Morgunblaðið - 01.04.2021, Qupperneq 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 1. APRÍL 2021
Er góður vinur
er fallinn frá koma í
hug ýmsar góðar
minningar. Kynni
mín af Stefáni eru á ýmsum vett-
vangi heima, bæði fyrr og síðar.
Stefán var fjórði af fjórtán systk-
inum fæddur í Naustahvammi
18. ágúst 1916. Sem íþróttakenn-
ari hóf hann að kenna íþróttir í
heimabyggð. Hann var drifkraft-
ur í fjölmörgum framfaramálum,
m.a. byggingu sundlaugarinnar
sem var nefnd Stefánslaug hon-
um til heiðurs.
Hann var meðal stofnenda
Golfklúbbs Neskaupstaðar og
lék golf alveg fram á síðasta ár.
Má segja að hann hafi verið
mörgum kynslóðum okkar
byggðarlags fyrirmynd í mörgu.
Á yngri árum var hann við út-
gerð afa míns Sigurðar á Trölla-
nesi, og í fæði hjá ömmu Krist-
rúnu. Hún átti svo eftir að verða
Stefáni til stuðnings við upp-
byggingu Fjórðungssjúkrahúss-
ins, sem formaður Kvenfélagsins
og einnig áhugamanneskja um
bætta aðstöðu í heilbrigðismál-
um fjórðungsins, í anda sr. Guð-
mundar Helgasonar sem átti
frumkvæðið. Sjúkrahúsið var
vígt í janúar 1957. Síðan hefur
þjónusta vaxið og umsvif í heilsu-
gæslumálum á öllum sviðum m.a.
vegna frumkvæðis Stefáns frá
upphafi. Það hefur átt sér marga
hollvini og vel að mörgu búið síð-
ustu árin. Í Hollvinasamtökum
sjúkrahússins höfum við Stefán
unnið saman við að bæta tækja-
kost þess. Við stofnun þeirra var
Stefán kosinn í stjórn. Fljótlega
var farið í að bæta tækjakost, og
smærri lækningatæki keypt í
fyrstu, en það var fljótlega stefnt
að kaupum á sneiðmyndatæki
sem nýttist vel. Annað tæki var
svo keypt síðar, mun afkasta-
meira, á ný fyrir tilstilli Hollvina-
samtakanna, með stuðningi bæj-
arbúa og velunnara. Ég minnist
atviks í Valaskjálf á Egilsstöð-
um, er við Björn Magnússon yf-
irlæknir og Stefán vorum komnir
til þess að taka við styrk frá
Landsbankanum, í samsæti sem
Landsbankinn hélt birgjum er
komu að sölu byggingarefna eða
ýmissa hluta tengdra Kára-
hnjúkavirkjun og -stíflu. Ég sat
Stefán Þorleifsson
✝
Stefán Guð-
mundur Þor-
leifsson fæddist 18.
ágúst 1916. Hann
lést 14. mars 2021.
Útför Stefáns
fór fram 26. mars
2021.
við borð með
frænda mínum sem
var í hópi birgja. Ég
segi við þá sam-
ferðafélaga mína, að
þessi frændi minn
hafi selt allt
sprengiefnið sem
fór í gangagerðina
að virkjuninni. Stef-
án var fljótur að
hugsa, spurði strax
hvort sá gæti útveg-
að sprengiefni, ef til kæmi, við
gerð Norðfjarðarganga. Svarið
var já, svo fremi að Vegagerðin
kysi að nota slíkt! Stuttu seinna
heldur Kristján Möller þv. sam-
gönguráðherra fund í Neskaup-
stað, sem við Stefán mætum á.
Er Kristján hóf mál sitt bað Stef-
án strax um orðið. Kristján bað
Stefán að bíða meðan hann lyki
við ávarpsorðin. Kristján gaf svo
Stefáni orðið sem sagði: „Sko,
Kristján, þegar byrjað verður á
Norðfjarðargöngunum þá erum
við með allt sprengiefnið!“ Slíkur
var hugur hans. Er Rótarý-
klúbburinn okkar heimsótti Raf-
veitu Reyðarfjarðar man ég ann-
að atvik. Í lok heimsóknar spurði
ég Sigfús rafveitustjóra hvort
hann ætti díselrafstöð á lausu?
Hann sagðist eiga eina slíka. Ég
sneri mér að Stefáni og sagði að
við gætum fengið díselvél til að
nota, sem gæti verið neyðarraf-
stöð fyrir Sjúkrahúsið. Hann
sneri sér að Sigfúsi og spurði um
verð. „Hún fæst fyrir lítið,
kannski eina krónu.“ „Hvað seg-
irðu; eina krónu, ég kaupi hana
strax!“ Þannig vil ég minnast
eldhugans sem unni Neskaup-
stað á allan þann hátt sem hon-
um var unnt. Hann var baráttu-
og hugsjónamaður og brautryðj-
andi. Þegar Stefán varð níræður
færði ég honum eftirfarandi vísu:
Afmælisbarnið er okkur kært,
og á sér ævi merka.
Sannlega okkar firði fært,
fjölda góðra verka.
Ég þakka honum samleiðina
sem félagi og fyrrverandi sókn-
arprestur og minnist Guðrúnar
eiginkonu hans, hve þau voru
samhent, en Guðrún lést árið
2013. Guð blessi minningu þeirra
hjóna. Við hjónin sendum okkar
einlægustu samúðarkveðjur til
aðstandenda á kveðjustund.
Sigurður Rúnar
Ragnarsson.
Við kveðjum nú Stefán Þor-
leifsson, íþróttafrumkvöðul og
félagsmálafrömuð í Neskaup-
stað, sem lést um miðjan þennan
mánuð á 105. aldursári.
Stefán var máttarstólpi í
íþrótta- og ungmennafélagsstarfi
í Neskaupstað. Að loknu íþrótta-
kennaranámi sneri hann heim á
sínar æskuslóðir til að kenna og
þjálfa íþróttir.
Stefán lét sér ekki nægja að
kenna íþróttirnar, hann var líka
eldhugi sem barðist fyrir bætt-
um aðbúnaði. Sund hafði verið
kennt svo að segja í pollum en
fyrir hans tilstuðlan var byggð
sundlaug í hjarta Neskaupstaðar
sem í dag er kennd við Stefán. Á
seinni árum var það svo golfið
sem átti hug hans allan, hann
mætti á golfvöllinn ef hægt var.
En hann boðaði líka mikilvægi
hreyfingarinnar. Þegar erlendir
blaðamenn spurðu hann að
leyndarmálinu bak við langlífið
benti hann á að hann hefði alltaf
gert æfingar á morgnana og svo
mætti hann í heita pottinn.
Stefán starfaði líka ötullega að
félagsmálum íþróttahreyfingar-
innar, bæði innan íþróttafélags-
ins Þróttar og Egils rauða. Hann
ávarpaði 100 ára afmælishóf
beggja félaganna fyrir fáeinum
árum og rifjaði þá upp gamlar
sögur úr starfinu, nánast aftur til
stofnfundanna! Fyrir störf sín
fékk Stefán fjölda viðurkenn-
inga. Hann var útnefndur heið-
ursfélagi UÍA árið 1989 og hlaut
gullmerki UMFÍ árið 2013 en
hann sat í stjórn UÍA á bernsku-
árum sambandsins.
Stefán var óþreytandi við að
miðla af reynslu sinni og hvatti
ávallt aðra til góða verka. Hann
lagði sig líka fram um að mæta
og taka þátt í því sem var í boði.
Þannig er hann elstur allra til að
hafa tekið þátt í Landsmóti
UMFÍ 50+ en hann tók þátt í
golfi á mótinu í Neskaupstað árið
2019.
Við minnumst Stefáns með
hlýhug og þökk fyrir hans mikla
framlag í þágu austfirsks
íþróttastarfs á langri ævi. Fjöl-
skyldu hans og vinum vottum við
samúð okkar.
F.h. Ungmenna- og íþrótta-
sambands Austurlands,
Gunnar Gunnarsson
formaður.
Hinn 26. mars sl. var Stefán
Þorleifsson, sem lést 14. mars sl.
á 105. aldursári, borinn til grafar.
Stefán var menntaður íþrótta-
kennari og ötull talsmaður æsku-
lýðs og íþrótta og fjölmargir
Norðfirðingar lærðu að synda
undir hans handleiðslu.
Hann kom að fjölmörgum
framfaramálum hér í bæ, þar á
meðal stofnun golfklúbbsins, en
Golfklúbbur Norðfjarðar var
stofnaður árið 1965 og var Stefán
einn af stofnfélögum.
Stefán var síðar formaður og
fór þá fyrir sveit vaskra félaga
við endurreisn klúbbsins á
níunda áratugnum.
Stefán tók ríkan þátt í öllu
starfi sem fram fór á vegum golf-
klúbbsins hvort sem um var að
ræða jarðvinnu eða önnur störf.
Hann var iðinn við að taka
þátt í mótum, Jónsmessumótin
þóttu honum skemmtileg, þau
mót eru óhefðbundin og oft er
fleygur með í för, þá sá Stefán
um að keyra „strákunum sínum“
heim en eins og allir vita var
hann bindindismaður alla tíð.
Stefán var mjög ötull við að
leiðbeina og hvetja til íþrótta og
almennrar hreyfingar og talaði
oft um að íþróttir væru til
skemmtunar en mikill keppnis-
maður leyndist í honum.
Ef högg mistókst átti hann
það til að láta skemmtilegt blóts-
yrði falla sem golfvinir hans
þekkja.
Hann var mikill íþróttamaður,
stundaði skíði á veturna og golf á
sumrin og honum fannst þessar
tvær íþróttir vera gott par.
Stefán spilaði golf eins lengi
og heilsa hans og þrek leyfði og
töluðum við golfvinir hans oft um
að fáir æfðu eins mikið og hann
og í mörg ár fór hann á hverjum
degi á völlinn. Með Stefáni er
genginn einn af sonum Norð-
fjarðar sem bar hag íbúa fjarð-
arins fyrir brjósti og alltaf hafði
hann framtíðina að leiðarljósi.
Stefánsmótið er mót sem hald-
ið er árlega, honum til heiðurs,
og verður áfram um ókomin ár í
minningu hans.
Við golfarar sendum fjöl-
skyldu Stefáns innilegar samúð-
arkveðjur og þökkum fyrir öll ár-
in með honum og fjölskyldunni.
Fyrir hönd Golfklúbbs Norð-
fjarðar,
Ragnar M. Sverrisson.
Stefán Þorleifsson er látinn,
104 ára að aldri. Stefán varð fé-
lagi í Rótarýklúbbi Neskaup-
staðar á stofnfundi sem haldinn
var í Tónabæ 13. júní 1965. Árið
1997 var Stefán gerður að heið-
ursfélaga klúbbsins. Stefán skil-
ur eftir sig mikið dagsverk í sam-
félagi sínu. Hann ólst upp í
stórum hópi systkina og frænd-
liðs í Naustahvammi í Norðfirði
og tók snemma til verka þegar
honum óx fiskur um hrygg eins
og þá var títt. Hann menntaðist
sem íþróttakennari og varð á
þeim vettvangi frumkvöðull á
Norðfirði. Hann fór með sjó-
mannahóp norður í land til að
kenna honum að synda því að-
staða var ekki til kennslu. Síðar
tók hann að sér að stýra bygg-
ingu á myndarlegri sundlaug í
Neskaupstað sem var opnuð
1943 og var þrekvirki, hún heitir
nú Stefánslaug. Þegar Norðfirð-
ingar hófu af stórhug að byggja
sjúkrahús, sem síðar varð Fjórð-
ungssjúkrahús, var gæfa þeirra
að Stefán var valinn til að stýra
framkvæmdinni, ráða starfsfólk
og koma starfseminni á legg, en
hún hófst 1957. Fyrir þeirri
stofnun var hann lengi fram-
kvæmdastjóri og óbilandi bar-
áttumaður fyrir lífi hennar og
framþróun, einnig til þess síðasta
ötull í starfi Hollvinasamtaka
sjúkrahússins. Hann var áhuga-
maður um allt það sem til fram-
fara og hagsbóta horfði fyrir sitt
byggðarlag og land. Stefán
stundaði margar íþróttagreinar
meðan stætt var, sund, skíði, golf
og badminton og entist golfið
lengst. Hann átti líka ógleyman-
lega spretti á leiksviðinu og
minnast hans margir sem skratt-
ans í Gullna hliðinu og ógleym-
anlegri túlkun hans á pressaran-
um í Dúfnaveislunni. Eins og allt
sem Stefán gerði og tók þátt í
starfaði hann í Rótarýklúbbnum
af heilum hug, mætti ævinlega
reifur á fundi og innti vel af
hendi það sem hann tók að sér.
Hann var okkur sem yngri
vorum fræðasjór um sögu
byggðarlagsins, með afar gott
minni og einstaklega skýran frá-
sagnarmáta. Sem barn og ung-
lingur átti hann sumardvöl árum
saman í Sandvík, fyrst við barna-
pössun og snúninga og reri svo
þar á sjó. Hann minntist Frakka
að borða skelfisk og drekka
rauðvín á sunnudögum inni á
firðinum og hann mundi átaka-
fundi milli stjórnmálamanna þar
sem tekist var á um það hvort
þeir sem sveitastyrk höfðu þegið,
ættu að fá að kjósa. Á tíunda ára-
tug lífs síns flutti hann okkur
gjarnan ljóð í fundarbyrjun, sem
hann fór afar fallega með.
Lengst af kom hann á fundi
keyrandi á eigin bíl og það er
stutt síðan hann kom á síðasta
fundinn.
Heyrnin var biluð, en heiðskír
og bjartsýn hugsunin fram til
þess síðasta. Kveðju fengum við
á fundinn nýlega með áminningu
um að félagsstarf gengi ekki
nema menn mættu til funda og
bæru félagsskapinn fyrir brjósti.
Að leiðarlokum þökkum við fé-
lagarnir, sem notið höfum gjöf-
ulla samvista, fræðslu og
skemmtunar í samfylgd Stefáns.
Blessuð sé minning Stefáns Þor-
leifssonar.
Fyrir hönd félaga í Rótarý-
klúbbi Neskaupstaðar,
Ína Dagbjört Gísladóttir.
Hún er farin. Einn
af föstu punktunum
okkar hér í Barma-
hlíð hefur verið
þurrkaður út. Minningin lifir.
Hún kom hér inn 1997, fyrst til
skammtímadvalar. Þegar tíminn
sem henni var ætlaður var liðinn
bað hún um framhaldsvist.
Nú þegar hún er farin er aðeins
einn eftir þeirra sem komnir voru
hér inn á undan mér. Þá gat hún
gengið um og hún lagði á borðin
fyrir máltíðar. Það var þá hennar
starf.
Og hún dansaði á böllunum
hlæjandi.
Það er sárt í blóma lífsins að
veikjast hægfara lömun, það var
Fannlaug Svala
Snæbjörnsdóttir
✝
Fannlaug Svala
Snæbjörns-
dóttir fæddist 1.
mars 1954. Hún lést
4. mars 2021.
Útför Fannlaugar
fór fram 12. mars
2021.
hennar hlutskipti.
Kannski var það
þess vegna sem hún
var umhyggjusöm
og rétti hjálparhönd
meðan hún gat þeim
sem voru enn verr
staddir en hún.
En hún spaugaði
og hló og hún gat
líka reiðst og
skammast út í það
sem henni líkaði
ekki. Skaplaus, nei.
Handverk sitt, útsaum, gat hún
stundað fram á síðasta mánuð ævi
sinnar. Ég er einn þeirra mörgu
sem eiga fallegan púða frá henni.
Hún varð 67 ára 1. mars síðast-
liðinn, sjö árum fyrr hélt fjöl-
skylda hennar upp á sextugsaf-
mæli hennar á huggulegu heimili í
Hafnarfirði. Ég kom þar.
Með þessum fáu línum sendir
allt fólkið sem á Barmahlíð dvelur
nú kæra kveðju til fólksins hennar
í minningu Fannlaugar.
Jóhannes Geir Gíslason.
Ástkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir,
stjúpfaðir, afi og bróðir,
SIGURÐUR JÓNSSON,
Ásbraut 9, Kópavogi,
lést á krabbameinsdeild Landspítala
föstudaginn 27. mars.
Finnbjörg Konný Hákonardóttir
Gyða Björg Sigurðardóttir Birkir Ólafsson
Hilmar Þór Sunnuson Guðbjörg Guðlaugsdóttir
afabörn, systur og stjúpsynir
Elsku pabbi okkar, tengdapabbi, afi
og langafi,
STURLAUGUR J. ÞÓRÐARSON
vélvirki,
Skaftahlíð 33, Reykjavík,
lést sunnudaginn 21. mars á Landspítala
við Hringbraut. Útförin hefur farið fram í kyrrþey
að ósk hins látna. Kærar þakkir fær starfsfólk 11-G og 11-E fyrir
einstaka umhyggju og alúð í hans garð.
Hrönn Sturlaugsdóttir Jason Steinþórsson
Elín Sturlaugsdóttir Ásbjörn Ásbjörnsson
Sturlaugur J. Ásbjörnsson
Sara Jasonardóttir Garðar Guðjónsson
Sindri Egill Ásbjörnsson Ellen Björg Jónsdóttir
Rakel Ásbjörnsdóttir Snorri Guðjónsson
og langafabörn
Ástkær eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
LILJA MARÍA ÚLFSDÓTTIR,
Blikahólum 2, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund 26. mars.
Vegna aðstæðna í þjóðfélaginu mun útförin
fara fram í kyrrþey. Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Hjúkrunarheimilið Grund.
Georg V. Halldórsson
Ásta Sólveig Georgsdóttir
Ingi Rúnar Georgsson
Árni Ragnar Georgsson
tengdabörn og barnabörn
Yndislegi ástkæri sonur okkar, bróðir,
mágur, barnabarn, frændi og vinur,
ÓLAFUR PÁLL JÓNSSON,
Orrahólum 7,
lést á krabbameinsdeild Landspítalans
laugardaginn 27. mars.
Útförin fer fram frá Fossvogskapellu fimmtudaginn 8. apríl
klukkan 13. Í ljósi aðstæðna verða nánustu ástvinir viðstaddir,
streymt verður frá athöfninni og hægt er að nálgast það á:
mbl.is/andlat/minningar/utfarastreymi/.
Helene Pampichler Pálsdóttir
Jón Haukur Ólafsson
Linda Björk Jónsdóttir Sveinn Páll Sveinsson
Páll Pampichler
og aðrir ástvinir
Hjartagullið okkar,
EMILÍA ÞÓRUNN MAGNÚSDÓTTIR
Svenska Vägen 10, Lundi, Svíþjóð,
lést á heimili sínu 28. mars.
Útförin verður auglýst síðar.
Þeim sem vilja minnast hennar er bent á
Píeta-samtökin.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þórunn Bjarnadóttir Ómar Sigurvin Gunnarsson
Þ. Kolbrún Steinarsdóttir Magnús Örn Friðriksson
Aníta Bech
Styrmir Snær
Óðinn Orri
Hólmfríður Lillý
Lárus Pétur