Dagrenning - 01.01.1941, Blaðsíða 5

Áramóta túr
Austureftír Yestanáttinni.
Til Prófessor Watson Kirkconnell
Við McMaster háskólann í Hamilton, Ontario.
I.
Skáldin eiga sigur-seiga
Söngva frjáls:
Hugum-fieyga friðar-sveiga
Pyrirmáls-
II.
ísland setn er austurjarðar
Er í vesturátt,
Fjallasvanir svífa. þar, og
Syngja friðarhátt.
Þú að^ vestan austur pessa
Átt pig hefur flutt!
Frá f>ér er til óðsnillinga
Æfirtlega stutt.
III.
Ef við köllum Kyrrahafið
Kant og vesturbrún —
Þá er fsland—Atlantshafið
Austurjarðar tún.
Klettafjöllin krókótt sundur
Klufu d/psta hyi:
Svo að Vestri—álfan okkar
Orðið gæti til.
Alt frá íiiðra ægiskalla
_jOt að Norðra pól,
Fyrir vikið fjöllin hlutu
Frægð og skáldastól!
Á þeim fanst’ í Óðinssæti
Óf>ekt goðamál:
Það mun fæða foldarbarna
Friðargull í sál.
“Þú sem situr efst og instur”
Enskra skálda val:
Þar sem anda óðsnillinnar
Yfir-færa skal.
Þ/ðir sjálfan pjóðar-andann
Þú, á engla-mál,
Endurvarpar óðsniilingsins
Auð, frá f>inni sál.
Allar klingdu klettafjalla
Kvæða-áttir lag:
Er f)ú kvaðst á enska tungu
fslendinga-brag-
IV.
Þú munt ekki Brögum brengla
Búið aðeins flutt,
Frá f>ér er til innflytjenda
Allra f>jóða stutt.
Sittu heill í Hliðskjálfinni
Hljómi Bragamál:
Þ/ði andi óðsnillinnar
Allra f>jóða sál.
(Jan.1941.)
Jack J. Norman.