Morgunblaðið - Sunnudagur - 06.03.2021, Page 20

20 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 7.3. 2021
HANDBOLTI
Hristum
þetta af
okkur
L augarnar í Rey k javí k
w w w. i t r. i s
2m
Höldumbilinu og sýnum
hvert öðru tillitssemi
Í uppgjöri Morgunblaðsins vegna mótsins í
sama tölublaði sagði meðal annars: „Þessi úr-
slit eru fyrir Íslendinga mesti sigur sem ís-
lenzkt flokkalið hefur hlotið. Og það sem meira
er um vert, Ísland hefur nú unnið sér það álit í
þessari grein, að enginn efast um að það eigi
þetta sæti skilið og allir skoða íslenzka liðið
fyllilega í flokki með beztu liðum heims í þess-
ari grein.“
Gunnlaugur var sem fyrr segir valinn í
heimsliðið eftir mótið. Spurður hvort það
hafi ekki verið mikill heiður svarar hann: „Til
að byrja með gerði ég mér enga grein fyrir
mínum árangri. Við vorum lið og ég hafði
engar persónulegar ambisjónir á þessu móti.
Það var ekki fyrr en löngu seinna að ég áttaði
mig á því að þetta hefði verið eitthvað merki-
legt. En auðvitað er maður stoltur af því að
hafa verið valinn í heimsliðið. Það segir sig
sjálft.“
Til stóð að heimsliðið mætti Frökkum eftir
mótið en af þeim leik varð ekki, að því er
Gunnlaug minnir fyrir þær sakir að menn gátu
ekki komið sér saman um skiptingu hagnaðar-
ins. „Það kitlaði mig svo sem ekki þá en seinna
fór ég að velta fyrir mér að gaman hefði verið
að spila með þessu liði.“
Ég er Gunnlaugur Hjálmarsson!
Tekið var á móti liðinu með blómum við kom-
una heim klukkan 1.30 að nóttu en lent var í
Reykjavík vegna slæms veðurs í Keflavík.
„Síðan fórum við bara beinustu leið heim og
vorum mættir í vinnu daginn eftir,“ segir
Gunnlaugur. Kvöldið eftir var mikið hóf fyrir
landsliðið í Tjarnarkaffi, þar sem Gylfi Þ.
Gíslason menntamálaráðherra og Geir Hall-
grímsson borgarstjóri ávörpuðu landsliðshóp-
inn. Að öðru leyti minnist Gunnlaugur þess
ekki að mikið veður hafi verið gert. „Ég held
að fólk hafi almennt litið svo á að þetta væru
bara strákar að leika sér. Alla vega sagði pabbi
við mig: „Þú átt að vera að vinna drengur en
ekki í þessum leikaraskap.““
Skömmu eftir heimkomuna varð þó
skemmtileg uppákoma. „Ég var í miðbænum á
leið til ömmu minnar og þegar ég gekk
framhjá leikskólanum Barónsborg á Njálsgöt-
unni voru nokkrir strákar, á að giska átta eða
níu ára, að leika sér í handbolta. Og einn þeirra
hrópaði: „Ég er Gunnlaugur Hjálmarsson!“
Þetta gladdi mig mikið og er mesta hrósið sem
ég fékk á löngum ferli í handboltanum.“
Gunnlaugur lék sinn fyrsta meist-
araflokksleik fimmtán ára og stundaði hand-
bolta fram undir fertugt, lengst af með ÍR en
einnig Fram, en að ferlinum loknum sneri
hann sér að þjálfun og dómgæslu. Dæmdi til
sextugs. „Ég átti að hætta fimmtugur en
fékk að halda áfram enda stóðst ég öll próf,“
segir Gunnlaugur en margir muna eflaust
líka eftir honum úr knattspyrnunni, þar sem
hann varð Íslandsmeistari með Val 1967.
Leysti þá Sigurð Dagsson af hólmi í markinu
í einum leik. Áður hafði hann leikið sem mið-
herji. Sama ár varð hann Íslandsmeistari í
handbolta með Fram. „Það var mjög algengt
að menn væru í handbolta á veturna og fót-
bolta á sumrin. Tóku sér með öðrum orðum
ekkert frí. Núna er þetta orðið mun sérhæfð-
ara og engin leið að leggja stund á báðar
greinar.“
Meira gaman af kvennaboltanum
Hann fylgist ennþá með en hefur meira gaman
af kvenna- en karlahandbolta enda sé léttleik-
inn meiri hjá þeim og tæknin. „Konan mín seg-
ir að vísu að þetta hafi ekkert með handbolta
að gera og ég hvorki játa því né neita,“ segir
hann hlæjandi.
Hann hefur sérstaklega gaman af stelp-
unum hans Þóris Hergeirssonar í norska
landsliðinu enda „þjálfaði ég Þóri í nokkur ár á
Selfossi og kenndi honum allt sem hann kann“.
Hann hlær.
Hjá körlunum gengur leikurinn alltof mikið
út á hreystimennsku og slagsmál, að dómi
Gunnlaugs, enda raði flest lið sex mönnum
sem vega á annað hundrað kíló á línuna í vörn-
inni og alltof mikið sé leyft. „Síðan er VAR al-
veg búið að eyðileggja þennan leik; það er
ennþá verra í handbolta en fótbolta.“
Gunnlaugur verður 83 ára í sumar en er
hvergi nærri hættur að hreyfa sig. Hann mæt-
ir í sund á hverjum einasta morgni klukkan
6.30 og fer í ræktina þrisvar í viku. Þá fer hann
í gönguferð þrisvar á dag, í þrjú korter til
klukkutíma í senn. „Hvað getur haldið manni
inni í svona veðri,“ segir hann og horfir á
marsblíðuna út um gluggann. „Ég hef aldrei
getað verið kyrr og er alltaf á einhverju
flandri.“
Þetta kann að hljóma mikið, jafnvel fyrir
helmingi yngri mann, en galdurinn er að of-
gera sér ekki. „Ég hef aldrei verið talinn hófs-
maður á neinu sviði en kann mér hóf í þessu,“
bætir hann við sposkur. „Auk þess sem ganga
er allra meina bót!“
Við þegjum svo vel saman!
Þau Guðný hafa verið gift í 62 ár, gengu í það
heilaga á tvítugsafmæli hans. Jóhann Ingi
Gunnarsson, sálfræðingur og fyrrverandi
landsliðsþjálfari í handbolta, spurði Gunnlaug
víst einu sinni í hverju galdurinn væri fólginn.
Ekki stóð á svari: „Við þegjum svo vel saman!“
Hann hlær.
Hann segir áhugamálin einnig lykil að far-
sælu hjónabandi, meðan hann hreyfi sig þá
stundi Guðný sína listmálun af kappi en stofan
er full af fallegum verkum eftir húsfreyjuna.
Annars hætti Gunnlaugur að vinna sextugur
og einhenti sér þá í að sinna fjölskyldunni og
vinna upp gamlar syndir, eins og hann orðar
það. Þau Guðný hafa ferðast mikið saman síð-
an en dóttir þeirra býr í Noregi og sonurinn er
nýbúinn að festa kaup á sumarhúsi á Spáni.
Sjálfur fékk Gunnlaugur fyrri covid-sprautuna
að morgni viðtalsins og getur ekki beðið eftir
að komast aftur út í heim. „Þetta er orðið eitt
og hálft ár án ferðalaga og fer að verða gott.“
Mæltu manna heilastur, lagsi! Látum það
líka vera lokaorðin enda þarf ég að fara að
tygja mig – svo Gunnlaugur komist af stað í
síðdegisgönguna. Það er gott að ganga í Kópa-
vogi, sagði maðurinn.
Ásbjörn Sigurjónsson, formaður HSÍ, og Hannes Þ. Sigurðsson, formaður lands-
liðsnefndar, sögðu fyrir leikinn gegn Sviss, að þeir myndu láta burstaklippa sig ef
strákarnir myndu vinna Sviss og tryggja Íslandi sæti í milliriðli. Eftir sigurleikinn
gegn Sviss var farið með þá á rakarastofu. Tommustokkur var tekinn með, til að
mæla að ekkert hár yrði lengra en tveir sentímetrar. Hér á myndinni bregður
Gunnlaugur Hjálmarsson tommustokknum að hári Ásbjörns. Fyrir aftan er
Hannes nýklipptur, þýsk hárgreiðslustúlka og Karl Jóhannsson.
Strákarnir okkar fagna jafnteflinu gegn Tékkóslóvakíu, 15:15.
Ragnar Jónsson, Einar Sigurðsson, Hjalti Einarsson, Kristján Stef-
ánsson (12), Karl Jóhannsson, Pétur Antonsson, Gunnlaugur
Hjálmarsson (4) og Örn Hallsteinsson.
Einkasafn/Sigmundur Ó. Steinarsson
Einkasafn/Sigmundur Ó. Steinarsson
’Hjá körlunum gengur leikurinn alltof mikið út áhreystimennsku og slagsmál, að dómi Gunnlaugs,enda raði flest lið sex mönnum sem vega á annaðhundrað kíló á línuna í vörninni og alltof mikið sé leyft.
Morgunblaðið tók tvo landsliðs-
menn Íslands, þá Ragnar Jóns-
son og Einar Sigurðsson, tali
þegar þeir voru komnir heim
eftir mótið. Fram kom að þeir
voru hrifnastir af Tékkunum af
þeim liðum er í keppninni voru.
„Þeir spila hraðast allra liða
ef svo vill verkast og stöðuskipt-
ingar þeirra á vellinum og
mannaskiptingar inn og út af
vellinum voru framkvæmdar af
mjög miklu öryggi. Þetta kom
skýrast fram í úrslitaleiknum
við Rúmena. Þá reyndu báðir
aðilar að „neutralisera“ beztu
menn hinna. Tékkarnir fóru
þannig að því að þegar tékk-
neska liðið var í sókn settu þeir
miðherja inn á völlinn. Þegar
Rúmenar komust í sókn var
skipt um mann eins og skot og
inn á kom varnarmaður til að
gæta miðvarðar Rúmena.
Skiptingarnar voru óhemjulega
öruggar,“ sögðu þeir en Rúm-
enar unnu úrslitaleikinn 9:8 og
tryggðu sér titilinn.
Ragnar og Einar voru á því að
leikurinn um fimmta sætið við
Dani hefði verið besti leikur ís-
lenska liðsins. „Við náðum
öruggu spili og baráttuviljinn
var í bezta lagi.Við náðum und-
irtökunum á löngum köflum og
það svo að Dönum tókst ekki
að sýna það sem þeir alltaf
fram að þessu hafa getað gert á
móti okkur. Nú varð engin
harka í leiknum – en tvö jafn-
sterk lið áttust við.“
Efnt var til samsætis með far-
arstjórum allra landa að móti
loknu og lenti Ragnar í því að
skera hákarlinn sem með var í
för. „Þeir fengu harðfisk, hákarl
og br … Þeim fannst það allt
saman gott, nema hákarlinn.
En ég lyktaði af honum lengi á
eftir. Þeir komu 20 í „partyið“
og voru mjög ánægðir,“ sagði
Ragnar.
Tékkarnir bestir