Morgunblaðið - 08.12.2021, Síða 16

16 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ MIÐVIKUDAGUR 8. DESEMBER 2021
✝
Gunnar Sig-
urður
Guðmundsson fædd-
ist í Reykjavík 6.
júlí 1949. Hann lést
á Landspítalanum
25. nóvember 2021.
Foreldrar hans
voru Sigríður
Flygenring, f. 27.3.
1926, d. 12.3. 2019,
og Guðmundur Á.
Björnsson, f. 26.5.
1919, d. 14.10. 1990.
Systkini Gunnars eru: Ásta,
f. 28.1. 1948, Kjartan Björn, f.
6.7. 1949, og Bryndís Sesselja,
f. 24.1. 1955.
Gunnar var giftur Viktoríu
Hannesdóttur, f. 17.4. 1953, d.
16.2. 2013, og er dóttir þeirra
Hera Brá, f. 5.4. 1983. Unnusti
Heru er Njáll Reynisson, f. 6.2.
1983, og synir þeirra eru: Vikt-
or, f. 15.9. 2014, d. 19.9. 2014,
Benjamín Gunnar, f. 23.10.
2015, og Brynjar Reynir, f. 4.4.
2017. Stjúpsonur Gunnars er
Ólafur Geir Guttormsson, f.
21.2. 1974.
Gunnar vann lengi vel hjá
Kassagerðinni við iðn sína og
var á þeim tíma talinn einn sá
besti í litgreiningu. Hann stofn-
aði síðar fyrirtækið Litsjá sem
sameinaðist svo Offsetþjónust-
unni í Faxafeni. Á seinni árum
tók hann meirapróf og keyrði
rútur fyrir bæði Kynnisferðir
og Guðmund Tyrfingsson.
Allt lék í höndunum á Gunn-
ari, hann hafði einstaka útsjón-
arsemi og framtíðarsýn. Hann
teiknaði sitt eigið hús um tví-
tugt og byggði það sjálfur auk
þess að teikna hús fyrir aðra.
Hans síðasta byggingarverk
var hús á draumastaðnum,
Barðastöðum í Grafarvogi, með
útsýni yfir Esjuna og Snæfells-
jökul.
Gunnar var alltaf mikill nátt-
úruunnandi og útivistarmaður
og var meðlimur í Útivist í um
30 ár. Hann var virkur í félags-
starfinu. Félagarnir í Útivist
voru eins og hans önnur fjöl-
skylda, honum leið hvergi betur
en í Þórsmörk, hlaupandi upp á
fjöll að taka myndir eða úti að
brasa með afastrákunum sín-
um.
Útför Gunnars verður í dag,
8. desember 2021, klukkan 13.
Hlekkir á streymi:
https://tinyurl.com/37r9vbyr
https://www.mbl.is/andlat
Gunnar ólst
upp á Melhaga í
Vesturbænum og
gekk í Melaskóla
og svo Hagaskóla.
Hann hafði aðra
heimssýn en jafn-
aldrar hans og
sem unglingur
vann hann sem
messagutti á
farþegaskipinu
Gullfossi. Hann
naut þess að ferðast um heim-
inn og kom heim með alls kon-
ar dýrgripi eins og grammófón
og plötur. Leið Gunnars lá næst
í Iðnskólann í Reykjavík þar
sem hann útskrifaðist sem off-
setprentari. Hann hafði mikinn
áhuga á ljósmyndun og var í
ljósmyndaklúbbi með vinum
sínum Pjetri Maack og Kjartani
Kristjánssyni er nefndist LJÓS.
Þeir héldu þrjár ljósmynda-
sýningar undir því nafni á
Kjarvalsstöðum 1971, 1973 og
1975 þar sem þeir sýndu og
seldu stækkaðar svart/hvítar
ljósmyndir sínar.
Elsku besti pabbi minn, ég er
ekki að trúa því að þú sért farinn.
Þú varst vanur að koma til okkar á
hverjum degi til að taka á móti
afastrákunum þínum úr leikskól-
anum. Leika við þá, fara með þeim
í göngu- eða hjólatúr, tína kræki-
ber með þeim úti í garði, leyfa
þeim að brasa í Land Rovernum
þínum og jafnvel þrífa hann með
þér. Strákarnir okkar eru svo
heppnir að hafa átt svona góðan
afa sem sá ekki sólina fyrir þeim
og kenndi þeim svo margt. Ég var
líka ótrúlega heppin með pabba.
Hann var svo duglegur að gera
hluti með mér, fara með mig í úti-
legur, jeppaferðir, gönguferðir
með Útivist og það voru ófáar
ferðir upp í Skálafell eða Bláfjöll á
skíði með heitt kakó í brúsa. Hann
elskaði íslenska náttúru og kenndi
mér að meta hana líka. Sameig-
inlegt áhugamál okkar var að
púsla og alltaf þegar ég var veik
kom hann færandi hendi með púsl
til að stytta mér stundir. Ekki er
langt síðan við hjálpuðumst öll að
við að klára saman stórt púsl.
Pabbi hafði mikinn áhuga á bíl-
um sem smitaðist yfir á mig þegar
ég var lítil og ég fékk alltaf að sitja
í fanginu á honum og stýra niður
götuna í Akurholtinu. Þegar ég
stækkaði fór ég að fá að skipta um
gíra og kúpla og kenndi þetta mér
að fá tilfinningu fyrir bílnum og
því að keyra. Þegar ég var 11 ára
keyrði ég í fyrsta sinn sjálf, upp í
sveit, með símaskrá undir mér til
að sjá út um gluggann. Þetta var
það skemmtilegasta sem ég gerði.
Pabbi æfði mig í að bakka upp
brekkur og leggja í stæði og þegar
ég var 16 ára og komin með æf-
ingaakstur vorum við á leið inn í
Þórsmörk og lét pabbi mig keyra
yfir eina af ánum sem þurfti að
komast yfir. Hann hafði óbilandi
trú og traust á mér. Þegar loks
kom að því að fara til ökukennara
fór ég í einn tíma og þurfti ekki að
mæta aftur því samkvæmt öku-
kennaranum kunni ég að keyra.
Pabbi var alltaf með myndavél-
ina á lofti, hvert sem hann fór, og
er ég ótrúlega þakklát fyrir allar
þær myndir sem hann skilur eftir
sig. Ég var þó ekki alltaf jafn hress
með þennan ljósmyndaáhuga þeg-
ar ég var yngri, þurfti stundum að
bíða í ófáar mínútur úti í kanti á
ferðalögum okkar um landið þegar
pabbi sá flotta birtu og gat ekki
sleppt því að smella nokkrum
myndum. Hann gleymdi alveg
tíma og stað þegar hann datt niður
á góða birtu, enda var hann með
virkilega gott auga fyrir fallegu
myndefni.
Pabbi var mikill rólyndismaður
og hafði góða nærveru. Hann átti
enga óvini og var góður við alla.
Hann gat átt samræður við hvern
sem er og þótti honum flestallt
áhugavert. Njáli tókst meira að
segja að koma honum upp á að
horfa á enska boltann, sem hann
hafði aldrei gert áður. Hann var
líka einstaklega fær í höndunum og
gat alltaf reddað öllu, ef mann
vantaði eitthvað hringdi maður í
pabba og hann var alltaf til í að
hjálpa.
Pabbi skilur eftir sig stórt skarð
í okkar litlu fjölskyldu og hans
verður sárt saknað af okkur Njáli,
Benjamín Gunnari og Brynjari
Reyni sem vissu ekkert betra en að
brasa eitthvað með afa. Nú fær
Viktor loks að kynnast afa Gunn-
ari, við vitum að þeir munu bralla
mikið saman. Takk fyrir allt pabbi,
Hera Brá.
Elsku Gunnar, ég trúi því ekki
enn að þú sért farinn frá okkur.
Það er erfitt að sætta sig við að
maður geti ekki notið návistar
þinnar lengur. Það sem mér leið
alltaf vel í návist þinni, alveg frá
fyrstu kynnum þegar við buðum
þér í mat í Grundartangann svo að
Hera gæti kynnt mig fyrir þér. Ég
hugsaði strax hvað þetta væri góð-
ur maður og gaman að spjalla við
hann. Mér fannst við strax ná að
tengjast svo vel. Eitt af því fyrsta
sem við gerðum saman var að laga
tröppurnar í Akurholtinu, 300 fm
húsinu sem þú teiknaðir að sjálf-
sögðu sjálfur rétt um tvítugt og
byggðir svo sjálfur, með nánast
jafn stórri sundlaug í bakgarðinum
og sundlaugin heima á Djúpavogi
var, þar sem ég lærði skólasund.
Auðvitað var mótað fyrir linsu úr
myndavél í einum steypta út-
veggnum í húsinu. Þetta var um
sumar og veðrið var mjög fallegt.
Við múruðum tröppurnar upp á
nýtt og þær voru eins og nýjar, því
allt sem þú komst nálægt var allt-
af gert upp á 10. Þannig maður
varst þú, það var aldrei verið að
drífa sig að hlutunum, aðalmálið
var að gera þetta vel. Þegar við
vorum búnir var sólin að setjast
og þú raukst af stað með mynda-
vélina að taka myndir af hestum í
náttúrunni við sólsetrið.
Elsku Gunnar, ég á svo ótal-
margar minningar með þér og all-
ar svo ótrúlega góðar, allar minn-
ingarnar frá Barðastöðum, við að
klára saman að byggja drauma-
húsið þitt með útsýni yfir golfvöll-
inn og að sjálfsögðu Esjuna.
Vandvirkari mann er erfitt að
finna og ég minnist þess þegar
menn komu og sáu parketlögnina
eftir þig. Alltaf nákvæmlega sama
fúgubil meðfram öllum þessum
flókna bogavegg og öllum hornum
sem engin eru eins. Þá sögðu
menn, hvernig fóru þið að þessu?
Þetta reyndist ekki flókið fyrir
þig, þú tókst þér tíma í þetta og
varst ekki að stressa þig á þessu.
Þetta lýsir þér svo vel og eins og
ég sagði oft við þig, ég hef aldrei
kynnst öðrum eins millimetra-
manni. Þú varst svo útsjónarsam-
ur og hugsaðir hvern hlut til enda,
þú gast gert allt.
Ég er svo þakklátur fyrir allan
þann tíma og þolinmæði sem þú
sýndir afastrákunum þínum,
Benjamín og Brynjari. Þú kennd-
ir þeim svo margt sem þeir fara
með inn í sitt líf. Ég sé þig alveg
fyrir mér hlæja að uppátækjunum
þeirra. Þeir voru svo rosalega
miklir afastrákar enda hittu þeir
þig á hverjum einasta degi og
hvert sem við fórum, í útilegu eða
sumarbústað þá fylgdir þú fast á
eftir. Alltaf kvöddu þeir þig á
kvöldin með því að hlaupa út allan
ganginn og í fangið á afa sínum og
knúsa og kyssa.
Elsku Gunnar, það er ótrúlega
sárt að hugsa til þess að hafa þig
ekki hjá okkur, drekka með þér
kaffi og horfa út að Esju og virða
fyrir sér náttúruna. Spjalla um
bíla, myndavélar og húsbyggingar
og allt milli himins og jarðar.
Spjalla um vinnuna mína sem þú
hjálpaðir mér svo mikið með, þar
sem þú varst með mikla reynslu í
að reka fyrirtæki. Elsku Gunnar
ég á þér svo margt að þakka, þú
kenndir mér svo margt. Ég mun
aldrei gleyma þér og nú veit ég að
þú ert farinn að leika við og passa
upp á hann Viktor okkar.
Njáll Reynisson.
Það er nokkuð sérstök tilfinn-
ing að setjast niður til að minnast
Gunna tvíburabróður míns, engu
að síður er mér það bæði ljúft og
skylt.
Við höfum alla tíð verið mjög
nánir og átt auðvelt með að setja
okkur í spor hvor annars. Áhuga-
mál hafa verið þau sömu, að
minnsta kosti lík.
Minnist ég þess þegar við vor-
um í níu ára bekk og lágum á
smíðastofuglugganum í Melaskól-
anum og létum okkur dreyma um
að komast í smíðatíma en þangað
kæmumst við næsta vetur, urðum
við að láta okkur duga að smíða
dúfnakofa heima. Snemma beyg-
ist krókur, Gunna fylgdu alla tíð
ýmis byggingatengd mál. Þegar
hann var rétt um tvítugt seldi
hann bílinn sinn til að greiða fyrir
lóð sem hann fékk úthlutaða í
Mosfellssveit. Hannaði síðan og
teiknaði sitt fyrsta hús, var afi
fenginn til að skrifa upp á teikn-
ingarnar. Gunni hugsaði ekki
smátt; teiknaði stórt hús á tveim-
ur hæðum og betrumbætti með
átta metra útisundlaug, enda lóðin
stór og heita vatnið ódýrt. Elju og
útsjónarsemi skorti ekki við bygg-
ingaframkvæmdir.
Þá teiknaði Gunni tvö önnur
hús í Arnarnesinu. Á þessum tíma
stóð hugur hans mjög til þess að
fara í arkitektanám, ekki varð þó
úr því enda nóg að gera, orðinn
offsetljósmyndari í fullu starfi hjá
Gunnar S.
Guðmundsson
Ástkær móðir okkar, fósturmóðir,
tengdamóðir, amma og langamma,
GUÐLAUG PÉTURSDÓTTIR
frá Kirkjubæ, Vestmannaeyjum,
lést á Hraunbúðum í Vestmannaeyjum 28.
nóvember. Útför hennar verður frá
Landakirkju 9. desember klukkan 13.
Í ljósi aðstæðna verða aðeins nánustu ættingjar og vinir
viðstaddir. Streymt verður frá athöfninni á vef Landakirkju,
landakirkja.is. Blóm og kransar afþakkaðir. Þeim sem vilja
minnast hennar er bent á Hollvinasamtök Hraunbúða, reikn.nr.
0582-26-200200, kt. 420317-0770.
Guðrún R. Jóhannsdóttir Þórarinn Sigurðsson
Jónas S. Jóhannsson Þorbjörg Þorfinnsdóttir
Pétur S. Jóhannsson Vilborg Stefánsdóttir
Jóhann Þór Jóhannsson Hafdís Hannesdóttir
Kristín Antonsdóttir
ömmubörn og langömmubörn
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
LEIFUR ÞORLEIFSSON,
bifreiðasmíðameistari
og verslunarmaður,
Hörgslundi 19, Garðabæ,
verður jarðsunginn frá Vídalínskirkju í Garðabæ fimmtudaginn
9. desember klukkan 13. Allir eru velkomnir í kirkjuna en vegna
sóttvarna þurfa kirkjugestir að sýna neikvætt hraðpróf við
innganginn, sem er ekki eldra en 48 klst. Hraðpróf er pantað
fyrir fram á covidtest.is, covid.is eða testcovid.is. Streymt
verður frá athöfninni á https://youtu.be/I4Pvb9kSd2I og hlekk á
streymi má nálgast á mbl.is/andlat.
Marta Pálsdóttir
Erla Leifsdóttir
Páll Þór Leifsson Helga María Fressmann
og barnabörn
Eiginmaður minn, bróðir og mágur,
BJARNI GUNNARSSON,
enskukennari, löggiltur skjalaþýðandi
og dómtúlkur,
Bogahlíð 20, Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut
mánudaginn 29. nóvember. Útförin hefur farið fram.
Dagbjört Gunnarsdóttir
Kristín Gunnarsdóttir Ólafur I. Jóhannsson
Gunnar Vagn Gunnarsson Berglind Hrönn Hallgrímsd.
Elísabet Gunnarsdóttir Þórunn Gunnarsdóttir
og fjölskyldur
Ástkær móðir mín, tengdamóðir, amma,
mág- og svilkona,
IRMA KARLSDÓTTIR
bankafulltrúi,
lést á Sólvangi í Hafnarfirði 1. desember.
Útförin haldin í kyrrþey að hennar ósk.
María Kjartansdóttir Þorkell Guðmundsson
Kári Þorkelsson
Atli Þorkelsson Colby Rapson
Sunna Þorkelsdóttir
Ingigerður M. Jóhannsdóttir Reynir Guðnason
Okkar ástkæri
GUÐJÓN INGVI STEFÁNSSON
verkfræðingur
lést á hjartadeild Landspítalans
laugardaginn 4. desember.
Elín Guðjónsdóttir Stefán Arnarson
Þorbjörn Guðjónsson Þórdís Bragadóttir
Stefán Broddi Guðjónsson Þuríður Anna Guðnadóttir
Guðrún Broddadóttir
Heba Björk, Tómas, Stefanía Bergljót, Friðrik Þjálfi,
Guðni Snær, Ingvi Freyr og Óskar Máni
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
KRISTBJÖRG SIGURBJÖRNSDÓTTIR
frá Múlastekk í Skriðdal,
lést á Hjúkrunarheimilinu Eir sunnudaginn
5. desember. Útför hennar fer fram
í Grafarvogskirkju á Lúsíudag, 13. desember, kl. 10-11 í
viðurvist allra nánustu ættingja vegna sérstakra aðstæðna.
Jarðsett verður í Gufuneskirkjugarði.
Hjartans þökk fyrir einlæga samkennd og samúð.
Ingunn St. Svavarsdóttir Sigurður Halldórsson
Kristbjörg, Kristveig, Halldór Svavar
og fjölskyldur
Birna Kristín Svavarsdóttir Kristinn Ingólfsson
Svava, Ásdís, Sigurbjörn
og fjölskyldur
Erla Kolbrún Svavarsdóttir Gunnar Svavarsson
Guðrún Mist, Melkorka og fjölskyldur
Alma Eir Svavarsdóttir Guðjón Birgisson
Magnús Már, Svavar
og fjölskyldur
Ástkær móðir okkar,
SIGRÚN SIGURDRÍF
HALLDÓRSDÓTTIR
frá Súðavík,
síðast til heimilis í Lindasíðu 2,
Akureyri,
lést þriðjudaginn 30. nóvember
á Öldrunarheimilinu Hlíð á Akureyri.
Útför hennar fer fram frá Glerárkirkju föstudaginn 10. desember
klukkan 13. Í ljósi aðstæðna þurfa kirkjugestir að sýna fram á
neikvætt PCR- eða hraðpróf, tekið af viðurkenndum aðila, ekki
eldra en 48 klst. gamalt. Þeim sem vilja minnast hennar er bent
á Minningarsjóð Björns Rúnarssonar, reikningsnr.
0354-13-200686, kt. 1412513259.
Streymt verður á facebooksíðunni Jarðarfarir í Glerárkirkju –
beinar útsendingar.
Daði Hálfdánsson Ráðhildur Stefánsdóttir
Rúnar Hálfdánarson Inga Helga Björnsdóttir
Kristján Hálfdánarson Jóhanna S. Hansen
Brynjar Bragason Anna Þorbjörg Ingólfsdóttir
Sigurdríf Jónatansdóttir Björn J. Sighvatz
Ólafía Jónatansdóttir Haukur Konráðsson
Rögnvaldur Jónatansson Ásta Reykdal Jónsdóttir