Dagrenning - 01.09.1939, Qupperneq 12

370
þess aS fyrirbyggja a§ sá veik-
leiki kæmi fram á sjónarsvíSiS
skerpti hann aS mun sóknina
á hendur leíguþjónum rán-
dýrsins.
Loks varS Lindsey dóm-
ari, og þá fór hann smátt og
smátt aS koma því greinilegra
fyrir sig. aS rándýriS lá í hver-
jum krók og kima þjóSfjelags-
ins. í Denver voru góS lög gegn
vínsölu og fjárglæfra spilahús-
um, en þau voru ekki haldin.
Hann tók sér göngur um borg-
ina á náttþeli, og sá, aS spila-
húsin voru opin liSlangar
næturnar, þrátt fyrir lögin.
Strákar höfSu þar borS afsíSis
til aS spila viS. E drykkjustofum
og danskrám hröpuSu ungu
stúlkurnar í glötunina. Ástand-
iS var verra en orS segja.
Lindsey ritaSi ákæruvalds-
manninum urn þetta. Hann
vísaSi frá sér til lögreglustjór-
ans, hann aftur til formannsins
í löggæzluráSinu en sá herra
var þá einnig formaSur í ís-
félaginu sem ölgerSahús, vín-
búSir og veitingahús skyptu
viS, og þess aS auk var hann
atkvæSasmali, því hann átti
DAGRENNING
tvo bræSur, sem keptu til
mannvirSinga á stjórnmála-
veginum LiSs var því ekki aS
ieita hjá honum. FetaSi þá lög-
reglustjórínn í sömu spor og
hvaSst ekki geta sint því máli.
“Þeir þurfa peninga frá þess-
um húsum til kosninga.’’ sagSi
hann. Þannig var þaS! Enda
munu veitingahúsin ekki hafa
veriS eini staSurinn þar sem
pólitískir braskarar leituSu
eftir peningum hjá í nafni kosn-
inga. Og laun þeirra, er veittu
slíkt fé, voru mismunandi;—
sumir fengu embætti eSa sýsl-
anir, sumir komust aS samning-
um um tillög á efni eSa
vinnu til alþjóSlegra fyrir-
tækja, aSrir fá ákvæSi sett í
lög sér til hagsmuna o.s.f. varS
þetta til þess, aS einn varSi
annan og hver um sig þagSi
yfir gjörSum hinna til þess, aS
þaS; sem þeir sjálfir aShöfSust
yrSi ekki í vettvangi haft.
HringiSa þessi skapaSi stjórn-
málaspilling er fór versnandi
meS ári hverju.
Utan flokka stóS Lind-
sey og vóg djarfur aS hverjum
sem var og svifti skýlu frá