Morgunblaðið - 27.11.2021, Síða 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 27. NÓVEMBER 2021
✝
Jónas Jónsson
fæddist á
Knútsstöðum í Að-
aldal 29. desember
1944. Hann lést á
sjúkrahúsinu á
Húsavík 15. nóv-
ember 2021. Móðir
hans var Guðfinna
Sigurveig Karls-
dóttir, fædd 16.
febrúar 1913, látin
1. janúar 2013.
Faðir hans var Jón Þorsteinn
Sigurður Einarsson, fæddur
25. september 1906, látinn 13.
september 1971. Systir Jón-
asar sammæðra, Karlotta Sig-
ríður (látin) og systkini sam-
feðra: Gunnar og
Hrefna. Jónas var
kvæntur Guðnýju
Heiðveigu Kára-
dóttur en hún lést
9. nóvember 2015.
Börn þeirra:
Harpa Jóna, Knút-
ur Emil og Uni
Hrafn. Synir Guð-
nýjar: Ragnar
Leifur og Sigurð-
ur Kári (látinn)
Pálmasynir. Jónas verður
jarðsunginn frá Nesi í Aðaldal
í dag, 27. nóvember 2021, kl.
14.
Hlekk á streymi má finna á:
https://www.mbl.is/andlat
Vorið 1969 var ég sendur í
sveit að Knútsstöðum í Aðaldal
en bærinn stendur á bökkum
Laxár, þeirri frægu laxveiðiá.
Bændur þar voru Guðný Kára-
dóttir frænka mín, Jónas og
börn þeirra ásamt Guðfinnu,
móður Jónasar, og Sigríði, aldr-
aðri móðurömmu hans. Allt
þetta fólk varð vinir mínir alla
tíð. Það var rekið kúabú á jörð-
inni og ég varð kúreki og flór-
mokari að aðalstarfi. Þarna var
ég í sveit í þrjú dásamleg sum-
ur.
Frá upphafi talaði Jónas við
mig eins og fullorðinn mann og
treysti mér fyrir fleiri verkum
þegar leið á dvölina. Jónas var
rammur að afli og sá ég hann
snúa niður naut sem hafði slitið
sig úr tjóðri og kominn í kúa-
hjörðina. Hann hafði gaman af
því að athuga hvað ég gæti. Eitt
sinn þegar ég var að ná í kýrnar
út á bakka hafði hún Ljóma
borið kálfi í haganum og var að
kara hann þegar ég kom að. Nú
var úr vöndu að ráða. Ég opnaði
hliðið og tók síðan kálfinn í
fangið og hélt af stað heim á
eftir hjörðinni. Aldrei þessu
vant röltu kýrnar slóðina heim
án þess að stelast í túnið á leið-
inni. Ég reikaði á eftir með kálf-
inn í fanginu og Ljóma fylgdi
fast á eftir. Þetta var um eins
kílómetra ganga og þegar ég
kom á hlaðið klappaði Jónas
mér á bakið spurði hvort ég
kláraði þetta ekki í fjósið. Þau
Guðný höfðu fylgst með mér og
vildi Guðný senda Jónas mér til
hjálpar en Jónas sagði „látum
strákinn klára þetta“.
Ég man einu sinni eftir að
Jónas skammaði mig en þá
hafði hann sett mér fyrir verk
meðan hann skrapp út á Húsa-
vík. Ég hafði frétt af nýrri
kaupakonu á Núpum og fékk
strák sem var gestkomandi til
að hjóla með mér þangað „í
heimsókn“ til að kíkja á stúlk-
una. Þegar við komum til baka
var Jónas kominn og ekki
ánægður með vinnumanninn.
Eftir að ég hætti hjá Jónasi fór
ég á hverju sumri á Knútsstaði
og dvaldi í vikutíma.
Nokkrum árum eftir að ég
hætti vinnumennsku brá hann
búi og fór á sjóinn, en það hafði
blundað lengi í honum. Stund-
aði hann sjómennsku í aldar-
fjórðung. Einu sinni tók hann út
af togara og var svo heppinn,
eins og hann sagði sjálfur, að
koma upp við hlið togvírsins.
Þar hékk hann þar til honum
var bjargað um borð. Lá hann í
lungnabólgu eftir volkið.
Jónas vann á ýtum og keyrði
vörubíla þegar hann var í landi
og var góður vélamaður. Seinna
fór hann að keyra rútur, oft yfir
hálendi.
Þegar Hilla kom til skjalanna
var henni tekið opnum örmum
og síðan börnum okkar.
Guðný kvartaði yfir að Jónas
nennti ekki að ferðast um eftir
að meiri tími gafst til, enda
hann búinn að sjá allt. Svo
keyptu þau sér húsbíl og þá
nennti Jónas af stað. Guðný
andaðist allt of snemma, 68 ára,
og var missirinn mikill. Knútur
sonur þeirra var fluttur í
Knútsstaði með Ólöfu sinni og
tveimur börnum og síðustu tvö
árin lagði Jónas allan rekstur í
hendur Knúts.
Jónas átti við heilsuleysi að
stríða síðustu árin, lungun að
stríða honum og fleira. „Maður
er bölvaður aumingi,“ sagði
hann, „ekki byrjaður á vodk-
anum sem þú færðir mér!“
Að lokum þakka ég lífsgöng-
una með Jónasi á Knútsstöðum.
Harpa, Knútur, Uni og Raggi
og allt ykkar fólk, við hjón
sendum ykkur samúðarkveðjur.
Frosti Meldal.
Jónas Jónsson
✝
Sigurður
Björnsson
fæddist á Vopna-
firði 15. ágúst
1924. Hann lést á
hjúkrunarheim-
ilinu Sundabúð 19.
nóvember 2021.
Foreldrar Sig-
urðar voru Björn
Jóhannsson skóla-
stjóri og Anna
Magnúsdóttir.
Börn þeirra og systkini Sig-
urðar voru Ívar, f. 1916, d.
1990, Ragnheiður Jóhanna, f.
1917, d. 1917, Ragnar, f. 1918,
urður og Nikulás og barna-
börnin fjögur. b) Ásgerður, f.
1954, eiginmaður hennar er
Árni Hlynur Magnússon. Börn
þeirra eru Andri, Berglind og
Þuríður Björg og barnabörnin
sjö. c) Eyjólfur Sigurðsson, eig-
inkona hans er Berghildur
Fanney Hauksdóttir. Börn hans
eru Örn, Baldvin og Ómar og
stjúpdóttirin Kristjana Ingi-
björg úr fyrra hjónabandi. Dæt-
ur Berghildar Fanneyjar eru
Anna Guðný og Marta. Barna-
börnin eru níu talsins. d) Einar
Kristján, f. 1961, d. 1978.
Sigurður starfaði sem bíl-
stjóri í Vopnafirði.
Útför hans fer fram frá
Vopnafjarðarkirkju 27. nóv-
ember klukkan 14. Vegna að-
stæðna verða aðeins nánustu
aðstandendur viðstaddir en út-
förinni verður streymt.
d. 2010, Hörður, f.
1920, d. 2001, Jó-
hann, f. 1921, d.
2003, Magnús, f.
1923, d. 1990,
Björn, f. 1927, og
Einar, f. 1928, d.
1958.
Sigurður kvænt-
ist Þuríði Eyjólfs-
dóttur frá Melum í
Fljótsdal í desem-
ber 1951.
Börn þeirra eru í aldursröð
a) Anna Birna, f. 1951. Eig-
inmaður hennar er Hjalti Jörg-
ensson. Synir þeirra eru Sig-
Látinn er í hárri elli Sig-
urður Björnsson föðurbróðir
minn sem ég síðast sá í vetur
sem eina sólargeislann í frem-
ur dapurlegum sjónvarpsþætti
um Vopnafjörð þar sem hann
dansaði léttfættur með göngu-
grindina sína undir dúndrandi
músik í Sundabúð. Já Siggi
var sprækur frá fyrstu tíð
sem og bræður hans í Holti.
Þannig var hann sendur með
föður mínum á UÍA-mót 1943
til að keppa í hlaupum. Þar
sigruðu þeir báðir, pabbi í 800
metra hlaupi og Siggi eins og
eldibrandur í 3.000 metra
hlaupi sem hann hafði þó
hvorki æft fyrir né hlaupið áð-
ur.
Ekki var Siggi síður snagg-
aralegur í sinni vinnuvélaút-
gerð sem blómstraði á undra-
skömmum tíma. Eitt sinn fór
ég með honum á vörubíl yfir
Möðrudalsöræfin þar sem við
mættum Lúðvík Jósepssyni á
sínum ráðherrabíl. Siggi var
ekkert að tvínóna við hlutina,
klossbremsaði og vippaði sér
úr bílnum í veg fyrir Lúðvík
sem skrúfaði hissa niður bíl-
rúðuna. Snöggur upp á lagið
heilsaði Siggi: „Sælir nú, Sig-
urður heiti ég frá Vopnafirði.
Mig vantar lán til að kaupa
nýjan vörubíl með lyftu. Viltu
ekki vera svo vænn að greiða
fyrir þessu og hnippa í þá hjá
Landsbankanum fyrir mig?“
Að sjálfsögðu tók Lúðvík svo
vel í þetta.
Sumrin mín í Holti hjá afa
og ömmu, Sigga, Þuru og
þeirra börnum, höfðu yfir sér
ævintýrablæ en þótt lífið væri
gott og skemmtilegt skiptast
þó á skin og skúrir. Tilveran
hrundi þegar Einar Kristján,
sonur þeirra Sigga og Þuru,
féll frá aðeins 17 ára gamall.
Eftir það fannst mér sem lífs-
neistinn dofnaði hjá þeim
hjónum, ljúflingnum Sigga og
sómakonunni Þuru sem féll
frá árið 2016.
Siggi átti þó gott og langt
líf og leið vel í Sundabúð ná-
lægt fólkinu sínu sem umvafði
hann í ellinni.
Við Anna Veiga vottum
börnum Sigga og fjölskyld-
unni allri samúð okkar.
Björn Magnússon.
Sigurður
Björnsson
Allur arður af þjónustunni rennur til reksturs kirkjugarðanna
Tökum á móti ástvinum í hlýlegu
og fallegu umhverfi
Vesturhlíð 2 | Fossvogi | s. 551 1266 | utfor@utfor.is | utfor.is
Öll aðstaða í samræmi við tilefnið. Hlýlegt og fallegt
húsnæði og nýir glæsilegir bílar.
Sjá nánari upplýsingar á utfor.is
Útfararþjónusta
Við veitum alla þjónustu tengda andláti ástvina
– Þjónusta um allt land og erlendis
– Þjónusta í heimahúsi og á stofnunum
í yfir 70 ár
Guðný Hildur
Kristinsdóttir
Framkvæmdastjóri
Ellert Ingason
Sálmaskrár,
útfararþjónusta
Emilía Jónsdóttir
Félagsráðgjöf,
útfararþjónusta
Guðmundur
Baldvinsson
Útfararþjónusta
Magnús Sævar
Magnússon
Útfararþjónusta
Helga
Guðmundsdóttir
Útfararþjónusta
Hinrik Norðfjörð
Útfararþjónusta
Lára Árnadóttir
Útfararþjónusta
Minningarkort á
hjartaheill.is
eða í síma 552 5744