Morgunblaðið - 06.08.2021, Side 21

MINNINGAR 21
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 6. ÁGÚST 2021
Náðirðu núm-
erinu, spurði Krist-
ján mig þegar ég
hitti hann á Hótel
Borg, búinn að
fara í sturtu, fara í jakkafötin
og setja gel í hárið. Hvaða
númeri, spurði ég. Nú, á bíln-
um sem keyrði yfir andlitið á
þér! Þetta var Kristján í hnot-
skurn, alltaf með húmorinn á
hreinu og kaldhæðinn mjög. Þá
var hann líka svo sannarlega
vinur vina sinna, sem maður
fann þegar á reyndi. Vinátta
okkar hélst síðan alveg fram á
þennan dag. Það var því gíf-
urlegt áfall þegar ég fékk sím-
tal frá sameiginlegum vini okk-
Kristján Þór
Guðmundsson
✝
Kristján Þór
fæddist 15. júlí
1968. Hann lést 24.
júní 2021.
Útför Kristjáns
fór fram 26. júlí
2021.
ar Kristjáns, bú-
settum í Svíþjóð
eins og Kristján,
með þær fréttir að
hann væri látinn.
Þær fréttir komu
eins og þruma úr
heiðskíru lofti.
Ég kynntist
Kristjáni Þór í
gegnum sameigin-
legan vin, Viðar,
þegar ég var 16
ára gamall og hann varð einn af
vinahópnum, sem samanstóð
aðallega af mér, Viðari, Jökli,
Hjalla og Pétri. Við brölluðum
margt saman félagarnir eins og
gengur á þessum árum. Stund-
uðum skemmtanalífið grimmt
og fórum á útihátíðir saman svo
eitthvað sé nefnt. Maður vissi
alltaf að það yrði gaman ef
Kristján yrði með í för.
Mér varð snemma ljóst að
Kristján væri afburðagreindur,
gríðarlega fljótur að hugsa og
greina kjarnann frá hisminu.
Maður hafði til að mynda ekki
roð við honum í að leysa gátur
og erfiðar þrautir. Hann var
líka afburðanámsmaður, dúxaði
í FB og var að því er mig minn-
ir þriðji hæstur í inntökuprófi í
læknisfræði í HÍ.
Kristján var mikill mannvin-
ur eins og ég og hafði ímugust
á þröngsýni, rasisma og hvers
konar fordómum eins og ég. Í
síðasta hittingi okkar, sem var
á jólunum 2019, talaði hann
mikið um hversu hræðilegur
Donald Trump forseti Banda-
ríkjanna væri og þar var ég á
sama máli og fögnuðum við
báðir mjög þegar hann tapaði
forsetakosningunum 2020. Þá
talaði hann um að loftslagsmál-
in væru mikið og alvarlegt
vandamál í heiminum í dag og
hafði áhyggjur af þeim.
Það sem gerir þetta skyndi-
lega og óvænta fráfall Kristjáns
vinar míns erfiðara og sárara
en það þyrfti að vera er sú
staðreynd að þremur vikum áð-
ur en hann dó hringdi hann í
mig frá Svíþjóð, þar sem hann
hafði verið búsettur sl. 20 ár, til
að segja mér stórar fréttir.
Hann væri búinn að segja upp
vinnunni í Svíþjóð og væri að
flytja heim! Hann væri að selja
húsið sitt og leita sér að íbúð
og langaði til að búa í nágrenni
við mig. Við áttum langt og
gott samtal, þar sem farið var
um víðan veg.
Fráfall Kristjáns mun skilja
eftir sig tómarúm, sem verður
seint eða aldrei fyllt. Jafnvel
þótt mánuðir liðu á milli hitt-
ings og samtals efaðist held ég
hvorugur okkar um einlæga
vináttu í garð hvor annars og
það var alltaf eins og við vær-
um nýbúnir að hittast þegar við
hittumst loks.
Farðu í friði elsku vinur og
megir þú hljóta þá náð sem þú
átt skilið á næsta tilverustigi.
Systkinum Kristjáns, vanda-
mönnum og vinum flyt ég mín-
ar innilegustu samúðarkveðjur.
Vin sínum
skal maður vinur vera,
þeim og þess vin.
En óvinar síns
skyli engi maður
vinar vinur vera.
(Úr Hávamálum)
Egill R. Sigurðsson.
✝
Sóley Guð-
munda Vil-
hjálmsdóttir fædd-
ist á Hólmavík 29.
september 1948.
Hún lést á HVE á
Akranesi 26. júlí
2021. Hún var
dóttir hjónanna
Jakobínu Áskels-
dóttur, f. 1912, d.
2004, og Vilhjálms
Sigurðssonar, f.
1915, d. 1983.
Systkini Sóleyjar eru Ás-
hildur Guðveig, f. 1938, Sig-
urður Árni, f. 1939, d. 2010,
Svanhildur Árný, f. 1942, Jón
Kristinn, f. 1949, og Áskell, f.
1952.
Sóley giftist 29. desember
1969 eftirlifandi eiginmanni
sínum, Arnóri Grímssyni, f. 22.
nóvember 1943. Foreldrar
hans voru Jónína Ragnheiður
Guðjónsdóttir, f. 1910, d. 1990,
og Grímur Arnórsson, f. 1919,
d. 2001. Systkini Arnórs eru
Guðjón Grétar, f. 1945, Ragn-
heiður, f. 1946, Hörður Már, f.
Reykjum í Hrútafirði og í
Kvennaskólanum á Blönduósi.
Sóley flutti ung í Króksfjarð-
arnes, byggði þar hús ásamt
eiginmanni sínum 1969 og bjó
þar alla tíð síðan. Hún vann
fjölbreytt störf í gegnum árin
en lengst af starfaði hún í
bankaútibúinu í Króksfjarð-
arnesi og rak hún um skeið
eigið fyrirtæki, Ingey sf., með
Ingibjörgu Kristjánsdóttur.
Hún var mjög ötul alla ævi við
ýmiskonar handavinnu og fé-
lagsstörf og má þar meðal
annars nefna kvenfélagið,
kirkjukórinn, Samkór Reyk-
hólahrepps, handverksfélagið
Össu og Vinafélag Barmahlíð-
ar.
Sóley tengdist æskustöðv-
unum sterkum böndum en bar
ávallt hag sveitarinnar og íbúa
hennar fyrir brjósti og var hún
kosin íbúi ársins í Reykhóla-
hreppi sem tilkynnt var um á
nýliðnum Reykhóladögum.
Útför Sóleyjar fer fram frá
Hólmavíkurkirkju í dag, 6.
ágúst 2021, klukkan 14 og
verður streymt á facebooksíð-
unni Sóley Guðmunda útför.
Stytt slóð:
https://tinyurl.com/nwtbyffc
Virkan hlekk á slóð má
nálgast á:
https://www.mbl.is/andlat
1962, og Börkur, f.
1964.
Sóley og Arnór
eignuðust fjögur
börn. Þau eru: 1)
Jónína Margrét, f.
1969. 2) Grímur, f.
1971, kvæntur Sig-
rúnu Esther Guð-
mundsdóttur og
börn þeirra eru a)
Arnór Már, b)
Guðmundur Þór
og c) Sóley Birta. 3) Erla, f.
1976, í sambúð með Sigurði
Gunnarssyni og börn þeirra
eru b) Grímur Axel, c) Gunnar
Óli, a) Jóhannes Karvel Guð-
laugsson, í sambúð með Per-
nille Friis, sonur Jóhannesar i)
Kian Schleffler. 4) Vilhjálmur,
f. 1983, í sambúð með Dagnýju
Mikaelsdóttur og börn þeirra
eru b) Guðmundur Sören, a)
Freysteinn Sólon, a) Melinda
Máney Elíasdóttir.
Sóley ólst upp með fjöl-
skyldu sinni á Hólmavík og á
unglingsárum fór hún til náms
bæði á Héraðsskólanum á
Elsku bestu tengdamamma.
Ég er ekki alveg búin að með-
taka að þú hafir kvatt okkur svo
skyndilega. Þótt þú hafir verið
veik þá var þetta óvænt og við
engan veginn tilbúin. Ég er svo
þakklát fyrir að hafa kynnst þér
og er viss um að betri tengda-
móður er ekki hægt að finna.
Fyrstu kynni mín af þér voru
þegar ég, þá 19 ára, kom í fyrsta
sinn með Grími vestur ásamt
fleira fólki og þú heilsaðir mér,
að mér fannst mjög hlýlega og
vel, en eftir á baðstu mig afsök-
unar að hafa ekki heilsað mér
öðruvísi og betur því þú vissir
ekki að ég væri kærasta Gríms.
Mér hefur alltaf síðan þótt svo
óendanlega vænt um þig og ykk-
ur bæði tengdaforeldra mína og
litið á ykkur sem auka-foreldra.
Þú fylgdist vel með öllu sem var
í gangi hjá öllu þínu fólki af
miklum áhuga og stolti og alltaf
svo þægilegt og gott að spjalla
við þig. Við deildum áhuga á
handavinnu og ræddum oft hvað
við vorum að gera í það og það
skiptið. Þú ert mér fyrirmynd í
svo mörgu og ekki síst því
hvernig þú tókst á við þessi erf-
iðu veikindi undanfarin ár. Það
hefur kennt mér mikið. Ég á eft-
ir að sakna þín svo óendanlega
mikið, samræðna um daginn og
veginn, samveru þar sem við
vinnum handavinnu saman og
spjöllum, símtala og heimsókna
og margs fleira.
Ég veit þú ert núna frjáls og
laus við þessa líkamlegu byrði
og ég samgleðst þér og ég
hlakka til að hitta þig á ný og
ferðast um nýja heima, kannski
prjóna nokkrar peysur og sjöl.
Minning þín mun aldrei gleym-
ast, þú varst yndisleg á allan
hátt. Takk fyrir allt.
Sigrún Esther
Guðmundsdóttir.
Ó elsku amma, ég get ekki
komið því í orð hvað þín er
saknað. Og líka þegar ég kom til
þin örfáum vikum áður en þú
fórst og bakaði fyrir ykkur og
þú sast inni í eldhúsi að tala við
mig um allt og alla. Aldrei hefði
ég haldið að þegar ég knúsaði
þig bless eftir þá ferð væri það
síðasta sinn sem ég fengi að
knúsa þig. Og það að fá það
tækifæri að læra að prjóna,
hekla og sauma með þér var
mér svo mikið. Þrátt fyrir veik-
indi þín gerðirðu svo ótrúlega
margt gott fyrir okkur öll. Þú
átt risastóran stað í hjarta mínu.
Elsku besta amma mín. Ég mun
alltaf hugsa til þín elsku engill.
Sóley Birta Grímsdóttir.
Elsku Sóley amma, þín er
sárt saknað. Þú varst alltaf svo
hlý, góð og gott var að vera í
kringum þig. Það verður sér-
staklega skrýtið að hitta þig
ekki alltaf á páskunum þegar
við komum vestur, horfðum á
myndir, fórum í göngutúra svo
ekki sé talað um hversu saddur
maður varð eftir þá miklu djúp-
steikingar-veislu sem er alltaf á
föstudaginn langa. Við eigum
margar góðar minningar með
þér, baka með þér, tala við þig
um allt og ekkert, spila og enda-
laust fleira. Ég veit að Óliver
hundinum okkar mun finnast
skrýtið að geta ekki legið upp
við fæturna þína á meðan þú
prjónar í stólnum þínum. Tím-
inn sem við fengum með þér var
ómetanlegur og okkur þykir
óendanlega vænt um þig. Takk
fyrir allt sem þú hefur kennt
okkur og gert fyrir okkur. Við
elskum þig.
Arnór Már Grímsson,
Guðmundur Þór Grímsson.
Með nokkrum orðum vil ég
minnast vinkonu minnar Sóleyj-
ar, sem nú er látin eftir að hafa í
mörg ár barist við krabbamein
af miklu æðruleysi. Við kynnt-
umst fljótlega eftir að ég flutti í
Reykhólasveitina og náðum vel
saman. Ég gekk í kvenfélagið og
kirkjukórinn og þar var Sóley
starfandi og alltaf tilbúin að
gera hvað sem var til að styrkja
þau samtök. Hún hafði fallega
altrödd og söng í milliröddinni í
kórnum og þar var hún svo lag-
viss að sóst var eftir að syngja
nálægt henni til að njóta góðs af
því. Í kvenfélaginu var hún æv-
inlega til taks að vinna það sem
þurfti á meðan kraftarnir
leyfðu. Hún var líka alltaf tilbú-
in til aðstoðar í sveitinni þegar
eitthvað stóð til og marengsert-
urnar hennar voru mjög eftir-
sóttar í erfidrykkjum eða af-
mælum. Sóley var einnig félagi í
Handverksfélaginu Össu, enda
mikil hannyrðakona, og það
voru virkilegir listmunir sem
hún framleiddi, hvort heldur
það var útsaumur, heklaðir
munir, postulínsmálning eða
prjónaskapur. Í öllum þessum
félögum var hún virk og sat oft
þar í stjórn. Ég held það sé
óhætt að segja að hún hafi verið
einn af máttarstólpum sveitar-
innar því hún lét til sín taka á
svo mörgum sviðum. Við heim-
sóttum hvor aðra meðan heilsan
leyfði og höfðum ævinlega um
nóg að spjalla. Í fámennum
sveitum eins og hér er það
ómetanlegt að eiga slíka að eins
og Sóleyju.
Þegar þau Arnór höfðu búið
sér heimili í Króksfjarðarnesi
vann hún þar ýmis störf, meðal
annars hjá Pósti og síma og í
Kaupfélagi Króksfjarðar. Eftir
það gerðist hún bankastarfs-
maður í útibúi bankanna í
Króksfjarðarnesi meðan þar var
starfsemi hinna ýmsu banka-
stofnana sem tóku við hvert af
öðru, og síðast var hún útibús-
stjóri. En um það leyti sem hún
veiktist fyrst var mjög farið að
draga úr starfseminni í Nesi og
útibúinu þar síðan lokað. Þessu
starfi sinnti hún af mikilli sam-
viskusemi og gott var að leita til
hennar með úrlausn ýmissa
mála sem tengdust starfinu.
Eiginmaður Sóleyjar, hann
Addi í Nesi, var hennar stoð og
stytta í þessum veikindum.
Hann sá um það sem gera
þurfti, hvort heldur það voru
heimilisstörfin eða akstur til
læknis og/eða í meðferðir á
Akranesi, Búðardal eða Reykja-
vík. Saman tókust þau á við allt
þetta af svo miklu æðruleysi og
stillingu að það mætti verða öll-
um til fyrirmyndar í slíkum að-
stæðum.
Ég vil að lokum þakka Sól-
eyju fyrir ómetanlega vináttu og
hjálpsemi í öll þessi ár og sér-
staklega þegar ég þurfti á því að
halda við áföll í mínu lífi. Ég
votta Adda vini mínum og börn-
um þeirra hjóna, tengdabörnum,
barnabörnum, systkinum Sól-
eyjar og allri fjölskyldunni inni-
lega samúð. Guð blessi Sóleyju
Vilhjálmsdóttur. Minning henn-
ar mun lifa.
Jóna Valgerður
Kristjánsdóttir.
Elsku Sóley. Fáein kveðjuorð
viljum við tileinka þér sem
þakklætisvott eftir meira en
hálfrar aldar samleið gegnum
lífið, þakklæti fyrir allt það
góða, sem þú gafst okkur af ör-
læti og hlýju.
Að koma til ykkar í Króks-
fjarðarnes var alltaf eins og að
mæta í opinn faðm góðvildar og
gestrisni. Árleg ferðalög áratug-
um saman með ykkur skilja líka
eftir glaðar minningar, sem
aldrei getur borið skugga á.
Þær eigum við til að dvelja við
nú, þegar vonin um bata þinn er
ekki lengur til staðar.
Baráttuþrek þitt í veikindun-
um var einstakt, hverju sem að
höndum bar var tekið með jafn-
aðargeði og jákvæðni. Alltaf var
reynt að sjá einhvern ljósan
blett í því myrkri, sem sótti að,
og alltaf var í fyrirrúmi um-
hyggjan fyrir öðrum, hversu illa
sem þér leið.
Við söknum þín en þú munt
ekki gleymast, ævinlega verður
þú hluti af lífi okkar, orð þín og
störf. Við þökkum almættinu
fyrir að hafa átt með þér veg-
ferð og biðjum það að gæta ást-
vina þinna og styrkja þá í sorg-
inni.
Ragna og Guðmundur,
Viðjuskógum.
Við hittumst líklega fyrst á
fermingardaginn okkar í Kolla-
fjarðarneskirkju á annan í hvíta-
sunnu árið 1962. Svo aftur
nokkrum árum síðar þegar ég
fór að vinna í Kaupfélaginu á
Hólmavík. Sóley var þá að vinna
á símstöðinni, sem mér, sveita-
stelpunni, fannst mjög merki-
legt því hún var þar í beinu
sambandi við umheiminn og
kunni á alla þessa takka og
tengingar sem mér fannst
óskiljanlegar. Við urðum fljót-
lega góðar vinkonur. Ég kom
æði oft heim til Bínu og Villa
foreldra hennar og eitt sumar
bauð hún mér að búa hjá sér í
herberginu sínu og þegar ég fór
heim að Klúku um helgar kom
hún oft þangað með mér.
Svo haustið 1966 ákváðum við
að fara á Kvennaskólann á
Blönduósi. Við Sóley og Laufey
á Bakka, Strandastelpurnar,
vorum saman í herbergi og
þetta voru góðir dagar.
Fljótlega eftir það fór hún í
Króksfjarðarnes í vinnu og þar
sem leiðin þar á milli var ekki
eins greið og nú varð minna um
samfundi. En þar hitti hún hann
Adda sinn, þann öðlingsmann,
og þau byggðu sér hús á þessum
fallega stað þar sem útsýnið yfir
Breiðafjörðinn blasir við.
Þegar hún veiktist tók hún
því af ótrúlegu æðruleysi, sagði
alltaf allt gott, kannski stundum
aðeins minna gott enda voru
lífsgæðin ekki alltaf upp á það
besta. Og alltaf var notalegt að
koma við hjá þeim á leið okkar
til Hólmavíkur, gestum tekið
opnum örmum og spjallað um
heima og geima en minnst um
veikindi.
Og nú þegar mín kæra vin-
kona hefur kvatt þá koma í hug-
ann svo margar og góðar minn-
ingar sem reyndar hafa oft verið
rifjaðar upp.
Gulli og perlum að safna sér
sumir endalaust reyna.
Vita ekki að vináttan er
verðmætust eðalsteina.
(Hjálmar Freysteinsson)
Við Ingimundur þökkum Sól-
eyju fyrir vináttu gegnum árin
og biðjum góðan guð að umvefja
hana þar sem hún er nú. Adda
og fjölskyldunni sendum við
innilegar samúðarkveðjur.
Matthildur G. Sverrisdóttir.
Þakklæti er mér efst í huga
þegar ég hugsa til Sóleyjar.
Þakklæti fyrir umhyggjusemi
hennar og vináttu og fyrir allt
það góða sem hún gaf af sér til
allra sem umgengust hana.
Hún var einstaklega gjafmild
og ég kynntist því strax sem
barn þegar ég fékk að fara með
henni í búðir á Akranesi og kom
alltaf heim með eitthvað „smá-
vegis“ sem hún hafði gefið mér.
Nýtt púsl eða spennu í hárið,
dýrmætar gjafir úr eftirminni-
legum heimsóknum. En hún var
ekki síður gjafmild á falleg orð
og af þeim varðveiti ég mikinn
fjársjóð. Orð sem voru sögð við
ýmis tækifæri – til dæmis í af-
slöppuðum og hlýjum heimsókn-
um í Króksfjarðarnesi, í ferða-
lögunum okkar út um allt land
eða í handavinnustundum í stof-
unni hjá mömmu. Þó að veik-
indin hafi tekið mikinn toll und-
anfarin ár var alltaf til orka og
umhyggja hjá henni til að spyrja
hvernig gengi hjá öðrum og allt-
af hægt að finna jákvætt sjón-
arhorn á aðstæður. Börnin mín
nutu líka góðs af umhyggju Sól-
eyjar og Guðmundur var mjög
hændur að henni frá því hann
var lítill og saknar hennar sárt
eins og við öll. Þá er gott að eiga
margar góðar minningar til að
ylja sér við. Fjölskylda Sóleyjar
var stolt hennar og gleði og ég
sendi þeim öllum mínar innileg-
ustu samúðarkveðjur.
Dagbjört Guðmundsdóttir.
Sóley Guðmunda
Vilhjálmsdóttir
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust
alla útgáfudaga.
Óheimilt er að taka efni úr
minningargreinum til birt-
ingar í öðrum miðlum nema
að fengnu samþykki.
Skil | Þeir sem vilja senda Morg-
unblaðinu greinar eru vinsamlega
beðnir að nota innsendikerfi
blaðsins. Smellt á Morgunblaðs-
lógóið í hægra horninu efst og við-
eigandi liður, „Senda inn minning-
argrein,“ valinn úr felliglugg-
anum. Einnig er hægt að slá inn
slóðina www.mbl.is/sendagrein
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Þar
sem pláss er takmarkað getur
birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum. Hægt er að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er
unnt að tengja viðhengi við síð-
una.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og hve-
nær sá sem fjallað er um fæddist,
hvar og hvenær hann lést og loks
hvaðan og klukkan hvað útförin
fer fram. Þar mega einnig koma
fram upplýsingar um foreldra,
systkini, maka og börn. Ætlast er
til að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður, en
ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni
undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið
sé um annað. Ef nota á nýja mynd
skal senda hana með æviágripi í
innsendikerfinu. Hafi æviágrip
þegar verið sent er ráðlegt að
senda myndina á netfangið minn-
ing@mbl.is og láta umsjón-
armenn minningargreina vita.
Minningargreinar