Dagrenning - 01.09.1939, Síða 13

DAGRENNING 371
mútum og svikabralli í stjórn
og embættisfærslu. Enda ávann
hann sér skjótt óviid þeirra er
nokkuS tíl muna átti undir
hendi. Ríkismönnum var sér-
staklega illa viS hann. Hart
þótti aS mega ekki gera lesti
náungans aS féþáfu. BlöSin
voru á móti honum. Honum
voru boSnar mútur, sein marg-
ur miljónakóngur hefSi ekki
getaS staSiS af sér. Völd og
mannvirSingar stóSu honum
til boSa. Ekkert var óreynt
er kítlaS gat ágirnd eSa met-
orSagirnd. Er þetta dugSí ekki,
komu hóíanir um eignatjón,
atvinnumissi. mannorSsspjöll
o.fl. konur voru fengnar til aS
sverja á hann saurlifnaS og
altgjört til aS fá átyllur slíkum
sakagyftum. ÖlfaSur maSur
var fengin til aS sitja fyrir
honum og skjóta hann. Þetta
mistókst og mannbjáninn sagSi
Lindsey alla söguna: Þegar
hann sat í önnum heima hjá
sér á kvöldin, var lokaS af
rafaflgjafanum svo aS hús-
inu var steypt í myrkur, og
varS hann aS fara út í búS og
kaupa kerti. Þrátt fyrir allar
þessar og fleiri mótstöSur,
varS stór tilhremsun í Denver
af yöldum Lindsey's og lutu
því jafnt háir sem lágir í mann-
fjelaginu.
Eitt sinn, sem oftar, sat
Lindsey í dómarasætinu og
hlýddi á ræSu málfærslumans
um einhvern hjegóma. Kom
þá lögreglu þjónn og spyr,
hvort hann vilji ekki gera hlé
snöggvast á máli þessu, og
dæma þjófnaSarmál eitt lítiS;
þaS tæki naumast augnablik.
Lindsey gerSi þetta. Var þá
leiddur fram drengur lítill og
vesallegur. Drengurinn stóS
kærSur fyrir aS hafa veriS aS
stela kolamolum frá járnbraut-
inni. AuSsjáanlega vissi ekki
þessi drenghnokki sitt rjúkandi
ráS, og leít hann lafhræddur
af einum á annan hinna mikil-
fenglegu manna þarna í dóm-
arasalnum. Ekki var um neitt
aS villast í máli þessu. dreng-
urínn hafSi veriS staSinn aS
verkinu, og lögin þvi skýlaus
því viSkomandi; aS hann ýrSi
sendur í betrunarskóla um
tíma. (Framhald næst )