Morgunblaðið - 06.08.2021, Síða 19

bil 70 árum. Hún kom til Íslands
til að endurnýja vinskapinn og
var af því tilefni birt skemmtilegt
viðtal við þær vinkonurnar í
Morgunblaðinu.
Að leiðarlokum eru þökkuð
löng og farsæl kynni okkar Ásu.
Ég mun ávallt minnast hennar
með hlýju og þakklæti. Ég votta
Sigurbjarti, eiginmanni Ásu, son-
unum Helga, Jóni Ásgeiri og
Arnari svo og fjölskyldum þeirra
mína innilegustu samúð.
Ragnhildur
Benediktsdóttir.
Ása eins og við kölluðum hana
var stofnfélagi í Lionsklúbbnum
Úu í Mosfellsbæ 10.12. 2007.
Við minnumst góðs félaga sem
ávallt var tilbúin að leggja lið í
anda Lions, til einstaklinga og
samfélagsins. Hún var kraftmik-
ill félagi og ósérhlífin. Má nefna
m.a. þegar klúbburinn tók að sér
ungmennabúðir Lions í júlí 2008 í
Varmárskóla. Þar var Ása í öllum
verkum, undirbúningi fyrir búð-
irnar, að elda ofan í ungmennin
og vera til staðar það sem þurfti.
Fyrir þetta fékk hún viðurkenn-
ingu frá Lions.
Þegar Lionsklúbbarnir í Mos-
fellsbæ héldu Lionsþing 2010 og
2016 var hún í ýmsum verkum
sem tilheyra stóru þingi.
Einnig má nefna þegar Úur
aðstoðuðu við jólahlaðborð aldr-
aðra í Eirhömrum í Mosfellsbæ
til margra ára, að bera fram mat
og ganga frá í eldhúsi, þar kom
okkar vinkona sterk inn.
Hún var virkur þátttakandi í
Úulundi í Skammadal þar sem
klúbburinn hefur séð um að
planta trjám síðan árið 2012. Svo
kom að því að hún treysti sér ekki
lengur til verka, en í staðinn ól
hún upp lítið furutré sem hún
hlúði að við stofugluggann sinn
og var síðar gróðursett í Úulundi.
Þar með lagði hún sitt af mörkum
í gróðurverkefni klúbbsins og að
jafna kolefnisspor.
Hún var ritari klúbbsins
starfsárið 2014-2015. Hún var
virkur félagi alla tíð, þrátt fyrir
heilsubrest síðustu árin. Klúbb-
urinn veitti henni Melvin Jones-
viðurkenningu árið 2016.
Félagar í Lkl. Úu minnast
hennar með hlýhug og þakklæti
og vottum við Sigurbjarti og fjöl-
skyldu innilega samúð.
Fyrir hönd félaga og vina í
Lionsklúbbnum Úu,
Dagný S. Finnsdóttir.
MINNINGAR 19
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. ÁGÚST 2021
✝
Jóhanna Aðal-
björg Þorkels-
dóttir fæddist á
Siglufirði þann 11.
nóvember 1933.
Hún lést á Dval-
arheimilinu Hlíð á
Akureyri þann 26.
júlí 2021.
Foreldrar henn-
ar voru hjónin Jó-
hanna Guðríður
Kristjánsdóttir
(1892-1986) og Þorkell Svarfdal
Sigurðsson (1881-1940). Jó-
hanna var yngst 13 systkina,
sem voru: Eleonora, Sigurpáll,
Kristján, Margrét, Axel, Albert,
Sigurður, Júlíus, Hansína,
Hilmar, Sigríður Inga og El-
ísabet. Þau eru öll látin.
Jóhanna giftist Páli Snævari
Jónssyni, f. á Akureyri 1932,
þann 18.07. 1953. Þau bjuggu
alla sína búskapartíð á Akur-
eyri.
Páll og Jóhanna eignuðust
sjö börn, þau eru:
Jón Ingvar, f. 1951, kvæntur
Þórdísi Þorvaldsdóttur, synir
þeirra eru Snorri Páll, Þorvald-
ur og Ingvar, maki Íris Guð-
mundsdóttir.
Þorkell Jóhann, f. 1952, börn
hans og Guðrúnar Stef-
ánsdóttur eru Jóhanna, gift
Birgir, f. 1966, kvæntur Sig-
rúnu Birnu Óladóttur, börn
þeirra eru Elín Dóra, gift Jó-
hanni Helga Hannessyni, Óli
Birgir, maki Tinna Rún Bene-
diktsdóttir, Hanna Klara. Áður
átti Birgir soninn Kristján.
Margrét, f. 1969, gift Bjarna
Bjarnasyni, börn þeirra eru Al-
mar Blær, maki Thelma Sól
Hall, Lína Petra, maki Ýmir
Valsson. Áður átti Margrét son-
inn Pál Snævar, maki Páls er
Þórdís Linda Guðlaugsdóttir.
Barnabarnabörnin eru orðin
33.
Jóhanna ólst upp á Siglu-
firði, yngst í stórum hópi systk-
ina. Faðir hennar dó þegar hún
var nýorðin sjö ára gömul og
eins og gefur að skilja hafði
fráfall föður frá stórum hópi
barna veruleg áhrif á fjölskyld-
una en með samheldni fjöl-
skyldunnar tókst að halda
hópnum saman.
Eftir almenna skólagöngu
flutti Hanna, 14 ára gömul, til
Akureyrar í vist til Alberts,
bróður síns, og Siggu, konu
hans, og hjálpaði til við barna-
uppeldi á því góða heimili. Á
Akureyri kynntist hún Páli og
hófu þau búskap 1951, bjuggu
fyrst í litlu-Reykjavík sem stóð
á Eyrinni á Akureyri. Lengst af
bjuggu þau í Skarðshlíð 38 og
síðar í Lindasíðu 4. Á vordög-
um 2020 fluttu þau á Dval-
arheimilið Hlíð á Akureyri
hvar þau bjuggu til æviloka.
Útför hennar fór fram frá
Akureyrarkirkju 3. ágúst 2021.
Guðfinni Helga
Þorkelssyni, og
Bjarki Þór, kvænt-
ur Steinunni Há-
konardóttur.
Stefán Kristján,
f. 1957, kvæntur
Maríu Guðbjörgu
Hensley, dóttir
þeirra er Rósa
María. Af fyrra
hjónabandi átti
Stefán Óðin, Gunn-
ar Örvar og Matthildi Alice,
maki Jóhann Pétur Flecken-
stein, María átti áður dótturina
Báru, maki Ingi Þór Sigurðsson.
Páll, f. 1961, kvæntur Mar-
gréti J. Kristjánsdóttur, börn
þeirra eru Nanna Rut, maki
Hlynur Páll Guðmundsson, Kol-
brún Helga, maki Sonja Björg
Jóhannsdóttir, Júlíus Snær,
maki Jenný Birta Þórisdóttir.
Haraldur, f. 1962, kvæntur
Jóhönnu Sólrúnu Norðfjörð,
barn þeirra er Vetur Nóa, maki
Coral Pérez, fyrir átti Haraldur
Viðar og Katrínu Mist, maki Jó-
hann Axel Ingólfsson. Af fyrra
hjónabandi átti Jóhanna Ingi-
mund, kvæntur Alís Ólafs-
dóttur, Ólafíu Kristínu, gift
Þresti Leó Jóhannssyni, og Öldu
Maríu, gift Ásgeiri Andra
Adamssyni.
Þann 3. ágúst 2021 fylgdi ég
tengdamóður minni hinsta spöl-
inn og með sorg í hjarta kveð ég
hana eftir 19 ára samfylgd.
Hanna, eins og hún var jafnan
kölluð, var yndisleg kona og ein-
stök. Einungis 18 ára gömul eign-
aðist Hanna sitt fyrsta barn og
sitt síðasta þegar hún var 36 ára
en þá voru börnin orðin sjö. Í dag
eru afkomendur Hönnu og Palla
ansi margir en barnabörnin eru
27 og barnabarnabörnin 33.
Þegar ég hugsa um Hönnu sé
ég fyrir mér sólskinsbros og heyri
hláturinn en þannig var Hanna og
ekki mikið sem sló hana út af lag-
inu. Fyrir rúmum þremur mán-
uðum kvöddum við Palla og var
það einstaklega erfitt fyrir Hönnu
en þau höfðu þá verið samferða í
73 ár. Palli og Hanna voru sem
eitt og samstiga í því sem þau
gerðu, þegar Palli kvaddi fór sól-
skinsbrosið og hláturinn.
Elsku Hanna mín, mikið á ég
eftir að sakna þín. Fyrsta skiptið
sem ég hitti þig var um jól árið
2002, mjög kvíðin ung kona að
hitta tengdaforeldra sína en ég
þurfti ekki að kvíða neinu, þið
Palli tókuð mér og mínum ein-
staklega vel og fyrir það er ég
þakklát.
Ég minnist með hlýhug Linda-
síðu og hversu gott var að koma
þangað, alltaf til ís handa þeim
sem vildu, spjall og hlýr faðmur.
Rósa María, dóttir okkar Stefáns
(Bróa), átti svo fallegt samband
við ykkur og fór reglulega í heim-
sókn, oft fór hún ein, á hjóli eða
gangandi.
Hanna var mikil handavinnu-
kona og eru þeir ófáir vettlingarn-
ir og húfurnar sem Rósa María
kom með heim og notaði mikið.
Fallegan bleikan kjól prjónaðir
þú handa henni og ansi margar
ungbarnahúfur en þú prjónaðir
þær handa öllum og núna síðast
fékk Aþena Rós fallega húfu að
gjöf.
Þótt ég hefði viljað hafa þig
lengur þá trúi ég því að brosið sé
komið aftur þar sem þú ert komin
til Palla sem var svo sannarlega
sálufélagi þinn.
Að lokum vil ég þakka þér
Hanna fyrir að vera nákvæmlega
eins og þú varst og takk fyrir allar
þær stundir sem við áttum sam-
an. Eins og þegar við kvöddum
Palla þá fékk ég leyfi frá barna-
barni þínu, Rósu Maríu, til að
hafa ljóð frá henni með í þessari
kveðju:
Sorgin
Sorgin situr enn í hjarta þínu
þú liggur ein í móa
og sól og vindur
blása burt öllum sorgum þínum.
Kveðja,
María Hensley.
Jóhanna Aðalbjörg
Þorkelsdóttir
Nú höfum við
kvatt Guðbjart elsta
bróður okkar níu
systkina. Minning-
arnar streyma
fram, bræðurnir í leik og áflogum
í litla fallega húsinu okkar í
Hvammi. Síðan flutningar okkar
fjölskyldunnar að Stakkhamri.
Það var mikið átak á þeim tíma,
1944, þegar ekki var einu sinni
bílvegur að Stakkhamri svo mað-
ur tali ekki um rafmagn eða síma.
Þarna þurfti dugnað og þraut-
seigju. Ég man að elstu bræðurn-
ir, Guðbjartur og Bjarni, gengu
og ráku kýrnar alla leið frá
Hjarðarfelli niður að Stakk-
hamri. Var það löng leið fyrir
drengi á tólfta og þrettánda ári.
Önnur minning, niðurbrotinn
unglingur, Guðbjartur, kom heim
eftir að hafa farið að sækja kind-
urnar suður með Víkum. Ég man
hann sagði: Ég náði í hornin á
einni og gat dregið hana að landi
Guðbjartur
Alexandersson
✝
Guðbjartur Al-
exandersson
fæddist 16. ágúst
1931. Hann lést 18.
júlí 2021.
Útförin fór fram
30. júlí 2021.
en gat ekki meir.
Sjórinn tók stóran
hóp eða meirihluta
fjárins. Þetta gerð-
ist áður en ár var
liðið frá flutningi
okkar niður að sjó.
Þetta voru daprir
dagar. En „sólin
reis“ með samhug
og hjálp okkar
elskulegu sveit-
unga. Fjárhópur
birtist í gegnum kafaldskófið og
tveir menn á eftir. Samtakamátt-
ur sveitunganna var heimilinu
okkar ómetanlegur. Ég veit að
þessir atburðir voru bróður mín-
um minnisstæðir.
Svo sannarlega hafa tímarnir
breyst síðan við systkinin vorum
að alast upp. Lífsbaráttan var
hörð, engin tæki til neinna hluta
þó svo hugur stæði til fram-
kvæmda. Eitt af fyrstu verkefn-
um eftir að fjölskyldan flutti að
Stakkhamri var að gera veg eða
færan götuslóða, um eins km
langan, yfir blautan flóa og gera
brú yfir illfæran læk. Hjálpuðu
bræður mínir við þetta verk og
var þá sá elsti, Guðbjartur, þeirra
fremstur í flokki. Einnig komu
góðir nágrannar og fleiri þar við
sögu en tækin og tólin voru
skófla, haki, hestvagnar og bless-
aðir hestarnir sem þeir yngstu
voru látnir teyma. Það var auð-
vitað frumnauðsyn að hafa vega-
samband við sveitina. Fyrir fé-
lagslega sinnað fólk þýddi það
frelsi. Guðbjartur bróðir minn
tók þátt í félagsstarfi sveitarinn-
ar og sinnti ýmsum störfum fyrir
sveitina sína meðan hann bjó þar.
Æska hans leið í stórum systk-
inahópi. Öll þurftum við að hjálp-
ast að við það sem gera þurfti á
stóru heimili og búi. Mæddi þar
mest á þeim elstu í hópnum.
Guðbjarts stóra gæfa var þeg-
ar hann kvæntist henni Ellu
Rósu sinni. Þau reistu nýbýli af
miklum myndarbrag í Miklaholti,
á jörð foreldra hennar og eign-
uðust synina Alexander og Val-
geir. Það var honum því mikið
áfall þegar hún veiktist og kvaddi
allt of snemma, svo samhent og
samrýnd sem þau voru. En lífið
heldur áfram þótt áföllin séu stór.
Þegar lífið í sveitinni var að baki
fann hann félaga og sambýlis-
konu í Guðrúnu. Áttu þau saman
góð ár en hún lést fyrir sex árum.
Eftir það var hann einn í sinni
íbúð og var ótrúlega duglegur að
hugsa um heimilið sitt og sjálfan
sig en einmanaleikinn gerði
áreiðanlega vart við sig.
Elsku frændur, Alexander,
Valgeir og fjölskyldur, við Smári
biðjum guð að blessa minningu
um góðan föður.
Auður og Smári.
Elsku amma. Við amma áttum
gott samband sem var mér dýr-
mætt. Laugavellirnir stóðu mér
og mínum alltaf galopnir og gleði
hennar þegar við komum í heim-
sókn var fölskvalaus. Eftir að ég
varð móðir styrktust böndin okk-
ar en sem ungri móður var það
mér ómetanlegt að eiga ömmu að.
Hjá henni stóð tíminn í stað og ég
mætti alltaf skilningi, glaðværð
og hlýju. Vissulega getur tekið á
að læra á lífið og feta sig áfram í
móðurhlutverkinu en amma var
viskubrunnur sem hægt var að
sækja í allt milli himins og jarðar.
Börnin mín báðu mikið um að
heimsækja „rauðu ömmu“ en þar
mátti alltaf narta í kleinur eða
borða jarðarberjagraut á meðan
þau fengu að lita eða leika með
dótakassann. Síðast í gær stakk
Þórður Karl upp á því að við
myndum heimsækja langömmu.
Þegar ég sagði honum að það
væri því miður ekki hægt sagði
hann: „Jú það er víst hægt. Við
förum bara framhjá búðinni,
hlaupum upp gangstéttina og svo
inn um dyrnar á Dyngju.“
Ég vildi að það væri svona ein-
falt.
Amma kenndi mér að vera
þakklát fyrir litlu hlutina í lífinu
og sjá það jákvæða umfram það
neikvæða. Það voru forréttindi að
eiga hana að. Þegar kemur að
kveðjustund segi ég takk, takk
innilega fyrir allt spjallið okkar
yfir sennilega þúsund kaffiboll-
um.
Jóna Björt.
Faðir okkar, tengdafaðir og afi,
KRISTINN ÞÓRIR EINARSSON,
fyrrverandi kennari og skólastjóri,
Melgerði 13, Reyðarfirði,
lést á hjúkrunarheimilinu Hulduhlíð,
Eskifirði, 2. ágúst. Útför auglýst síðar.
Einar Már Kristinsson Júlíana Haraldsdóttir
Ragnheiður K. Kristinsdóttir Gunnlaugur E. Ragnarsson
Margrét St. Kristinsdóttir Vilbergur Prebensson
Tómas Örn Kristinsson Elísabet Tómasdóttir
Kristinn I. Kristinsson Helle Kit Hansen
Sæbjörg S. Kristinsdóttir
og barnabörn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
SIGURVALDÍS GUÐRÚN
LÁRUSDÓTTIR,
Árkvörn 2a, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Mörk 13. júlí.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að
ósk hinnar látnu.
Færum starfsfólki Markar sem annaðist hana þakkir fyrir góða
umönnun.
Ólöf Sif Bjarkar Benedikt Sigurðsson
Ingibjörg Tómasdóttir Ragnar Werner Hallbergsson
Sigurbjörg G. Tómasdóttir Vilhjálmur Örn Gunnarsson
barnabörn og barnabarnabörn
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SIGURLAUG SIGURJÓNSDÓTTIR,
Grænumörk 2, Selfossi,
áður Reykjum á Skeiðum
lést 1. ágúst á hjúkrunarheimilinu
Fossheimum. Jarðsungið verður frá Selfosskirkju miðvikudaginn
11. ágúst klukkan 13.30.
Jarðsett verður í Ólafsvallakirkjugarði að athöfn lokinni.
Streymt verður frá athöfninni á slóðinni promynd.is/sigurlaug
Börn hinnar látnu og fjölskyldur þeirra
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
GUÐRÚN ÞÓRÐARDÓTTIR,
Miðleiti 7, Reykjavík,
lést á hjúkrunarheimilinu Grund
þriðjudaginn 3. ágúst. Útför hennar fer
fram frá Bústaðakirkju mánudaginn 23. ágúst klukkan 15.
Gunnar Helgi Guðmundsson Ragnheiður Narfadóttir
Björn Guðmundsson Margrét Héðinsdóttir
Guðmundur Þ. Guðmundss. Fjóla Ósland Hermannsdóttir
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
SIGURBJÖRG DAN PÁLMADÓTTIR
þroskaþjálfi,
Kirkjulundi 6, Garðabæ,
lést þriðjudaginn 27. júlí.
Útför hennar mun fara fram í kyrrþey.
Pálmi Á. Magnússon Shelley H. Magnússon
Garðar H. Magnússon Guðrún Guðlaugsdóttir
Kjartan P. Magnússon Helga H. Þórsdóttir
Dana Magnúsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn
Innilegar þakkir færum við öllum þeim sem
sýndu okkur samúð og hlýhug við andlát og
útför móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
SIGURLAUGAR JÓNSDÓTTUR,
Lautasmára 1, Kópavogi.
Jón Þór Árnason Hallfríður Sigurðardóttir
Páll Árnason Edda Lilja Sveinsdóttir
Ásdís Árnadóttir Jón Bergsveinsson
Ragnar Árnason Áslaug Björgvinsdóttir
barnabörn og barnabarnabörn