Morgunblaðið - 28.12.2021, Page 36

enn. Ég drakk alltaf til að vera fullur og það fór mér illa að drekka. En ég fór
að læra kokkinn og maður komst upp með að drekka þar. Ég hætti svo, en
byrjaði aftur og þegar ég kom heim frá Bandaríkjunum átti ég erfitt með að
fá vinnu af því að það hafði spurst út að ég væri drykkfelldur. En ég hætti
ekki, en var svo heppinn að þáverandi konan mín sagði við mig á ein-
hverjum punkti:
„Annaðhvort hættir þú að drekka vinur eða ég skil við þig.“
Það er engin lygi að mig langaði mest að skilja við hana og halda
áfram að drekka, en ég vildi ekki tapa „djobbinu“, þannig að ég tók mig
til og drakk ekkert í þrjú ár og það var dásamlegur tími. Þessi ár, sem
voru í Grindavík, voru á margan hátt mín skemmtilegustu og bestu ár.“
Yfirgaf krefjandi forstjórastarf til að
finna lífsfyllinguna
Almar Örn Hilmarsson sagði frá því í viðtali á árinu að það hefði ekki gefið
honum neitt að vera forstjóri í stóru fyrirtæki. Hann var forstjóri Sterling
Airlines og Iceland Express en býr nú í Prag í Tékklandi og heldur úti hlað-
varpinu The Bunker: How the hell did we end up here?
Þegar ég spyr hann hvað verði til þess að fyrrverandi forstjóri í stóru fyrir-
tæki flytji til Tékklands og snúi algerlega við blaðinu segir hann að lífsfylling
hans sé allt önnur í dag en hún var áður. Áföllin í lífinu hafa mótað hann og
hann veit núna hvað skiptir mestu máli.
„Ég hef enga þörf í dag fyrir adrenalín-„rush“ sem fylgir því að vera í
krefjandi starfi. Það að vera í krefjandi starfi er svolítið eins og að vera
á eiturlyfjum,“ segir Almar.
Missti móður sína 12 ára gömul
Embla Sigurgeirsdóttir listamaður var aðeins tólf ára barn þegar
móðir hennar og báðar ömmur féllu frá með nokkurra mán-
aða millibili. Síðar eignaðist hún verulega fjölfatlaða
dóttur með öllum þeim áskorunum sem því fylgja og
þegar sonur hennar steig fram sem hinsegin tóku
við flóknir erfiðleikar sem hún átti aldrei von á.
Þrátt fyrir alla stormana hefur þessari fallegu
og öflugu einstæðu mömmu tekist að hasla sér
völl meðal vinsælustu hönnuða landsins.
„Móðuramma mín fer fyrir jól 1990, mamma í
maí 1991 og föðuramma haustið 1991. Pabbi stóð
þá einn eftir með fjögur börn, búinn að missa allar
konurnar í lífi sínu. Eiginkonu, mömmu og tengda-
mömmu. Mamma var mjög ákveðin og kraftmikil.
Hún hélt heimilinu gangandi ásamt ömmum mínum sem
voru báðar ekkjur. Þær þrjár voru konurnar sem héldu utan
um allt sem tilheyrði heimili og fjölskyldu. Þær létu hlutina ganga upp og þegar
þær voru farnar þá stóð hann frammi fyrir því að kunna ekkert af því sem þær
höfðu áður sinnt. Hann hafði einfaldlega alltaf þurft mjög mikið á þessum kon-
um að halda og skyndilega eru þær allar farnar og hann stendur eftir ráðalaus
með sorgina kraumandi undir yfirborðinu. Það var nefnilega aldrei talað um
neitt og ekki tekið á hlutunum með neinum hætti. Svoleiðis var þetta bara hér
áður. Fólk talaði bara ekkert um það hvernig því leið.“
Ég hef verið beitt öllum tegundum ofbeldis
Elísa Elínardóttir skrifaði bók um hundinn sinn, Fenri. Meinfyndin samskipti
hans við eiganda sinn kitla hláturtaugarnar en á sama tíma eru þau graf-
alvarleg, sem gerir kímnina enn augljósari. Röð áfalla í lífi Elísu gerði það að
verkum að hún ákvað að setjast við skriftir. Til þess eins að fá ró og næði frá
áhyggjum, vanlíðan og kvíða. Að hennar sögn hefur hún verið beitt öllum teg-
undum ofbeldis í gegnum tíðina sem hefur vitaskuld haft sínar afleiðingar í för
með sér.
„Ég var í erfiðu sambandi við barnsföður minn og þegar eldri strákurinn
okkar var tveggja ára datt okkur í hug að fá okkur hund. Við urðum fljótt vör
við fordóma gagnvart hundategundinni og þess vegna byrjaði ég að skrifa
grínfærslur um hann. Eiginlega til þess slökkva í neikvæðum hugmyndum
fólks um þessa hundategund,“ segir Elísa. „Ég hef oft fengið holskeflu yfir
mig af drullu frá fólki á hundasvæðunum sem iðulega spyr mig hvað í ósköp-
unum ég sé að gera með þessa drápsvél þarna og eitthvað svona,“ lýsir hún.
Kynntist Sævari upp á nýtt þegar hann
hætti að drekka
Lögmaðurinn Lárus Sigurðsson kynntist eiginmanni sínum, Sævari Þór
Jónssyni, upp á nýtt þegar sá síðarnefndi kvaddi Bakkus 2018. Í kjölfarið fór
Sævar að vinna úr áföllum sem hann hafði orðið fyrir í æsku. Á dögunum kom
bókin Barnið í garðinum út. Þótt bókin fjalli um Sævar og hans lífshlaup skrif-
uðu þeir bókina saman.
„Ég ólst upp við sterk fjölskyldugildi og samheldni. Þessi gildi eru innréttuð
í mig. Það felst í því mikið öryggi að eiga traust bakland. Það er alls ekki sjálf-
gefið og ætti ekki að taka sem sjálfsagðan hlut. Skilnaður var mér mjög fjar-
lægt hugtak enda hafði ég ekki haft nein kynni af slíku í mínu uppeldi eða nær-
umhverfi. Þessi bakgrunnur og þessi sterku gildi hafa mótað mína afstöðu til
hjónabandsins og fjölskyldunnar. Ég vildi ekki gefast upp og var ekki reiðubú-
inn til þess. Svo lengi sem ástin var til staðar þá var von. Það má heldur ekki
líta á mig sem einhvern þolanda í þessu hjónabandi, alls ekki. Við vorum báðir
týndir á tíma og leituðum báðir að huggun annars staðar. Það sem máli skiptir
er að við náðum aftur saman og höfum saman náð að vinna okkur í gegnum
erfiðleikana. Ástin hefur alltaf verið til staðar á milli okkar, það þurfti bara að
finna henni réttan farveg,“ segir Lárus.
Sá í fréttum að móðir hans hefði verið myrt
Gylfi Þór Þorsteinsson hefur varla farið úr rauðu flíspeysunni allt þetta ár og
síðasta ár en hann stendur vaktina í farsóttarhúsunum nánast allan sólar-
hringinn. Í einlægu viðtali í tímariti Smartlands sagði Gylfi sögu sína en
hann hefur upplifað ýmislegt. Þegar hann var 26 ára var móðir hans myrt á
bóndabæ norður í landi. Eftir þá lífsreynslu fór hann að hjálpa fólki að
komast í gegnum sín áföll sem leiddi hann í starfið sem hann sinnir í dag.
„1996 er móðir mín myrt af bróður sínum og það var eitthvað sem mað-
ur býst aldrei við að lenda í. Að einhver sé tekinn frá manni svona
snemma. Það er rosalega erfitt að viðurkenna þann möguleika að þetta
geti yfirhöfuð gerst,“ segir Gylfi.
Þegar hann og faðir hans fengu upplýsingar um að móðir hans væri lát-
in vissu þeir ekki að um morð væri að ræða. Móðir hans hafði gert sér
ferð norður í land til að heimsækja bróður sinn til að gera upp erfið
mál eftir andlát ömmu Gylfa.
„Mamma var asmaveik og við feðgarnir vorum eiginlega vissir
um að asminn hefði dregið hana til dauða. Daginn eftir að við
fréttum af andlátinu förum við til Akureyrar, en hún hafði ver-
ið að heimsækja bróður sinn sem framdi verknaðinn. Þegar
við lentum þar beið lögreglan eftir okkur þar sem þetta hafði
verið andlát í heimahúsi. Við förum upp á lögreglustöð og ég
fór í stutta yfirheyrslu hjá lögreglunni en pabbi var þarna í
fleiri fleiri klukkutíma. Ég beið eftir honum frammi og
vissi ekkert hvað var að gerast. Á lögreglustöðinni
mættum við bróður mömmu, morðingja hennar,
og gengum eiginlega í fangið á honum. Hann
vottaði okkur samúð sína og við sögðum sömu-
leiðis enda vissum við ekkert hvað hafði raun-
verulega gerst á þessum tímapunkti. Þegar
pabbi losnaði úr yfirheyrslunni hjá lögregl-
unni fórum við upp á hótel og kveiktum á
sjónvarpinu. Þar var fyrsta frétt að morð
hefði verið framið á þessum bæ og mynd af
bænum. Þannig fréttum við að hún hefði verið
myrt,“ segir Gylfi.
„Annaðhvort hættir
þú að drekka vinur
eða ég skil við þig“
Tómas Tómasson er löngu hættur
að drekka. Hann sagði frá því í viðtali
við Sölva Tryggvason fyrr á árinu að
fyrrverandi eiginkona hans hefði hótað
honum.
„Ég byrjaði mjög snemma að
drekka, þegar ég var 13 ára gamall og
þá opnuðust himnarnir eina ferðina
36 MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 28. DESEMBER 2021
NÝTT FRÁ LABEL.M
HAMINGJUSAMT HÁR
UM HÁTÍÐARNAR MEÐ
HEALTHY HAIR MIST
Almar Örn Hilmarsson
var einu sinni forstjóri í
stórum fyrirtækjum en
hann segir að það hafi
ekki gefið honum neitt.
Á árinu sem er að líða birtust fjölmörg viðtöl við fólk sem hefur lent í ýmsu á ævinni án þess að láta það
stoppa sig. Þessi viðtöl vöktu mikil viðbrögð í samfélaginu.
Marta María Winkel Jónasdóttir | mm@mbl.is
Lárus Sigurðsson var
við það að gefast
upp á Sævari Þór
Jónssyni eiginmanni
sínum. Svo hætti
Sævar að drekka og
þá gekk allt betur.
Embla Sig-
urgeirsdóttir
missti móður
sína þegar hún
var 12 ára.
Tómas Tómasson
neyddist til að
hætta að drekka.
Gylfi Þór Þor-
steinsson sagði
frá harminum
sem hann upp-
lifði þegar móðir
hans var myrt.
Elísa
Elínardóttir
hefur
upplifað
mikið
ofbeldi.
Viðtölin sem hreyfðu við fólki