég tækifæri til að
endurgjalda þeim gestrisnina
þegar við hjónin skipulögðum
þriggja vikna bílferð um Evrópu
með Hauki og Emmu, mömmu
og pabba ásamt ungum syni
okkar. Við þvældumst um á
Volkswagen-rúgbrauði frá Nor-
egi til Ungverjalands og gistum í
tjöldum á leiðinni. Haukur var
traustur og skemmtilegur ferða-
félagi sem lagði sitt af mörkum
til þess léttleika sem einkenndi
flakk okkar um hraðbrautir og
sveitavegi. Kvöldið sem Eyja-
menn og -konur sameinast ár
hvert í brekkusöng í Herjólfsdal
var haldin lítil þjóðhátíð á tjald-
stæði í Salzburg í Austurríki.
Viðkvæði Hauks var; þjóðhátíð
skal haldin þó maður sé víðs
fjarri dalnum.
Á síðustu árum hafa börn
okkar og barnabörn átt í góðum
samskiptum við þau eðalhjón,
Hauk og Emmu. Þessi samskipti
verða vonandi til þess að styrkja
tengsl nýrra kynslóða við Vest-
mannaeyjar og fólkið okkar þar.
Nú hefur fóstri minn – eins og
ég kallaði Hauk stundum –
kvatt, og eftir situr minning um
góðan mann sem átti bæði fal-
legt bros og hjartalag. Ég votta
Emmu, börnum þeirra, tengda-
börnum og afkomendum inni-
lega samúð mína.
Hrönn.
Haukur
Jóhannsson
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir og afi,
KRISTJÁN ERLINGSSON
verslunarmaður,
lést á Sjúkrahúsinu á Akureyri
fimmtudaginn 25. febrúar. Útförin fer fram
föstudaginn 5. mars. Vegna aðstæðna
verða aðeins nánustu ættingjar viðstaddir.
Erlingur Kristjánsson Karitas Jónsdóttir
Katrín Cartling Kristjánsd. Stefan Cartling
Jón Ríkharð Kristjánsson Gyða Kristmannsdóttir
afabörn.
Elskulegur eiginmaður, faðir, tengdafaðir,
afi og langafi,
KRISTMANN KRISTMANNSSON
frá Ísafirði,
lést á heimili sínu í Kópavogi sunnudaginn
28. febrúar. Útför verður auglýst síðar.
Hólmfríður Sigurðardóttir
Hulda Kristmannsdóttir Stefán Þór Ragnarsson
Arna Björg Kristmannsdóttir Ingvaldur L. Gústafsson
Linda Kristín Kristmannsd. Geir Þorsteinsson
Kristmann Kristmannsson Ásgerður Hildur Ingibergsd.
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
GUÐRÚN LOVÍSA MAGNÚSDÓTTIR,
Lúlla,
frá Lyngholti, Vogum,
lést á Hjúkrunarheimilinu Víðihlíð
miðvikudaginn 24. febrúar.
Útförin fer fram frá Kálfatjarnarkirkju föstudaginn 5. mars
klukkan 14. Í ljósi aðstæðna munu einungis nánustu
aðstandendur vera viðstaddir athöfnina.
Athöfninni verður streymt á
https://www.facebook.com/groups/gudrunlovisa.
Erlendur M. Guðmundsson Sveindís Pétursdóttir
Haukur Guðmundsson Vigdís G. Sigurjónsdóttir
Hreiðar S. Guðmundsson Ragna Bjarnadóttir
Sesselía G. Guðmundsdóttir
Jón G. Guðmundsson Bera Hraunfjörð
Helgi R. Guðmundsson Júlía H. Gunnarsdóttir
Svandís Guðmundsdóttir Jan Ståhlkrantz
Halla J. Guðmundsdóttir Ólafur J. Guðmundsson
Guðlaugur R. Guðmundsson Sigrún Skæringsdóttir
B. Hreinn Guðmundsson Ingunn Hafsteinsdóttir
Viktor Guðmundsson Jóhanna Þ. Guðmundsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir, amma og langamma,
MARGRÉT ÞORBJÖRG
JAFETSDÓTTIR,
Hjúkrunarheimilinu Eir,
áður til heimilis að Ársölum 3,
Kópavogi,
lést fimmtudaginn 18. febrúar.
Útförin fer fram frá Grafarvogskirkju fimmtudaginn 4. mars
klukkan 13.
Óskar Ólafsson
Björg Þorsteinsdóttir
Jafet Óskarsson María Hrund Sigurjónsdóttir
Þórólfur Óskarsson Kristjana Skúladóttir
Hrafnhildur Óskarsdóttir Jens Jensson
ömmubörn og langömmubörn