Morgunblaðið - 26.05.2021, Side 16

16 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 26. MAÍ 2021
Nú bíðum við þess að
bráðum komi
þessi broslausi dagur – og svo þetta
högg.
Þegar líf okkar er að lokum aðeins
eitt lítið spor í morgundögg.
Þessar ljóðlínur úr kvæði
Matthíasar Johannessen „Minn-
ing um dreng“ komu í hugann
þegar hún Þórunn vinkona okkar
tilkynnti okkur andlát Sigga.
Höggið var þungt og óvægið.
Okkur er brugðið, héldum að
hann hefði svo miklu lengri tíma,
en minning um góðan dreng lifir.
Hann Siggi var kannski ekki
maður margra orða en við sem
þekktum hann vissum hvaða
mann hann hafði að geyma.
Hann var traustur og góður fé-
lagi, eldklár, nákvæmur, sam-
viskusamur og fagmaður góður
sem gott var að vinna með. Hann
var líka með hjartað á réttum
Sigurður H.
Björnsson
✝
Sigurður Haf-
steinn Björns-
son fæddist 15.
september 1953.
Hann lést 7. maí
2021.
Útför Sigurðar
fór fram 25. maí
2021.
stað. Hlýjan í rödd-
inni leyndi sér ekki
þegar hann talaði
um fjölskylduna
sína og hana Hrímu
litlu tíkina þeirra
sem sér nú á eftir
húsbónda sínum.
Það er heldur
ekki hægt að minn-
ast hans Sigga án
þess að geta þess
hversu margt hon-
um var til lista lagt. Hann var af-
burðasmiður og allt sem hann
tók sér fyrir hendur var vand-
lega skipulagt og unnið af mikilli
vandvirkni og smekkvísi. Hand-
tökin hans eru ófá á heimili
þeirra Þórunnar og á heimilum
barna þeirra, svo ekki sé minnst
á sumarbústað þeirra hjóna sem
ber nafnið Hvíld. Reyndar sagði
Siggi eitt sinn að það væru hálf-
gerð öfugmæli því þar væri
hvíldin ekki mikil. Við viljum
samt trúa því að þrátt fyrir að
verkefnin þar hafi verið ærin og
verkefnalistinn oft langur, þá
hafi hann notið þess að vera þar
við störf og leik eftir langar úti-
verur og krefjandi starf flug-
stjórans.
Nú þegar vorið er komið, allt
að vakna til lífsins og vorverkin
komin á verkefnalistann hans
Sigga var honum skyndilega
kippt í burtu. Eftir stöndum við
og syrgjum góðan dreng, vin og
samstarfsmann til margra ára.
Komið er að leiðarlokum.
Hugur okkar er hjá Þórunni vin-
konu okkar, sem sér nú á eftir
eiginmanni sínum og sálufélaga
til fimmtíu ára, og börnunum
þeirra, Snorra og Fríðu. Missir
þeirra er mikill. Við sendum
þeim, barnabörnunum, systkin-
um Sigga og tengdamóður hans
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur með ljóði Jóhannesar úr Kötl-
um:
Allt hið liðna er ljúft að geyma,
láta sig í vöku dreyma.
Sólskinsdögum síst má gleyma,
segðu engum manni hitt!
Vorið kemur heimur hlýnar,
hjartað mitt!
Sigga þökkum við áralanga
samfylgd og vináttu.
Guð blessi minningu hans.
Albert og Birna.
Okkur langar í fáeinum orðum
að minnast vinar okkar og skóla-
félaga, Sigurðar Björnssonar,
sem lést 7. maí sl. Sigurði kynnt-
umst við sem unglingar í Haga-
skóla, hann var í stórum vinahópi
í Vesturbænum, stundum kennd-
um við Nesveg/Skjól, sem ým-
islegt brallaði saman. Siggi
Björns, eins og hann var kall-
aður, var einstaklega myndarleg-
ur, góður og traustur félagi.
Hann kvæntist einni bestu vin-
konu okkar, Þórunni Ólafsdóttur
hjúkrunarfræðingi, og var bróðir
kærrar vinkonu okkar, Eddu
Björns, þannig að tengslin voru
sterk. Siggi var mjög verklaginn
og naut þess að smíða og dytta
að heimili og bústað þeirra hjóna
sem og hjá börnum þeirra. Hann
var rólegur og yfirvegaður og
komu þeir eiginleikar sér vel í
störfum sem hann tók sér fyrir
hendur. Flugið átti hug hans all-
an en hann gerðist flugstjóri að
atvinnu og flaug lengst af erlend-
is. Nú hefur Sigurður lagt upp í
sitt síðasta flug, því miður langt
um aldur fram og hans er sárt
saknað af fjölskyldu og vinum.
Þórunni, Snorra Páli, Fríðu,
tengdabörnum, barnabörnum,
tengdamóður, systkinum og öðr-
um ættingjum sendum við hug-
heilar samúðarkveðjur.
Úr ljóði Tómasar Guðmunds-
sonar, Í Vesturbænum:
En þó að þagni hver kliður
og þó að draumró og friður
leggist um allt og alla,
ber hjarta manns svip af sænum,
sem sefur framundan bænum
með öldur, sem óralangt falla.
Því særinn er veraldarsærinn,
og sjálfur er vesturbærinn
heimur, sem kynslóðir hlóðu,
með sálir, sem syrgja og gleðjast,
og sálir, sem hittast og kveðjast
á strönd hinnar miklu móðu.
Hafdís, Guðmundur
(Mummi) og Soffía (Sossa).
Ástkær faðir minn, sonur okkar, bróðir,
mágur og uppáhaldsfrændi,
GARÐAR SMÁRI ÓMARSSON,
lést sunnudaginn 16. maí. Útförin fer fram
frá Fríkirkjunni í Reykjavík föstudaginn
28. maí klukkan 15.
Ómar Alex Garðarsson
Ómar Bjarni Þorsteinsson Þóra Björk Harðardóttir
Magnús Valur Ómarsson Ragnheiður Blöndal
Edda Ásgerður Skúladóttir Steindór Arnar Jónsson
Unnur Dögg Ómarsdóttir Frímann Haukdal
og frændsystkin
Elskulegur eiginmaður minn, faðir,
tengdafaðir og afi,
INGVAR SVEINBJÖRNSSON
hæstaréttarlögmaður,
lést sunnudaginn 16. maí.
Útförin fer fram frá Neskirkju fimmtudaginn
27. maí klukkan 13.
Eygló Óskarsdóttir
Óskar Örn Ingvarsson Valgerður Ófeigsdóttir
Kjartan Ingvarsson Sólveig Stefánsdóttir
Ágúst Ingvarsson Íris Stella Heiðarsdóttir
Sólborg Erla Ingvarsdóttir Jón Steinn Elíasson
Skúli Ingvarsson
og barnabörn
Útför okkar ástkæra
ARNÞÓRS INGÓLFSSONAR,
fv. yfirlögregluþjóns
og kirkjuvarðar,
sem lést á Hrafnistu Hraunvangi
sunnudaginn 16. maí, fer fram frá
Bústaðakirkju föstudaginn 28. maí klukkan 10.
Athöfninni verður streymt á slóðinni promynd.is/arnthor
Aðstandendur þakka starfsfólki Ægishrauns af heilum hug fyrir
frábæra umönnun, hlýhug og vináttu.
Kristín Snæfells Arnþórsd.
Sigurgeir Arnþórsson Ásdís Gígja Halldórsdóttir
Friðbjörg Arnþórsdóttir Guðmundur Þór Sigurbjörnss.
Margrét Arnþórsdóttir
Elín Inga Arnþórsdóttir
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
GUÐRÚN JÓNÍNA INGIMARSDÓTTIR,
Flúðabakka 2, Blönduósi,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Norðurlands
á Blönduósi mánudaginn 24. maí.
Útförin fer fram frá Blönduóskirkju laugardaginn 5. júní
klukkan 14.
Karlotta Sigr. Sigurðardóttir Sverrir Valgarðsson
Ingimar Sigurðsson Svetlana Björg Kostic
Jóhann Sigurðsson Edda Rún Sigurðardóttir
Auðunn Steinn Sigurðsson Magdalena Berglind Björnsd.
Steingerður Ingimarsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Elskuleg eiginkona mín, móðir okkar,
tengdamóðir og amma,
SVALA VALDEMARSDÓTTIR,
Arkarholti 14, Mosfellsbæ,
lést á hjúkrunarheimilinu Eir hinn 15. maí.
Útför fer fram í Grafarvogskirkju fimmtu-
daginn 27. maí klukkan 13. Jarðsett verður í Gufuneskirkjugarði.
Streymt verður frá athöfninni á youtuberás Grafarvogskirkju á
slóðinni
https://youtube.com/channel/UCLoNRDNgtA4a6tgIEywDCGw
Þeim sem vildu minnast Svölu er bent á Alzheimersamtökin.
Gunnar Rafn Jóhannesson
Helga Gunnarsdóttir Sigurður H. Ásgeirsson
Sigurður Rafn Gunnarsson Nicola Winterson
Thelma Gunnarsdóttir Georg Vilhjálmsson
Vala Gunnarsdóttir Gísli Finnsson
og barnabörn
Vinur okkar og
veiðifélagi Reynir
Gunnar Hjálmtýs-
son er fallinn frá.
Við viljum með
þessum fáu orðum þakka fyrir
langa og góða vináttu og sam-
verustundir.
Reynir var einn af félögum
veiðiklúbbsins Óríon sem stofn-
aður var árið 1995. Reynir var
allan tímann virkur félagi í
klúbbnum og nú þegar hann hef-
ur kvatt og við lítum til baka
hrannast ánægjulegar minning-
ar upp.
Reynir var mikilvirkur í sínum
verkefnum og sinni vinnu og það
fór ekki fram hjá okkur að stund-
um notaði hann veiðiferðirnar til
þess að endurnýja líkama og sál.
Átti hann það til að læðast burtu
og leggjast til hvílu hvort sem í
gangi var veiði eða gleðskapur.
Þó að við lítum til baka með
söknuði þá læðast gjarnan bros á
Reynir Gunnar
Hjálmtýsson
✝
Reynir Gunnar
Hjálmtýsson
fæddist 21. sept-
ember 1946. Hann
lést 29. apríl 2021.
Útför hans fór
fram 14. maí 2021.
vör þegar rifjuð eru
upp skondin atvik
úr ferðunum okkar.
Reynir var kjark-
maður, áræðinn og
framtakssamur og
stundum allt að því
glannalegur. Mér
verður hugsað til
þess þegar við vor-
um að fara á veiði-
slóð og þurftum að
þvera eitt stórfljót.
Kom þá Reynir með fjórhjól sem
hann hugðist nota til verksins.
Tók hann einn félagann með sér
og þeir lögðu fjallbrattir af stað
yfir fljótið. Skipti engum togum
að þegar leiðin var hálfnuð náði
hjólið ekki lengur tökum á botn-
inum og þeir félagar sundriðu á
apparatinu niður fljótið. Þeir
tóku þó land svolitlu neðar og allt
fór að lokum vel eins og í öðrum
ferðum okkar.
Okkur félögum Reynis er eft-
irsjá að traustum og góðum vini
og viljum við senda Önnu,
Aroni, Örnu og fjölskyldum
þeirra okkar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Skarphéðinn Ásbjörnsson
og veiðifélagarnir í veiði-
klúbbnum Óríon.
Það var haustið 1988 sem
leiðir okkar Reynis lágu saman
þegar hann réð mig í vinnu hjá
Vélsmiðjunni Orra. Reyndar
var í upphafi gert ráð fyrir
þriggja vikna ráðningu við
lokafrágang á Skarfi GK, sem
þeir voru að ljúka endurbygg-
ingu á. Fyrr en varði voru þó ár-
in mín í Orra orðin sex enda
gott að vinna hjá honum, verk-
efnin fjölbreytt og góður starfs-
mannahópur. Og eftir að ég
skipti um starfsvettvang héld-
um við sambandi og mér þótti
vænt um að Reynir tók mér allt-
af eins og ég væri einn af hópn-
um hans þegar við hittumst.
Mörg verkefnin hjá Orra
voru unnin samkvæmt tilboði
og Reynir hafði gott lag á að
fylgjast með markaðinum og
afla verkefna. Ég átti þess kost
að vinna m.a. með honum við
undirbúning margs konar til-
boða og áttaði mig fljótt á að
hann var útsjónarsamur, áræð-
inn og ekki síst ósérhlífinn, sem
átti líklega þátt í að taka sinn
toll af heilsu hans þegar fram
liðu stundir. Hann hafði auk
þess lag á að laða fram góðar
lausnir við framkvæmd verk-
efnanna í samvinnu við starfs-
mennina. Segja má að fjöl-
breytileiki verkefnanna hjá
Orra hafi einnig endurspeglað
þessa eiginleika hans og hæfi-
leikaríks starfsmannahópsins.
Og óhætt er að segja að víða
hafi verið komið við því auk
hefðbundnari járnsmíðaverk-
efna, s.s. byggingar hitaveitut-
anka og endurbyggingar stál-
báta, voru verkefnin hjá Orra
oft og tíðum óvenjuleg og mér
eftirminnileg, og bera Reyni og
fyrirtækinu gott vitni. Má þar
nefna sviðsbúnaðinn og hring-
sviðið í Borgarleikhúsinu, stál-
virkið í og við Ráðhúsið í
Reykjavík, raðsmíði á fjölplóg-
um fyrir veghefla, klukkuturn-
inn við Ólafsvíkurkirkju auk
stækkunar á listaverkum á borð
við „Sólfar“ við Sæbraut, „Á
heimleið“ við Stykkishólmshöfn
og „Þotuhreiður“ við Flugstöð
Leifs Eiríkssonar.
Þrátt fyrir annir við rekstur
fyrirtækisins var Reynir
óþreytandi í alls kyns stússi ut-
an vinnunnar og oftar en ekki
var hann að gefa af sér til okkar
starfsmannanna. Hann var t.d.
liðtækur skíðamaður og kenndi
mér mín fyrstu „tilþrif“ í þeirri
íþrótt þegar hann dreif okkur
vinnufélagana upp í Bláfjöll á
fallegu vetrarsíðdegi. Hann
stundaði einnig svifdrekaflug og
það var gaman að fylgjast með
honum á góðviðrisdögum svífa
yfir verkstæði Orra, sem stend-
ur við rætur Úlfarsfells.
Að leiðarlokum stendur eftir
minning um heiðursmann sem
fengur var fyrir mig að fá að
kynnast og læra af.
Ég votta Önnu og fjölskyld-
unni samúð mína.
Sigurður Jónsson.
Margar eru þær
minningarnar sem
fara í gegnum hug-
ann þegar hugsað
er til afa. Okkur barnabörnunum
þótti spennandi að heimsækja
ömmu og afa í Mánagerðið sem
iðaði af lífi. Þar var félagsskap-
urinn góður sem kryddaður var
Bogi G.
Hallgrímsson
✝
Bogi Guð-
brandur Hall-
grímsson fæddist
16. nóvember 1925.
Hann lést 9. maí
2021.
Útför Boga fór
fram 19. maí 2021.
með kræsingum og
sætindum. Jafn-
framt lumaði afi oft
á brjóstsykri sem
gerði aðdráttaraflið
mikið og laðaði fram
ánægju og bros hjá
okkur börnunum.
Alla tíð var mað-
ur boðinn velkominn
bæði í Mána- og síð-
ar Víðigerðið þar
sem gefinn var tími
til að fara yfir málefni líðandi
stundar og segja sögur. Sögurnar
voru fróðlegar sem fylgt var eftir
með smitandi hlátri og stundum
jafnvel aðeins færðar í stílinn.
Fljótin í Skagafirði komu þar oft
við sögu en sá staður stóð ná-
lægt hjarta hans enda æsku-
stöðvarnar. Sterkar minningar
fylgja ferðalögum okkar fjöl-
skyldunnar í Fljótin þar sem afi
var á heimavelli, fræddi okkur
meðal annars um staðhætti, spil-
aði við okkur börnin fótbolta og
spáði fyrir um veðrið.
Sameiginlegt áhugamál okkar
voru íþróttir en oftar en ekki
leituðu samræður okkar á þann
vettvang. Afi var tíður gestur á
íþróttavellinum og fylgdist vel
með okkur barnabörnunum í
keppnisleikjum. Hann var með
sterkar skoðanir og hikaði ekki
við að leiðbeina ef honum þótti
ástæða til. Margar æfingarnar
voru haldnar í garðinum í Mána-
gerði þar sem kappið var mikið
og leiddi áhugi hans til almenns
íþróttaáhuga hjá okkur börnun-
um.
Vænt þótti mér um þann
áhuga sem afi sýndi á gangi
lífsins. Spurt var spurninga um
líðan í leik og starfi. Þar fann
maður að hann vildi hag okkar
fjölskyldunnar sem mestan og
komu fram skynsamleg sjón-
armið og hagnýt lífsspeki í
samræðunum. Þeim var svo
iðulega fylgt eftir við næstu
heimsókn.
Hægt væri að halda lengi
áfram og fara yfir þær góðu
minningar sem ég á með afa.
Hann hefur verið hluti af lífi
mínu alla tíð en nú hefur hann
kvatt jarðvist þessa og eftir sit-
ur ómetanleg minning um lífs-
glaðan og góðan mann sem er
mér mikil fyrirmynd.
Amma og afi hafa sameinast
á ný og sé ég þau fyrir mér
ljóslifandi á æðri stað. Minning
þeirra mun lifa um ókomna tíð.
Jón Fannar.