Editiones Arnamagnæanæ. Series B - 01.08.1962, Blaðsíða 17
lndledning
XV
v. 8, III s. 137 v. 68, behaga III s. 80 v. 3, s. 106
v. 40, behalda II s. 85 v. 22, s. 200 v. 22, III s. 46 v.
23, besettur III s. 26 v. 24, besleginn III s. 22 v. 38,
betala II s. 246 v. 22, bevara II s. 78 v. 10, s. 118 v.
82, foruden begirna, som ikke findes pá dansk: be-
gyrnir at leita ydrar nádar ‘saa gierne bede wi eder
om Naade’ II s. 98 v. 5, begyrnti hann ‘vilde hand’
II s. 108 v. 3. Præfikset udelades i drífa ‘bedriffue’
II s. 244 v. 1.
Oversætter C har, ligesom oversætter A, ofte haft
vanskeligheder ved at forstá den danske tekst. Nár
han beholder udtryk som f. eks. elvarpinn ‘Eluer
Pind’ II s. 165 v. 10, elfarhæd ‘Eluer Hoy’ III s. 60
v. 1, lempi ‘Lempe’ (godt rygte) II s. 89 v. 16, er
det ikke sikkert at han har forstáet dem (han kender
dog lempi i betydningen ‘list’, se II s. 163 v. 13,
hvor ordet ikke findes hos Vedel). For ‘den skel(l)ie
Suend’ (skelende eller enojet, isl. skjálgur) sættes det
meningslose skelia sveinn II s. 216 v. 57, III s. 104
v. 28; nár ‘mure huide’ (hvide som kalk) gengives
muru hvítar II s. 263 v. 6, tænkes der vel pá plante-
navnet mura. Vanskelige ord erstattes ofte med noget
der mere eller mindre ligner originalens udtryk, uden
at det altid kan ses, hvilken mening oversætteren
har forbundet med erstatningen. Temmelig uforstáe-
lige er sáledes hans gengivelser af sætninger hvor
‘tosser’ og ‘trosser’ (isl. tvisvar, þrysvar) forekommer:
‘som tosser haffde været paa den hellige Graff’ sem
voru i tiósnir af enni helgu grðflTs. 127 v. 23, ‘trosser
Ni’ trósnur níu II s. 156 v. 9. Nogle andre eksempler:
‘hand giorde der aff en pare’ (spog) hann giordi par
af eina peru II s. 237 v. 7, ‘den Jomfruis effn’ (kærlig-
hed) pad jómfrúr efni II s. 222 v. 40, ‘hafflet’ (haglet,
spættet) hefladr III s. 27 v. 36, ‘en Mareminde’ merkia
minni II s. 197 v. 19, ‘skiurtet’ skúrudu II s. 219
v. 16, ‘yske Suend’ (isl. æskusveinn) óska sveinn II