Fiskifréttir - 15.06.1990, Blaðsíða 5

föstudagur 15. júní
Skoðun
Fiskmarkaðir
Faxamarkaður H/F
Vikuna 3. júní - 9. júní 1990
Teg. Hám. Meðat- Magn

(kr/kg)
Grálúða 66,00 20,0. 57,51 26,9:
Karfi 45,0 28,0 38,40 16.’’
Keíla 20.0 16,0 17,36 0,2
/iiátipljiiill 51.Q 5imI 45,43 7,1
Langl. 5,0 5.0 5,00 0,4
Lúða 340,0 100,0 223,24 9,8
Rauðm. 210,0 5,0 57.66 0,2
Skark. 86.72 20,0 28,32 4,5
Skata 75.0 40,0 67.20 0,2
Skötus. 330,0 110,0 6,6
Stcinb. n 20,0 47,27 2.9
Ufsi 48,0 28.0 41,43 322,0
Undmf. 62.0 10,0 49.96 5,5
1'or.km 106,0 49,0 78,11 138,8
Ýsa 315,0 18.0 80,67 74,8
58,77 616,1
Fiskmarkaður Suðurnesja
Vikuna 3. júní - 9. júní1990
Teg. Hám. tágm. Meðat- Magn
iiliiiliSi^iiiiiií
íkr/kg)
Blanti. 6,0 5.0 5,62 0,5
Blál. 49,0 15,0 39.00 0,4
Grál. 20,0 20,0 20,00 0,2
Hlýrí 28,0 28,0 28,00 0,1
Humar 1535.0 430,0 987,62 0.6
Karfi 41,0 5.0 V 34,65; :, 11,0
Keila 34.0 5,0 15,48 4.8
Langa 49,0 5,0 : 39,14 5,8
Lang]. 20,0 10,0 17,29 1,8
Lúöa 405,0 25,0 258,38 1.4
Skark. 50,0 15,0 : 38,94 11,4
Skata : 69,0 64,0 67.35 0,1
Skötus. 345.0 108,0 193,56 1,5
Steinb./
hlvri 40,0 40.0 •41,00 0,0
Stéínb, 50,0 10,0 25,29 3,2
Svartf. 33,0 25,0 32,44 0.2
Sólk, 67,0 50,0 58.03 0.3
Ufsi 46.5 10,0 38,61 63,0
Undmf. 48,0 33.0 42.53 6,0
Pnrskur 387,0 ; 25,0 71,94 147,1
Öfugkj. 15,0 15,0 15,00 1,5
Ýsa 100.0 30,0 74,58 39,9
Satntals 62,59 301,0;
Fiskmarkaður h/f Hafnarf.
Vikuna 3. júní - 9. júní 1990
Tcg. Hám. T.ágm. Meðal- Magn
verð (tMtn)
fkr/kg)
Bland. 30,0 5,0 28,49 0,5
Gráluða 70,5 : 20,0 68,73 113.9
Hlýri 50,0 50,0 50,0 0.1
Karfi 46,0 20,0 37,72 15,3
Keila : 26,0 20,0 22.97 : 2,0
Langa 57,0 20.0 44,00 4,4
Lúða 310.0 100,0 209:62 1,4
Rauðm. 41.0 41,0 41,00 0.1
Skark. 115,0 10,0 34,49 3,8
Skata 40,0 10,0 14,54 0,3
Skölus. 169,0 150,0 154,81 1,7
Sícinb. 53.0 20,0 44,14 3,8
1 hl 40,0 18,0 37.06 24,3
U ndmf. 64,0 20.0 42,63 2.8
Porskur 95,0 20,0 78,36 174,4
Ýsa . 109,0 20,0 : s3.st, 51.6:
Samtals 71.25 400.0
Hver er munurinn?
— eftir Arthúr Bogason
Eitt mesta hitamál, sem verið
hefur til umræðu á sjávarút-
vegssviðinu nú undanfarið, er út-
flutningur á fiski sem fyrst er flatt-
ur og síðan sendur þannig ferskur
úr landi. Mönnum sem í þessum
útflutningi standa hefur verið líkt
við landráðamenn, sem ynnu
skipulega í samstarfi við erlenda
aðila að því að eyðileggja marka-
ðina í Evrópu fyrir saltfisk.
Þeim skal refsað
Margir mætir menn hafa haft
uppi ýmsar fullyrðingar og allar á
einn veg: Með einhverjum ráðum
skal þessi útflutningur stöðvaður
og þeim refsað sem að honum
standa. Ég leyfi mér að spyrja:
Hve margir þeirra, sem haft hafa
hvað hæst út af þessum útflutn-
ingi, hafa sjálfir útvegað sömu
fyrirtækjunum í Evrópu hráefni
til sömu vinnslu, en með öðrum
hætti? Hver er munurinn á því að
flytja út ferskan flattan fisk eða að
flytja fiskinn fyrst óunninn á er-
lendan markað og láta viðkom-
andi fyrirtæki kaupa hann þar og
fletja hann síðan? Ég er nú svo
vitlaus, að ég sé ekki nema einn
mun þar á: Það er þó meiri atv-
inna af honum hér heima með
,,ferskflöttu“ aðferðinni.
Sá aðili, sem hefur þyngstar
áhyggjur af „ferskflatningunni",
er að sjálfsögðu SÍF. Mér hefur
hins vegar þótt verulega á það
skorta, að samtökin tækju upp
skeleggja umræðu um það, hvers
vegna einstaklingar og fyrirtæki
færu út í þessa vinnslu og á hvern
hátt samtökin gætu brugðist við
þannig að menn sæu sér lítinn hag
í „ferskflatningunni“. SIF, með
þann styrk sem samtök af þessu
tagi eiga að búa yfir, ætti ekki að
vera í miklum vandræðum með
það.
Miðaldaaðferðir
Lausn vandans felst ekki í þeim
aðferðum sem bryddað hefur
verið upp á. Brottrekstur manna
úr samtökunum, tollaálögur,
kvótaskerðing, eða hreinlega að
banna mönnum hlutina, — allt
þetta minnir óþyrmilega á þær að-
ferðir, sem notaðar voru á
miðöldum, þ.e. að gera menn út-
læga, skattpína þá eða bannfæra.
Ennfremur hljóta menn að lenda í
hálfgerðu klandri við sortering-
„Hve margir
þeirra, sem
haft hafa hæst
útafþessum
útflutningi, hafa
sjálfir útvegað
sömu fyrir-
tækjum í Evrópu
hráefni til
sömu vinnslu?“
una, ef ætti að elta upp alla þá,
sem hafa í reynd útvegað kaup-
endum „ferskflatta" fisksins hrá-
efni.
í mínum huga er augljóst hver
verður framvindan í saltfisksölu-
málunum. Fleiri aðilar en SÍF
munu sjá um söluna. SIF mun eft-
ir sem áður verða risinn í salt-
fiskinum. 95% framleiðenda inn-
an SÍF hafa þegar lýst sig fylgj-
andi núverandi
sölufyrirkomulagi, sem hlýtur að
þýða að þeir bindast innan sam-
takanna eftir sem áður. Enginn
þarf að velkjast í vafa um sam-
keppnisstyrk slíkra samtaka.
Stóra breytingin yrði hins vegar
sú, að menn hefðu valkost. Slíkir
viðskiptahættir hljóta að vera í
anda þeirra breytinga, sem Vest-
ur- og Austur-Evrópa ganga nú í
gegnum. Það gengur einfaldlega
ekki til lengdar að væna menn í
öðru orðinu um að flytja út fisk á
þann hátt, að hann liggi stöðugt
undir skemmdum og komi óorði á
íslenskan fisk, — en í hinu orðinu
að banna þeim að setja efni í hann
sem kemur í veg fyrir að hann
skemmist.
Gunnar og gjaldeyririnn
í stuttri Skoðunargrein sem
þessari verður engan veginn öllu
komið að sem maður vildi sagt
hafa. Þó get ég ekki látið hjá líða
að minnast örfáum orðum á
greinar Gunnars Tómassonar,
sem birtust í Morgunblaðinu fyrir
nokkru. Það veldur mér miklum
vonbrigðum að sjá hversu lítið
Gunnar hefur kynnt sér þessi
mál, þegar haft er í huga að hann
er einn af æðstu mönnum Sölu-
samtaka íslenskra fiskframleið-
enda. Stefið í skrifum hans er
það, að gríðarlegar fjárfúlgur tap-
ist í beinhörðum gjaldeyri við
„ferskflatninguna“. Ef allar þess-
ar fullyrðingar byggjast á stað-
reyndum er til einföld leið til þess
að koma í veg fyrir þennan út-
flutning. Gunnar, ásamt fleirum,
einfaldlega kaupa „ferskflatta“
fiskinn af þeim, sem hann vinna,
og gera úr honum allan þennan
dýrmæta gjaldeyri. Það ætti varla
að vefjast fyrir honum, ef upp-
settu samanburðartöflurnar hans
eru raunveruleikanum sam-
kvæmar.
Ég hef áður lýst þeirri skoðun
minni, að íslendingar eigi að
stefna að því að flytja allan sinn
fisk út í þannig ástandi, að hann
sé sem allra næst því að vera til-
búinn beint á disk neytandans.
En meðan fyrirtækjum í greininni
er búin sú aðstaða sem raun ber
vitni, er langt í að þetta verði að
veruleika. Slíkt á heldur ekki að
gerast með boðum og bönnum
hins opinbera.
Höfundur er saltflskverkandi í
Vestmannaeyjum og formaður
Landssambands smábátaeigenda.
Aflamiðlun:
Við úthlutun útflutnings-
leyfa a vegum Aflamiðlunar er
nú tekið tilli. til þess árangurs
seni einstakir útflvtjendur hafa
náð á undanförnum vikum.
Þeir sem fengiö hafa hátt veró
fyrir aflann eiga samkvæntt því
að fá rý-mri úthlutanir cn hinir
sem ekki hafa staðið sig nægi-
lega vel að mati Aflamiðlunar.
Við síðustu úthiutun var heldur
dregið úr útflutningi til Eng-
lands, ef miðað er við uthlutun-
ina í vikunni á undan, en út-
flutningur :il Þýskalands hefur
nú verið aukinn. Þar verður
lcyfilegt ad selja 218 tonn af
karfa og ufsa ur gámum í rucsiu
viku.
Bretland og Þvskaland
Útflytjandi l>+Y IJ+K
Asiaco hf.
Bergur-Huginn 26 13
Eldey hf, 12
Fiskmat Grindav.
Fiskmiðlun Norð 26
Fiskv. Aðalst. Sæm 12
Gámar hf. 0 24
Gámavínír hf. 62 28
Grandi hf.
Gunnar I. Hafst. 12 0
Gunnar Óiafsson 13
1 lainjrbjkki
HB & co. hf. 12 12
Hcimal letlut
Heimaskaci ht.
Hlérhf.
Hraðfi Brciðdæl .12
Hraðfr. Grandarfj, 12
Hrellir hf. 39
Hrönn hf. 13
ísfang hf. 51 26
íslenska umboðss
IJ. aæðatiskui
ii Áshjömsson 48 12
Kleifar hf. 12 0
Mark hf. 0
Mariann
Meitillinn
Mtðnes hf. 24 0
Mummi hf 13 0
Nausti hf. 0
Nes hf. 12 0
Póiarsfid
RC & co. hf. 0
Samtog hf. 13
Setfur hf. 65 12
Stidarvmnslan
Skagfirðirtgur hf.
Skipaafgr, Vestm. 30 12
Skipaþión Suðurl 30 12
Skjöldurhf.
Stafnsíid Ltd. 12
Stáiskip hf. 0 0
Strandasíld hf. 0
Tattgí hf. 12 14
Útgerðarf
Barðinn 28 28
Valbjörn hf.
Vinnshistööin 12 0
Vísir hf. 12
SAMTALS ÚTHL. 661 t. 218 t.
UMSÓKNIR 2073 t. 6341.
ÁÆTL, LAND. SKIPA 370 t. 2001.
ÁÆTL ÚTFL. SAMT. 10311. 418 t.
Önnur lönd
Belgía
ísl. gæðafisktir
Nes 12
Skipaþj. Suðurl.
Danmörk
Ísfíing 5
Frakkland
ísfang 13
Ncs hf. 12
Sciliir hf. 14
Sklpaþjón, Suðurl. 12
SAMTAI.S ÚTHL, 681.