Heilsuvernd - 01.03.1954, Side 33

HEILSUVERND
25
ann en til Hveragerðis í sumar, sem sé til sumarsins 1952,
en þá var hressingarhælið starfrækt í hinum ágætu húsa-
kynnum húsmæðraskólans að Varmalandi í Borgarfirði.
Vegna hins góða húsnæðis þar, náði hælið þar betri ár-
angri um aðbúnað dvalargesta. En þar sem þessi skóli er
staðsettur nokkurn spöl frá þjóðbraut, voru skilyrðin ekki
eins góð fyrir þá, er vildu fara þangað til skammrar dvalar.
Húsmæðraskólinn í Hveragerði, þar sem hressingarhælið
var starfrækt síðastliðið sumar, stendur aftur á móti við
þjóðbraut, og í nágrenni þess eru ræktuð og fáanleg flest
þau lífgrös, er til náttúrlegs fæðis teljast.
Mér er nær því ómögulegt að segja frá dvöl minni í
Hveragerði s.l. sumar án þess að hugsa um og minnast á,
hvernig sá staður leit út, þegar ég fyrir 40 árum fór þar
fyrst framhjá. Ég minnist þess ekki, að ég sæi þar nokkurt
hús eða ræktaðan gróðurblett, aðeins reykjarmekki eða
gufu frá brúnum, vellandi hverum. En nú er hverahitinn
beislaður og hagnýttur til ræktunar nytjajurta og aldina,
sem ég hygg, að almennt hafi verið álitið fyrir nokkrum
áratugum að þrifist aðeins í hinum 'heitu suðrænu löndum.
Mér er það sérstaklega hugstætt, er ég á þessum sælu-
sumardögum fékk að líta inn í gróðurhúsin og skoða vín-
berjaklasa og rósarunna. Mér skildist, að það væru ótæm-
andi möguleikar til „mannræktar“ að yrkja á þennan hátt.
Þá var skógurinn; sums staðar fékk ég að sitja í trjálund-
um og ganga í gegnum trjágöng. Hinar fögru ljóðlínur úr
hinu dásamlega aldamótakvæði: „Menningin vex í lundi
nýrra skóga“, voru mér nú orðin opinberun.
Það er ánægjuleg tilhugsun, að á slíkum stað skuli
heilsuhæli Náttúrulækningafélagsins eiga að rísa af
grunni.
Það er fagurt umhverfi húsmæðraskólans á Hverabökk-
um, þar sem ég og margir tugir manna dvöldu síðast liðið
sumar. Þarna var saman komið fólk úr flestum stéttum
þjóðfélagsins. Þar var eins að öllum búið og allir jafnrétt-
háir. Það ríkti skipulag réttlætisins á þessum stað.