Heima - 01.02.1937, Blaðsíða 5

Verðhækkun
ánauðsynja-
vðrum
Eins og áður er sagt, flytur Heima ekki
tómar skemmtigreinar — síður en svo.
í þetta skipti neyðist blaðið til þess að
bera viðskiptavinum Pöntunarfélagsins
fregnir um hækkandi verð á ýmsum nauð-
synjavörum.
En þrátt fyrir það ber ekki að láta hug-
fallast né leggja árar í bát. Hlutverk neyt-
endasamtakanna er að styrkja meðlimi
sína til þess að horfa æðrulaust móti erfið-
leikunum, brjóta orsakir þeirra til mergjar
og finna ráð til andófs og nýrrar sóknar
unz fram úr greiðist.
Sú verðhækkun, sem nú er um að ræða
á heimsmarkaðinum, er aðallega á helztu
nauðsynjavörum svo sem hveiti, rúgmjöli,
sykri og kaffi. Mest hefir hækkunin orðið
á hveiti og rúgmjöli, eða um 90 af hundr-
aði frá því í vor. Kaffi og sykur hafa
hækkað í verði um 25—30 af hundraði, á
sama tíma.
Orsakir verðhækkunarinnar liggja í
fyrsta lagi í aukinni ófriðarhættu. Stór-
þjóðirnar hafa birgt sig upp af matvæl-
um meira en venjulega, eftirspurnin á
markaðinum ‘vaxið, birgðirnar minnkað og
verðið hækkað að sama skapi. í beinu
áframhaldi af þessu hefir flutningskostn-
aður aukizt, vegna öryggisskorts á sjón-
um og tálmaðra samgangna. Þá hefir
kornvöruuppskera sumra landa verið með
minnsta móti og önnur hráefni til fram-
leiðslunnar af skornum skammti. Allt
þetta hefir hjálpazt að með að hækka
verð áðurtaldra nauðsynjavara, svo sem
sagt er.
Um verðlækkun verður tæpast að ræða
fyrr en í apríl eða maí, að ný uppskera
kemur á markaðinn. Að vísu er ekki ó-
mögulegt, að stórþjóðirnar geri einhverjar
þær ráðstafanir, er dragi úr ófriðarhætt-
unni, svo að vöruveltan liðkast á ný. Um
það verður ekki sagt að svo stöddu.
Reykvíkingar myndu bæði fyr og meir
hafa orðið fyrir barðinu á verðhækkun-
inni ef Pöntunarfélagið hefði ekki haldið
vöruverðinu niðri. Félagsmönnum ber að
vera þess minnugir, að vegna hinna ha'g-
kvæmu og forsjálu innkaupa þess, hefir
tekizt að draga úr hækkuninni. Og fram-
vegis mun það af ýtrasta megni reyna að
halda í horfinu og vinna móti verðhækk-
un, unz verzlunarmöguleikarnir rýmka
á ný.
Á þeim tímum, sem nú standa yfir, þeg-
ar atvinnuleysi og verðhækkun þrengja
sem fastast að kaupgetu hvers einstak-
lings, kemur glöggt í ljós þörfin fyrir
samtök neytendanna, samvinna í verzlun-
armálum. Sá árangur, sem þegar hefir
náðst er glæsilegur, en sízt skal látið stað-
ar numið fyrir það. Framundan er stórt
verkefni. Neytendasamtökin þurfa að ná
meiri og betri tökum á vöruverðinu með
aukinni vöruveltu og hækkaðri meðlima-
tölu. Aðeins á þann hátt skapast sú brjóst-
vörn, sem fær er um að standa af sér þær
verðsveiflur, er ná hingað til okkar. Þessi
staðreynd er þegar orðin fjölda manna
auðsæ. Um það ber hin síhækkandi með-
iimatala Pöntunarfélags Verkamanna
Ijósast vitni, svo og hið aukna starfssvið
þess. Hverjum félagsmanni þarf að vera
það ljóst, að sérhver aukning félagsins er
ákveðið fótmál í áttina til tryggðrar af-
komu hans sjálfs og heimilis hans.
Tilkynning til félagsmanna
Um næstu mánaðamót verður ársskýrsla
Pöntunarfélagsins send til allra félags-
manna.
í henni eru reikningar félagsins, skýrsl-
ur stjórnar, endurskoðenda og pöntunar-
stjórnar ásamt öðru. Tilkynningar um deild-
arfundi og aðalfund o. fl.
Pöntunarfélag Verkamanna.
1 næstu blöðum mun Heima flytja teiknaðar
myndir af þeim stjórnmálamönnum, sem tekið
liafa virkan þátt í verzlunarmálum þjóðarinn-
ar á samvinnugrundvelli. Ennfremur verður
birt örstutt æfiágrip þeirra. Fyrsta myndin —
af Einari Árnasyni — birtist í þessu blaði.
Stjórnmálamenn
/.
Einar Árnason
er fæddur 27. nóv. 1875 að Hömr-
um í Eyjafirði. Útskrifaðist úr
Möðruvallaskóla 1893, stundaði
síðan kennslustörf fram að alda-
mótunum. Kvæntist árið 1901 Mar-
grétu Einarsdóttur frá Hallandi
við Eyjafjörð. Reisti þá bú á Eyr-
arlandi og hefir búið þar síðan.
Starf hans, sem samvinnumanns
hefir skipzt á milli Kaupfélags Ey-
firðinga annarsvegar og samvinnu-
hreyfingar allrar þjóðarinnar
hinsvegar. Hann var fyrst kosinn í
stjórn K. E. A. árið 1906 og varð
formaður þess félags árið 1918. Ár-
ið 1926 var hann kosinn í stjórn
Sambands ísl. samvinnufélaga og
varð formaður þess árið 1936 við
fráfall Ingólfs Bjarnasonar. Báð-
um þessum störfum gegnir hann
enn.
Árið 1916 bauð E. Á. sig fram
til þingsetu í Eyjafjarðarkjördæmi,
af hálfu Framsóknarflokksins. —
Hlaut bann kosningu og hefir set-
Ið á þingi síðan. Var fjármálaráð-
herra í stjórn Tr. Þórhallssonar á
árunum 1929—31, forseti samein-
aðs þings árið 1932 og forseti efri
deildar síðan á haustþinginu 1933.
Samvinnumenn
— 5