Morgunblaðið - 14.05.2021, Síða 20

20 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. MAÍ 2021
✝
Brynja Jóns-
dóttir fæddist
á Húsavík 27. maí
1967. Hún lést á
heimili sínu í
Grindavík 4. maí
2021 eftir skamm-
vinna baráttu við
krabbamein. Hún
er elsta dóttir
hjónanna Halldóru
Maríu Harð-
ardóttur, f. 13.9.
1949, og Jóns Helga Gests-
sonar, f. 30.10. 1943. Brynja
ólst upp á heimili foreldra
sinna að Höfðavegi 30 á Húsa-
vík ásamt systrum sínum. A.
Heiðrún, f. 9.7. 1969, eig-
inmaður Jóhannes Sigurðsson,
f. 2.4. 1960, börn Jón Hallmar
Stefánsson og Heiðveig Björg
Jóhannesdóttir. Synir Jóhann-
esar eru Sigurður Logi, Andrés
Már og Tómas Hrafn, barn
Björk. Foreldrar Trausta eru
Sverrir Karlsson, f. 25.11. 1944,
og Guðný Jónsdóttir, f. 11.2.
1947, búsett í Mývatnssveit,
systkini Trausta eru Karl og
Edda Björg.
Brynja gekk í Barnaskóla
Húsavíkur og síðar Gagnfræða-
skóla Húsavíkur, en hún stund-
aði nám við Trajarnskolan í
Gautaborg í Svíþjóð á árunum
1978-1979. Hún fór í Hús-
mæðraskólann á Varmalandi
veturinn 1984. Þá flutti hún til
Húsavíkur og hófu þau Trausti
sambúð, þau bjuggu á Húsavík
en fluttu 2014 til Grindavíkur.
Brynja vann á yngri árum ýmis
störf, en var verslunarstjóri
Nettó í Grindavík síðustu sjö
árin og þar áður versl-
unarstjóri Kaskó á Húsavík í
áraraðir.
Útförin fer fram frá Húsa-
víkurkirkju í dag, 14. maí,
klukkan 14:00.
Einnig verður útförinni
streymt á Facebook-síðu Húsa-
víkurkirkju.
Andrésar og Bjark-
ar Björnsdóttur er
Heimir. B. Díana, f.
26.5.1974, eig-
inmaður Jón Ing-
ólfsson, f. 27.9.
1972, börn þeirra
eru Sara Dögg,
Guðrún Halla og
Jón Helgi.
Brynja kynntist
ung eftirlifandi
manni sínum,
Trausta Sverrissyni, f. 20.6.
1969, þau gengu í hjónaband
20.6. 1997, börn þeirra eru A.
Helga Jóna, f. 22.5. 1987, gift
Hafliða Hjaltalín, f. 12.2. 1980,
synir þeirra eru Hilmar Daði
og Hafþór Atli, fyrir átti Haf-
liði dótturina Hafdísi Hjaltalín,
B. Halldór Guðni, f. 7.11. 1991,
maki hans Aníta Rut Guðjóns-
dóttir, f. 22.12. 1988, dætur
þeirra eru Katrín Eva og Elfa
Elsku mamma, það er sárt og
óraunverulegt að sitja og skrifa
þessi orð til þín, það passar bara
ekki, þú áttir svo margt eftir. Við
áttum svo margt ógert.
Ég reyni að greiða úr þeirri til-
finningaflækju sem hefur stækk-
að síðustu vikur á meðan þú barð-
ist eins og ljón við veikindin.
Tilfinningin sem er einna sterk-
ust er þakklæti, þakklæti fyrir að
hafa fengið tímann sem við áttum
saman og fyrir þær minningar
sem við eigum. Við vorum svo
nánar, mæðgur, bestu vinkonur
og þú varst mín manneskja í
gegnum allt. Þegar ég hugsa til
æskuáranna þá brýst fram bros í
gegnum tárin, þú varst virkur
þátttakandi í öllu því sem við
systkinin tókum okkur fyrir
hendur. Vinir okkar voru alltaf
velkomnir og andrúmsloftið í
kringum þig einkenndist af já-
kvæðni, gleði og væntumþykju.
Fólk segir okkur líkar í útliti og
fasi, það þykir mér vænt um. Ef
við fáum eitthvað á heilann verð-
um við báðar að framkvæma það
helst í gær. Þú tekur allt með
trompi eins og síðustu vikurnar í
veikindunum þínum þá prjónaðir
þú vettlinga og enduðu pörin í
rúmum sextíu, allir fengu par, öll-
um verður hlýtt. Þú ert sú allra
besta amma sem ég veit um og
synir mínir heppnir að hafa átt
þig að. Alveg sama hvað kom upp
á þú mættir; til að kæla kúlu,
hugga og knúsa. Þú varst full af
umhyggju og hlýju sem strák-
arnir sóttu svo í, þeim fannst
notalegt að fá að vera með þér
þótt ekkert plan væri, bara þetta
hversdagslega sem er svo dýr-
mætt. Samband þitt við Halla var
líka einstakt og fallegt, ykkur
þótti vænt um hvort annað. Þú
varst bandamaður Halla, ef mér
fannst hann ganga of langt í sín-
um áhugamálum og ég tuðaði þá
var svarið: „Æi, Helga það er nú
hollt að eiga áhugamál.“ Þú hefur
alltaf verið dugleg, hörð af þér og
komið öllu vel frá þér. Þú eyddir
aldrei orkunni í neikvæðni, það er
svo tilgangslaust. Hugsaðir alltaf
vel um alla og fannst góða kosti í
öllum. Trúðir á önnur tækifæri
og að allir hafi eitthvað gott fram
að færa, það er allt eitthvað sem
ég vil tileinka mér. Ég sagði alltaf
við þig að þú þyrftir ekki að kvíða
því að verða gömul, ég myndi
hugsa vel um þig, þú ættir það
inni hjá mér. Það nístir að hugsa
til þess að þú fáir ekki að njóta
þeirra forréttinda að verða gömul
með okkur þér við hlið. Það var
mér ómetanlegt að hafa verið þér
við hlið í veikindum. Þótt veik-
indin hafi tekið toll af þér, hélstu
húmornum, gleðinni og gerðir
alla daga bærilegri með þínum
einstaka ljóma. Öll ferðalögin
sem við fórum í, hestaferðir, út-
landaferðir, 50 ára afmælis fjöl-
skylduferðin, jólaferðirnar til
Póllands sem áttu að verða að
hefð og góðu stundirnar verða
varðveittar. Þú varst svo víðáttu-
hress og gaman að vera í kring-
um þig, frasarnir þínir og brand-
ararnir verða varðveittir, við
getum yljað okkur með að rifja
það allt upp.
Ég, Halli og strákarnir erum
þér þakklát fyrir allt það sem þú
hefur kennt okkur, gert með okk-
ur og verið til staðar fyrir okkur.
Elsku mamma, þú varst ótrú-
leg og okkur þykir endalaust
mikið vænt um þig. Þú ert sú
allra besta.
Þín
Helga Jóna.
Elsku mamma mín,
það að ég sitji hér og skrifi
þessi orð staðfestir blákaldan
raunveruleikann allt of mikið. Ég
á erfitt með að sætta mig við að
þú sért farin frá mér og okkur öll-
um. Hvernig má það vera?
Elsku mamma mín,
takk fyrir að gefa mér einstaka
barnæsku. Ég á endalaust af góð-
um minningum og gerðir þú mér
kleift að njóta uppvaxtaráranna á
Húsavík til fulls. Heimili okkar
var alla tíð opið og vinirnir ávallt
velkomnir. Ég var alltaf mikill
mömmustrákur og sótti mikið í
nánd þína og hlýju. Ég var alltaf
svo stoltur af því að þú værir
mamma mín. Þú komst mér sí-
fellt á óvart eins og t.d. þegar við
sátum á bekk í Svíþjóð í fótbolta-
ferðalagi og þú byrjaðir að vísa
níræðri konu til vegar á reiprenn-
andi sænsku.
Elsku mamma mín,
takk fyrir að hafa alltaf verið
tilbúin að hlusta og ræða pæling-
ar mínar hvort sem þær sneru að
svartholum, uppruna alheimsins
eða hvort það sé hægt að ofsjóða
egg. Okkur fannst báðum ekkert
rosalega gaman að tala í síma en
oftar en ekki enduðum við á að
spjalla í lengri lengri tíma. Ég
mun sakna þess mikið að hringja
í þig þar sem þú varst alltaf
fyrsta manneskjan sem ég leitaði
til ef mig vantaði ráðleggingar.
Elsku mamma mín,
þú kenndir mér svo margt í
gegnum lífið. Með þig sem fyr-
irmynd lærði ég fljótt hvernig
ætti að koma fram við aðra, af
góðmennsku, virðingu og glað-
lyndi. Sjá alltaf það góða í öllum
og taka fólki eins og það er. Með
því að fá að fylgjast með þér í
bæði vinnu og daglegu amstri
lærði ég hvað dugnaður var og
mikilvægi þess að gefa sig allan í
þau verkefni sem maður tekur
sér fyrir hendur.
Því eldri sem ég verð hef ég
einnig komist að því að þú kennd-
ir mér snemma að vera sjálfstæð-
ur. Þrátt fyrir að þú hafir alltaf
verið til staðar þá léstu mig alltaf
finna að ég gat gert hlutina sjálf-
ur og hafðir alltaf trú á mér.
Elsku mamma mín,
þegar ég horfi á eldri stelpuna
mína, hana Katrínu Evu, þá er ég
svo þakklátur fyrir að sjá hvað
hún minnir mig mikið á þig.
Rauða fallega hárið, fer ekki
sömu leið og allir aðrir í fatavali
o.fl, gleðin og góðmennskan.
Tíminn sem átti að vera fram
undan hjá þér, elsku mamma, átti
að vera tími uppskeru eftir allan
dugnaðinn sem þú lagðir á þig í
gegnum tíðina. Tími þar sem þú
ætlaðir að ferðast og leika þér
meira. Það tekur mig svo sárt að
þú hafir ekki fengið að njóta upp-
skerunnar betur. Einnig nístir
það hjarta mitt að stelpurnar
mínar fái ekki að eiga meiri tíma
og stundir með þér. Ég og Aníta
munum gera okkar allra besta til
þess að kenna þeim öll góðu gild-
in þín og halda minningu þinni á
lofti.
Elsku mamma mín,
þú varst einstök manneskja í
alla staði, ég elska þig.
Þinn
Halldór Guðni Traustason.
Elsku Brynja, það virðist enn
svo óraunverulegt að þú sért far-
in frá okkur þar sem við áttum
svo ótal margt ógert í lífinu. Frá
fyrstu stundu frá því ég varð
tengdasonur þinn tókstu mér og
Hafdísi opnum örmum og gerðir
allt fyrir okkur. Þín hamingja var
oftast fólgin í því að þínu fólki liði
sem allra best og það gerðir þú
svo sannarlega fyrir mig og mína.
Það var nú ekkert tiltökumál fyr-
ir þig að flytja búferlum þvert yf-
ir landið á eftir mér, Helgu og
strákunum þar sem þú sagðir að
„heima“ væri bara þar sem
manni liði vel og hefði fólkið sitt í
kringum sig. Enda kom það á
daginn að betra bakland hefðum
við Helga ekki getað kosið þegar
upp er staðið. Þó svo að það væri
hreinn barnaskapur að bera
hrjóstrugt hraunið saman við fal-
leg Kinnarfjöllin en það er nú
önnur saga.
Ég minnist Póllandsjólaferð-
anna ykkar Helgu og Eddu með
bros á vör þar sem ég var alltaf
fenginn í það að skipuleggja ferð-
irnar, frá því að panta flug, íbúð-
ir, afþreyingu alveg upp í það að
plana skotæfingar með M-16-
byssum í skuggalegum neðan-
jarðarbyrgjum í Póllandi. En enn
þann dag í dag skil ég ekki af
hverju ég átti að búa til leiðbein-
ingakort um hvernig þið kæmust
á jólamarkaðinn þar sem engin af
ykkur kunni að lesa á kortið og
hvað þá hvernig það ætti að snúa!
Mér finnst það hafa verið for-
réttindi að fá að verða þér sam-
ferða í lífinu þó svo ég hefði kosið
lengri tíma með þér en eins og þú
sagðir í þínum veikindum að þér
hefðu verið gefin þessi spil á
hendi og þú þyrftir bara að spila
úr þeim þá verðum við sem eftir
erum að spila vel úr okkar spilum
þér til heiðurs.
Ástarkveðjur,
Hafliði Hjaltalín.
Elsku besta amma okkar. Þú
gerðir alltaf allt fyrir okkur.
Tókst alltaf svo vel á móti okkur
þegar við komum við hjá þér í
búðinni á leiðinni heim úr skól-
anum. Amma, þú hjálpaðir okkur
alltaf ef við þurftum á hjálp að
halda. Það var gaman að lesa fyr-
ir þig. Við máttum alltaf gramsa í
öllu fína dótinu þínu. Þú sagðir
aldrei nei við okkur, stundum
sagðir þú „gerum það seinna“.
Okkur fannst svo gaman að gista
hjá þér, fara í heita pottinn, horfa
á mynd og halda partí. Okkur
fannst þú sterk og flott þegar þú
keyrðir mótorhjól. Þú varst fynd-
in og kenndir okkur marga góða
brandara. Þú gafst okkur líka oft
alls konar gjafir, sumar þeirra
voru mjög fyndnar. Ef okkur
langaði í eitthvað þá reyndir þú
að gefa okkur það eins og blaut-
búningana sem eru mjög
skemmtilegir. Þú vildir líka gera
alls konar skemmtilega hluti með
okkur. Það var gaman að fara
með þér til útlanda og þú komst
með okkur í sund þar sem voru
hákarlar í rennibrautinni. Amma,
við elskum þig og eigum eftir að
sakna þín svo mikið, þú ert falleg
og góð.
Knús og kossar!
Hilmar Daði og Hafþór Atli.
Mín allra besta er komin heim
til Húsavíkur og í dag mun ég
fylgja henni síðasta spölinn í
ferðalaginu sem hún hóf fyrir að-
eins fjórum mánuðum. Ferðalagi
sem Brynja ætlaði sér sannar-
lega ekki að fara í en dundi yfir
allt of snemma og með miklum
þunga á okkur öll. Brynja ætlaði
sér að fara í mörg ferðalög og
þetta var ekki eitt af þeim. Hún
sagði mér að hún myndi fylgja
mér áfram í mínum lífsins ferða-
lögum og bað mig að vera ekki
hrædda þótt ég fyndi fyrir henni
blása ofan í hálsmálið. „Lofar þú
því að vera ekki hrædd?“ sagði
hún. „Þú verður að lofa.“ Ég lof-
aði því, ég verð ekki hrædd. Í dag
ætla ég að klæða mig í kjólinn
sem hún gaf mér, kjólinn sem
Bimbs lék á þegar hún klæddist
honum og í dag ætla ég að leika á
hann líka.
Brynja var stóra systir mín.
Við höfum verið afar nánar syst-
ur frá því ég man eftir mér. Ég
man að ég svaf í herberginu hjá
henni þegar hún var á unglings-
árunum og áfram eftir að hún
flutti að heiman. Þá var Trausti
svo til nýfermdur, kominn inn í líf
hennar. Hann er mikill happa-
fengur fyrir okkur öll.
Á unglingsárunum dvaldi ég
mikið á heimili Trausta og
Brynju og er ég óendanlega
þakklát fyrir að hafa átt þau að
þá og ætíð síðan. Elskuleg börnin
þeirra og barnabörnin, Helga
Jóna og Halli, Hafdís, Hilmar
Daði og Hafþór Atli og Halldór
Guðni og Aníta Rut, Katrín Eva
og Elfa Björk, eru ekki síður
happafengur fyrir okkur öll.
Það eru svo ótalmargar góðar
minningar sem Brynja skilur eft-
ir sig, hún var einstaklega góð á
hvaða hátt sem á það er litið. Hún
var orðheppin og með snilldar-
kímnigáfu. Allir frasarnir sem við
höfum getað skemmt okkur yfir í
gegnum árin og ekki síður núna á
þessum erfiðu tímum. Þrátt fyrir
afar grimma og snarpa baráttu
við krabbamein ríghélt hún í
gleðina og góða skapið allt til hins
síðasta. Hún hafði áhyggjur af
öllum öðrum en sér sjálfri.
Ég var enn litla systir hennar,
sem hún passaði upp á að vernda
fyrir ógninni sem fylgdi veikind-
unum. Hún nýtti tímann okkar
saman í annað en að tala um eða
velta þeim fyrir sér. Það var mér
mikils virði að eiga góðar stundir
með henni frá því hún veiktist,
rifja upp góðar stundir, hjúkra
henni á hennar allra viðkvæm-
ustu stundum og vera hjá henni
þegar hún fór í sína hinstu för.
Ég er óendanlega þakklát fyrir
að hafa átt elsku bestu Brynju
fyrir systur og afar sorgmædd
yfir að hafa hana ekki lengur hjá
mér. Ég veit að allt það góða fólk
sem á undan er farið hefur tekið í
hönd þína elsku Brynja og leitt
þig áfram eftir að við fjölskyldan
sem umvöfðum þig síðustu
klukkustundirnar slepptum af
þér hendinni. Brynja var sann-
arlega einstök og einfaldlega
best.
Hvíl þú í friði elsku systir.
Ég mun ávallt sakna þín,
Díana Jónsdóttir.
Allt of oft birtist dauðinn okk-
ur miskunnarlaus og skilur eftir
sig djúp og torlæknanleg sár.
Þannig birtist hann okkur nú
þegar elsku Brynja kveður eftir
fjögurra mánaða baráttu við
krabbamein. Eftir afar snarpa og
erfiða baráttu trúi ég því að dauð-
inn hafi birst henni bjartur og
líknandi.
Brynja var stóra systir mín og
tók það hlutverk alvarlega. Þegar
ég fletti gömlum albúmum sé ég
að iðulega hélt hún í höndina á
mér þegar við vorum litlar og því
er það mér mikils virði að hafa
haldið í hennar hönd þegar hún
kvaddi. Þrátt fyrir að hafa verið
ólíkar man ég bara eftir einum
snörpum orðaskiptum, þá vorum
við unglingar, ég elskaði Duran
Duran en hún var pönkari. Tók
hún mína spólu úr heimilisgræj-
unum og setti sitt pönk á, þetta
þótti mér frekleg framganga og í
eina skiptið á ævinni uppnefndi
ég hana. Ég kallaði hana rauðkál.
Brynja hélt ró sinni, hefndi sín og
kallaði mig hvítkál.
Brynja var listræn og byrjuð
að sauma sér föt fyrir fermingu.
Fór ekki alltaf formfastar leiðir,
það gerði hana bæði einstaka og
sérlega skemmtilega. Fjölskyld-
an var henni afar mikilvæg. Hún
var lánsöm að kynnast Trausta
þegar þau voru ung. Við Díana
gerðum grín að því að hann hefði
enn verið í fermingarkyrtlinum
þegar leiðir þeirra lágu saman.
Það var gæfa hennar að hafa
fundið traustan og góðan lífsföru-
naut. Á vissan hátt ólu þau hvort
annað upp, þroskuðust saman úr
unglingum í vandaða fullorðna
einstaklinga. Samstiga í lífsins
ólgusjó. Brynja varð ung móðir
og eru ömmubörnin fjögur.
Brynja var góð amma og er miss-
ir barnanna mikill.
Brynja var sterkur persónu-
leiki en á sama tíma viðkvæm.
Lunkin við að forðast deilur, var
nærgætin og tillitssöm og oftar
en ekki málsvari þeirra sem
minna máttu sín. Hún var með
einstaka kímnigáfu. Tilsvör henn-
ar voru oft fyndnari en orð fá lýst
og á sínum sárustu stundum í
veikindum hélt hún í það. Hún
bar sorgir sínar ekki á torg og í
veikindum sínum hafði hún
áhyggjur af öllum öðrum en
sjálfri sér. Þegar ég spurði hana
hvort hún kviði fyrir því að kveðja
horfði hún á mig, bæði sorgmædd
og glettin: „Áttu við að deyja? Ég
veit það ekki, ég hef aldrei dáið
áður, ég veit ekkert hvernig það
er.“ En við sammæltumst um að
það hafa margir góðir dáið á und-
an og við höfum ekki heyrt neinar
kvartanir. Annars vildi hún lítið
ræða kveðjustundina, hún var
ekki södd lífsdaga og ætlaði sér
ekki að deyja. Ég veit að hún bíð-
ur mín þegar minn tími kemur og
mun taka í hönd mína og leiða
mig eins og forðum. Ég var lán-
söm að verja góðum tíma með
henni í veikindunum. Þessi tími
var okkur báðum dýrmætur og
við rifjuðum saman upp gamla
góða tíma frá Húsavík og Svíþjóð,
allar ferðir okkar erlendis, með
Díu og foreldrum eða sátum jafn-
vel bara í þögninni. Nú er Brynja
farin í sína hinstu ferð.
Elsku mamma, pabbi, Díana,
Trausti, Helga, Halli, Hilmar,
Hafþór, Halldór, Anita, Katrín og
Elfa. Vegur sorgarinnar er vissu-
lega langur og strangur en hvorki
ófær né endalaus. Minning
Brynju, brosið og kímnigáfan,
mun vísa okkur leiðina áfram.
Hvíl í friði, elsku systir.
Þín
Heiðrún.
Það er sárt að sjá Brynju mág-
konu mína kveðja þennan heim
langt fyrir aldur fram. Fram und-
an hefði átt að vera góður tími
fyrir hana og Trausta til að njóta
lífsins og uppskera eins og þau
höfðu til sáð.
Börnin komin á legg og barna-
börnin farin að njóta samvista við
Brynju.
Brynja var um margt sérstök
kona og hún hafði mjög skemmti-
lega sýn á lífið. Hún fór ekki endi-
lega troðnar slóðir heldur skapaði
sér sinn sérstaka stíl. Hún setti
hlutina oft í spaugilegt samhengi
sem lýsti upp tilveruna fyrir okk-
ur samferðafólk hennar. Það var
alltaf skemmtilegt að heimsækja
Brynju og Trausta því þar hitti
maður fyrir fólk sem hafði skyn-
sama og heilbrigða sýn á lífið og
tilveruna. Þau létu vandamál ekki
þvælast of mikið fyrir sér og voru
bæði létt og kát í samskiptum.
Brynja var harðdugleg og rak
verslanir sem henni var falið að
stýra af mikilli ástríðu og með
miklum sóma. Mörkin milli vinn-
unnar og heimilis voru oft óskýr
þar sem hún var alltaf með hug-
ann við reksturinn. Þeir deyja
ungir sem guðirnir elska segir í
grískri grafskrift. Það er auðvelt
að finna þessari kenningu stað í
Brynju. Brynja var einstaklega
góðhjörtuð kona og lét margt gott
af sér leiða. Það voru ekki bara
vinir og frændgarður sem fengu
að njóta þessa heldur sáust þessi
persónueinkenni hennar vel í því
hvernig hún sinnti hundunum
Bilbo og Goða af miklum kær-
leika. Við sem eftir sitjum verð-
um nú að láta nægja að ylja okkur
við góðar minningar um þá
skemmtilegu konu sem Brynja
var.
Við minnumst góðra stunda
sem við áttum á ferðalögum með
Brynju til Frakklands og Svíþjóð-
ar og hins skemmtilega svips sem
hún setti á líf okkar með hnyttn-
um tilsvörum. Til ykkar, Trausti,
Helga, Halldór, Nonni, Dóra og
Díana sendi ég innilegar samúð-
arkveðjur. Missir ykkar er mikill
og kannski sárast að barnabörnin
fá ekki meiri tíma til að kynnast
Brynju betur. Við búum þó öll yf-
ir góðum minningum um hana til
að hjálpa okkur áfram veginn.
Jóhannes Sigurðsson.
Brynja Jónsdóttir
Þú sem varst mér eitt
og allt,
Þín ástúð veröld breytti,
ég man að þegar mér var kalt
þín mildi hlýju veitti.
✝
Hanna Sigríð-
ur Ásgeirs-
dóttir fæddist 2.
júní 1937. Hún lést
20. apríl 2021.
Útför Hönnu
Sigríðar fór fram
1. maí 2021.
Þín alúð leysti öll mín mál,
mitt yndi lést þú vakna.
Já, hvíl í friði fagra sál,
þín fæ ég sárt að
sakna.
Þótt fenni yfir fótspor
þín,
því fargi burt ég bifa,
elsku hjartans mamma
mín
því minningarnar lifa.
(Kristján Hreinsson)
Elsku mamma, þín dóttir
Guðný.
Hanna Sigríður
Ásgeirsdóttir