Huginn - 01.12.1938, Qupperneq 26

- 24
draumur" á máli yngri kynslóðarinnar.
Gamla fólkinu fannst það hráslagalegt og |
það fór hrollur um það, við að sjá þokunaj
læðast um. Guð niinn góður, liafið þið nokk|
urntíma heyrt annað eins! Þokan hráslaga-j
leg, leiðinleg! Þessar manneskjur, þetta |
fýlda og drumbslega fólk, aldrei gat það
seð neitt töfrandi og rómantískt, en hve
jþað gat verið á eftir öllum e'ðlilegum
hugsunarhætti. Eða svo fannsr minnsta kos^i
ungu stúlkunni, sem var að fara út í þok-*
una. Hvað skyldi hún ætla að gera út núnat
Jú, - allt á sínar orsakir. Það hafði nefhi-
lega frétzt, að á næsta bæ hefði týnst
lítið hvxtt lamb. ivlóðir þess hafði komið
heim og borið sig aumlega. Já, það var
sannarlega leiðinlegt, 'þetta með aumingj-
ann litla, og nú var um að gera, að bregð^
skjótt við og leita. - Það fannst að
minnsta kosti unga fólkinu, því í kvöld í
hafði það ekkert á móti því að vera úti,
þó það^væri boka. En einhvernveginn hafði1
það frétzt lika, hverjir hefðu farið að
leita að lambinu. Ja- það er margt skrítið,
- en þetta var nú vís.t aðalorsökin til
þess, að unga stúlkan var að fara út.Mönmnk
var bara sagt, að vinstúlka á næsta tæ
hefði ætlað að koma á móti henni, þær
þ^rftu endilega að tala saman í kvöld.
Hú - nokkrum sinnum sagt"æ, góða mamma,
vertu nú ekki svona gamaldags", síðan ofuh-
lítill koss á umvandandi vanga nömmunnar,
og síðan hoppað af^stað út í þokuna á mót:.
vinstúlkunni. Halló - hvað var nú þarna
hinumegin á hæðinni, ætli það sé klettur,
ó, nú hreyfist það. Það er hóað lágt o^
fjörlega. Hjartað hoppar af stað í brjost:.
ungu^stúlkunnar, þetta kannast hún við,
og nú er að flýta sér.
Framhald.