Rökkur - 01.09.1926, Blaðsíða 38

36
en loftið hreint. Svo hann varð þess
var, að föt hans lyktuðu af tóbaksreyk.
ósjálfrátt fór eins og hrollur um hann.
Agatha hafði aldrei getað vanist tóbaks-
lykt. Hann var í þann veginn að kasta
frá sér hálfreyktum vindlinum, þegar
honum datt í hug, að þarna væri East
Falls-Agöthuvaldið að ná tökum á
honum aftur. Hann ákvað að láta það
ekki ná tökum á sér. Hann beil fastar
um vindilstúfinn. Steingjörvingsleg
Vesturríkjaákvörðun kom fram í öllum
andlitsdráttum hans. —
Eftir fárra skrefa göngu, var hann
kominn á litlu aðalgötuna. Það var
eins og eyðilegt útlit hennar legði is-
kalda hönd á sál hans. — Aðeins fáar
hræður voru á ferli, sem hann kann-
aðist ekki við. Þær litu forvitnislega á
hann. Hann undraðist yfir undrun
sjálfs síns. Tólf ár í vesturríkjunum
hafði hann altaf litið smáum augum
á East Falls. En fvr mátti nú rota en
dauðrota. Alt var smálegra og Jítil-
fjörlegra en hann minti það væri.