Morgunblaðið - 14.05.2021, Side 22

22 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 14. MAÍ 2021
Smáauglýsingar
Sumarhús
Sumarhús – Gestahús –
Breytingar
.Framleiðum stórglæsileg sumarhús
í ýmsum stærðum.
.Tökum að okkur stækkun og
breytingar á eldri húsum.
.Smíðum gestahús – margar
útfærslur.
.Sjáum um almennt viðhald á
sumarhúsum og sólpöllum.
.Setjum niður heita potta og
smíðum palla og skjólveggi.
Áratugareynsla –
endilega kynnið ykkur málið.
Trésmiðja Heimis, Þorlákshöfn,
sími 892-3742 og 483-3693,
www.tresmidjan.is
Bílar
Toyota Auris Active 5/2016
Sjálfskiptur. Dráttarkrókur.
Hraðastillir sem er sjaldgæft í
þessum bílum.Ekinn 183 þús km. og
var í leiguakstri og því verið í topp-
viðhaldi.
Tilboðsverð aðeins 990.000,-
www.sparibill.is
Hátúni 6 A – sími 577 3344.
Opið kl. 12–18 virka daga.
Raðauglýsingar
Félagsstarf eldri borgara
Aflagrandi 40 Opin vinnustofa kl.9:00-12:30, nóg pláss – Zumba
Gold kl.10:30 – BINGÓ kl.13:30, spjaldið kostar 250 kr. - Kaffi kl.14:30-
15:20 - Vegna fjöldatakmarkana þarf að skrá sig í viðburði hjá okkur
og jafnframt er grímuskylda í Samfélagshúsinu, gestir bera ábyrgð á
að koma með eigin grímu og passa uppá sóttvarnir - Nánari
upplýsingar í síma 411-2702 - Allir velkomnir.
Árskógar Smíðastofa með leiðb. kl. 9-16. Stólajóga með Hönnu kl.
10. Opin vinnustofa kl. 9-15. Bókabíllinn kemur við Árskóga 6-8 kl.
16.30-17:15. Hádegismatur kl. 11.40-12.50. Kaffisala kl. 14:30-15.30.
Heitt á könnunni, Allir velkomnir. Grímuskylda og það þarf að skrá sig
í viðburði eða hópa: 411-2600.
Boðinn Línudans kl. 15:00, munið sóttvarnir. Sundlaugin er opin frá
kl. 13:30-16:00.
Félagsmiðstöðin Hæðargarði 31 Kaffisopi og spjall kl. 8:10-11:00.
Hreyfiþjálfun með sjúkraþjálfara kl. 10:10-10:40. Hádegismatur kl.
11:30-12:30. Postulínsnámskeið kl. 12:30-14:30. Síðdegiskaffi kl. 14:30-
15:30.
Garðabæ Gönguhópur frá Jónshúsi kl. 10:00. Dansleikfimi í
Sjálandsskóla kl. 16:00. Vatnsleikfimi Sjál kl. 15:30 og 16:10 og 16:50.
Áfram skal gæta að handþvotti og smitvörnum
Gerðuberg Opin handavinnustofa, kaffisopi með blaðalestrinum og
þjóðmálaumræðunni - alltaf gaman hjá okkur í Búkollulaut. Göngu-
hópur frá kl. 10:00 (leikfimi og svo ganga). Prjónakaffi kl. 10:00-12:00
Hádegismatur frá kl. 11:30. Bókband hjá Þresti hefst kl. 13:00. Kóræf-
ing hjá Kára frá kl. 13:00.
Hvassaleiti 56-58 Morgunkaffi og spjall frá 8:30-10:30. Útvarpsleik-
fimi kl. 9:45. Handavinna - opin vinnustofa frá kl. 10:30. Sýndur seinni
hluti upptöku frá Andrew Lloyd Webber tónleikum í Royal Albert Hall
kl. 13:30.
Korpúlfar Hugleiðsla og létt yoga með Ingibjörgu kl. 8:30 í Borgum.
Morgunleikfimi útvarpsins kl. 9:45 í Borgum. Ganga Korpúlfa þrír
styrkleikar kl. 10 í dag frá Borgum og inni í Egilshöll, kaffispjall á eftir.
Tréútskurður á Korpúlfsstöðum síðasta sinn fyrir sumarfrí kl. 13:00 í
dag. Hannyrðarhópur kl. 12:30 í Borgum. Allir hjartanlega velkomnir,
grímuskylda.
Seltjarnarnes Í dag föstudag er kaffikrókurinn opinn fyrir hádegi og
kl. 13.00 verður söngstund í salnum á Skólabraut undir stjórn Bjarma
Hreinssonar kl. 13.00. Mætið og njótið. Allir velkomnir. Kaffisopi á
eftir.
✝
Hannes
Bjarnason
fæddist í Gunn-
arshólma 20. sept-
ember 1930. Hann
lést á Landspít-
alanum 10. apríl
2021. Hann var
elsta barn foreldra
sinna, hjónanna
Þórhildar Hann-
esdóttur, f. í Sum-
arliðabæ í Holtum
30. júlí 1903, d. 15. maí 1977,
og Bjarna Ásbjörnssonar, f. í
Reykjavík 3. júlí 1904, d. 19.
febrúar 1944.
Systkini Hannesar voru
Ragnar Pétur, f. 1932, d. 1958,
Sigríður (Stella), f. 1932, d.
1976, Margrét, f. 1935, Helga,
f. 1937, Ingi Ásbjörn, f. 1939,
og Brynja, f. 1942.
Fósturbörn Hannesar og Her-
dísar eru tvíburarnir Jóhann
Trausti Bergsson og Erla
Björk Bergsdóttir, f. 1972,
maki Erlu: Hjalti Skaale
Glúmsson, f. 1973.
Hannes byrjaði að vinna eft-
ir andlát föður síns þegar
hann var nýfermdur. Hann
vann í sláturhúsi, sem hand-
langari, vinnumaður og við
smíðar þar til hann fór að
læra bifvélavirkjun hjá bif-
reiðasmiðju KÁ á Selfossi.
Þegar hann flutti á Flúðir
stofnaði hann þar bifreiða-
verkstæði og starfaði við það
þar til hann var rúmlega
fimmtugur. Þá fór hann að
starfa hjá verksmiðjunni
Límtré á Flúðum og vann þar
með hléum fram yfir áttrætt.
Útför Hannesar Bjarnason-
ar fer fram frá Hrunakirkju í
dag, 14. maí 2021, að við-
stöddum nánustu ættingjum
hans.
Til ársins 1934
bjó fjölskyldan í
Sumarliðabæ í
Holtum en fluttist
þá í Haugakot í
Flóa (sem nú heita
Ljónsstaðir). Árið
1945, ári eftir and-
lát föður Hann-
esar, flutti fjöl-
skyldan á Selfoss
og þar bjó Hannes
þar til hann
kvæntist 13. maí 1956 Herdísi
Árnadóttur, f. 14. febrúar 1933
á Miðfelli í Hrunamanna-
hreppi, d. 30. júlí 2014. Þau
bjuggu alla sína hjúskapartíð á
Flúðum. Börn Herdísar og
Hannesar eru: Þórey, f. 1958,
maki: Halldór Hestnes, f. 1946,
og Árni Magnús, f. 1962, maki:
Azeb Kahssay Gebre, f. 1982.
Fræ í frosti sefur,
fönnin ei grandar því.
Drottins vald á vori
vekur það upp á ný.
Elska hans gefur
öllu líf og skjól.
Guðs míns kærleiks kraftur,
kom þú og ver mín sól.
Drottinn dó á krossi,
dæmdur og grafinn var,
sonur Guðs er saklaus
syndir heimsins bar.
Móti hans elsku
magnlaus dauðinn er.
Kristur, með þinn kærleik
kom þú og hjá oss ver.
Hann var hveitikornið,
heilagt lífsins sáð,
sent til vor að veita
vöxt í ást og náð.
Himnanna ljómi
lýsir gröf hans frá.
Kristur, lát þinn kærleik
kveikja þitt líf oss hjá.
Stundum verður vetur
veröld hjartans í.
Láttu fræ þín lifa,
ljóssins Guð, í því.
Gef oss þitt sumar
sólu þinni frá.
Kristur, kom og sigra,
kom þú og ver oss hjá.
(Frostenson – Sigurbjörn Einarsson)
Elsku pabbi, takk fyrir allt.
Þín dóttir,
Þórey.
Hannes frændi, elstur í systk-
inahópi og höfuð ættar, er fallinn
frá, níræður að aldri. Síðast hitti
ég hann þegar systkinin frá
Haugakoti í Flóa hittust á Flúð-
um ásamt afkomendum árið 2018.
Það var falleg og eftirminnileg
stund og við sem þar vorum
bjuggumst ekki við að sami hópur
kæmi aftur saman að fimm árum
liðnum eins og við höfum gert í
árafjöld.
Við kveðjustund langar mig að
rifja upp það sem Hannes sagði
mér frá æsku sinni og sýnir hvað
margt hefur breyst á einni
mannsævi. Þegar Hannes var á
14. ári lést faðir hans frá sjö börn-
um. Hannes, sem var elstur, varð
þar með fullorðinn á einni nóttu
en allir sögðu að nú væri hann
orðinn karlmaðurinn á heimilinu.
Það var ábyrgð sem hann réð ekki
við en hann hafði ekkert val.
Haustið 1944 byrjaði hann að
vinna í sláturhúsinu á Selfossi, svo
kvíðinn að hann ætlaði ekki að
koma sér af stað fyrsta daginn.
Síðan vann hann ýmis störf á Sel-
fossi og launin fóru öll til heimilis-
ins. Á þessum tíma var það
ógjörningur fyrir einstæða móður
að standa fyrir búi og því flutti
amma Þórhildur með barnahóp-
inn sinn til Selfoss. Lítið var um
húsnæði í ört stækkandi þorpi við
Ölfusárbrúna og því bjó fjölskyld-
an í bragga fyrsta árið. Í nágrenn-
inu var varðstöð með nokkrum
ungum bandarískum hermönnum
en einn þeirra varð góður vinur
Hannesar og einu sinni sem oftar,
þegar það kom birgðabíll til her-
stöðvarinnar, þá lét hann ýmsar
vörur falla í snjóinn þegar verið
var að afferma bílinn. Síðan kom
hann færandi hendi til nágrann-
anna og það voru ófáar dósir af
niðursoðnum ávöxtum, sælgæti
og fleiru, sem hann bar til fjöl-
skyldunnar. Amma náði síðan að
kaupa húsið Þórsmörk á Selfossi
en hún vann í Mjólkurbúinu í
mörg ár og kom barnahópnum
sínum til manns.
Hannes lærði bifvélavirkjun,
kvæntist blómarós frá Flúðum og
fluttist þangað, byggði hús og
verkstæði og Þórey og Árni
Magnús komu í heiminn. Þau
Dísa voru höfðingjar heim að
sækja og fylgdust vel með sínu
fólki. Kynslóð kreppuáranna er
óðum að hverfa og það verður
skarð fyrir skildi þegar afkom-
endur systkinanna frá Haugakoti
koma saman næst.
Eyrún Ingadóttir.
Mín fyrsta minning um Hannes
er þegar ég sem lítill drengur
fékk að fara upp á verkstæði til
Hannesar með Jóhanni frænda
mínum í Dalbæ. Þar stóðu Gúndi
frændi í Sunnuhlíð og Hannes yfir
sundurtættri jarðýtu og ég varð
alveg heillaður að sjá þessi undur.
Hannes tók drengnum einstak-
lega vel og útskýrði hvað þeir sér-
fræðingarnir höfðust að. Lengi á
eftir var það ásetningur minn að
vinna við vélar og þá helst að fá
vinnu hjá Hannesi.
Leiðir okkar Hannesar lágu
aftur saman áratugum síðar við
störf hjá Límtré hf. því við vorum
fyrstu fastráðnu starfsmenn
fyrirtækisins og hófum báðir störf
í janúar 1983. Þar vorum við sam-
starfsmenn í 25 ár. Það lýsir fram-
sýni og áræði Hannesar að hann
tók á þessum tíma ákvörðun um
að hætta rekstri síns ágæta fyrir-
tækis til 30 ára og hefja störf á
nýjum vettvangi, þá 52 ára gam-
all. Og það til að vinna hjá fyrir-
tæki sem flestir spáðu illa fyrir.
Það þótti nefnilega ekki efnilegt
að ætla að „líma saman spýtur
lengst uppi í sveit í skóglausu
landi“.
Hannes varð strax einn af lyk-
ilstarfsmönnum fyrirtækisins og
átti stóran þátt í hvernig til tókst.
Hann starfaði að viðhaldi, gæða-
málum og þróun vélbúnaðar. Með
hugkvæmni og eljusemi tókst
honum að halda vélbúnaðinum
gangandi þó hluti þess búnaðar
væri kominn til ára sinna. Það
gekk á ýmsu í fjárhag fyrirtækis-
ins fyrstu árin og undraðist ég
einstaka þolinmæði sumra þeirra
birgja sem Hannes hafði pantað
hjá sérhæfðan búnað sem okkur
sárlega vantaði. Þegar í ljós kom
að Hannes hafði borgað þetta
sjálfur var viðkvæðið: „Borgaðu
bara þegar þú getur eða breyttu
því í hlutafé.“ Svo það sé sagt, þá
var ekki beinlínis slegist um
hlutafé í Límtré hf. á þessum
tíma.
Hannes þróaði nýjan fram-
leiðslubúnað fyrir samlímingar
sem gjörbreytti vinnuaðstöðu auk
þess að lækka framleiðslukostnað
og er sá búnaður nú notaður víða,
m.a. í erlendum límtrésverksmiðj-
um. Hann fór með mér nokkrar
ferðir til útlanda til að velja búnað
og kom að uppbyggingu nýrrar
límtrésverksmiðju í Portúgal. Á
þessum ferðum bar margt á góma
enda var hann mjög víðlesinn og
fróður. En ekki eru allar ferðir til
fjár þó farnar séu og Hannes varð
eitt sinn fyrir því að öryggisverðir
hennar hátignar á Heathrow-
flugvelli höfðu sorglega lítinn
skilning á nauðsyn þess að bera
smurolíu sem sárvantaði í verk-
smiðjuna í Portúgal í handfar-
angri. Þeir eru jafnvel grunaðir
um að hafa sett þennan Íslending
úr uppsveitunum á svartan lista.
Hannes var vel giftur henni
Dísu frænku minni frá Galtafelli,
en við Dísa vorum systrabörn. Ég
var oft að störfum á Flúðum og þá
tók Hannes mig jafnan með heim í
hádegismat. Hjá Dísu var hvorki
naumt skammtað né fábreytt.
Þau hjón voru samtaka í að gera
öðrum gott og fengu margir skjól
hjá þeim til lengri eða skemmri
tíma. Þau voru meðal frumbyggja
á Flúðum og byggðu bæði glæsi-
legt íbúðarhús og verkstæði sem
þótti mjög stórt í þá daga. Hannes
starfaði hjá Límtré hf. til ársins
2013 eða í 30 ár.
Vertu kært kvaddur, góði vin-
ur.
Guðmundur Osvaldsson.
Hannes Bjarnason
✝
Reynir Gunn-
ar Hjálmtýs-
son fæddist í
Reykjavík 21.
september 1946.
Hann lést 29. apríl
2021.
Hann var annað
barn hjónanna
Guðlaugar Jó-
hannesdóttur frá
Seyðisfirði, f. 31.1.
1916, d. 3.9. 1981,
og Hjálmtýs Jónssonar frá
Bíldudal, f. 18.1. 1923, d. 24.3.
2007.
Alsystkini hans eru Viðar
Hjálmtýsson, f. 1945, og Jens-
ína Hjálmtýsdóttir, f. 1951.
Guðlaug og Hjálmtýr slitu
samvistir.
Systir þeirra samfeðra er
Helena Hjálmtýsdóttir, f. 1956.
Reynir kvæntist Önnu M.
börn þeirra eru Týr Felix, f.
10.6. 1998, Freyja, f. 12.11.
1999, og Gunnar, f. 9.3. 2004.
Reynir var vélfræðingur að
mennt og eigandi Orra ehf.,
vélsmiðju, sem er verktaka-
fyrirtæki í járniðnaði. Verk-
efnin voru af ýmsum toga í
gegnum árin, tankasmíði,
handrið, stigar, stálgrind-
arhús og listaverk, má þar
nefna Sólfarið eftir Jón Gunn-
ar Árnason og Þotuhreiðrið
við flugstöðina eftir Magnús
Tómasson.
Reynir var félagslyndur og
vissi ekkert betra en að vera í
útivist með góðum félögum
hvort sem það voru veiðiferðir
eða annað því áhugamálin
voru mörg.
Útförin verður gerð frá
Lágafellskirkju í dag, 14. maí
2021, klukkan 13.
Vegna fjöldatakmarkana
verða einungis nánustu ætt-
ingjar og vinir viðstaddir.
Streymi frá útför:
https://streyma.is
Streymishlekk má finna á:
https://www.mbl.is/andlat
Charlesdóttur og
eignuðust þau tvö
börn, Aron, f.
23.12. 1964, og
Örnu, f. 19.1.
1968. Aron
kvæntist Kristínu
Fjólu Gunnlaugs-
dóttur, börn
þeirra eru 1)
Steinar, f. 24.1.
1990, sambýlis-
kona hans er Jó-
dís Bóasdóttir og eiga þau
Skorra, f. 25.7. 2018.
2) Logi, f. 2.4. 1998, og 3)
Guðrún Heiða, f. 13.6. 2003.
Aron og Kristín Fjóla slitu
samvistir. Sambýliskona Ar-
ons er Ragnheiður Björk Sig-
urðardóttir, f. 17.7. 1972, og
eiga þau Sigurð Pál, f. 8.12.
2018. Arna er gift Bruce
Goldsmith, f. 27.3. 1960, og
Kær faðir okkar varð bráð-
kvaddur 29. apríl. Hann skilur
eftir sig stórt skarð sem erfitt
verður að fylla.
Hann var ótrúlega sterkur
persónuleiki sem litaði líf okkar
sem voru náin honum. Hann var
mikið náttúrubarn og fannst ekk-
ert betra en að vera uppi á há-
lendinu eða við fallega veiðiá.
Hann sagði að stundum fyndist
sér hann geta fundið tengingu við
náttúruna beint í æð.
Þrautseigjan var honum í blóð
borin og hann gafst aldrei upp
þegar hann var búinn að taka
ákvörðun. Eitt er víst að hann var
alltaf trúr sjálfum sér og fór aldr-
ei leynt með skoðanir sínar þótt
þær væru ekki fyrir alla. Það er
ekki alltaf einfalt að vaða á móti
straumnum en það gerði hann
alla tíð.
Þótt hann hafi alla tíð unnið
mikið og oft verið að heiman þeg-
ar við systkinin vorum að alast
upp þá tókst honum sannarlega
að móta líf okkar.
Faðir okkar mun lifa áfram í
okkur og börnum okkar.
Anna Magnea
Charlesdóttir.
Góð vinátta er gulli betri og
þannig mátum við hjónin vináttu
Reynis og Önnu. Er kynni okkar
hófust vorum við hjónin búsett í
Reykjavík með börnum okkar.
Það var ekki hvað síst fyrir
hvatningu Reynis að við fórum að
kíkja eftir húsnæði í Mosfellsbæ
en þangað fluttum við um alda-
mótin. Reyni var umhugað um að
halda vel utan um okkur nýbúana
og var einstaklega gott að geta
leitað til þeirra hjóna og njóta
gestrisni þeirra í Dvergholtinu
eða í Bæjarvíkinni. Sem dæmi
um umhyggjuna má nefna að
kæmi það fyrir að við hefðum
ekki samband um einhvern tíma
var öruggt að maður gat átt von á
hringingu eða heimsókn frá
Reyni.
Reynir var sannur vinur vina
sinna og taldi það aldrei eftir sér
að verða þeim að liði, væri þess
nokkur kostur. Sérstaklega var
gott að eiga hann að ef ráðast
skyldi í einhverjar verklegar
framkvæmdir því þar var hann
hokinn af reynslu í nánast öllu
mögulegu. Það var ekki bara
verksvitið, þekkingin og fag-
mennskan sem hann bjó yfir,
hann var ekki síður snilldarhönn-
uður og oft benti hann á leið eða
hönnun sem gæfi betri niður-
stöðu en upphaflega var lagt upp
með. Fyrir nokkrum árum feng-
um við hjónin þá hugmynd að
koma okkur upp heitum potti.
Leitað var ráða hjá Reyni með
hvernig best væri að slá upp tré-
grind undir hann. Svarið var ein-
falt. „Ég get ekki hugsað í tré.“
Niðurstaðan var stálgrind úr ryð-
fríu stáli gerð með góðri aðstoð
hönnuðarins.
Reynir var ástríðufullur veiði-
maður og stundaði nánast allar
tegundir veiða. Áhugamálin voru
reyndar svo mörg og margvísleg
að það er varla ætlandi nokkrum
manni að stunda þau svona mörg.
Því fyrir utan veiðidelluna hafði
hann mikinn áhuga á flugi, eink-
um svifdreka- og vængflugi, og
að ferðast á vélsleða, sexhjóli,
mótorhjóli eða jeppa veitti hon-
um mikla ánægju. Bát áttum við í
félagi um nokkurra ára skeið og
fórum á honum til veiða.
Reynir átti og rak Vélsmiðjuna
Orra og af öllum hans áhugamál-
um var hún honum þó ávallt efst í
huga. Í vélsmiðjunni hafa verið
smíðuð mörg af helstu og þekkt-
ustu útilistaverkum okkar Ís-
lendinga. Má þar nefna Sólfarið,
Þotuhreiðrið og Hús tímans - hús
skáldsins sem er á Stekkjarflöt-
inni í Mosfellsbæ. Þar að auki var
þar mikið smíðað í tengslum við
virkjanir og sjávarútveginn og
fleiri atvinnugreinar. Öll þessi
verk voru honum og þeim sem
hjá honum unnu til mikils sóma.
Stundum gat verkefnastaðan
verið óviss og reyndi oft mikið á
að takast á við þær aðstæður en
þá var honum einatt efst í huga
að standa sína plikt gagnvart
sínu starfsfólki sem hann mat
mikils.
Stórt skarð er nú höggvið í
vinahóp okkar hjóna, skarð sem
ekki verður fyllt. Eftir standa
góðar minningar og endalaust
þakklæti fyrir allt sem Reynir
veitti okkur og börnum okkar.
Innilegustu samúðarkveðjur
sendum við Önnu og börnum
þeirra.
Ólafur (Óli) og Erna.
Reynir Gunnar
Hjálmtýsson