Morgunblaðið - 23.06.2021, Blaðsíða 17

MINNINGAR 17
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 23. JÚNÍ 2021
Útför í kirkju
Stuðningur
og sálgæsla
þegar á reynir
utforikirkju.is
✝
Jón Á. Hjör-
leifsson fædd-
ist í Reykjavík 2.
mars 1930. Hann
lést á Landspít-
alanum 10. júní
2021.
Foreldrar hans
voru Hjörleifur
Ólafsson stýrimað-
ur, fæddur 24. maí
1892 í Keflavík,
Rauðasandshreppi,
dáinn 2. júlí 1975, og Halldóra
Narfadóttir húsmóðir, fædd 26.
júní 1897 að Haukagili í Hvít-
ársíðu, dáin 19. júlí 1982.
Systkini Jóns eru Guðrún, f.
1927, Þuríður, f. 1931, Leifur, f.
1935, d. 2017, og Narfi, f. 1936.
Eiginkona Jóns er Lilja Jóns-
dóttir húsmóðir, f. 2. maí 1927
að Brúnavallakoti á Skeiðum.
Foreldrar hennar voru Jón
Helgason, f. 1895, d. 1992, og
Margrét Kristjánsdóttir, f. 1897,
d. 1964, bændur að Litla Saurbæ
í Ölfusi.
Jón og Lilja giftust 1955.
Börn þeirra eru 1) Halldóra, f.
1955, 2) Hjörleifur Már, f. 1956,
maki Þóra Hafsteinsdóttir, f.
1956, 3) Jóna Mar-
grét, f. 1958, maki
Viktor Sighvatsson,
f. 1952, 4) Guðbjart-
ur, f. 1960, maki
Erla Einarsdóttir,
f. 1965, 5) Kolbrún,
f. 1961, og 6) Krist-
björg Lilja, f. 1965,
maki Helgi Harð-
arson, f. 1961.
Barnabörnin eru 14
og barnabarna-
börnin eru 16.
Fjölskyldan bjó lengst af í
Aratúni 19 í Garðabæ, sem þau
byggðu. Jón og Lilja fluttu árið
2003 að Garðatorgi 17 í Garða-
bæ.
Jón lærði rafvirkjun hjá Júl-
íusi Björnssyni 1949. Vann hann
í 17 ár í Landssmiðjunni þar til
hann ásamt öðrum stofnaði
fyrirtækið Rafboða hf. í Garða-
bæ 1971. Jón vann þar til ársins
1993. Fyrirtækið sá m.a. um raf-
lagnir í skipum. Eftir það vann
hann sjálfstætt og tók ýmis
verkefni að sér, t.d fyrir vega-
gerðina og KFUM/K. Útför Jóns
fer fram í dag, 23. júní 2021, kl.
13 frá Vídalínskirkju í Garðabæ.
Elsku pabbi.
Við áttum hér saman svo indæla
stund
sem aldrei mér hverfur úr minni.
Og nú ertu genginn á guðanna fund.
Það geislar af minningu þinn.
(Friðrik Steingrímsson)
Í dag kveð ég þig með mikinn
söknuð í hjarta. Það er margs að
minnast og síðustu dagar hafa
minnt mann á hvað lífið getur ver-
ið hverfult.
Sérhver draumur lifir aðeins eina nótt
sérhver alda rís en hnígur jafnan
skjótt
hverju orði fylgir þögn
og þögnin hverfur alltof fljótt.
En þó að augnablikið aldrei fylli stund
skaltu eiga við það mikilvægan fund
því að tár sem þerrað burt
aldrei nær að græða grund.
Líttu sérhvert sólarlag,
sem þitt hinsta væri það.
Því morgni eftir orðinn dag
enginn gengur vísum að
Þú veist að tímans köldu fjötra enginn
flýr,
enginn frá hans löngu glímu aftur snýr.
Því skaltu fanga þessa stund
því fegurðin í henni býr.
(Bragi Valdimar Skúlason)
Ég elska þig. Þín dóttir,
Kristbjörg Lilja.
Elsku afi er fallinn frá eftir 91
ár á þessari jörð.
Ég tók viðtal við afa minn fyrir
10 árum sem mig langar að birta
hér.
„Afi er fæddur í Reykjavík
1930. Hann ólst upp suður í
Skerjafirði til 10 ára aldurs, þar
fannst honum gott að alast upp.
Þar var lítið samfélag og lítil um-
ferð, krakkar léku sér úti allan
daginn. Þau fóru í stórfiskaleik,
fallin spýta og keilubolta. Skóli
byrjaði við 7 ára aldur í almenn-
um bekk. Kenndur var reikning-
ur, lestur og skrift. Þar sem afi
var örvhentur þá mátti hann ekki
nota vinstri höndina sem var köll-
uð vitlausa höndin. Hann var lát-
inn sitja á henni og skrifa með
þeirri hægri sem tók ansi langan
tíma að venjast. Í dag notar hann
vinstri höndina í allt en hann
skrifar með þeirri hægri. Afa
minnir að hjúkrunarkona hafi
komið einu sinni á veturna í skól-
ann að hlusta börnin en tennur
voru aldrei skoðaðar. Krakkarnir
fengu lýsi á morgnana og var hellt
upp í þau. Kennararnir voru mis-
jafnir eins og þeir voru margir.
Afa langaði ekki að fara í skólann
því skriftarkennarinn vildi að
hann skrifaði með hægri hendinni
og skriftarkennarinn sótti hann
stundum á hjóli og fór með hann í
skólann. Stundum þurfti pabbi
hans afa að leita að honum svo
hann færi í skólann. Skólagöngu
lauk hjá flestum eftir fermingu,
þá var farið í byggingarvinnu eða
á eyrina sem er hafnarvinna.
Krakkarnir urðu að ganga til
Reykjavíkur í sund en það var
kennt í Austurbæjarskóla og tók
klukkutíma að ganga. Þegar
stríðið byrjaði 1939-1940 varð allt
vitlaust að gera og allir fengu
vinnu sem vildu. Fjölskylda afa
þurfti að flytja í Laugarneshverf-
ið því herinn var kominn og flug-
völlurinn var settur niður þar sem
húsið þeirra var í Skerjafirðinum.
Barnaskólinn var við Baugsveg
og var stutt í hann en herinn tók
hann til aðstöðu fyrir sig og þá
þurfti að fara í annan skóla upp í
Grímsstaðaholt sem var 20 mín.
gangur. Áður en þau fóru í Laug-
arneshverfið voru þau á Reynis-
stað í 1 ár og þar var fjós með
hesta og beljur.
Afi á fjögur systkini og ólust
þau öll upp hjá foreldrum sínum.
Mamma hans var heimavinnandi
og pabbi hans sjómaður. Ömmur
og afar hans skiptust á að vera hjá
þeim systkinunum. Á sumrin var
afi sendur í sveit. Fyrst í Örlygs-
höfn 7 ára gamall svo 9 ára vestur
í Eyjahrepp í þrjú sumur og einn
vetur. Afa hefði þótt gaman að
eiga hjól þegar hann var að alast
upp, t.d. til að hjóla í sund í Aust-
urbæjarskóla. Afi telur að erfið-
ara sé núna að alast upp, þegar
hann var að alast upp í Skerjafirði
þá léku krakkar sér úti allan dag-
inn. Þegar fór að vora var farið
niður í fjöru og í útfalli mynduðust
oft pollar og voru þá oft rauðmag-
ar eftir í pollunum. Afi fór í iðn-
skólann 19 ára gamall og lærði
rafvirkjun og enn er hann að gera
við tæki og tól, t.d. við hárblásara,
sléttujárn og lampa. Hann er við
hestaheilsu, fer í sund ásamt
ömmu á hverjum degi og göngu-
ferðir, les og leysir krossgátur.“
Berglind Helgadóttir.
Elsku afi. Það er sárt að kveðja
þig en við þessa kveðjustund er
þakklæti okkur efst í huga. Það
var svo ósanngjarnt að sjá þig
missa heilsuna. Það sem gerði þig
að þér varstu hættur að geta gert,
leysa krossgátur og sudoku með
penna, fara í sund og göngutúra.
Það ætti enginn að þurfa að dvelja
við það of lengi að missa heilsuna
og vera svona meðvitaður um það.
Okkur fannst þú alltaf jafn
ánægður að fá okkur til ykkar
ömmu og þú gleymdir aldrei hvað
við höfðum talað um áður, þú
sýndir lífi okkar áhuga og spurðir
hvernig hitt og þetta gengi. Við
erum þakklát fyrir að hafa átt afa
svona lengi og þakklát að það
varst þú sem varst afi okkar, þú
lifir áfram í minningunni. Bless,
afi okkar, við elskum þig og sökn-
um.
Þín
María Jóna, Berglind
og Stefán.
Jón Á. Hjörleifsson
✝
Guðmundur
Áki Lúðvígs-
son fæddist á Hvít-
árbakka í Borg-
arfirði 24. mars
árið 1931. Hann
lést á hjúkrunar-
heimilinu Sóltúni
14. júní 2021. For-
eldrar hans voru
Sigríður Hall-
grímsdóttir, píanó-
leikari og hús-
freyja, f. á Grímsstöðum á
Mýrum 7. mars 1899, d. 29.
júní 1992, og Lúðvíg Guð-
mundsson, skólastjóri Hand-
íða- og myndlistarskólans, f. í
Reykjavík 23. júní 1897, d. 25.
ágúst 1966. Systkini Guð-
mundar Áka voru: a) Hallgrím-
ur skjalaþýðandi, f. 1927, d.
1960. b) Ingveldur Gröndal
læknaritari, f. 1929, d. 2016. c)
Sigríður Steinunn bankastarfs-
maður, f. 1933, d. 2015.
Guðmundur Áki kvæntist 2.
nóvember 1952 Hjördísi Geir-
dal hárgreiðslukonu, f. á Ísa-
firði 16. nóvember 1930, d. 8.
janúar 2003. Foreldrar hennar
voru Vilhelmína Steina Péturs-
dóttir húsfreyja, f. á Felli í Ár-
neshreppi 25. júní 1885, d. 25.
des. 1939, og Guðmundur Eyj-
Guðmundur Áki fluttist ung-
ur með fjölskyldunni til Ísa-
fjarðar, þegar Lúðvíg, faðir
hans, gerðist þar skólastjóri.
Árin 1937 og 1938 var hann í
fóstri hjá móðurfólki sínu á
Grímsstöðum, þegar foreldrar
hans dvöldu erlendis, m.a.
vegna veikinda Hallgríms,
bróður hans. Árið 1939 stofn-
aði faðir hans Handíða- og
myndlistarskólann og fluttist
fjölskyldan til Reykjavíkur,
þar sem þau bjuggu frá 1942 í
skólahúsinu á Grundarstíg 2a.
Að loknu stúdentsprófi frá
Menntaskólann í Reykjavík ár-
ið 1951 stundaði hann list-
fræðinám í Ósló einn vetur, en
lauk síðar prófi í viðskipta-
fræði frá Háskóla Íslands árið
1956.
Guðmundur Áki starfaði
m.a. hjá Verslunarráði Íslands,
Búnaðarbankanum og varnar-
liðinu á Keflavíkurvelli.
Frá árinu 1972 söðlaði Guð-
mundur Áki um og gerðist
kennari, fyrst við Héraðsskól-
ann að Núpi í Dýrafirði og síð-
ar við Fjölbrautaskólann í
Breiðholti, þá vann hann sem
leiðsögumaður á sumrin.
Þau Guðmundur Áki og
Hjördís bjuggu alla sína bú-
skapartíð í Reykjavík. Síðustu
árin bjó hann á hjúkrunar-
heimilinu Sóltúni.
Guðmundur Áki verður
jarðsunginn frá Dómkirkjunni
í Reykjavík í dag, 23. júní
2021, kl. 13.
ólfsson Geirdal,
skáld og hafnar-
gjaldkeri á Ísa-
firði, f. á Brekku í
Gufudalshreppi 2.
ágúst 1885, d. 16.
mars 1952. Dætur
þeirra eru: 1) Erna
Steina, textíl- og
fatahönnuður, f.
12. mars 1953.
Maður hennar er
Gestur R. Bárð-
arson efnaverkfræðingur, f.
26. maí 1953. Börn þeirra eru
Tómas Áki, f. 29. júní 1976,
sambýliskona Íris Ólafsdóttir.
Börn: Erna, f. 2009, og Sóldís,
f. 2016. Davíð Kjartan, f. 6.
febrúar 1983, kvæntur Ingi-
björgu Ösp Óttarsdóttur. Börn:
Óttar Benedikt, f. 2014, og
Steinar Áki, f. 2016. Gestur
Ari, f. 15. júní 1987. Hjördís, f.
25. nóvember 1988, sambýlis-
maður Steingrímur Gauti Ing-
ólfsson. Börn: Júlía Eir, f.
2017, og Una Marsibil, f. 2020.
2) Sigríður, framhaldsskóla-
kennari, túlkur og leiðsögu-
maður, f. 14. júlí 1960. Hún
var gift Barbaro Ortiz, f. á
Kúbu 3. desember 1964. Sonur
þeirra er Theodór Ari, f. 10.
nóvember 2001.
Móðurafi okkar, Guðmundur
Áki Lúðvígsson, verður borinn
til grafar 23. júní 2021. Okkur er
ljúft að minnast hans með
nokkrum orðum.
Afi lést 90 ára að aldri á
hjúkrunarheimilinu Sóltúni þar
sem hann hafði búið síðustu árin
við gott atlæti. Við viljum þakka
því ágæta fólki sem þar starfar.
Afi og amma okkar, Hjördís
Geirdal, bjuggu sér saman falleg
heimili og þaðan eigum við
barnabörnin kærar minningar.
Afi var vel að sér um flesta hluti
og mikill fræðari. Hann fann sér
því sína réttu hillu í lífinu sem
menntaskólakennari og leiðsögu-
maður. Við barnabörnin hans
nutum þess að drekka í okkur
fróðleik þegar við vorum í kring-
um hann. Hann hafði sérstakan
áhuga á sögulegu efni, bók-
menntum, myndlist og sígildri
tónlist. Hann var stálminnugur
og þekkingin breið og djúp. Það
var hægt að ræða við afa um allt
milli himins og jarðar. Víðtæk
þekkingin endurspeglaðist í vist-
arverunum; hillur klyfjaðar af
heimsbókmenntum og hljóm-
plötum, inni á kontór voru tón-
skáldin innrömmuð og hengd
upp á vegg og fallegir smámunir
hér og þar. Í gegnum afa feng-
um við dýrmætt menningarupp-
eldi sem við munum búa að um
alla tíð.
Afi var bráðskemmtilegur
þegar sá gállinn var á honum.
Hann gat verið gráglettinn og
meinfyndinn ef í það fór og hélt
hann í sinn húmor, sem maður
sá blika í augum hans, fram til
hins síðasta. Hann var mjög lið-
tækur íþróttamaður á sínum
yngri árum. Hann lék hand-
knattleik með Ármanni og þótti
ágæt skytta. Hann kynntist
skíðamennsku sem ungur maður
og stundaði hana á meðan heils-
an leyfði, í fyrstu mest á svigsk-
íðum og síðar á gönguskíðum.
Við erum þakklát fyrir þær
góðu stundir sem við áttum sam-
an og getum glaðst yfir því að
barnabarnabörnin hafi fengið
tækifæri til að kynnast afa Áka.
Hans verður sárt saknað.
Hjördís Gestsdóttir,
Gestur Ari Gestsson,
Davíð Kjartan Gestsson og
Tómas Áki Gestsson.
Guðmundur Áki
Lúðvígsson
✝
Sigurlaug Ás-
gerður Sveins-
dóttir fæddist á
Tjörn á Skaga 10.
september árið
1924. Hún andaðist
á Dvalarheimili
aldraðra á Dalvík
14. júní 2021.
Foreldrar henn-
ar voru Sveinn
Mikael Sveinsson,
fæddur á Hrauni
29.9. 1890, d. 7.4. 1932 og kona
hans Guðbjörg Rannveig Krist-
mundsdóttir, fædd í Ketu 2.10.
1897, d. 18.6. 1967. Þau bjuggu í
Kelduvík 1915-1923 en fluttu þá
að Tjörn á Skaga og bjuggu þar
til æviloka.
Systkini Sigurlaugar eru:
María, f. 1916, Þorgeir Mikael, f.
1917, Guðbjörg, f. 1919, Sigrún
Ingibjörg, f. 1920, Guðrún, f.
1923, Pétur Mikael, f. 1927,
Steinn Mikael, f. 1930, Sveinn
Guðbergur, f. 1932. Steinn og
Sveinn lifa systur sína.
Sigurlaug ólst upp á Tjörn
með systkinum sínum en hleypti
ung heimdraganum, var í
kaupavinnu og vistum í Húna-
þingi og stundaði nám við
Kvennaskólann á Blönduósi
1943-́44. Eftir áramótin 1945-́46
réðst hún sem ráðskona við bát í
Sandgerði. Þar hitti hún manns-
efnið, Anton Guðlaugsson, f.
15.4. 1920, d. 8.6. 2013, sjómann
frá Dalvík. Hún flutti til Dalvík-
ur árið 1946 og voru þau Anton
gefin saman í janúar 1947.
Börn Sigurlaugar og Antons
eru sex: a) Guðbjörg, f. 1947,
maður hennar var Níels Heiðar
Kristinsson, d. 2019, þau skildu.
Þau eiga 3 börn, 9 barnabörn og
5 barnabarnabörn. b) Elín Sig-
rún, f. 1948, maður hennar var
Skafti Hannesson, d. 2020. Þau
eiga 4 börn og 15 barnabörn. c)
Anna Dóra, f. 1952, gift Sveini
Sveinssyni, þau eiga tvo syni og
3 barnabörn. d) Arna Auður, f.
1955, maður henn-
ar var Hreinn
Pálsson, þau
skildu. Þau eiga 2
börn og áður átti
Arna eina dóttur,
barnabörnin eru 7.
e) Þórólfur Már, f.
1957, kvæntur
Hrönn Vilhelms-
dóttur, þau eiga
tvö börn og tvö
barnabörn. f) Ár-
dís Freyja, f. 1967.
Þau Sigurlaug og Anton
bjuggu alla tíð á Dalvík, lengst
af í Lundi, Karlsbraut 13.
Starfsvettvangur Sigurlaugar
var innan heimilis meðan börn
voru að komast upp. Hún sinnti
þó kalli þegar vantaði vinnufús-
ar hendur og vann við síld-
arsöltun og saltfiskframleiðslu.
Þegar börnin flugu úr hreiðr-
inu réðst hún til starfa á Dalbæ,
dvalarheimili aldraðra, og vann
þar til loka starfsævinnar.
Hún ræktaði snemma garð-
inn sinn og blómagarður var
ætíð við Lund. Þegar betri tími
gafst stækkaði hún garðinn og
síðan hófu þau hjón trjárækt í
Upsalandi þar sem þau höfðu
áður brotið tún til ræktunar,
því fyrr á árum héldu þau
sauðfé til heimilisnotkunar eins
og alsiða var. Sigurlaug var fé-
lagslega sinnuð, starfaði m.a. í
Kvennadeild Slysavarnafélags-
ins á Dalvík, kvenfélagi og í fé-
lagsskap Lionessa. Hin síðari ár
fór Sigurlaug að fást við það
sem alltaf hafði heillað hana,
handverk. Fyrr á árum saumaði
hún allan fatnað á sín börn en
nú fór hún að sauma, prjóna og
mála og framleiddi mikið af
bæði listmunum og nytjalist
sem hún dreifði meðal afkom-
enda sinna.
Útför Sigurlaugar fer fram í
dag, 23. júní 2021, frá Dalvík-
urkirkju og hefst athöfnin
klukkan 14.
Minning um móður
Mér andlátsfregn að eyrum berst.
Ég stari út í bláinn
og hugsa um það sem hefur gerst
til hjarta mér sú fregnin skerst
hún móðir mín er dáin.
Hve vildi ég móðir minnast þín,
en má þó sitja hljóður,
mér finnst sem tungan fjötrist mín,
mér finnst hver hugsun minnkast sín,-
því allt er minna móðir!
Þú varst mér ástrík, einlæg, sönn,
mitt athvarf, líf á brautum,
þinn kærleik snart ei tímans tönn,
hann traust mitt var í hvíld og önn,
í sæld og sorg og þrautum.
Þú geymdir heitan innri eld,
þótt ytra sjaldan brynni.
Ef kulda heims var sál mín seld,
ég sat hjá þér um vetrarkveld,
þá þíddirðu ísinn inni.
Sem varstu mér svo varstu þeim,
er veittir ævitryggðir.
Þótt auðs þér væri vant í heim,
þú valdir honum betra en seim,
þitt gull var dáð og dyggðir!
Hver var þér trúrri í stöðu og stétt,
hver stærri að þreki og vilja,
hver meiri að forðast flekk og blett,
hver fremri að stunda satt og rétt,
hver skyldur fyrri að skilja.
Þótt hafi ég spurt, – um heimsins svar
ég hirði ei hið minnsta;
ég dóm hans, móðir, met ei par,
því meira ég veit,- hver lund þín var
og sálar eðlið innsta.
Ég veit þú heim ert horfin nú
og hafin þrautir yfir;
svo mæt og góð, svo trygg og trú,
svo tállaus, falslaus reyndist þú,
ég veit þú látin lifir!
Ei þar sem standa leiðin lág,
ég leita mun þíns anda,-
er lít ég fjöllin fagurblá,
mér finnst þeim ofar þig ég sjá
í bjarma skýjabanda.
(SS)
Elsku mamma mín, ég mun
ætíð sakna elsku þinnar, visku og
vináttu.
Elín Antonsdóttir.
Í örfáum orðum vil ég minnast
Sigurlaugar, tengdamóður minn-
ar. Ég kynntist Laugu fyrst fyrir
tæpum fimmtíu árum, það voru
kynni sem ég hefði ekki viljað
missa af. Hún var trúuð, réttsýn
kona sem hélt vel utan um sína og
alltaf tilbúin til að taka málstað lít-
ilmagnans. Það var gott að koma í
Sigurlaug Ásgerður
Sveinsdóttir
SJÁ SÍÐU 18
Morgunblaðið birtir minn-
ingargreinar endurgjalds-
laust alla útgáfudaga.
Óheimilt er að taka efni úr
minningargreinum til birt-
ingar í öðrum miðlum nema
að fengnu samþykki.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsam-
lega beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins: www.mbl.is/sendagrein
Minningargreinar