Morgunblaðið - 26.03.2021, Side 22

J
enný Dagbjört Gunnarsdóttir er
mikil páskakona. Hún segir páskana
tíma til að slaka á og vera með þeim
sem manni þykir hvað vænst um.
Hún hefur alla sína starfsævi unnið
að málefnum barna enda er málaflokkurinn
það sem hún brennur fyrir.
Hún hefur unnið mikið yfir ævina en lífið tók
óvænta stefnu hjá Jennýju í nóvember á síð-
asta ári.
„Það fannst ber í brjóstinu fyrir nokkrum
árum sem talið var að væri góðkynja. Í eftirliti
í nóvember í fyrra var ákveðið að taka sýni og í
ljós kom að um illkynja æxli var að ræða. Mað-
ur heyrir mikið um sjúkdóma og fyllist harmi
fyrir annað fólk en tengir ekki við það sjálfur
að veikjast. Það var í það minnsta ofboðslega
fjarri mér að ég yrði veik.“
Jenný segir að hún hafi alltaf getað gert allt
sem hún vildi.
„Ég hef aldrei rekist á neinar hindranir í líf-
inu og alltaf getað gert það sem ég vil. Ég hef
unnið mikið og er í skemmtilegri vinnu sem er
eitt af áhugamálum mínum. Það var því mjög
skrítið að upplifa það að verða veik og að þurfa
að taka mér árs leyfi frá vinnu til að ná heils-
unni aftur upp.“
Hefur alltaf hugsað vel um sig
Jenný hefur allt frá því hún man eftir sér
gætt vel að heilbrigði í lífinu.
„Ég hef alltaf hreyft mig mikið og elska að
fara í sund og gönguferðir. Ég hef passað mat-
aræðið og haldið mig að mestu frá áfengi. Ég
hef sofið vel og verið dugleg að stunda já-
kvæða, góða hegðun og þannig passað upp á
mig.“ Jenný þurfti að fara í tvær aðgerðir og í
þeim aðgerðum fundust þrjú æxli.
„Æxlin voru fjarlægð og rannsökuð og ljós
kom að ég var með æxli af gerðinni HER 2.
Það var ákveðið að ég þyrfti að fara í lyfja-
meðferð og geislameðferð. Síðan var mælt með
því að ég færi í leyfi frá vinnu í eitt ár.
Það er áfall að greinast með krabbamein og
vera kippt út úr öllu því sem maður er vanur
að gera. Ég hef alltaf verið á fullu spani og not-
ið þess.“
Hvernig leið þér að fá fréttirnar?
„Þegar ég fór til læknisins fyrst þá fraus ég.
Síðan þegar ég var komin út í bíl þá fór ég að
hágráta og ég man að ég grét bara næstu daga
þar á eftir.
Ég tel mig heppna að hafa unnið mikið í mér
á andlega sviðinu í gegnum lífið. Ég er góð í að
raða og flokka þegar kemur að því að velja
slagina sem ég vil taka hverju sinni og ég hef
tekist á við alls konar hluti, sem betur fer, því
ég hefði alveg getað valið að ýta þessum veik-
indum frá mér og halda síðan áfram af veikum
mætti og lenda svo á vegg. Það er ekki eitt-
hvað sem ég ætla að gera. Ég veit ekki hvar ég
stæði ef ég væri þar.“
Erfiðast að missa hárið
Hvað hefur komið þér mest á óvart í ferlinu?
„Það sem mér hefur fundist erfiðast í öllu
þessu er að ég hef alltaf haft nóg af fallegu hári
og leyft því að vaxa næstum frjálst. Svo þegar
ég fékk þessar fréttir var hárið orðið mjög sítt
og ég var mjög ánægð með það. Það fylgja
lyfjameðferðinni alls konar aukaverkanir, ein
þeirra er að missa hárið. Í dag er ég búin að
missa allt þetta fallega hár. Það hefur mér
fundist erfiðast. Í staðinn fyrir það hef ég verið
dugleg að kaupa mér alls konar flott höfuðföt
og nýt þess að máta og prófa alls konar leiðir
til að prýða höfuðið. Ég er að reyna að sjá allt-
af það jákvæða.
Mér finnst mikilvægt að segja að ég er ekki
krabbameinið, það er hluti af mínu lífi nú,
tímabundið. Eitt ár er ekki langur tími á heilli
mannsævi og ég reyni að halda mig við þær
hugsanir.“
Jenný er auk þess mjög ánægð með að eftir
þær fimm lyfjameðferðir sem hún hefur farið í,
þá er hún ennþá fær um að fara út að ganga
daglega.
„Ég fer út þótt mig langi ekkert að hreyfa
mig, því mér líður alltaf betur á eftir. Ég er
þakklát fyrir veðráttuna núna því það er auð-
velt að fara og hreyfa sig í færðinni eins og hún
er.
Eins hugsa ég vel um mig, klæði mig í falleg
föt og er að passa að einangra mig ekki. Það er
svo auðvelt að velja það að fela sig bara þegar
maður er veikur. Að drekkja sorginni vegna
veikindanna. En þangað fer ég ekki.“
Hver er upplifun þín af heilbrigðiskerfinu?
„Mig langar að tala um hve vel er hugsað um
þá sem eru með krabbamein. Hvað krabba-
meinslæknarnir virðast vera framarlega í sínu
fagi hér.
Fólkið sem er að annast mig er svo gott fólk
og upplýsingaflæðið er til fyrirmyndar. Ég er
með æðislega hjúkrunarkonu sem hugsar vel
um mig. Hún mætir mér í hverri viku með því-
líkum kærleika að ég er gráti næst við að tala
um það. Það skiptir öllu máli að sami ein-
staklingurinn taki á móti manni því þannig
verður meðferðin ekki óvænt. Ég er einnig
með æðislegan lækni
sem gefur sér allan tíma í heiminum til að
útskýra allt svo vel fyrir mér. Ég kann mjög
vel við hann. Ég er þannig að ég verð að vita og
skilja það sem ég er að ganga í gegnum og vil
ekki láta gera eitthvað við mig sem ég veit ekki
hvað er.
Síðan ákvað ég um leið og aðgerðin var búin
að fara í Ljósið og get ég ekki nægilega út-
skýrt hversu frábær sú starfsemi er.
Ég hvet alla sem eru greindir með krabba-
mein til að fara þangað. Þar er allt í boði. Nám-
skeið, sjúkraþjálfun, tæki, iðjuþjálfun og alls
konar handverk. Það er svo mikilvægt þegar
manni er kippt út úr öllu að hafa einhvern stað
til að mæta á. Starfsfólk Ljóssins er æðislegt
og allir þar eru boðnir og búnir að vera til stað-
ar fyrir okkur sem erum að koma þarna inn í
fyrsta skiptið.“
Er að uppskera það sem hún hefur sáð
Stuðningur frá vinnufélögum skiptir einnig
miklu máli að mati Jennýjar.
„Vinnufélagarnir hafa reynst mér óend-
anlega góðir. Það langar engan að fá krabba-
mein eða að missa vinnuna vegna krabba-
meins. Að geta gengið um með
vinnuöryggiskennd alla daga er mikils virði.
Þessa öryggiskennd gefa vinnufélagar mínir
mér. Skrifstofa fræðslu- og frístundaþjónust-
unnar stendur með mér á þessari blindgötu
sem ég er stödd á í dag.
Annar stuðningur sem mig langar að nefna
er stuðningur frá fjölskyldunni minni. Þau eru
stuðningsnetið mitt og þá langar mig sérstak-
lega að nefna Sigrúnu, dóttur mína, sem rak-
aði af sér hárið mér til stuðnings. Hún vildi
stíga ölduna með mér og það hefur sonur minn
Gunnar gert á sinn hátt líka.
Fjölskylda og vinir hringja mikið og að finna
fyrir ást og að finna að maður skipti máli er
svo gott fyrir mig. Ég er þessi kona sem hef
meira reynt að vera til staðar fyrir aðra og á
erfitt með að biðja um aðstoð fyrir mig. Því er
svo gott að finna að maður er ekki einn. Vin-
konur mínar hafa líka verið æðislegar.“
Jenný hefur lengi talað fyrir þeirri fjárfest-
ingu að foreldrar eyði tíma með börnunum sín-
um.
„Það er fjárfesting sem ekki er hægt að
meta til fjár og ég er að lifa það núna í eigin
lífi. Sterk og góð tengsl eru það sem kemur
manni meðal annars í gegnum veikindi. Fyrst
verður maður að tengjast sjálfum sér og síðan
öðru fólki. Það er mín skoðun á lífinu.“
Það er áfall að greinastmeð krabbamein
Jenný Dagbjört Gunnarsdóttir,
þróunarfulltrúi leikskóla Hafnar-
fjarðarbæjar, greindist með
brjóstakrabbamein í nóvember í
fyrra. Hún segir áfall að fá krabba-
mein og eitt það erfiðasta sem hún
hefur gengið í gegnum var að
missa hárið og vera frá vinnu. Hún
tekur einn dag í einu og ætlar að
taka því rólega yfir páskana.
Elínrós Líndal | elinros@mbl.is
Ljósmyndir/ Tinna Magg
Jenný Dagbjört hefur
mikla trú á útivist og
göngu til að styrkja sig í
krabbameinsmeðferðinni.
Jenný Dagbjört ásamt
dóttur sinni Sigrúnu sem
lét raka hárið af sér til
stuðnings móður sinnar.
22 MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 26. MARS 2021