Bibliotheca Arnamagnæana - 01.10.2003, Side 379
Appendiks 2
377
Nik II: Nikulåss saga erkibiskups, helgenlegende. Eksisterer i 4 redaktioner; 1.
redaktion er fra c. 1200, evt. skrevet efter et norsk forlæg. Den her citerede, 2.
redaktion af Bergr Sokkason (f. omkr. 1300), er muligvis forfattet kort efter
1334. Bergrs version (Nik II) citeres efter HMS 2 s. 49-158 (Unger 1877).
(Sverrir Tomasson 1982:24, 25 ff.).
NjM, NiR : Niåls saga (MoSruvallabok, Reykiabok), islændingesaga (2), sand-
synligvis fra c. 1275-1290 (IB 2:143).
Nyi annåll, se Ann.
OH, OHI, OH73x, OH619, OH1005, OHFlat, OHLeg : Olåfs saga helga, konge-
saga. Eksempler fra Snorri Sturlusons Olåfs saga, fra c. 1225-1230 (OH,
OHI, OH1005), og den legendariske Olåfs saga helga (OHLeg, norsk hånd-
skrift). - OH619 er et norsk vita et miracula om Olav den Hellige, bevaret i
Gammelnorsk Homiliebog.
OStor : Orms Jråttr Storolfssonar, tot i Flateyjarbok (c. 1387-1395).
OT1, OTFlat, OTOddS, OTOddU : Olåfs saga Tryggvasonar, kongesaga. Eksem-
pler fra Olåfs saga af Oddr Snorrason (OTOdd) som er en oversættelse til
islandsk fra c. 1200 af en latinsk original (IB 1:455); Olåfs saga en mesta
(OT) fra c. 1300 (Olafur Halldorsson 1967:552) som bygger på en Olåfs saga
på latin af Gunnlaugr Leifsson (d. c. 1218); Olåfs saga i Flateyjarbok
(OTFlat).
PBpx : Påls saga biskups, bispesaga, sandsynligvis fra mellem 1211 og 1216
(Magnus Mår Lårusson 1968a:91, jf. IB 1:345). Kun bevaret i håndskrifter fra
1600-tallet.
Pétrs saga postula, apostelsaga hvis ældste version antagelig stammer fra 1100-
tallet (Gad og Bekker-Nielsen 1968:262). Her citeret efter Postola sogur s. 1-
126, hvor den trykkes efter en 1700-tals-afskrift af Codex Scardensis
(c. 1350-1375; jf. under JJ ovenfor).
PhysFrg2: Physiologus, brudstykke af en allegorisk naturhistorie fra 1100-tallet.
Bevaret i håndskrifter fra c. 1200 (IB 1:553).
Prosper677 : Spakmæli Prospers, en oversættelse af Prosper Aquitanus’ Epi-
grammata; “tilhører den norrøne prosalitt.s ældste lag” (Olsen 1968).
Rau54 : RauSulfs Joåttr, tot i Olåfs saga helga.
Rém, RénT : Rémundar saga keisarasonar, mårchensaga fra midten af 1300-tal-
let eller før (Halvorsen 1969, jf. Halvorsen 1977). Kålund (1917:xxiii) mener
at forfatteren kan være den samme som forfatteren til Kirjalax saga der mu-
ligvis var nordmand (se ovenfor).
Reykd : Reykdæla saga, islændingesaga (1) fra 1200-tallets første halvdel
(Bjom Sigfusson 1940:lxxxix; IB 2:108).
Reykjaholabok, samling af legender oversat fra middelnedertysk; fra c. 1530-
1540. (Se Loth 1969, Indledning; om indholdet s. x-xi; om skriveren og over-
sætteren s. xxix ff.).
Ri'mur: De ældste rimur er ifølge Bjorn K. Porolfsson (1934:298, 299) Sørla
nmur fra midten af 1300-tallet og Olåfs rima Haraidssonar (mellem 1350 og
1370). Disse er bevaret i hhv. StaSarholsbok (AM 604 a 4to, c. 1530-1540) og
Flateyjarbok (c. 1387-1395). De ældste rimur-håndskrifter er Kollsbok