Dagrenning - 01.09.1939, Side 20

paugáprbt
“Já,” sagði æfintyramaður-
inn “Éghefiorðið fyrir allskonar
vonbrigðutn nm dagana, en pó er
mér minnisstæðast eitt atvik,
st'ni koin fyrir niig pegar ég var
lítill drengur.”
“Það hefir verið eitthvað
átakanlegt, sem hefir greipt sig
í harns hjartað.’’
‘‘Já, pað var einmitt pað.
Ég var búinn, að hafa mikið
fyrir pví, að koniast undir skör-
ina á tjaldi nokkru til. að sjá um-
farars/ningu, sem ég hugði vera
í tjaldinu, en pegar ég loksins
komst inn, J>á var par trúboðs-
fundur,”
----------f---------
‘'Mamma! við erum í skóla-
leik.” sagði Sigga litla.
“t>á vona ég, að pú kunnir
að hegða pjer sæmilega,” svaraði
tnóðir hennar.
Sigga.: “Ég parf ekki að
“hegða mér;”ég er kennari.”
----------f---------
Konan: “Svo hjónaband
yðar hefir ekki verið setn lukku-
legast- Hvað virðist helst. vera
ástæðan fyrir pví. Kanske að
desetnber hafi gifst Mai?”
FrúJohnsen: “Nei! Það
mun frckar vera af pví, að verka-
mannadagurirtn liafi gifst hvíldar-
deginutn,”
---------1---------
Hertnaður nokkur var fratn
úrskarandi stórfættur og brúkaði
númer 12 at’ skóm. Einn eftir-
miðdag var deildin, setn hann
tilheyrði, kölluð út til æfinga, en
|>á er nafnalistinn yar lesinn,
svaraði maðurin í stóru, skónutn
ekki til nafns síns, (>g var spurt
hvort menn vissu nokkuð hvar
liann vœri.
“Já, pað veit ég,” sagði einn
í hópnum. “Hann fór vfir á
krossgötuna til að snúa við.”
---------1---------
Kona ein kom inn til blaða-
mans og bað hann að birta dánar-
fregn mansins síns, Blaðamaður-
inn kvað p>að velkotnið og sagði
pað kostar 12 cent á pumlungin.
“Dað verður atrið kostnað-
arsamt fyrir mig,” sagði konan
döpur og niðurdregin, “pví tnað-
urinn minn sálugi var full sex
fet.”
---------f---------