Skólablaðið - 01.02.1973, Blaðsíða 23

Symposium er nýr þáttur í Skolablað-
inu, var reyndar tekinn upp í tíð
Jóns Þórs og var þá kallaður Segul-
bandsumræður eða eitthvað slíkt.
Munurinn er sá að þetta nafn ber vitni
um menntun og viðsýni ritnefndar sem
er mun mun meira húmaniskt sinnuð
en sú i fyrra. Þáttakendur nú eru
lika flestir utanskólamenn, það er
aðeins vegna þagnargildis kynferðis-
pólitíkur meðal nemenda skólans.
Umræður fóru fram á tveim kvöldum
á loftinu á Tjarnargötunni og voru
þattakendur, auk min, Halldóra Thor-
oddsen, Þröstur Haraldsson og Guðmundur
Olafsson. Umræðuefnið er kynlífshegðun
okkar aldursflokka. Það er nauðsynlegt
að taka það fram að enginn þattakenda
telur sig vera heilaga ku i þessum
málum, við höfum aðeins litið a um-
hverfið og okkur sjálf og reynt að
/ |
draga _einhverjar alyktanir.
7^ . I
SYMPOSIUM
Halldóra:
Fundur settur.
Páll:
Jæja, er Menntaskolinn spegilmynd af
þjóðfelaginu?
Halldóra:
Þröstur,þú hefur svo ágætt svar við því
Þröstur:
I þriðja sinnj nei.
Það er vegna þess
Siðan fiör eg bara að
kynnast menntaskólanemum og drekka með
þeim, mér fannst þetta svo asskoti
skemmtilegur hópur og eg fór að
hænast að honum og missti loks áhuga
á Loftskeytaskólanum. Menntaskólinn
var ekki eitthvað sem eg hafði stefnt
að.
Guðmundur:
Eg er úr verkamannastétt. Það að eg
fór í menntaskóla er eiginlega bæði
að stéttaleg samsetning þar er öðruvisi fyrir tilviljun og hvatningu móður
en i þjóðfelaginu, það er að segja,
efri lögin eru betur representeruð en
þau lægri. Menntaskólinn er sniðinn
við nemendur úr efri lögum. Þau hafa
fengið menntað uppeldi, menntamanna-
uppeldi, það hafa verið búnir til úr
þeim markvisst menntaskólanemendur.
Aftur með fólk úr lægri stéttum, það
er oft tilviljun ein sem ræður þvl
að það fer þangað en ekki eitthvað
annað, til dæmis iðnskóla. Þau eru
ekki alin upp á sama andlega standard
og þeim er ekki kennt að þekkja Van
Gogh og Makbeð.
Páll:
En með hvaða 'hugarfari ganga þá þessi
menntamannabörn inn í skólann eða öllu
heldur, skólana?
Þröstur:
Þau eru yfirleitt mjög ómeðvituð um
hvers vegna yfirleitt þau eru að
asnast í þessa stofnun, það er mikið
raunhæfara að tala um kröfurnar sem
gerðar eru til þeirra. Hvers foreldrar
og þjóðfélag ætlast til af þeim.
minnar. Eg fer I landspróf 1 Reykholti
i Borgarfirði og þar er það ekkert
sjálfsagt áframhald fyrir mann að fara
í menntaskóla en samt gerðu nú margir
það í mínum árgangi.
Þröstur:
Til dæmis um hvað þetta er mikil til -
viljun hjá mér að þá var eg með 6,0
á landsprófi, ef eg hefði verið með
5,90, þá hefði eg farið 1 gegnum
’Loftskeytaskólann og væri nú úti á sjó.
Þröstur:
En þú færð ákaflega kúltúrlegt uppeldi.
Páll:
já, og lika umgengst eg nær þannig hóp,
að það er ekki annað sjálfsagt, en eg
fari þessa leið. Og svo má geta þess
að eg var með 6,1.
Þröstur:
Hvað varst þú með,Dóra?
Páll:
Hvers vegna fórst þú
Dóra?
í menntaskólann,
Halldóra:
Það var náttúlega til þess að ná mér Guðmundur:
1 mann sem yrði eitthvað við mitt hakfi. þetta er enn tvíbískara með mig, því
Nei„ nei, eg fór bara þetta var sjálf- eg fékk 5i97- Var að vlsu hækkaður
sögð leið fyrir mig, eg hefði verið upp eftir endurskoðun landsprófsnefndar
exhibitionisti ef eg hefði farið ein-
hverja aðra leið.
Þröstur:
Þröstur: En þú, Páll.
Eg fór ekki 1 Menntaskólann strax eftir
landspróf. Minn óskadraumur var að
að vera sjómaður í samræmi við
faðerni mitt, því fór eg í Loft-
skeytaskólann.
48.
Páll:
Það er dáldið tviskipt með mig, þvi
foreldrar minir eru ekki menntaskóla-
menntaðir,
Halldóra:
6,87.
Guðmundur:
Eg byrjaði nú á þvl að fara 1 Mennta-
skólann hérM.R.og það voru ansi mikil
viðbrigði að koma úr heimavistarskóla
úti á landi 1 svona stofnun, einsog
hún var þá, Hún hefur sennilega verið
ennþá viðbjóðslegri þá en núna. Þetta
var haustið '62.
Halldóra:
En þarna í Menntaskóla byrja svo þeir
sem ætla I æðstu stöður þjóðfelagsins
þarna byrja þeir að leika sér i svona
samkeppni. Framafólin.
Guðmundur:
Ja, að hve miklu leyti er þeim þetta
meðvitað?
Halldóra:
mörgum er það algjörlega meðvitað að
þeir eru að búa sig undir visst hlut-
verk.
Guðmundur:
Þegar maður kom í skólann þá var verið
að tjekka á þvl hvers konar fyrirbæri
maður eiginlega væri og það voru allir
í bekknum spurðir hvað foreldrar gerðu,
Eg held að eg hafi verið sá eini sem
átti verkamann fyrir föður, hinir voru
allir úr efri lögum þjóðfelagsins,
nema einir þrír bændasynir sem þá það
voru af því sem maður kallar góð-
bændasynir.
Páll:
Það er enn spurt að þessu.
Þröstur.
I skólaskýrslum er alltaf tekið fram
stöðuheiti foreldra.
Guðmundur:
Mér er ekki kunnugt um hvað er gert
við þessar upplýsingar. Eg hef aldrei
séð neina statistik frá þessum skólum
um hlutfall stétta foreldra og mér
er nær að halda að þetta sé nær ein-
göngu fyrir snobbaða kennara eða
snobbuð yfirvöld skólanna. Hjálpar-
tæki til að fara í manngreinarálit.
Páll:
Þarna byrjar llka pörunin.
Guðmundur:
Þarna byrjar alveg nýtt takmark
sem manni er meira og minna
innprentað , minnsta kosti
var það á þessum árum egar maður
kemur í þriðja bekk þá líta bæði
kennararnir og fólkið I efti bekkjun-
um á þriðju bekkinga sem einhvers konar
tilraunadýr. Þriðji bekkur var lengi
einhvers konar sigti og þeir sem ekki
komust i gegnum Það gátu bara farið á
togara, einsog þá var sagt og er sagt
enn. Síðan er sagt við mann að ef
maður ljúki ekki stúdentsprófi, þá
verði maður bara að sætta sig við það.
og vera einhver þræll. Þessi áróður
er svo rekinn konstant 1 gegnum allan
skólann, manni er komið 1 skilning um
það að maður sé að læra til að öðlast
fé og völd. Nemendum er innprentað
það viðhorf til námsins að aðalnáms-
hvatinn verður fégræðgi og metorða,-
girnd, ekki i sjálfu sér áhugi á námi,
minnsta kosti ef maður dæmir eftir
þeim spurningum sem við fengum á
námskynningu uppí Háskóla siðastliðið
vor, Þetta voru þær meginspurningar
sem komu fram:"Hvaða laun hefur maðurj'
eða "Hverjar eru atvinnuhorfur" eða
"Hvaða stöðu,titil eða eitthvað sllkt
hef egtrþegar eg hef lokið þessu prófi"
Þetta finnst mér sanna þetta, en ekki
það að námsfólk stundi nám vegna þess
að því þyki gaman að læra eða að þjóð-
arheildinni sé einhver nauðsyn 1 að
það sé að læra eitthvað.